هماهنگ کننده سیاست هند-اقیانوس آرام کاخ سفید نسبت به فقدان یک خط تماس مستقیم میان آمریکا و چین آن هم همزمان با افزایش تنش ها درخصوص تایوان و دریای چین جنوبی هشدار داد.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، خطوط تماس مستقیم نظامی و غیرنظامی (خط داغ) در دوران مختلف در تاریخ روابط ایجاد شده اند اما کورت کمپبل، هماهنگ کننده سیاست هند-اقیانوس آرام کاخ سفید گفت: پکن نشان داده که به دلیل تردیدی که به این خطوط دارد هیچ علاقه ای به استفاده از آنها ندارد. در حقیقت این خط تماس مستقیم در اتاق های خالی زنگ می خورند.

شی جینپینگ، رئیس جمهور چین به امتحان کردن اعصاب تایوان و متحدانش ادامه داده، تهاجمات با جنگنده ها به حریم هوایی تایوان را افزایش داده و مانورهای نظامی را در نزدیکی این جزیره دموکراتیک برگزار کرده است.

تنش ها در دریای چین جنوبی نیز همچنان بالاست و آمریکا به استفاده از آزادی گشت زنی دریایی با ناوهایش در آب های قلمرویی که چین به صورت یکجانبه بر آنها ادعای مالکیت دارد، ادامه می دهد.

کمپبل به روزنامه گاردین گفت: معتقدم که نگرانی کلی درباره سوء تفاهم و حوادث و تصادفات وجود دارد و فکر نمی کنم که اقدامات موثری با چین برای پایان دادن به این اقدامات وجود داشته باشد.

وی افزود: چین عموما در برابر هرگونه تلاش موثر در این نوع اعتمادسازی ها و روندهای مدیریت بحران مقاومت کرده است. در گذشته، این خطوط تماس مستقیم ایجاد شده در اتاق های خالی زنگ خورده اند. در نتیجه چین تصمیم گرفته تا از این خطوط اضطراری استفاده نکند.

کمپبل تصریح کرد: در زمانی که چینی ها فعالیت های نظامی خود را در نزدیکی نیروهای آمریکایی و متحدین افزایش می دهند، این کار را بدون هیچ گونه محافظ یا مکانیسم اطمینان انجام داده اند.

در دوران جنگ سرد، خطوط تماس مستقیم میان رهبری نظامی و غیرنظامی یکی از اقدامات امنیتی در دشمنی میان آمریکا و جماهیر شوروی بود. اما با افزایش قدرت نظامی چین، تلاش ها برای ایجاد خطوط ارتباطات در زمان بحران میان واشنگتن و پکن ناکام مانده است.

بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق آمریکا و جیانگ زمین، دبیرکل سابق حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۷ میلادی با ایجاد یک خط تماس مستقیم موافقت کردند اما هرگز از آن به طور مناسب استفاده نشد حتی زمانی که ناتو تصادفا سفارت چین در بلگراد را در سال ۱۹۹۹ میلادی بمباران کرد.

کمپل گفت: پکن از این کانال استفاده نکرده است. به خاطر یک سری دلایل، چین تمایلی به مشارکت جدی در این تلاش ها ندارد. چین محاسبات متفاوتی در اجرای مناسب روابط نظامی دارد. آنها می ترسند که با ایجاد این مکانیسم ها به عملیات ها و مانورهای نظامی آمریکا در نزدیکی مرزهایشان اعتبار و مشروعیت ببخشد و آنها نمی خواهند این کار را انجام دهند.

وی افزود: حتی در دوران جنگ سرد، ما ارتباطات بحران موثرتری میان آمریکا و جماهیر شوروی داشتیم. همزمان با افزایش قابل توجه ظرفیت نظامی چین و عملیات هایش در سراسر جهان، آنها در حال حاضر یک قدرت نظامی هستند. به نظر من آنها باید درباره تردیدشان نسبت به برخی از این مکانیسم ها تجدیدنظر کنند. این حوزه ای است که می خواهیم با چینی ها در آنها پیشرفت کنیم.

انتهای پیام