مغز و نخاع توسط سه پرده که شامل سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه می شوند، پوشیده شده است. به مجموع این سه پرده، مننژ می گویند. عامل این بیماری، عفونت های قارچی، ویروسی، انگلی و ویروسی می باشد، که باعث سفت شدن گردن و سردرد و تب می شود. البته بیماری مننژیت دلایل متعددی دارد، بنابراین علائم آن نیز ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد. برای مشاور تلفنی با پزشک متخصص وارد دکتریاب شوید.

تحقیقات انجام شده نشان داده اند که مننژیت ویروسی، شایع تر از بقیه بوده و در فصل پاییز و تابستان، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر از سایر فصول است.

علائم مننژیت :

کودکان : خواب آلودگی، کم شدن اشتها، تب شدید، بی قراری، تشنج، ایجاد برآمدگی در قسمت نرم بالای سر

بزرگسالان : سردرد، تب شدید، استفراغ، حالت تهوع، حساسیت به نور، کم شدن وزن و اشتها، تشنج

چگونگی تشخیص بیماری :

با مراجعه به پزشک و دادن آزمایش از مایع نخاع و کشت دادن آن (روش ال پی)، این بیماری تشخیص داده می شود. همچنین،متخصص مغز و اعصاب می تواند با معاینه فیزیکی سر، گوش، ستون فقرات و گلو، وجود احتمالی عفونت را بررسی کند. آزمایش خون نیز در برخی موارد به تشخیص پزشک کمک می کند. علاوه بر موارد ذکر شده، با انجام ام آر آی و یا سی تی اسکن، می توان به وجود التهاب یا تورم در سر پی برد. انجام رادیولوژی از سینوس ها و سینه نیز به پزشک برای تشخیص وجود یا عدم وجود عفونت کمک می کند.

اگر بیماری مننژیت، ویروسی باشد، تست DNA نیز برای تشخیص بیشتر تجویز می شود.

آیا پیشگیری از بیماری امکان پذیر است؟

از طریق واکسیناسیون تا حدود زیادی می شود از ابتلا به مننژیت جلوگیری کرد. واکسن های اوریون، سرخک، پنوموکوک، فلج اطفال و Hib، می توانند از برزو این بیماری پیشگیری کنند.

راه دیگر پیشگیری از بیماری مننژیت، شستن دست ها با صابون است. هم کودکان و هم بزرگسالان قبل از خوردن غذا یا پس از استفاده از دستشویی، باید حتما دست های خود را با آب و صابون بشویند. همچنین اگر فردی علائم مشکوکی دارد، از او فاصله بگیرند و غذا، ظروف و لوازم شخصی او اصلا استفاده نکنند.

عوارض بیماری :

ابتلا به این بیماری ممکن است باعث از دست دادن قدرت شنوایی و یا حافظه فرد شود. علاوه بر این، ممکن است به مرور زمان، قدرت تکلم و و یا نارسایی کلیوی در فرد مبتلا نیز به وجود بیاید.

آیا مننژیت درمان دارد ؟

درمان مننژیت مربوط می شود به اینکه که فرد در کودکی به این بیماری مبتلا می شود یا بزرگسالی، بنابراین بر اساس این موضوع راه های درمان مختلفی ارائه می شود.

معمولا برای مننژیت باکتریایی، آنتی بیوتیک تجویز می شود که می تواند به صورت خوراکی و یا تزریقی باشد. اگر نوع بیماری ویروسی باشد، پزشک ممکن است داروهای دیگری برای کاهش تب و درد و علائم بیماری تجویز کند. در این شرایط، مصرف مایعات فراوان توصیه می شود. اگر بیماری قارچی و یا انگلی باشد، پزشک بر اساس نوع بیماری و شرایط بیمار، داروهای مناسب دیگری تجویز می کند.

در بیشتر موارد ابتلا، مننژیت ویروسی بعد از ۷ الی ۱۰ روز پایان می یابد. در برخی شرایط ممکن است فرد بیمار، نیاز به مراجعه به بیمارستان داشته باشد. اما معمولا اگر بیماری حاد و شدید نباشد نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست. در کودکان نیز اگر شرایط وخیم نباشد، می توانند داخل منزل با مراقبت، پس از چند روز بهبود پیدا کنند.

در صورتی که نیازی به مراجعه به بیمارستان نبود، حتما توجه داشته باشید که فرد بیمار در منزل استراحت کند، مایعات فراوان بنوشد و داروهای مسکن بدون نسخه را برای کاهش تب و درد و علائم مننژیت، مصرف نماید.

درمان مننژیت بر اساس نوع بیماری :

· باکتریایی :

این نوع مننژیت باید از طریق تزریق آنتی بیوتیک (روش درون وریدی) درمان شود. معمولا در این نوع بیماری، کورتیکواستروئیدها تجویز می شوند. بر اساس نوع باکتری که باعث ایجاد بیماری شده است، نوع آنتی بیوتیک تجویزی نیز متفاوت می باشد. معمولا پزشک تا مواردی که نوع باکتری هنوز مشخص نشده است، آنتی بیوتیکی تجویز می کند که طیف وسیعی از انواع میکروب ها را در بر بگیرد، تا علائم بیماری کاهش یابد.

هرچه مننژیت سریع تر تشخیص داده و درمان شود، از ایجاد عوارض بعدی بیماری مانند آبسه مغزی و یا تشنج، پیشگیری خواهد شد. همچنین ممکن است در بعضی موارد، پزشک سینوس های عفونی بیمار را تخلیه کند.

· ویروسی :

این نوع مننژیت با آنتی بیوتیک درمان نمی شود. معمولا در اکثر مواقع بعد از طی چند روز تا چند هفته به صورت خودبخود، درمان می یابد. در صورتی که علائم بیماری شدید نباشند، با رعایت موارد زیر می توان روند بهبودی را تسریع کرد :

استراحت مصرف مایعات مصرف مسکن جهت کاهش تب و درد

· انواع دیگر بیماری :

در صورتی که علت بیماری و نوع باکتری و … مشخص نشود، پزشک موقتا داروهای مربوط به مننژیت باکتریایی و ویروسی را تجویز می کند. سپس به موازات این نوع درمان، تلاش می کند تا علت اصلی بیماری را تشخیص دهد. مننژیت مزمن، بر اساس علائم و علت زمینه ای بیماری، درمان می شود.

به دلیل اینکه داروهای آنتی بیوتیکی و یا ضد ویروسی، عوارض زیادی دارند و برای بدن خطرناک می باشند، معمولا پزشک در مواردی که مننژیت حاد نیست و علائم شدید نیست، تجویز دارو را به تعویق می اندازد تا نتیجه آزمایش بیمار قطعی شده و علت اصلی بیماری مشخص شود، سپس در صورت نیاز داروهای آنتی بیوتیکی و ضد ویروسی تجویز می کند.

درمورد مننژیت هایی که عفونی نیستند و علت آنها بیماری های خودایمنی و یا واکنش های آلرژیک می باشد، معمولا داروهای کورتیکواستروئیدها تجویز می شوند. البته در خیلی از مواقع، نیازی به تجویز دارو نیست و بیماری خودبخود پس از گذشت چند روز، بهبود پیدا می کند.

درمورد بیماری مننژیت ناشی از سرطان، بر اساس نوع سرطان داروی مناسب توسط پزشک تجویز می شود.

نوبت دهی آنلاین پزشک : دکتریاب

«این مطلب تبلیغاتی است»