به گزارش خبرگزاری تسنیم از پیشوا، عشق و مرام بندگی است که انسان را به خالق نزدیک تر می کند، مرامی که همیشه در ماه رمضان و شب های قدر چنان پلی از فرش به عرش می زند که فقط اشک می تواند بزرگی و جلال آن را توصیف کند.، آری به زبان آوردن صد نام حضرت عشق و ناله های «الهی العفو» چیزی جز عشق نام نمی گیرد و این عظمت عشق است که دل ها را بی تاب شب های قدر می کند.

هر چند شیوع ویروس کرونا، زمزمه های لغو مراسمات احیا را ایجاد کرد اما عشق به معبود چیزی نیست که کرونا و هزاران مشکل دیگر بخواهد بین آن ها فاصله بیاندازد، عشق و علاقه ای غیرقابل وصف که بندگان حضرت حق را با تمام مشکلات به مساجد و اماکن مقدس کشانده است.

امشب رنگ و بوی خاصی در پیشوای مقدس حکمفرما است، مؤمنان درگاه حق با رعایت اصول بهداشتی پس از ۲ ماه فراق و حسرت پابوسی حضرت جعفربن موسی الکاظم(ع) سر بر آستان این گنبد فیروزه ای نهاده اند و ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی، خاضعانه و خالصانه با خدای خود درد و دل کردند. از مادری که فرزند مریض داشت و ندای «یا عماد من لا عماد له » سر می داد تا فرزند شهید مدافع حرمی که کنار مزار پدر شهیدش با خدای خود زیر لب نجوا می کرد، هر کس بهر مرادی دستان خود را به آسمان دراز کرده و با سر دادن ندای «الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب» از جوار حرم برادر امام رضا(ع) تمام فاصله ها را محو می ساخت.

امشب وحدتی خاص نیز به چشم می آمد وحدتی با رمز «اللهم عجل لولیک الفرج» مردمی که مدت ها چشم به انتظار ظهورند تا او بیاید و چنان گشایشی در زندگی بشر ایجاد کند که عرش به لرزه درآید و عدالت جهانی تحقق یابد.

گزارش از احمد شوری

انتهای پیام/۲۲۰/ی