بر اساس دسته بندی صورت گرفته از سوی انستیتو ورزش استرالیا AIS، مکمل های غذایی بر مبنای اثربخشی و عوارض جانبی مکمل ها به چهار دسته تقسیم می شوند.

به گزارش ایسنا، دسته بندی مکمل های غذایی بر مبنای اثربخشی به گونه ای است که چهار دسته بندی در این رابطه وجود دارد که به منابع مفید برای تامین انرژی و عملکرد ورزشکار، منابعی که تاثیر عملی روی عملکرد می گذارند ولی به بررسی علمی بیشتری نیاز دارند، منابع فاقد آثار مفید و اثبات شده روی عملکرد و سلامت که شامل بیشتر مکمل ها است و نیز منابعی که توسط کمیته WADA و IOC ممنوع شده اند و دوپینگ به شمار می آیند، تقسیم می شود.

گروه A

توصیه می شود ورزشکاران در موارد مقتضی از این مکمل ها استفاده کنند؛ بیکربنات، کافئین، مکمل کلسیم، کراتین، مکملهای جایگزین مواد معدنی، مکمل آهن، مکملهای غذایی مایع، مولتی ویتامین ها و املاح معدنی، مواد پروبیوتیک (با کاربرد حفاظت دستگاه گوارش)، شکلات های ورزشی (Sports bar)، نوشابه های ورزشی، ژل های ورزشی، ویتامین D، پروتئین وی (whey).

گروه B

این گروه از مکمل ها مستلزم انجام تحقیقات بیشتر بوده و باید زیرنظر پزشک یا متخصص تغذیه ورزشی استفاده شوند. آنتی اکسیدان های C و E، بتاآلنین، عصاره ریشه چغندر قند/ نیترات، کارنیتین، روغن ماهی، هیدروکسی متیل بوتیرات (HMB (Quercetin (مشتق از نوعی بلوط جنگلی مواد پروبیوتیک (با کاربرد حفاظت سیستم ایمنی).

گروه C

اثرات سودمندی برای این گروه مکمل ها ثابت نشده است. پیکولینات کروم، کوآنزیم Q۱۰، سایر مواد گیاهی (Cordyceps (نوعی قارچ) و Rosea Rhodiola)، سیتوکروم C، جینسینگ، گلوکزامین، اینوزین، Lactaway، آب اکسیژنه، پیرووات، ریبوز، روغن های MCT (تری گلیسیرید با زنجیره متوسط) و ZMA (آسپارتات منومتیونین روی و آسپارتات منیزیم).

سایر مکمل هایی که در سه گروه دیگر تقسیم بندی نشده اند، بیشتر در این گروه قرار می گیرند.

گروه D

این گروه از مکمل ها غیرمجاز یا در معرض خطر بالای آلودگی هستند، محرک ها شامل افدرین، سیبوترامین، استریکنین، متیل هگزانامین، سایر محرک های گیاهی و پروهورمون ها و افزاینده های هورمونی شامل دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)، آندروستن دیون، نورآندروستنیون/ سایر پروهورمون ها، تریبولوس ترستریس و سایر افزاینده های تستوسترون و گلیسرول می شوند.

انتهای پیام