انتشار «آیینه ها را باور کن»



مجموعه داستان «آیینه ها را باور کن» نوشته محمدحسن ارجمندی منتشر شد.

به گزارش ایسنا، این مجموعه داستان که شامل ۲۴ داستان است در ۱۲۱ صفحه با شمارگان ۲۲۰۰ نسخه در انتشارات کتاب نیستان راهی بازار شده است.

«سرسره بادی»، «مقصر کیه؟»، «فلفل»، «مراقبت»، «قرص کاکائویی»، «بیا!»، «بخشیدمت»، «دیگه دوستت ندارم»، «قول های بچه گانه»، «آبروداری»، «خوابگاه امن»، «می گفت : می تونم اما»، « ولی من دوستت دارم»، «خطاکار عزیز»، «درد دندان»، «تخم مرغ آب پز»، «ترس از دوری»، «آخر دنیا»، «عذرخواهی زبانی»، «قرص نعنایی»، «بستنی دیگه چیه؟» مگه نگفتم چیزی از کسی نگیر، «حلقه اشک»، «بشین غذاتو بخور» و «دوگانگی» داستان های این مجموعه هستند.

در معرفی ناشر آمده است: نویسنده در این مجموعه سعی داشته تا به بهانه بیان خاطرات خود از بزرگ شدن فرزندش، نکاتی اخلاقی و فرهنگی را در موقعیت های مختلف داستانی روایت کند. همه داستان های این کتاب با موضوعی واحد نوشته شده اند. در واقع شاید بتوان گفت که مقصود اصلی نویسنده از نگارش این خاطرات، تبیین مفاهیمی اخلاقی در مواجهه با موضوعاتی است که همه انسان ها در گروه های سنی متفاوت با آن دست و پنجه نرم می کنند. مراقبت خداوند از انسان ها مانند مراقبت پدر و مادر از فرزندانشان است و در این کتاب این رابطه را براساس رابطه خود با فرزندش روایت کرده است.

در بخشی از داستان «دیگه دوستت ندارم!» می خوانیم: «خانه ما مثل محل فیلم برداری یک فیلم سینمایی شده بود که برداشت اول سکانس مربوطه مورد تایید کارگردان قرار نگرفته و کار به برداشت های مجدد کشیده شده بود. ریحانه هم مثل بازیگری بود که وظیفه داشت بر اساس فیلم نامه ای که خود نوشته بود، صحنه را به هم بریزد. این چنین بود که او خانه را به هم می ریخت و ما مثل عوامل صحنه با تایید سکانس از سوی کارگردان، صحنه را به حالت نخست برمی گردانیم. خانه را مرتب می گردیم و ریحانه باز آن را به هم می ریخت.برداشت های مجدد، بارها و بارها تکرار می شد و ما هر بار با درجات عصبانیت مختلف، بازسازی صحنه فیلم برداری را انجام می دادیم…"

انتهای پیام
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «انتشار «آیینه ها را باور کن»» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.