ایسنا/لرستان استادیار گروه تاریخ دانشگاه لرستان می گوید: از میان آثار وقار کتاب «تاریخ سلاطین عجم» جایگاه ویژه ای دارد.

سهم الدین خزائی در گفت وگو با ایسنا، خاطرنشان کرد: دوره ی بازگشت ادبی دوره ای است که از ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ هجری را در بر می گیرد. مکتب بازگشت ادبی سعی داشت تا کلام منظوم ایران را از زیر سیطره ی سبک هندی رهایی بخشیده و سبک خراسانی را احیا کند.

وی خاطرنشان کرد: وقار شیرازی، پسر وصال شیرازی، در دوره ی بازگشت ادبی و سده ی سیزدهم هجری می زیست. آثار بسیاری از وی برجای مانده که هرکدام دارای ویژگی های خاص خود هستند.

خزائی با بیان اینکه از میان آثار وقار کتاب «تاریخ سلاطین عجم» جایگاه ویژه ای دارد، تصریح کرد: این جایگاه ویژه به دلیل هماهنگی و همگامی این اثر با موج ادبی زمانه ی نویسنده است. نویسندگان و شاعران این دوره بازگشتی به دوران ادبی پیش از خود داشته و سعی می کردند آثاری خلق کنند که از نظر ادبی و تاریخی بر اساس الگوهای پیشین باشند.

این دکترای تاریخ گفت: این کتاب نه یک تاریخ عمومی و نه یک تاریخ سلسله ای است. این اثر فقط به تاریخ ایران در دوره ی باستان اختصاص داده شده است. وی در این اثر شاهنامه ی فردوسی را الگوی کار خود قرار داده و در کنار آن مطالب را از منابعی مانند روضه الصفای میرخواند و شارستان بهرام بن فرهاد گرفته است. وی مطالب خودش را به صورت ترکیبی از کتاب های مذکور گرفته، گاهی نظر خود را اعلام کرده و گاهی نیز با گفتهی الگویش مخالفت کرده است.

وی افزود: عنصر شاخص در این کتاب اشعاری است که در ضمن متن آمده است. وقار تحت تأثیر اوضاع علمی و فرهنگی زمانه از نثری ساده و روان بهره گرفته و سعی کرده در اثر خود به بخشی از نیازها و تمایلات زمانه توجه کند. نیاز زمانه در این دوره توجه به تاریخ باستانی ایران بوده است.

خزائی یادآور شد: در زمینه ی بررسی نسخه های خطی تاریخ سلاطین عجم آثار زیادی نوشته نشده، مگر یک مقاله با عنوان «جستاری در نسخه خطی روزمه خسروان پارسی» (سلیمان زاده، ۱۳۸۹: ۲۲-۴۱) که در آن بخش کیانیان نسخه خطی موجود در کتابخانه دانشگاه تهران مورد بررسی قرار گرفته است.

وی گفت: از آنجا که نسخه های خطی در کتابخانه ها و مکان های مختلف قرار دارند و هرکدام از نسخه ها نیز دارای ویژگی ها و شرایط خاص خود هستند، معرفی کردن هر کدام از نسخه های خطی با شرایط و ویژگی های ویژه ی خود می تواند در امر پژوهش مفید فایده واقع شده و ضرورت پیدا کند.

انتهای پیام