ناصر رضایی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا از لزوم تقویت و توسعه پایدار گردشگری با توجه به شرایط بد اقتصادی سخن گفت و تأثیرات مثبت رشد پایدار این صنعت را در حوزه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را نیز احصا کرد.

وی با انتقاد از این موضوع که گردشگری هنوز در اولویت حاکمیت کشور قرار ندارد، گفت: اقتصاد کشورمان به شدت به نفت وابسته بوده و در یکصد سال گذشته به طور کامل اقتصاد کشور را حول محور خود قرار داده است.

این پژوهشگر حوزه گردشگری بیان کرد: اما آنچه که امروز در نتیجه تحریم های ظالمانه گریبانگیر اقتصاد کشور شده، کاهش درآمدهای ناشی از فروش نفت است؛ لذا در شرایط کنونی تنها گردشگری است که با پتانسیل و ظرفیت های بالقوه و بالفعل فراوان خود می تواند به کمک شرایط بد اقتصادی کشور بیاید.

به اعتقاد رضایی، بر همین اساس لازم است که وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اهتمام بیشتری را در جهت تغییر نگاه حاکمیت به مقوله گردشگری و افزایش توسعه و پایداری این حوزه به عمل آورد.

وی محاسن رشد پایدار و فراگیر گردشگری را در سه حوزه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به وضوح قابل مشاهده دانست و تصریح کرد: به کارگیری ظرفیت های گردشگری و ظهور و بروز شایسته جنبه های مختلف آن در اقتصاد کشور می تواند به جهت درآمدزایی که به همراه خود دارد، در نهایت به ایجاد اشتغال و رفع معضل بیکاری کمک شایانی کند.

مطابق با صحبت های این پژوهشگر گردشگری، در حوزه سیاسی نیز می توان در راستای برطرف کردن موضوع ایران هراسی و در اثر تبلیغات خارجی به کمک دیپلماسی گردشگری و نهادینه کردن آن گام بسیار مؤثر و مهمی برداشت و از ظرفیت های گردشگری در این حوزه نیز سود برد.

رضایی از لحاظ اجتماعی نیز به این نکته اشاره کرد که گردشگری سبب همگرایی و هم افزایی مردم در بین مناطق مختلف کشورمان و کشورهای همسایه و حتی سایر کشورهای جهان می شود؛ چراکه در واقع باید گفت اثر فهم و درک مسائل با دیدن و مشاهده کردن بسیار بیشتر از شنیدن است و این دیدن از طریق گردشگری تحقق پیدا می کند.

وی اظهار کرد: بنابراین مطالبه ما همچنان این است که گردشگری از یک رویکرد صرف به یک برنامه راهبردی تبدیل شود و ضمن نگاهی ویژه به آن به عنوان یک اولویت و خواسته در دستور کار حاکمیت قرار گیرد.

بنا به عقیده این پژوهشگر گردشگری، از آنجایی که حوزه گردشگری یک حوزه فرابخشی و چند رشته ای است، به طوری که رد پای گردشگری را می توان در صنعت، خدمات و حتی کشاورزی و … مشاهده کرد، بنابراین توسعه پایدار و همه جانبه این صنعت مستلزم همکاری و مشارکت همه جانبه تمامی دستگاه های اجرایی با هدف بهبود وضعیت گردشگری است و در حقیقت شخص وزیر و یا معاون وی به هیچ عنوان نمی توانند به تنهایی و بدون همکاری های فرابخشی در مسیر پیشرفت این حوزه با موفقیت قدم بردارند.

رضایی همچنین افزود: اهمیت و جایگاه والای نگاه دین و شریعت به مقوله گردشگری را نیز می توان به خوبی از آیات قرآن کریم استنباط کرد و نگاهی به احادیث و سفارش مکرر ائمه معصومه در خصوص لزوم تحقیق و پژوهش نیز به نیکی بیانگر اهمیت مقوله گردشگری در اسلام است.

وی آن چه را که امروز بر همگان مسجل است این دانست که پیشرفت و توسعه صنعت گردشگری همانند دیگر حوزه ها حتما می تواند تبعات و آسیب های فرهنگی به همراه داشته باشد.

این پژوهشگر گردشگری اختراع خودرو که کمک شایانی به پیشرفت بشری کرد اما به همراه خود آلودگی صوتی و زیست محیطی داشت را به عنوان مثال بیان کرد و گفت: در مقوله گردشگری نیز وضعیت به همین منوال است. اما آنچه که آثار و تبعات اجتناب ناپذیر منفی را کاهش می دهد در وهله اول تأکید بر آثار مثبت و تقویت آن و در مرتبه بعدی اهتمام ویژه در راستای مدیریت آثار منفی است.

وی ضمن اشاره این موضوع که مقوله فرهنگ امری سیال است و تقویت مؤلفه های بومی و محلی فرهنگی در مبارزه با آفات احتمالی گردشگری بسیار مؤثر است، خاطرنشان کرد: وقتی گردشگر به یک نقطه سفر می کند که مردم آن نقطه دارای پوشش و فرهنگ خاصی هستند، تأکید بر پوشش محلی توسط افراد بومی موجب تقویت هویت آنان و جلوگیری از خودباختگی و احساس حقارت شده و همین امر به توسعه گردشگری نیز کمک می کند؛ چراکه سبب ایجاد جاذبه برای گردشگران به جهت بازدید از فرهنگ و پوشس بومی و محلی آن منطقه خاص می گردد.

انتهای پیام/