هابل همیشه به خاطر تصاویر شگفت انگیزش از جهان ما محبوب خواهد بود و به جمع آوری داده های مهم برای اخترشناسان ادامه خواهد داد اما جیمز وب مکان های بسیار جدید و منحصربه فردی را در اختیار ما می گذارد که هرگز نتوانسته ایم به آنها دسترسی پیدا کنیم.

ناسا و آژانس فضایی اروپا بیش از ۳۲ سال است که هابل را در مدار دارند و حالا تلسکوپ جیمز وب حداقل ۱۰۰ برابر بزرگ تر و قدرتمندتر به عنوان جانشین آن شناخته می شود. هابل در سال ۱۹۹۰ که در شاتل فضایی دیسکاوری ناسا قرار گرفته بود به سرعت با مشکل مواجه شد و یکی از بال های خورشیدی تلسکوپ هنگام باز شدن دچار مشکل شد که فضانوردان سه سال بعد آن را تعمیر کردند.

وب از آمریکای جنوبی با موشک آریان ۵ پرتاب می شود و در فاصله ۱ میلیون مایلی یا ۱٫۶ میلیون کیلومتری مستقر خواهد شد. وب، نور نخستین ستارگان و کهکشان های کیهان را فراتر از محدوده دید هابل خواهد دید.

جیمز وب نشان می دهد که ستاره های اصلی کیهان در ۱۳٫۷ میلیارد سال پیش چگونه بوده اند؟ هابل به ۱۳٫۴ میلیارد سال قبل خیره شده است و دورترین نقطه کشف شده توسط هابل، یک کهکشان توده ای است که در حال حاضر قدیمی ترین و دورترین جرم مشاهده شده است.

اخترشناسان و ستاره شناسان مشتاق هستند با ورود جیمز وب به فضا، این شکاف ۳۰۰ میلیون ساله را مشاهده کنند و از نظر زمانی به بیگ بنگ نزدیک تر شوند یعنی لحظه ای که جهان ۱۳٫۸ میلیارد سال پیش شکل گرفته است.

هابل آنچه را که ما می بینیم یعنی نور مرئی را با کمی پرتاب ماوراء بنفش و فروسرخ می بیند. وب، دید مادون قرمز دارد و به آن اجازه می دهد از ابرهای کیهانی با غبار عبور کند. طول موج های مرئی و فرابنفش کوتاه تر منتشر شده توسط نخستین ستاره ها و کهکشان ها با انبساط جهان کشیده شده اند، بنابراین وب آنها را به شکل دراز و مادون قرمز ساطع کننده گرما خواهد دید.

به همین دلیل است که آشکارسازهای وب باید در دمای منفی ۴۰۰ درجه فارنهایت (منهای ۲۴۰ درجه سانتیگراد) کار کنند. وب برای خنک ماندن، چتر آفتابی به اندازه یک زمین تنیس حمل می کند. بین هر یک از پنج لایه محافظ خورشید یک شکاف وجود دارد تا گرما بتواند از طرفین خارج شود. لایه های چندگانه نیز در برابر برخورد شهاب سنگ ها از تلسکوپ محافظت می کند.

وب برای تشخیص نخستین ستاره های کم نور جهان، به بزرگترین آینه ای نیاز دارد که تا به حال برای ستاره شناسی پرتاب شده است. این آینه بیش از ۲۱ فوت (۶٫۵ متر) وسعت دارد، اما سبک تر از آینه هابل است که ۸ فوت (۲٫۴ متر) عرض دارد. به این دلیل که آینه وب از بریلیم ساخته شده است که فلزی قوی اما سبک است. همچنین این آینه بخش بندی شده و به آن اجازه می دهد مانند یک جدول قطره ای برای راه اندازی «تا» شود. هر یک از ۱۸ بخش شش ضلعی به اندازه یک میز قهوه است و با طلای بسیار نازک پوشیده شده است که یک بازتاب دهنده ایده آل نور مادون قرمز است.

هابل ۳۳۰ مایل یا ۵۳۰ کیلومتر بالای مدار قرار گرفته است و ارتفاع آن توسط قابلیت های شاتل های فضایی ناسا تعیین شده است. وب اما به یک نقطه دورتر محدود می شود، ۱ میلیون مایل (۱٫۶ میلیون کیلومتر) در نقطه ای که دومین نقطه لاگرانژ نامیده می شود. این جایی است که نیروهای گرانشی زمین و خورشید به تعادل می رسند و به حداقل سوخت نیاز دارند تا فضاپیما ثابت بماند. وقتی فضاپیما و سیاره به طور هماهنگ به دور خورشید می چرخند، وب دائما با سمت شب زمین روبرو خواهد شد.

هابل از زمانی که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد هزینه های زیادی دربرداشته است و طبق گفته ناسا از زمان آغاز پروژه هابل تاکنون نزدیک به ۱۶ میلیارد دلار هزینه شده است اما هزینه وب تا امروز که قرار است به فضا پرتاب شود نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار است.

انتهای پیام/