دعای <a href="/fa/dashboard/ ir/امام زمان سلام الله علیه قائم آل محمد" class="text info">امام زمان سلام الله علیه قائم آل محمد</a> در <span class="text danger">روزهای رجب</span> و دعاهای <span class="text danger">ماه رجب</span>

دعاهای امام زمان(عج) برای ماه رجب

نحوه نمایش

ترجمه

شیخ روایت کرده: که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابی جعفر محمّد بن عثمان بن سعید این توقیع شریف [یعنی دست نویس شریف] بیرون آمد که هر روز از روزهای رجب بخوان:

بِسم اللهِ الرَّحمّْنِ الرَّحيمِ

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِمَعانِى جَمِيعِ مَا يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِكَ الْمَأْمُونُونَ عَلَىٰ سِرِّكَ ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بأَمْرِكَ ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ ، الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ ، أَسْأَلُكَ بِما نَطَقَ فِيهِمْ مِنْ مَشِيئَتِكَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ ، وَأَرْكاناً لِتَوْحِيدِكَ ، وَآياتِكَ وَمَقاماتِكَ الَّتِى لَاتَعْطِيلَ لَهَا فِى كُلِّ مَكَانٍ يَعْرِفُكَ بِهَا مَنْ عَرَفَكَ ، لَا فَرْقَ بَيْنَكَ وَبَيْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُكَ وَخَلْقُكَ ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِيَدِكَ ، بَدْؤُها مِنْكَ وَعَوْدُها إِلَيْكَ ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناةٌ وَأَذْوَادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَأَرْضَكَ حَتَّىٰ ظَهَرَ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، فَبِذٰلِكَ أَسْأَلُكَ ، وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَبِمَقاماتِكَ وَعَلامَاتِكَ ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَزِيدَنِى إِيماناً وَتَثْبِيتاً .

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛ خدایا، از تو درخواست می کنم، به حق معانی تمام دعاهایی که متولیان امرت تو را به آن می خوانند، آنان که امین راز تو هستند و به امر تو شادند و بیان کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگی ات می باشند، از تو می خواهم به حق آنچه از مشیتت درباره ایشان گفته شد، پس آنان را قرار دادی معادن کلماتت و پایه های توحیدت و آیاتت و مقاماتت که تعطیلی برای آن ها در جایی نیست، تو را با آن ها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آن ها تفاوتی نیست جز اینکه ایشان بندگان و آفریده تواند که باز و بسته شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو و انجامشان به جانب توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتی تا آشکار شد که معبودی جز تو نیست، پس به حق همه این ها و به جایگاه های عزّت از رحمتت و به مقامات و نشانه هایت از تو می خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و بر ایمان و پایداریم بیفزایی،

يَا بَاطِناً فِى ظُهُورِهِ ، وَظَاهِراً فِى بُطُونِهِ وَمَكْنُونِهِ ، يَا مُفَرِّقاً بَيْنَ النُّورِ وَالدَّيجُورِ ، يَا مَوْصُوفاً بِغَيْرِ كُنْهٍ ، وَمَعْرُوفاً بِغَيْرِ شِبْهٍ ، حَادَّ كُلِّ مَحْدُودٍ ، وَشَاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ ، وَمُوجِدَ كُلِّ مَوْجُودٍ ، وَمُحْصِىَ كُلِّ مَعْدُودٍ ، وَفاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ؛ لَيْسَ دُونَكَ مِنْ مَعْبُودٍ ، أَهْلَ الْكِبْرِياءِ وَالْجُودِ ، يَا مَنْ لَا يُكَيَّفُ بِكَيْفٍ ، وَلَا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ ، يَا مُحْتَجِباً عَنْ كُلِّ عَيْنٍ ، يَا دَيْمُومُ يَا قَيُّومُ وَعالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ عَلَىٰ عِبادِكَ الْمُنْتَجَبِينَ ، وَبَشَرِكَ الْمُحْتَجِبِينَ ، وَمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ ، وَالْبُهْمِ الصَّافِّينَ الْحَافِّينَ ،

ای نهان در عین ظهور، ای ظاهر در عین نهان و مستوری، ای جداکننده بین روشنایی و تاریکی، ای وصف شده بدون اینکه ژرفای وجودش درک شود و ای شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر محدود، گواه هر گواهی پذیر، هستی بخش هرچه هست و شماره کننده هر شماره و گم کننده هر گم شده؛ معبودی غیر تو نیست، اهل بزرگ منشی و جودی، ای که چگونگی نپذیری و به جایی در نگنجی، ای پوشیده از هر دیده، ای جاودان، ای به خود پاینده و دانای هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر بندگان برگزیده ات و انسان های در پرده ات و فرشتگان مقربّت و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت

وَبارِكْ لَنا فِى شَهْرِنا هٰذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرَّمِ ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ ، وَأَسْبِغْ عَلَيْنا فِيهِ النِّعَمَ ، وَأَجْزِلْ لَنا فِيهِ الْقِسَمَ ، وَأَبْرِرْ لَنا فِيهِ الْقَسَمَ ، بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ ، الَّذِى وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهَارِ فَأَضاءَ ، وَعَلَى اللَّيْلِ فَأَظْلَمَ ، وَاغْفِرْ لَنا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَمَا لَانَعْلَمُ ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ الْعِصَمِ ، وَاكْفِنا كَوافِىَ قَدَرِكَ ، وَامْنُنْ عَلَيْنا بِحُسْنِ نَظَرِكَ ، وَلَا تَكِلْنا إِلَىٰ غَيْرِكَ ، وَلَا تَمْنَعْنا مِنْ خَيْرِكَ ، وَبَارِكْ لَنَا فِيما كَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمارِنا ، وَأَصْلِحْ لَنا خَبِيئَةَ أَسْرَارِنا ، وَأَعْطِنَا مِنْكَ الْأَمانَ ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإِيمَانِ ، وَبَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّيامِ ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَيَّامِ وَالْأَعْوامِ ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرامِ.

و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه مکرّم و آنچه پس از این است از ماه های محترم، در این ماه نعمت هایت را بر ما فراوان کن و نصیب های ما را سرشار فرما و سوگندهایمان را به انجام برسان، به حق اسم بزرگ تر و بزرگ تر و عظیم تر و گرامی ترت که چون بر روز نهادی روشن شد و چون بر شب گذاردی تاریک گشت و از گناهانمان بیامرز آنچه را تو می دانی و آنچه را ما نمی دانیم و ما را از گناهان حفظ کن به بهترین نگاهداری و ما را از حوادثی که مقدّر نموده ای کفایت فرما و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار و به غیر خودت وامگذار و ما را از خیرت منع مکن و به عمرهایمان به اندازه ای که مقدّر فرموده ای برکت ده و رازهای پنهان ما را سامان ده و از جانب خود به ما امان بده و ما را با حسن ایمان به کار گمار و به ماه رمضان و روزها و سال های پس از آن برسانمان، ای دارای جلالت و بزرگواری.

[همچنین] شیخ روایت نموده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابوالقاسم این دعا در ایام رجب صادر شده:

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ فِى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الثَّانِي وَابْنِهِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَيْكَ خَيْرَ الْقُرَبِ ، يَا مَنْ إِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ ، وَفِيما لَدَيْهِ رُغِبَ ، أَسْأَلُكَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ ، وَأَوْثَقَتْهُ عُيُوبُهُ ، فَطالَ عَلَى الْخَطايَا دُؤُوبُهُ ، وَمِنَ الرَّزَايا خُطُوبُهُ ، يَسْأَلُكَ التَّوْبَةَ ، وَحُسْنَ الْأَوْبَةِ ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ ، وَمِنَ النَّارِ فَكاكَ رَقَبَتِهِ ، وَالْعَفْوَ عَمَّا فِى رِبْقَتِهِ ، فَأَنْتَ مَوْلَاٰىَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَثِقَتِهِ .

خدایا! از تو درخواست می کنم به حق دو مولود ماه رجب، محمّد بن علی دوّم ( امام جواد (ع) ) و فرزندش علی بن محمّد برگزیده ( امام هادی (ع) ) و به وسیله آن دو امام به جانب تو تقرّب می جویم به بهترین تقرّب، ای آن که نیکی تنها از سوی او خواسته شده و تنها در آنچه نزد اوست رغبت شده است، از تو می خواهم خواهش جرم پیشه معصیت کاری که گناهانش او را هلاک نموده و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانی شد و امورش با بلاهای سخت به هم آمیخت، از تو می خواهد، توبه و خوبی بازگشت، کنده شدن از گناه، رهایی جانش از آتش، گذشت از آنچه بر گردن اوست، زیرا مولای من تو بزرگ ترین آرزو و امید او هستی.

اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُكَ بِمَسَائِلِكَ الشَّرِيفَةِ ، وَوَسَائِلِكَ الْمُنِيفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِى فِى هٰذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْكَ وَاسِعَةٍ ، وَنِعْمَةٍ وَازِعَةٍ ، وَنَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَها قَانِعَةٍ ، إِلَىٰ نُزُولِ الْحَافِرَةِ ، وَمَحَلِّ الْآخِرَةِ ، وَمَا هِىَ إِلَيْهِ صَائِرَةٌ.

خدایا! از تو می خواهم به حق مسائل شریفت و وسایل والایت که مرا در این ماه به رحمت گسترده ات و نعمت تقسیم شده ات فروگیری و نفسی به من عنایت کنی که به آنچه روزی اش نموده ای قناعت ورزد تا گاهی که به گور درآید و به آخرت رسد و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.

دعاهای هر روز ماه رجب

نحوه نمایش

متن عربی

ترجمه

[و آن چند دعاست است:]

اوّل:

در تمام روزهای ماه رجب این دعا را بخواند، دعایی که روایت شده؛ حضرت زین العابدین(علیه السلام) در آغاز رجب در حجر اسماعیل خواند:

يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوائِجَ السَّائِلِينَ ، وَيَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ ، لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ ، وَجَوَابٌ عَتِيدٌ . اللّٰهُمَّ وَمَواعِيدُكَ الصَّادِقَةُ ، وَأَيادِيكَ الْفَاضِلَةُ ، وَرَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ ، فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ تَقْضِىَ حَوائِجِى لِلدُّنْيا وَالْآخِرَةِ ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ.

ای که مالک حاجات خواهندگانی و از باطن لب فروبستگان خبر داری، از سوی تو برای هر خواهشی، گوشی شنوا و پاسخی آماده است، خدایا به حق وعده های صادقانه ات و نعمت های فراوانت و رحمت گسترده ات، از تو می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و حاجات دنیا و آخرتم را برآوری، چه همانا تو بر هر کاری توانایی.

دوّم:

این دعا را بخواند، دعایی که امام صادق(علیه السلام) در هر روز ماه رجب می خواندند:

خابَ الْوافِدُونَ عَلَىٰ غَيْرِكَ ، وَخَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلّا لَكَ ، وَضاعَ الْمُلِمُّونَ إِلّا بِكَ ، وَأَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ ، بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ ، وَخَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِينَ ، وَفَضْلُكَ مُباحٌ لِلسَّائِلِينَ ، وَنَيْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِينَ ، وَرِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ ، وَحِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ ، عَادَتُكَ الْإِحْسانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ ، وَسَبِيلُكَ الْإِبْقاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ . اللّٰهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِينَ ، وَارْزُقْنِى اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدِينَ ، وَلَا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِينَ الْمُبْعَدِينَ ، وَاغْفِرْ لِى يَوْمَ الدِّينِ.

آنان که بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند و آنان که به کاری جز توجه به تو پرداختند زیانکار شدند و آنان که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهی رسیدند و سودجویان دچار قحطی شدند، مگر آنان که از فضل تو سود جستند، درِ رحمتت به روی مشتاقان باز است، خیرت به خواهندگان عطا شده، احسانت برای نیازمندان گوارا است و عطایت برای آرزومندان آماده است و روزی ات حتی برای روگردانان از فرمانت گسترده است و بردباری ات کسانی را که به دشمنی ات برخاسته اند نیز شامل است، شیوه ات به بدکاران احسان و روشت زندگی بخشیدن به متجاوزان است، خدایا مرا به راه ره یافتگان بدار و تلاش تلاش گران را روزی ام فرما و مرا از بی خبران دورشده قرار مده و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن.

سوم:

شیخ طوسی فرموده: در هر روز ماه رجب مستحب است این دعا را بخوانند:

اللّٰهُمَّ يَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ ، وَالْآلَاٰءِ الْوَازِعَةِ ، وَالرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ ، وَالْقُدْرَةِ الْجَامِعَةِ ، وَالنِّعَمِ الْجَسِيمَةِ ، وَالْمَواهِبِ الْعَظِيمَةِ ، وَالْأَيادِى الْجَمِيلَةِ ، وَالْعَطايَا الْجَزِيلَةِ . يَا مَنْ لَايُنْعَتُ بِتَمْثِيلٍ ، وَلَا يُمَثَّلُ بِنَظِيرٍ ، وَلَا يُغْلَبُ بِظَهِيرٍ .

خدایا، ای صاحب نعمت های فراوان و عطاهای قسمت شده و رحمت گسترده و قدرت فراگیر و نعمت های برجسته و موهبت های بزرگ و بخشش های زیبا و عنایات درخور، ای آن که به شباهت با چیزی وصف نشود و به مثال و نمونه ای مثلش نزنند و از سوی هیچ پنجه ای مغلوب نگردد،

يَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ ، وَأَلْهَمَ فَأَنْطَقَ ، وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ ، وَعَلا فَارْتَفَعَ ، وَقَدَّرَ فَأَحْسَنَ ، وَصَوَّرَ فَأَتْقَنَ ، وَاحْتَجَّ فَأَبْلَغَ ، وَأَنْعَمَ فَأَسْبَغَ ، وَأَعْطىٰ فَأَجْزَلَ ، وَمَنَحَ فَأَفْضَلَ . يَا مَنْ سَمَا فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الْأَبْصارِ ، وَدَنا فِى اللُّطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الْأَفْكارِ .

ای آن که آفرید و روزی داد و الهام نمود و به سخن آورد و نوآوری نمود و آغاز کرد و برتر شد و بالا رفت و اندازه داد و نیکو اندازه داد و شکل داد و استوار نمود و حجّت آورد و رساند و نعمت بخشید و فراوان گرداند و بخشید و افزون ساخت و عطا فرمود و فزونی بخشید، ای که در عزّت بالا، پس از دیدگاه دیده ها درگذشت و در لطف نزدیک شد، پس از دغدغه افکار بیرون رفت،

يَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْكِ فَلاٰ نِدَّ لَهُ فِى مَلَكُوتِ سُلْطَانِهِ ، وَتَفَرَّدَ بِالْآلَاٰءِ وَالْكِبْرِياءِ فَلَا ضِدَّ لَهُ فِى جَبَرُوتِ شَأْنِهِ ، يَا مَنْ حارَتْ فِى كِبْرِياءِ هَيْبَتِهِ دَقائِقُ لَطائِفِ الْأَوْهامِ ، وَانْحَسَرَتْ دُونَ إِدْراكِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ أَبْصَارِ الْأَنامِ .

ای آن که در فرمانروایی یگانه است، پس برای او در عرصه سلطنتش همتایی نیست و به نعمت ها و بزرگ منشی تنهاست، پس برای او در عظمت جایگاهش ضدّی نیست، ای آن که در شکوه هیبتش دقایق و لطایف اندیشه ها سرگردان شده و در برابر درک عظمتش دیدگان تیزبین خلایق وامانده است،

يَا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَيْبَتِهِ؛ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمَتِهِ ، وَوَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خِيفَتِهِ ، أَسْأَلُكَ بِهَذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتِى لَاتَنْبَغِى إِلّا لَكَ ، وَبِما وَأَيْتَ بِهِ عَلَىٰ نَفْسِكَ لِداعِيكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ، وَبِما ضَمِنْتَ الْإِجابَةَ فِيهِ عَلَىٰ نَفْسِكَ لِلدَّاعِينَ ،

ای آن که رخسارها در برابر جلالتش به خواری افتاده؛ و گردن ها در برابر بزرگی اش فروتن گشته و دل ها از ترسش هراسان شده است، از تو می خواهم به حق این ستایش که جز برای تو شایسته نیست و به آن وعده ای که برای خوانندگانت از مؤمنین، خود را به آن پایبند کرده ای و به آنچه اجابت آن را برای دعاکنندگان بر خودت ضمانت نموده ای،

يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ ، وَأَبْصَرَ النَّاظِرِينَ ، وَأَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ ، يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَ ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَاقْسِمْ لِى فِى شَهْرِنا هٰذَا خَيْرَ مَا قَسَمْتَ ،وَاحْتِمْ لِى فِى قَضَائِكَ خَيْرَ مَا حَتَمْتَ ، وَاخْتِمْ لِى بالسَّعادَةِ فِيمَنْ خَتَمْتَ ،

ای شنواترین شنوایان، ای بیناترین بینایان، ای چابک ترین حسابرسان، ای صاحب نیروی استوار، بر محمّد خاتم پیامبران و بر اهل بیتش درود فرست و در این ماه بهترین چیزی را که قسمت کرده ای نصیب من کن و بهترین چیزی که در قضای خود حتم نموده ای بر من حتم کن و آن را برای من به خوشبختی ختم کن، در زمره آنان که کارشان را به خوشبختی ختم نمودی

وَأَحْيِنِى مَا أَحْيَيْتَنِى مَوْفُوراً ، وَأمِتْنِى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً ، وَتَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِى مِنْ مُساءَلَةِ البَرْزَخِ ، وَادْرأْ عَنِّى مُنكَراً وَنَكِيراً ، وَأَرِ عَيْنِى مُبَشِّراً وَبَشِيراً ، وَاجْعَلْ لِى إِلَىٰ رِضْوَانِكَ وَجِنانِكَ مَصِيراً ، وَعَيْشاً قَرِيراً ، وَمُلْكاً كَبِيراً ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَثِيراً.

و تا زنده ام زندگی همراه با عنایاتی فراوان روزی ام کن و بمیران خوشحال و آمرزیده و از پرسش و پاسخ برزخ رهایی ام بخش و نکیر و منکر دو فرشته مأمور بر سؤال مردگان را از من دور کن و مبشر و بشیر را که مژده دهندگان سعادتند به من بنمایان و برایم به جانب خشنودی و بهشت راه همواری قرار ده و زندگی خوش و فرمانروایی بزرگی برایم مقرّر فرما و بر محمّد و خاندانش درود بسیار فرست.

مؤلف گوید: این دعا، دعایی است که در«مسجد صعصعه» هم خوانده می شود.

چهارم:

بِسم اللهِ الرَّحمّْنِ الرَّحيمِ

پنجم:

سید ابن طاووس از محمّد بن ذکران که معروف به سجّاد است، چه آن قدر سجده کرد و در حال سجده گریست که نابینا شد، روایت کرده که گفت:
به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: فدایت شوم، این ماه، ماه رجب است، مرا در این ماه دعایی تعلیم کن که حق تعالی مرا به آن سود بخشد، حضرت فرمود: بنویس

«بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ»

و در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهای روز و شب بگو: يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ ، يَا مَنْ يُعْطِى الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ ، يَا مَنْ يُعْطِى مَنْ سَأَلَهُ ، يَا مَنْ يُعْطِى مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً ، أَعْطِنِى بِمَسْأَلَتِى إِيَّاكَ جَمِيعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَجَمِيعَ خَيْرِ الْآخِرَةِ ، وَاصْرِفْ عَنِّى بِمَسْأَلَتِى إِيَّاكَ جَمِيعَ شَرِّ الدُّنْيا وَشَرِّ الْآخِرَةِ ، فَإِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَيْتَ ، وَزِدْنِى مِنْ فَضْلِكَ يَا كَرِيمُ.

ای آن که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا می کند، ای آن که به هرکه از او بخواهد می بخشد، ای آن که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همه ی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای کریم.

راوی گفت: حضرت مَحاسن (موهای صورت) شریف خود را در پنجه ی چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگی و زاری همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند و پس از این گفت:

يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ ، يَا ذَا النَّعْماءِ وَالْجُودِ ، يَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ ، حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النَّارِ.

ای دارای بزرگی و بزرگواری، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن.

پر بازدید ترین مطالب سال

سِرِّ نديدن مرده خود در خواب‏

هر جا کم آوردی، 100 مرتبه این ذکر را بگو

چرا سگ نجس است و نمی توان آن را درخانه نگه ...

قاتل حضرت زهرا کیست؟

داستانى عجيب از برزخ مردگان‏

زن بدكاره‏ در خانه عابد

حکایت خدمت به پدر و مادر

چگونه بفهميم كه خداوند ما را دوست دارد و از ...

سرانجام كسي كه نماز نخواند چه مي شود و مجازات ...