سرویس جهان مشرق – «مایک پمپئو» وزیر خارجه ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی آی ای (هر دو در دولت دونالد ترامپ) یکی از ایران ستیزترین سیاستمداران آمریکاست. پمپئو پس از خروج زودهنگام از دولت آمریکا با تک دوره ای شدن ریاست جمهوری ترامپ، اقدام به انتشار کتابی تحت عنوان «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم [۱]» کرد که به تجربیاتش در دوران خدمت در دولت آمریکا پرداخته است. مشرق قصد دارد طی یک مجموعه گزارش بخش های مربوط به ایران در این کتاب را خدمت مخاطبان محترم ارائه کند. آن چه در ادامه می خوانید قسمت بیست ویکم از این مجموعه گزارش است. برای خواندن قسمت های قبلی می توانید از لینک های انتهای همین گزارش استفاده کنید.

جلد کتاب «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم» نوشته ی «مایک پمپئو» وزیر خارجه ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی آی ای (+)

لازم به ذکر است که مشرق صرفا جهت اطلاع نخبگان و تصمیم گیران عرصه ی سیاسی کشور از محتوای کتاب مذکور این گزارش را منتشر می کند و دیدگاه ها، ادعاها و القائات این کتاب لزوما مورد تأیید مشرق نیست.

فصل ۱۳: متحدان درست را انتخاب کن

پیمان ابراهیم: متحدان جدید برای صلح

قبل از این که به داستان پیمان ابراهیم بپردازم، می خواهم یک مسئله را روشن کنم: این ماجرا در اصل درباره ی اسرائیل، یا کشورهای عربی، یا حتی ایران، نیست؛ درباره ی کل خاورمیانه است. ماجرای ائتلاف هایی است بر مبنای حضور آمریکا به عنوان نیرویی برای خیر در منطقه، به نحوی که به نفع مردم آمریکا باشد. قبل از دولت ترامپ، تعصبات کهنه، سیاست آمریکا در قبال منطقه را دیکته می کرد. شخصیت های نظام [آمریکا] از هر دو حزب، معتقد بودند که اسرائیل تا وقتی با فلسطینیان صلح نکند، هرگز نمی تواند با همسایگانش صلح کند. عقیده ی تزلزل ناپذیر آن ها این بود. جان کری را در نظر بگیرید که سال ۲۰۱۶ تأکید کرد: «شنیده ام که چندین سیاستمدار برجسته در اسرائیل بعضا می گویند: خب، شرایط جهان عرب الآن دیگر فرق کرده؛ فقط کافی است با آن ها تماس بگیریم؛ می توانیم با جهان عرب کار کنیم؛ و [بعدا] مسئله ی فلسطینی ها را حل وفصل خواهیم کرد. نه، نه، نه، و نه.» اما ظاهرا طرزفکر محدود کری اشتباه، اشتباه، اشتباه، و اشتباه بوده است.

مستند آمریکایی «پاتک غزه» درباره ی مقاومت غزه مقابل رژیم صهیونیستی [دانلود با حجم ~ ۱۹۲ مگابایت]

در عین حال، این باور که اسرائیل اول باید به مسئله ی فلسطین بپردازد تا بتواند با همسایگانش صلح کند، بدترین نظریه ی دولت اوباما درباره ی دیپلماسی در خاورمیانه نبود. سخنرانی رئیس جمهور اوباما در قاهره که عملا [به جای افتخار و غرور]، به خاطر نفوذ آمریکا در منطقه پس از ۱۱ سپتامبر، عذرخواهی کرد، به دشمنان این پیام را مخابره کرد که ما ضعیف و بی اراده هستیم. عقب نشینی او از «خط قرمز» خودش پس از حمله ی شیمیایی اسد در سوریه در سال ۲۰۱۳، نیز تأکیدی بر آن چیزی بود که دشمنان ما پیشاپیش می دانستند. و سپس احمقانه ترین تصمیم سیاست خارجی دوران ما گرفته شد: توافق هسته ای دولت اوباما با ایران. از نظر باراک اوباما، جو بایدن [معاون اول وقت رئیس جمهور آمریکا]، و «جان کری» [وزیر خارجه ی وقت]، توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ راهگشای دوستی واقعی با آیت الله ها بود. آن ها معتقد بودند سیاست مماشات آن ها شکل منطقه را تغییر می دهد، چون فکر می کردند می توانند با رژیمی متحد شوند که از هیچ چیزی بیش از ریختن خون به نام انقلاب اسلامی لذت نمی برد.

«مارتین شافر» مسئول روابط عمومی وزارت خارجه ی آلمان، ماه جولای سال ۲۰۱۵، نسخه ای امضاشده از برجام را در دست دارد. «مایک پمپئو» می نویسد وزارت خارجه ی دولت اوباما به او گفته برجام نه یک معاهده ی رسمی و دستور اجرایی است و نه حتی یک سند امضاشده است. (+)

اعلام خروج آمریکا از برجام توسط «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق این کشور، در سال ۲۰۱۸ [دانلود]

به محض این که تعامل مستقل مان با اسرائیل و کشورهای عربی را آغاز کردیم، فهمیدیم که چه اندازه از چشم انداز تسلط ایران بر منطقه وحشت دارند. این ترس ها به هیچ عنوان بی اساس نبودند، چون جیب های ایران به لطف توافق وحشتناک اوباما، پر از پول شده بود. این در حالی بود که ایران حتی قبل از این توافق نیز منبع اصلی مشکلات منطقه بود. این کشور به حماس، حزب الله، و جهاد اسلامی فلسطین، که همگی دشمنان قسم خورده ی اسرائیل هستند، سلاح و کمک مالی می کرد. مردم و اقتصاد لبنان و عراق را از طریق نفوذ گروه های تروریستی شیعه در سیاست های آن ها نابود می کرد. حمایتش از شورشیان حوثی [انصارالله] فاجعه ی حقوق بشری در یمن را تشدید کرد. در سوریه، بشار اسد با کمک حزب الله و جنگجویان تحت فرمان ایران، مردم خود را قصابی می کند. و همه ی این ها در حالی است که شبح دستیابی ایران به سلاح هسته ای، سایه تاریک نابودی را بر فراز منطقه افکنده است.

جست وجوی پدر یمنی در میان اجساد حمله ی ائتلاف سعودی به یک اتوبوس مدرسه، و پیدا کردن فرزندش «یوسف» ( حاوی تصاویر دل خراش ) [دانلود]

بقایای بمب استفاده شده در حمله به اتوبوس کودکان یمنی نشان می دهد این بمب ساخت شرکت «لاکهید مارتین» آمریکاست. (+)

ماجرای دردناک «یسری» دختربچه ی یمنی که به خاطر جنگ یک چشمش را از دست داد ( حاوی تصاویر دل خراش ). «مایک پمپئو» در حالی ادعا می کند ایران باعث بروز فاجعه ی انسانی در یمن شده که حمله ی ائتلاف سعودی با حمایت مستقیم سیاسی-تسلیحاتی آمریکا، این جنگ را تداوم بخشیده است. [دانلود]

دولت ما خاورمیانه را به روشی کاملا جدید تعریف کرد. ما مسئله را یهودیان مقابل اعراب، یا اسرائیل مقابل همه جز آمریکا، نمی دیدیم. ما با چشمانی تازه می توانستیم ببینیم که چگونه منطقه آبستن یک صف آرایی جدید است: نیروهای صلح و ثبات (اسرائیل و برخی همسایگان عربش) در مقابل نیروهای افراط گرایی و ویرانگری (رژیم ایران، نیروهای نیابتی اش، و جهادگراهای سنی مانند داعش و القاعده). در چارچوب راهبردمان برای ایجاد یک ائتلاف ضدایرانی، امیدوار بودیم زمان تلاش برای عادی سازی روابط اسرائیل و برخی همسایگان عربش فرا رسیده باشد. این شاهکار تنها دو بار در تاریخ اسرائیل اتفاق افتاده بود: مصر در سال ۱۹۷۹ و اردن در سال ۱۹۹۴.

جنایت صهیونیست ها با پیکر «محمد الناعم» شهید فلسطینی ( حاوی تصاویر دل خراش ) [دانلود]

توضیحاتی درباره ی جنایت صهیونیست ها علیه پیکر «محمد الناعم» [دانلود]

می دانستیم گام های دیپلماتیکی که باید در این فرآیند برداریم، دشوار خواهند بود، اما عوامل متعددی به نفع ما بودند. کشورهای کوچک عربی، مانند بحرین و امارات (که هر دو فاصله ی کمی از خاک ایران دارند)، علاقه ی زیادی داشتند تا از کشورشان در برابر عملیات های اطلاعاتی ایران حفاظت کنند، که سال ها بود در داخل مرزهایشان در جریان بودند. این دو کشور همچنین می خواستند به قدرت های مالی و گردشگری تبدیل شوند و معتقد بودند یک ایران قدرتمند، دستاوردهای اقتصادی آن ها را از میان خواهد برد. ما همچنین می دانستیم که نسل جدید رهبران جهان عرب همان دیدگاه های افراطی ناسیونالیستی عربی و یهودستیزانه ی پیشینیانشان را ندارند؛ که به طور بالقوه آن ها را برای برقراری روابط رسمی با اسرائیل آماده تر می کرد.

«اورنا باربیوای» (چپ) وزیر اقتصاد و صنعت رژیم صهیونیستی و «عبدالله بن طوق المری» وزیر اقتصاد امارات، در مراسم امضای قرارداد تجارت آزاد میان دو رژیم در شیخ نشین دبی در امارات در اواخر ماه می سال ۲۰۲۲- این توافق، اولین توافق در نوع خود میان رژیم صهیونیستی و یک کشور عربی بود. (+)

سربازان اسرائیلی در منطقه ی اشغالی بلندی های جولان، در یک آمبولانس نظامی متعلق به ارتش اسرائیل، در حال انجام مداوای اولیه روی یک شورشی سوری هستند. (+)

روی یک ملحفه در آمبولانس نظامی ارتش رژیم صهیونیستی که شورشیان سوری در آن مداوا می شوند، نوشته شده: «به اسرائیل خوش آمدید». (+)

به لطف رهبران روشنفکر، سخت کوشی فراوان، و مجموعه ای از اتفاقات، نتیجه ای به ارمغان آمد که هیچ کس روی هیچ تخته سیاهی در جهان آن را ترسیم نکرده بود. یکی از این رهبران، محمد بن زاید، رئیس امارات، بود. بن زاید از مخالفان سرسخت اسلام گرایی بود. امارات، تحت رهبری او و برادر فقیدش، روزبه روز آزادی بیش تری به ملتش و میلیون ها مهاجری اعطا کرده است که داخل مرزهایش زندگی می کنند. امارات از نظر منابع طبیعی، ثروتمند، مرکز عظیم تجارت بین المللی جهانی، و کشوری است که سال هاست از نظریه ها، دانشگاه ها، و طرزفکر غربی (از جمله آزادی مذهبی) استقبال کرده است.

پرچم های (از چپ) امارات، رژیم صهیونیستی، و نمایشگاه دبی، مقابل ساختمان محل برگزاری «نمایشگاه ۲۰۲۰ دبی» همزمان با برگزاری مراسم «روز ملی اسرائیل» در اواخر ماه ژانویه ی سال ۲۰۲۲- این نمایشگاه که برگزاری آن به خاطر شیوع کووید-۱۹ به تعویق افتاد، از ماه اکتبر سال ۲۰۲۱ تا ماه مارس سال ۲۰۲۲ از بازدیدکنندگان پذیرایی کرد؛ با این حال، برگزارکنندگان، نام نمایشگاه را همان «نمایشگاه ۲۰۲۰ دبی» گذاشتند و تغییر ندادند. (+)

مستند «جاسوس داخل گوشی شما» درباره ی جاسوس افزار صهیونیستی «پگاسوس» و همکاری شرکت های فناوری اسرائیلی-اماراتی [دانلود با حجم ~ ۱۴۴ مگابایت]

محمد بن زاید دانا، اهل مطالعه، و از قدرت ایران نگران بود. عمیقا عاشق خانواده اش بود و اغلب درباره ی فرزندانش صحبت می کرد. می دانست که قدرت اقتصادی امارات اگرچه مهم است، اما برای تضمین موفقیت و استقلال این کشور کافی نیست. مرتبا شکست های آمریکا در منطقه را از دید خودش به من یادآوری می کرد و نظراتش را درباره ی این که چگونه می توانیم از این شکست ها اجتناب کنیم، ارائه می کرد. وی تصریح کرد که روی آمریکا حساب می کند تا از قدرتش برای مهار شرارت های ایران استفاده کند. من این مسئله را پس از حمله به [قاسم] سلیمانی [فرمانده ی نیروی قدس سپاه پاسداران] به او یادآوری کردم؛ زمانی که همه ی کشورهای خلیج [فارس] می ترسیدند مردمشان هدف انتقام جویی ایران قرار بگیرند؛ اتفاقی که ما تلاش زیادی کردیم تا رخ ندهد. صحبت های ما در طول سال های خدمتم همیشه متمرکز بودند. او هرگز از من چیزی نخواست که معتقد باشد نمی توانم برایش انجام دهم؛ و من هم هرگز به او قولی ندادم که نتوانم به آن عمل کنم. بن زاید طبق مسئولیتی که داشت، همیشه امارات را در اولویت قرار می داد [که معادل سیاست «اول، آمریکا» ی دولت ترامپ بود]. من این کارش را تحسین می کردم؛ و این سیاست به تیم های ما کمک کرد تا بعدا راهمان را در آب های طوفانی برقراری صلح پیدا کنیم.

مراسم عرضه ی محصولات کشاورزی صهیونیستی در بازار میوه ی دبی در اواسط ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ برای اولین بار [جزئیات بیش تر] (+)

برخی از محصولات کشت شده در فلسطین اشغالی با پرچم رژیم صهیونیستی در بازار میوه ی دبی در امارات در معرض فروش قرار داده شده اند. (+)

آن چه خواندید قسمت بیست ویکم از خلاصه ی کتاب «هرگز کوتاه نیا» به قلم مایک پمپئو، وزیر خارجه ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی آی ای، بود. قسمت های قبلی این مجموعه گزارش را از لینک های زیر بخوانید. قسمت های بعدی این مجموعه به زودی در مشرق منتشر خواهد شد. برای مطالعه ی ترجمه ی مشرق از کتاب های دیگر به کتاب خانه ی مشرق مراجعه نمایید.