مرحوم آقا مجتبی تهرانی در یک سخنرانی اظهار داشت: امیرالمومنین می فرماید: رسول خدا را خداوند عزوجل، تربیت کرد و پیامبر هم مرا ادب و تربیت کرد و من هم مؤمنین را ادب و تربیت می کنم و برای آنان آداب بزرگان را به میراث می گذارم.

به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) در یکی از سخنرانی های خود به شرح حدیثی از پیامبر(ص) می کند که در ادامه می خوانید: در روایت داریم: روی عن رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم قال: « ادبنی ربی فاحسن تأدیبی» (بحار جلد ۱۶ صفحه ۲۱۰) پرودگار مرا تربیت کرد و بسیار زیبا و نیکو ادب کرد. در روایت دیگری هم داریم، قال علی امیر المؤمنین علیه السلام: « إن رسول الله (ص) أدبه الله عز و جل و هو أدبنی و أنا أؤدب المؤمنین و أورث الأدب المکرمین» (بحار جلد ۷۴ صفحه ۲۶۷) رسول خدا را خداوند عزوجل، تربیت کرد و پیامبر هم مرا ادب و تربیت کرد و من هم مؤمنین را ادب و تربیت می کنم و برای آنان آداب بزرگان را به میراث می گذارم.

اما روایت اول: پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم)، فرمودند: پروردگار، مرا تربیت کرد. او مرا ادبم کرد. من تربیت شده خدا هستم و مرا زیبا، بسیار زیبا تربیت کرد.« فاحسن تأدیبی» لذا پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) مربیٰ به تربیت الهی است، بدست خداوند تربیت شده است. این یک روایت از خود پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) است.

علی (علیه السلام)، در یک روایت دارند که حضرت فرمودند که: پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) را خدا تربیت کرد. «ادبه لله» بعد دارد که امیرالمؤمنان فرمود: «و هو ادبنی» پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) هم مرا تربیت کرد، بنابراین پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم)، علی (علیه السلام) را تربیت کرده است و علی (علیه السلام)، مربیٰ به تربیت نبوی است. پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم مربیٰ) به تربیت الهی است؛ علی (علیه السلام) مربیٰ به تربیت نبوی است.

بعد دارد علی علیه السلام فرمود: «و انا اؤدب المؤمنین » من مؤمنین را تربیت می کنم.«و اورث ادب المکرمین» و به آن ها ادب بزرگواران را منتقل می کنم و میراث می گذارم.

چرا حضرت فرمود «و انا اؤدب المؤمنین» اما « و اورث ادب المکرمین» این جمله را اضافه می کند؟ در زمان حیاتش که تربیت می کرده است، اما علی (علیه السلام) تا الی یوم القیامه چه کرده است؟

می گویند: فلانی میراث خوار فلانی است، به ارث می گذارد. می گوید: من می روم، درست است؟! ولی آن تربیت علویم برای آن ها باقی می ماند. می فهمی چه می گویم؟! «و اورث ادب المکرمین» به زیبایی بیان کلام علی توجه کنید، این زیبایی کلام برای این است. به میراث می گذارم.

بنابراین مؤمنین باید مربیٰ به تربیت علوی باشند. یک تربیت الهی داریم، یک تربیت نبوی داریم، یک تربیت علوی داریم. پیغمبراکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) مربیٰ به تربیت الهی است؛ علی (علیه السلام) مربیٰ به تربیت نبوی است؛ مؤمنین باید مربیٰ به تربیت علوی باشند. یعنی الگوی آن ها و روش آن ها، روشی علوی باشد. البته این هم، همان تربیت الهی است اما با واسطه است. مال پیغمبر بلاواسطه بود.

صوت این سخنرانی را در قالب پادکست زیر بشنوید:

انتهای پیام/