به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، هجمه های تند رسانه های سعودی از جمله روزنامه عکاظ و الشرق الأوسط و الجزیره و … علیه «سعد حریری» نخست وزیر پیشین لبنان و تحقیر کردن وی با بدترین واژه ها چیزی جز بازتاب یک روند طولانی از انزوای حریری از زمان گروگانگیری وی در عربستان سعودی از ۲۰۱۷ تاکنون نیست.

در این میان طرفداران جریان المستقبل، «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی را به تحریک علیه سعد حریری در عربستان سعودی متهم می کنند و معتقدند که این تحریکات منجر به دستگیری حریری در ریاض شد. بعد از بازگشت حریری به بیروت نیز سمیر جعجع و حزب نیروهای لبنانی خواستار استعفای حریری بودند و این تیم رئیس جمهوری بود که استعفای وی را نپذیرفت.

اما چرا وضعیت سعد حریری به اینجا رسید؟ کارشناسان در پاسخ به این سوال می گویند آنچه که حریری را به این وضعیت رسانده و دچار چالش های متعدد به ویژه در سطح سیاسی کرده ناشی از انتخاب های غلط و کودتایی وی از سالیان گذشته است که این انتخاب ها را می توان به شکل زیر طبقه بندی کرد:

ائتلاف چهار گانه سعد حریری در سال ۲۰۰۵ و کودتا در سال ۲۰۰۸

سعد حریری به عنوان جوانی کم تجربه بلافاصله بعد از ترور پدرش رفیق حریری در فوریه ۲۰۰۵ ریاست یک ائتلاف وابسته به خارجی ها با عنوان ۱۴ مارس را برعهده گرفت و با همین ائتلاف در انتخابات پارلمانی شرکت و اعلام کرد که هر کسی به لیست این ائتلاف در انتخابات رای منفی بدهد در واقع کنار قاتلان رفیق حریری ایستاده است. به این ترتیب ائتلاف مذکور در سال ۲۰۰۵ اکثریت پارلمانی را به دست آورد.

بعد از انتخابات، سعد حریری و متحدانش در جریان ۱۴ مارس از کودتا علیه حزب الله و تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در سال ۲۰۰۶ با هدف خلع سلاح مقاومت حمایت کردند. در آن زمان دولت وقت لبنان به ریاست «فواد سنیوره» از متحدان جریان ۱۴ مارس و همچنین بسیاری از شخصیت های جریان المستقبل در این جنگ کنار آمریکا بودند.

سعد حریری و سایر اعضای جریان ۱۴ مارس بعد از ناکامی در دستیابی به اهدافشان علیه حزب الله در جنگ جولای، تصمیم گرفتند تا با همکاری آمریکایی ها به دنبال طرح دیگری برای خلع سلاح حزب الله باشند و نیروهای داخلی لبنان را علیه این جنبش برانگیزند. نتیجه این امر اتفاقاتی بود که در ۷ مه ۲۰۰۸ در لبنان افتاد.

بعد از پیروزی مقاومت در جنگ جولای ۲۰۰۶، «فؤاد سنیوره» نخست وزیر وقت لبنان در سال ۲۰۰۸ یک هجمه گسترده علیه شبکه ارتباطی حزب الله آغاز کرد و در تاریخ ۶ مه بیانیه دولت وقت لبنان صادر شد مبنی بر اینکه هیئت وزیران تصمیم گرفته شبکه ارتباطی ایجاد شده توسط حزب الله را غیرقانونی و در قالب تجاوز به حاکمیت دولت و مردم لبنان معرفی کند و بر این اساس همه ارگان ها و شرکت ها و شخصیت های وابسته به این شبکه حزب الله باید تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند. این تصمیم موجب انفجار اوضاع لبنان در تاریخ ۷ مه ۲۰۰۸ شد که البته توطئه جریان ۱۴ مارس علیه مقاومت با تدابیر حزب الله خنثی شد.

درگیر شدن سعد حریری در جنگ سوریه

سعد حریری که به همراه متحدان خود و همچنین در هماهنگی با آمریکا و عربستان سعودی کمپینی برای اتهام زنی علیه سوریه در ماجرای ترور رفیق حریری به راه انداخته و موجب خروج نیروهای سوریه از لبنان شد، بعد از این اتفاق دو بار در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ به سوریه سفر کرده و با «بشار اسد» رئیس جمهور این کشور ملاقات داشت و بر آغاز مرحله جدیدی از روابط میان لبنان و سوریه تاکید کرد.

به محض شروع بحران سوریه و حمله گروه های تروریستی- تکفیری به این کشور جریان المستقبل لبنان به ریاست سعد حریری به حمایت از گروه های مسلح و آموزش و تسلیح و تامین حمایت های لجستیکی برای آنها در طرابلس و عرسال و دیگر مناطق پرداخت، به ویژه مکان هایی که طرفداران سعد حریری و جریان المستقبل نفوذ گسترده ای در آن دارند.

بعد از پایان بحران سوریه که توازن قوا در این کشور به نفع دولت رسمی آن رقم خورد و گروه های تروریستی در سوریه نابود شدند سیاست های نیروهای ائتلاف ۱۴ مارس و جریان المستقبل در برابر هرگونه گشایش و برقراری ارتباط با دمشق و هماهنگی با آن همچنان سرسختانه باقی ماند. همین مسئله موجب بروز بحران آوارگان سوری در لبنان شده و آنها نتوانستند به کشورشان برگردند و این موضوع چالش های زیادی به ویژه در سطح مالی و اقتصادی و امنیتی به لبنان تحمیل کرد.

توافق سعد حریری با تیم رئیس جمهور در سال ۲۰۱۶ و کودتا علیه آن در سال ۲۰۱۹

توافق سعد حریری با «جبران باسیل» رئیس جریان آزاد ملی و روی کار آمدن «میشل عون» به عنوان رئیس جمهور لبنان در سال ۲۰۱۶ که متعاقب آن سعد حریری را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد، بعد از سلسله ناکامی های سیاسی و مالی حریری نور امیدی برای نجات وی بود. حریری در آن زمان با انتصاب به پست نخست وزیری لبنان مجددا به عرصه قدرت و صحنه سیاسی لبنان برگشت.

در همان سالی که میشل عون به عنوان رئیس جمهور و سعد حریری به عنوان نخست وزیر لبنان انتخاب شدند تحولاتی در منطقه رخ داد. این دوره همزمان با روی کار آمدن «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا در کاخ سفید بود که رابطه گرمی با «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی برقرار کرد. بن سلمان به کمک ترامپ کمپین بزرگی از پاکسازی همه مخالفان و همچنین دیگر افراد مورد نظر خود به راه انداخت. سعد حریری یکی از طرف هایی بود که قربانی کمپین مذکور محمد بن سلمان شد. نارضایتی عربستان از عملکرد سعد حریری و ناتوانی وی در مقابله با حزب الله و ماجرای گروگان گیری سعد حریری در ریاض در همین چارچوب بود.

در سال ۲۰۱۹ و زمانی که دونالد ترامپ سیاست تهاجمی گسترده ای را در خاورمیانه اتخاذ کرده بود «مایک پامپئو» وزیر خارجه دولت ترامپ با یک طرح ۵ مرحله ای وارد لبنان شده و مردم این کشور را تهدید کرد که باید بین گزینه مقابله با حزب الله یا بحران های اقتصادی یکی را انتخاب کنند. اعتراضات سراسری اکتبر ۲۰۱۹ و تحریف آن از جمله یکی از پیامدهای این طرح آمریکا بود که سعد حریری نیز به آن کمک کرد.

استعفای ناگهانی سعد حریری در آن زمان به معنای کودتا علیه همه توافق ها و تعهدات خود با رئیس جمهور بود که یک دوره طولانی از خلاء سیاسی را در لبنان رقم زد. کاملا مشخص بود که جریان آزاد ملی و حزب الله هدف اصلی این کودتا بودند. به همین دلیل سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله برای حمایت از دولت لبنان و میثاق ریاست جمهوری در برابر همه هجمه ها و خیانت ها و توطئه های دشمن آمریکایی و مهره های آن ایستادگی کرد. در آن زمان حریری بدون مشورت با هیچ یک از متحدانش استعفا داد تا حزب الله و متحدانش را کنار بزند.

اما این طرح شکست خورد و شانس سعد حریری برای بازگشت دوباره به ریاست دولت لبنان بسیار کم شد و نتیجه آن چیزی است که اکنون در کناره گیری وی از دنیای سیاست و تحریم انتخابات پارلمانی لبنان می بینیم.

بنابراین مجموعه انتخاب های اشتباه سعد حریری چه در سطح کلی لبنان و چه در سطح ائتلاف ۱۴ مارس و جریان المستقبل موجب بروز چالش های متعددی برای وی شد. بی تردید مداخله حریری در کودتای اکتبر ۲۰۱۹ نقش زیادی در ورود لبنان به مرحله فروپاشی عمیق اقتصادی و مالی داشت.

همین انتخاب های حریری موجب شده تا اکنون عربستان سعودی به عنوان متحد سابق حریری و همچنین متحدان وی در جریان ۱۴ مارس علیه او توطئه چینی کنند و نتیجه آن منزوی شدن طرفداران سعد حریری و به طور کلی سنی های لبنان از عرصه سیاسی این کشور است که موقعیت آنها را در انتخابات پارلمانی نیز به خطر می اندازد.

انتهای پیام/