باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛

تاثیر مثبت دوچرخه سواری بر سلامت جسمی و کاهش ترافیک و آلودگی هوا بر هیچ کس پوسیده نیست، اما چندین سال است که این حمل و نقل پاک در فراموشی به سر می برد و انگار شهروندان پایتخت با آن غریبه شدند، تا چندین سال پیش در سطح شهر تهران دوچرخه هایی نارنجی رنگ چراغ می دادند و با خرید یک اشتراک ماهانه به راحتی از آن می توانستند مردم استفاده کنند، اما رفته رفته از تعدادشان کاسته می شد و تا اینکه دیگر ناپدید شدند! شاید بپرسید چرا؟! مدیر شرکت بیدود در این رابطه گفته که به دلیل عدم حمایت های شهرداری دوچرخه ها را از سطح شهر جمع آوری کردیم و اگر زودتر شهرداری پای کار آید ما هم دوباره به سطح شهر می آییم.

برخی از اعضای شورای شهر تهران معتقدند که سیر دوچرخه در تهران یک مدل حمل ونقل شکست خورده است؛ بیشتر از این نباید در این حوزه هزینه شود و بودجه تعلق بگیرد، بهتر است این دوچرخه ها به پارک و بوستان های جنگلی منتقل شود تا مردم از این وسایل در آنجا بهتر استفاده کنند، اما رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر نظر دیگری دارد او در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان بیان کرد که برای توسعه دوچرخه سواری تاکید داریم و حتی ردیف بودجه هم برای این کار داریم؛ مگر می شود دوچرخه سواری را حذف کرد؟ قطعا جواب خیر است! اما طبیعتا باید امکان استفاده از دوچرخه را فراهم کنیم. همچنین پرویز سروری نایب رئیس شورای شهر تهران هم به باشگاه خبرنگاران جوان گفت که ترویج دوچرخه سواری در اولویت نیست.

با توجه به اینکه اعلام شده برای توسعه دوچرخه سواری ردیف بودجه در نظر گرفته شده، اما شفیعی، مدیرعامل سازمان حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت که دوچرخه سواری نیازمند حمایت مالی از سمت دولت و شهرداری است، اما برای دوچرخه سواری هیچ اقدامی انجام نشده است! دوچرخه سواری تاثیرش بر رفع آلودگی هوای شهری بسیار قابل توجه است، اما متاسفانه به آن توجهی نشده است همچنین شبکه دوچرخه سواری عملا تبدیل به عاملی مزاحم برای شهر شده است و بعضا موتورسیکلت ها از آن تردد می کنند.

حال با این اوصاف طبق آمار تاریخچه برنامه ریزی برای توسعه دوچرخه سواری در شهر تهران به صورت مدون و هدفمند به دهه هفتاد شمسی بر می گردد. اما علیرغم سابقه نسبتا طولانی برنامه ریزی توسعه دوچرخه سواری در شهر تهران، سهم سفر با دوچرخه در دوره های مختلف مدیریت شهری تغییر چندانی نکرده است. برخی شهرداران شهر تهران، به این مد حمل ونقلی نگاه ویژه داشته اند و برخی دیگر دوچرخه سواری را برای انجام کار های روزمره در شهر تهران مناسب نمی دانستند.

در ادامه، مدیر گروه مطالعات حمل و نقل و ترافیک مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران بر این باور است که فراز و نشیب در توجه و برنامه ریزی برای دوچرخه یکی از دلایلی است که باعث شده تا کنون ارزیابی منسجمی از تاثیرگذاری اقدامات انجام شده در خصوص توسعه دوچرخه سواری در شهر تهران صورت نگیرد. در حالی که چندین سال از ابلاغ سند و اجرای بخشی از راهکار های پیشنهادی آن می گذرد به نظر می رسد اهداف سند محقق نشده و علی رغم ایجاد خطوط ویژه و ارائه تسهیلات مربوطه، افراد زیادی با دوچرخه در این خطوط تردد نمی کنند.

به نظر می رسد در شهر تهران به دلایل همچون آلودگی و دمای هوا، نحوه توزیع کاربری ها (تمرکزگرایی و عدم توزیع مناسب کاربری ها در سطح مناطق جهت کوتاه شدن طول سفرها)، شیب و ساختار شبکه معابر و … انجام سهم قابل توجهی از سفر های غیر تفریحی و استفاده از دوچرخه به عنوان یک مد حمل و نقلی در سطح گسترده، که بار سیستم حمل و نقل عمومی را کاسته و باعث بهبود محسوس کیفیت هوای تهران شود، امکان پذیر نبوده است و از آغاز کار مدیریت شهری ششم شاهد اتفاق جدید و مفیدی برای توسعه دوچرخه سواری در تهران نبودیم! همچنین با وچود اینکه امسال ۴۵ درصد از بودجه به حمل و نقل عمومی اختصاص پیدا کرده، انتطار می رفت که شهرداری تهران برای ترویج دوچرخه سواری و تعیین سرنوشت مسیر های دوچرخه سواری اقدامی انجام دهد، اما انگار قصد چنین کاری وجود ندارد!

افزون بر این؛ اگر هم قرار نیست تدبیری جدید اندیدشیده شود، بهتر است که همان دوچرخه های نارنجی رنگ به شهر برگردند، زیرا مردم هم از آن استقبال خوبی می کردند و رضایت داشتند؛ این در حالی است که زمانی که آخرین وضعیت این دوجرخه ها را که جویا شدیم؛ مدیر عامل سازمان حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران تاکید کرد که مجموعه قبلی قراردادشان تمام شده است و به دنبال شرکت جدید هستیم؛ حالا باید صبر کنیم ببینیم چه سرنوشتی در انتطار این حمل و نقل پاک است …!