به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت»، روز دوشنبه به نقل از خبرگزاری فرانسه، ارائه طرحی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین به ایالات متحده را فاش کرد که به عنوان طرح جایگزین «معامله قرن» از آن یاد شده است. این روزنامه عبری مدعی شد حکومت خودگردان فلسطین، طرح نامبرده را به دولت ایالات متحده، اتحادیه اروپا، سازمان ملل و روسیه ارائه کرده است.

مفاد طرح پیشنهادی حکومت خودگردان فلسطین

براساس آنچه روزنامه عبری فوق فاش کرده، اولین موضوع در این طرح، آمادگی فلسطینیان سازشکار برای آغاز مذاکره با رژیم صهیونیستی از همان نقطه ناتمام مذاکرات در سال ۲۰۱۴ است. دومین موضوع، در این طرح پیشنهادی به موافقت حکومت خودگردان با تشکیل دولت محدود فلسطینی فاقد سلاح اختصاص دارد. براساس این بند، حکومت خودگردان پذیرفته است این دولت فلسطینی محدود، تنها یک پلیس قوی که صرفا قوانین را در داخل محدوده فلسطینی اجرا می کند داشته باشد و هیچ نیروی نظامی دیگری در این دولت محدود موجود نباشد. سومین موضوع مطرح شده، آمادگی حکومت خودگردان فلسطین با تبادل اراضی براساس مرزهای سال ۱۹۶۷ است. و چهارمین موضوع پیشنهادی حکومت خودگردان، به موافقت با حضور نیروهای سازمان ملل برای برقراری صلح بین دو طرف اختصاص دارد.

عقب نشینی های طرف فلسطینی

در ۴ موضوع و بندی که در طرح پیشنهادی فوق از آن یاد شده است ۶ عقب نشینی آشکار در مواضع حکومت خودگردان مشاهده می شود.

آغاز مذاکرات از نقطه ناتمام سال ۲۰۱۴

سال ۲۰۱۴، مذاکرات بین حکومت خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی در شرایطی ناتمام باقی ماند که رژیم صهیونیستی از آزاد کردن مرحله چهارم اسیران فلسطینی مورد توافق سر باز زد. این اسیران فلسطینی ۱۰۴ اسیری بودند که در توافقنامه اسلو سال ۱۹۹۳ برای آزادی آنها توافق شده بود، چرا که این اسیران پیش از سال ۱۹۹۳ در زندان های رژیم صهیونیستی بازداشت بودند و از سال ۱۹۹۳ باید آزاد می شدند. براساس مذاکرات سال ۲۰۱۳ قدس، مقرر شده بود صهیونیست ها این اسیران را در سال ۲۰۱۴ در ۴ مرحله آزاد کنند که پس از ۳ مرحله، مرحله چهارم ناتمام ماند و مذاکرات در همان نقطه متوقف شد. حکومت خودگردان در همان مقطع از آزادی تمام اسیران فلسطینی به موضع آزادی این تعداد اسیر فلسطینی عقب نشینی کرده بود و حالا همان موضع را به عنوان موضع اصلی خود در یک خاکریز عقب تر انتخاب کرده است، ضمن آنکه تعدادی از آن اسیران، تا کنون دوباره توسط صهیونیست ها بازداشت شده اند.

موافقت با دولت محدود بدون سلاح

براساس توافقنامه اسلو، دولت فلسطینی باید در مرزهای ۱۹۶۷ یک دولت مستقل باشد که دارای تمام ارکان حاکمیتی است اما نیروهای نظامی آن تحت نظارت سازمان ملل باشد، ضمن اینکه این نیروها نباید ادوات و تجهیزات سنگین در اختیار داشته باشند. این شرایط در سال ۲۰۱۴، از سوی صهیونیست ها به نداشتن نیروی نظامی تغییر کرده و دچار تنزل به داشتن یک پلیس در داخل منطقه فلسطینی شده بود. حالا فلسطینی های سازشکار این نقطه را نیز به عنوان موضع خود انتخاب کرده اند.

تبادل اراضی

موضوع دیگری که عقب نشینی آشکار فلسطینی های سازشکار است، به تبادل اراضی بازمی گردد. مسئله تبادل اراضی پس از سال ۲۰۱۰ از سوی صهیونیست ها در مذاکرات سازش مطرح شد. مقصود صهیونیست ها از این بند این است که زمین هایی که در کرانه باختری در آنها شهرک های صهیونیست نشین ساخته شده، به صهیونیست ها داده شود و به ازای آن زمین های دیگری به فلسطینی ها در منطقه ای دیگر داده شود. این که کدام زمین ها را به جای زمین های شهرک های صهیونیست نشین به فلسطینی ها بدهند هیچ گاه از سوی صهیونیست ها مشخص نشد. ابتدا زمین های منطقه الجلیل به دلیل اینکه فلسطینی های ساکن سرزمین های ۱۹۴۸ در آن ساکن هستند مطرح شد و پس از آن زمین هایی در منطقه صحرایی نقب را مطرح کردند که به مثابه مبادله جنگل با کویر بود اما همین موضع هم از سوی صهیونیست های افراطی رد شد. علی ای حال حکومت خودگردان که در یک عقب نشینی آشکار از توافقنامه اسلو، تبادل اراضی را پذیرفته بود اما به نحوه تبادل و زمین های مدنظر انتقاد داشت حالا آن را به عنوان پیشنهاد خود طرح می کند.

حضور نیروهای بین المللی

براساس طرح دو دولت، دولت فلسطینی باید دارای مرزهای مشخص باشد و از مرزهای خود حفاظت کند اما حالا فلسطینی های سازشکار یک قدم به عقب می روند و می پذیرند که نیروهای بین المللی حفظ مرزهای بین آنها و دولت به اصطلاح یهودی را به عهده داشته باشد. علاوه بر اینکه این مسئله عقب نشینی آشکار از توافقنامه اسلو است، به هیچ وجه مورد پذیرش صهیونیست ها نبوده است. صهیونیست ها در ۳ دهه مذاکره حتی حاضر نشده اند نظارت بر حفظ امنیت مرزها را به آمریکایی ها واگذار کنند چه رسد به اینکه آن را به دست سازمان ملل بدهند. اما امروز این موضع به عنوان موضع حکومت خودگردان مطرح می شود.

عقب نشینی مخفی حکومت خودگردان

از ۴ بند نخست که بگذریم بدترین نقطه ای که حکومت خودگردان آن را کنار گذاشته و سخنی از آن گفته نشده و در طرح پیشنهادی اش مخفی مانده و کسی از آن سخنی به میان نیاورده است، عبارت است از؛

سال ۲۰۱۳، صهیونیست ها با شرط خارج کردن دو پرونده قدس و آوارگان فلسطینی از پرونده مذاکرات سازش، وارد این مذاکرات شدند. حال حکومت خودگردان که با بازگشت به نقطه ناتمام مذاکرات سال ۲۰۱۴ به میدان آمده عملا اعلام می کند که با خارج کردن پرونده قدس و آوارگان از پرونده مذاکرات سازش موافق است.

جمع بندی

حکومت خودگردان فلسطین با طرحی که به عنوان طرح جایگزین «معامله قرن» ارائه کرده تمام بندهایی را که تحت عنوان اصول فلسطینی شناخته می شود کنار گذاشته است و عملا با یک شیر بی یال و دم و اشکم می خواهد وارد مذاکرات شود. این موضع حکومت خودگردان تنها به این نکته اشاره دارد که آنها صرفا برای حفظ حیثیت ازدست رفته خود در جریان ۳ دهه مذاکره با رژیم صهیونیستی، برای آنکه اشتباه ورود به مذاکره با رژیم صهیونیستی را اذعان نکنند، بر ادامه آن به هر روشی تأکید می کنند، این در حالی است که مقاومت با وجود فشارهای سنگین همه جانبه و بیش از ۱۳ سال محاصره، نه تنها قدمی عقب نشینی نکرده، بلکه دشمن را جای خود نشانده است. امروز دشمن صهیونیست تمام دغدغه اش، مقاومت است و ذره ای از جانب سازشکاران نگرانی ندارد.

البته عاقبت نافرجام سازش و مذاکره با دشمن جز این نیست، چرا که مذاکره با دشمن، مسیری یکطرفه است که هرکس به آن وارد شود دیگر نخواهد توانست از آن خارج شود و لامحاله باید آنچه را دشمن می خواهد محقق کند.

انتهای پیام/+