هنوز هم برخی معتقدند که دانش آموزان نباید دست به سیاه و سفید بزنند و باید وقتشان را با تست زدن و شرکت در آزمون های مختلف پر کنند.

برخی والدین تمام سعی شان را می کنند تا شرایط را برای فرزندشان فراهم کنند تا به کاری غیر از حفظ دروس، تست زدن و شرکت در آزمون های مختلف نپردازند، اما واقعیات امروز، بیش از هر زمان دیگری نشان می دهد مهارت های فنی می تواند از هر زمینه تحصیلی دیگری برای فرد مفیدتر و راهگشاتر باشد.

این ضرورت ها حتی آموزش وپرورش را به راه اندازی طرح ها و دوره هایی مانند طرح کارآموزی در تابستان وادار کرده است، دوره ای که در آن مهارت های مختلفی از خیاطی گرفته تا دست به آچارشدن و مکانیکی را دربرمی گیرد.

خبرنگار ایسنا در همین راستا و برای مشاهده میدانی از وضعیت برگزاری این طرح کارآموزی در استان، به چند مرکز مهارت آموزی پسرانه می رود.

ورودی این مرکز نوشته شده: «به تعدادی نیرو در زمینه تراشکاری نیازمندیم». این مرکز تراشکاری مساحت تقریبی ۵۰ تا ۷۰ متر دارد و در گوشه گوشه آن دستگاه های کهنه و نو مشاهده می شود. بوی روغن فضای کارگاه را پر کرده است.

احمدرضا: با کار انگیزه بیشتری برای زندگی دارم

چند پسر نوجوان و جوان مشغول کارند. احمدرضا، پسری ۱۸ ساله است که موهایی مجعد و لباس هایی آغشته به روغن سیاه دارد.

وی در گفت وگو با ایسنا می گوید: من در هنرستان سیدجلال و در رشته ماشین و ابزار درس خواندم. پدرم شغل فنی دارد و مادرم خانه دار است. من با میل شخصی خودم این رشته را انتخاب کردم.

وی ادامه می دهد: علاقه و اشتیاق، در یادگیری این مهارت و افزایش اعتماد به نفسم در این زمینه کمک کرد. من از این کار درآمد کسب می کنم و استقلال مالی دارم. با کار انگیزه بیشتری برای زندگی دارم. هرکس به کار خود علاقه داشته باشد، موفق است.

علی: کار تراش کاری سخت نیست و فقط به علاقه شخصی فرد بستگی دارد

نفر بعدی علی، پسری ۱۸ ساله، با قدی متوسط و صورتی عرق کرده است. با انرژی مشغول کار است. برای صحبت نزدیکش می شوم. وی در گفت وگو با ایسنا می گوید: من دوست دارم در آینده تراش کار شوم. مهارت به زندگی آینده من کمک می کند. اگر من کار داشته باشم، می توانم زندگی ایده آلی برای خودم بسازم.

وی ادامه می دهد: در حال حاضر از تراش کاری درآمدی ندارم و فقط در حال گذراندن دوره کارورزی هستم. پدرم تراشکار بودند اما بازنشسته شدند. شغل پدرم به علاقه من در این رشته اثر گذاشت.

علی توضیح می دهد: از زمانی که در تراش کاری مهارت کسب کردم، علاقه ام به این رشته چندبرابر شد. از اینکه تابستانم را در این جا می گذرانم، حس خوبی دارم. کار تراش کاری سخت نیست و فقط به علاقه شخصی فرد بستگی دارد.

مدیر کارگاه تراشکاری: هرکس به کارگاه من آمده، علاقه مند به این کار شده

مدیر کارگاه تراشکاری به سمتم می آید. مردی با قد بلند، لاغر، سر و صورت تراشیده و بدون لباس کارگاه است. مدیر تراش کاری کوشش در گفت وگو با ایسنا می گوید: کار به شکوفایی استعداد بچه ها کمک شایانی می کند اما همه چیز به علاقه برمی گردد. هرکس به کارگاه من آمده، علاقه مند به این کار شده است.

محمدی ادامه می دهد: بچه های هنرستان آینده تضمین شده ای دارند. خیلی از دانش آموزانی که به کارگاه من آمدند، بعد از دوره کارآموزی برای خود کارگاه تراش کاری راه انداختند و در حال حاضر موفق هستند. اگر آموزش و پرورش دوره های عملی بیش تری برای دانش آموزان بگذارد، قطعا تاثیرگذاری بیشتری هم خواهد داشت.

تراشکاری شغل خاندان ماست

دو خیابان بالاتر از تراش کاری کوشش، کارگاه تراش کاری دیگری است. وارد آن که می شویم عکس چندنسل قبل صاحب کارگاه را بر دیوار می بینیم. کارگاه قدیمی است، اما در عین حال تخصصی و به روز شده. در همان حال که با مدیر این کارگاه تراشکاری به سمت یکی از هنرجویان می رویم، می گوید: «تراشکاری شغل خاندان ماست».

مهدی: آرزو دارم خودم کارگاه تولیدی بزنم و نیرو بگیرم

مهدی، هنرآموز دیگری است که در این کارگاه با او آشنا می شویم. پسری قدبلند با موهای پرپشت و صورت عرق کرده. مهدی در گفت وگو با ایسنا می گوید: ۱۸ سال دارم. در این کارگاه مشغول گذراندن دوره کارآموزی هستم. پدرم تراشکار است و من از کودکی به این رشته علاقه مند شدم.

وی ادامه می دهد: قبلا هم در مغازه پدرم و در همین مکان کار کردم. دو سال تابستان ها به کارگاه تراشکاری می رفتم. من از این راه درآمد کسب می کنم. زمانی که فهمیدم زبان در پیشرفت این کار تاثیرگذار است، بیشتر مطالعه کردم. آرزو دارم خودم کارگاه تولیدی بزنم و نیرو بگیرم. احساس مفیدبودن از این کار دارم. مطمئنم موفق خواهم شد.

کارگاه دیگری که برای بازدید مشخص کرده ایم، یک نمایندگی خودرو است. این تعمیرگاه نمایندگی برعکس بسیاری از مکانیکی ها کاملا تمیز و شیک است و دیوارها رنگ زرد دارد.

هنرآموز مکانیکی: مادرم مخالف انتخاب این رشته بود

به محض ورود، پسری با قد متوسط و ابروهای پرپشت و لباس کرم رنگی که دیگر اثری از رنگ اصلی خود ندارد به سوی من می آید و خود را مهدی معرفی می کند.

مهدی در گفت وگو با ایسنا می گوید: من ۱۹ سال دارم و رشته ام مکانیک است. از اینکه تابستان خود را در این جا می گذرانم، راضی هستم. علاقه زیادی به این کار دارم اما معلوم نیست به این کار ادامه بدهم یا نه.

وی ادامه می دهد: شغل پدرم پخش مواد غذایی است. احتمالا مجبور شوم شغل پدرم را ادامه بدهم. مادرم معلم آموزش و پرورش است و مخالف انتخاب این رشته بود. اگر فرزندی داشته باشم، او را به یادگرفتن مهارت تشویق می کنم. اگر مکانیکی را ادامه دهم، آینده شغلی ام تضمین است. مکانیک رشته خوب و جذابی است.

کارفرمای مهدی در موضوع ما شریک می شود و می گوید: من اولین سالی است که هنرجو می پذیرم. مهارت در هر زمینه ای، ۱۰۰ درصد آینده شغلی را تضمین می کند. من به هنرجوی خود پیشنهاد کار دادم چون کاملا به این کار علاقه مند است.

وی ادامه می دهد: صنایع چوب خواندم و به علت اینکه مکانیکی شغل اجدادی ما بود، مکانیک شدم. حتما در سال های آینده هم هنرجو می گیرم.

کارشناس فنی و حرفه ای و کاردانش ناحیه دو آموزش و پرورش مشهد معتقد است: اگر طرح ایران مهارت بخواهد در واقعیت اجرا شود، نیاز به ابزار و کارگاه در مدارس متوسطه اول دارد تا دانش آموزان کار و مهارت را توسط مربیان زبده آموزش ببینند.

حسام الدین پورثابت در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: مولفه های آموزش بر اساس مهارت هایی است که بچه ها در هنرستان آموزش دیده اند. این دانش آموزان گزارش کار روزانه و کلی دارند.

کارشناس فنی و حرفه ای و کاردانش ناحیه دو آموزش و پرورش مشهد بیان کرد: به نظر من آینده شغلی صرفا از مسیر تحصیل نمی گذرد، بلکه علاقه، استعداد و نیاز بازار اثرگذار است. هدایت تحصیلی درست در پایه نهم و دهم بسیار مهم است. اغلب بچه هایی که هدایت تحصیلی درست داشتند، موفق شدند اما کسانی که به اجبار وارد رشته ای شدند، شغل موفقی نخواهند داشت.

وی اشاره کرد: زمانی که دانش آموزان خارج از محیط آموزشی در چهارچوب های خاص بازار کار کنند، مسئولیت پذیر خواهند شد که این موضوع یکی از هدف های درس کارورزی است. خوشبختانه تنوع رشته در رشته های صنعتی و فنی زیاد است، مثلا رشته مکانیک و خودرو، بیش از ۲۰ رشته دیگر ایجاد می کند.

کارشناس فنی و حرفه ای و کاردانش ناحیه دو آموزش و پرورش مشهد در خصوص طرح ایران مهارت، خاطرنشان کرد: ایران مهارت طرح قشنگی است اما بر روی کاغذ.

پورثابت افزود: طرح ایران مهارت اگر به شکل واقعی اجرا شود، عالی و مثمر ثمر است اما اگر در حد یک طرح باقی بماند، اتفاقی نمی افتد. باید در زمینه مهارت هزینه شود. هنرستان ها و مراکز آموزشی فنی و حرفه ای باید به مدارس متوسطه اول کمک رسانی کنند تا این طرح به صورت جدی اجرا شود.

کارشناس فنی و حرفه ای و کاردانش ناحیه دو آموزش و پرورش مشهد اشاره کرد: اغلب مشاغلی که دانش آموزان در کارورزی انجام می دهند، خدماتی است. تنها خیاطی تولید است که بچه ها نیاز مدرسه خود را برای سال آینده تولید می کنند که در این صورت مدرسه دیگر نیاز ندارند، برای دوخت این وسایل به بیرون پولی بدهد. دستمزدی در قبال دوخت روپوش، پرده و رومیزی به دانش آموزان داده نمی شود.

گزارش از: فاطمه مهدوی، خبرنگار ایسنا- منطقه خراسان

انتهای پیام