خاطرۀ رهبر انقلاب از روز ۱۷ شهریور سال ۵۷ / طرفداران امام(ره) را افراطی می خواندند
به گزارش خبرگزاری تسنیم، پایگاه اطلاع رسانی رهبر معظم انقلاب اسلامی خاطره ای از آیت الله خامنه ای از روز ۱۷ شهریور سال ۵۷ منتشر کرده است که متن کامل به شرح زیر است:
«از روز هفدهم شهریور سال ۱۳۵۷ خاطره ای در ذهن دارم. قبل از آنکه این حادثه خون بار در تهران اتفاق بیفتد، سیاست رژیم ستم شاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند. این، نکته خیلی قابل توجهی است که امروز مثل آیینه ای، همه ی عبرت ها را به ما درس می دهد.
کسی که روزنامه های آن وقت و اظهارات مسئولان رژیم ستم شاهی را مطالعه می کرد، می فهمید که اینها می خواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه می کنند، از هم جدا کنند. عده ای را که طرفداران و علاقه مندان مخلص امام بودند و راه امام را علنا اظهار می کردند، به عنوان تندرو و افراطی و متعصب معرفی می کردند. در مقابل اینها هم، بعضی از کسانی را که علاقه مند به مبارزه بودند، اما خیلی جدی در آن راه نبودند، یا جدی بودند، اما دستگاه آن طور خیال می کرد اینها جدیتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدل اند و با اینها می شود مذاکره و صحبت کرد، معرفی می کردند.
من در آن روز این احساس خطر را کردم. آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود. به یکی از آقایان معروف که در قم بود، نامه ای نوشتم و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم اینها با این تدبیر خباثت آمیز می خواهند بهانه ای برای سختگیری بر مخلصان و عشاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون اینکه خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند.
این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم. روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامه ها، خبر کشتار هفدهم شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطلع شدیم. من برداشتم در حاشیه آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است»
آن نامه را به وسیله مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آنها شروع کردند سختگیری ها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقی راه انداختن که نمونه اش کشتار هفدهم شهریور بود.» (بیانات در دیدار جمعی از پرستاران ۷۶/۰۶/۱۹)
انتهای پیام/
«از روز هفدهم شهریور سال ۱۳۵۷ خاطره ای در ذهن دارم. قبل از آنکه این حادثه خون بار در تهران اتفاق بیفتد، سیاست رژیم ستم شاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند. این، نکته خیلی قابل توجهی است که امروز مثل آیینه ای، همه ی عبرت ها را به ما درس می دهد.
کسی که روزنامه های آن وقت و اظهارات مسئولان رژیم ستم شاهی را مطالعه می کرد، می فهمید که اینها می خواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه می کنند، از هم جدا کنند. عده ای را که طرفداران و علاقه مندان مخلص امام بودند و راه امام را علنا اظهار می کردند، به عنوان تندرو و افراطی و متعصب معرفی می کردند. در مقابل اینها هم، بعضی از کسانی را که علاقه مند به مبارزه بودند، اما خیلی جدی در آن راه نبودند، یا جدی بودند، اما دستگاه آن طور خیال می کرد اینها جدیتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدل اند و با اینها می شود مذاکره و صحبت کرد، معرفی می کردند.
من در آن روز این احساس خطر را کردم. آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود. به یکی از آقایان معروف که در قم بود، نامه ای نوشتم و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم اینها با این تدبیر خباثت آمیز می خواهند بهانه ای برای سختگیری بر مخلصان و عشاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون اینکه خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند.
این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم. روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامه ها، خبر کشتار هفدهم شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطلع شدیم. من برداشتم در حاشیه آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است»
آن نامه را به وسیله مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آنها شروع کردند سختگیری ها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقی راه انداختن که نمونه اش کشتار هفدهم شهریور بود.» (بیانات در دیدار جمعی از پرستاران ۷۶/۰۶/۱۹)
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «خاطرۀ رهبر انقلاب از روز ۱۷ شهریور سال ۵۷ / طرفداران امام(ره) را افراطی می خواندند» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.