به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره شوری چهل و دومین سوره قرآن است و در جزء بیست و پنجم آن قرار دارد.

وجه تسمیه این سوره، استفاده از این واژه به عنوان یکی از صفات مومنان در آیه ۳۸ است.

موضوع محوری سوره شوری وحی است و به موضوعات دیگری مثل توحید، معاد و صفات مومنان و کفار نیز پرداخته است.

آیه ۲۳ معروف به آیه مودت و آیه ۳۸ درباره اهمیت مشورت از آیات مشهور این سوره است. آیه ۴۰ این سوره برای مشروعیت قصاص مورد استناد فقیهان واقع شده است.

در فضیلت تلاوت سوره شوری از پیامبر (ص) نقل شده است؛ هرکسی سوره شوری را بخواند، فرشتگان بر او درود می فرستند و برای او استغفار و رحمت می خواهند.

در حدیثی از امام صادق (ع) نیز آمده است:کسی که سوره شوری را بخواند روز قیامت با صورتی سفید و درخشنده همچون آفتاب محشور می شود تا در پیشگاه خدا حاضر شود و خداوند می فرماید: بنده من! قرائت سوره حم، عسق را تداوم دادی در حالی که پاداش آن را نمی دانستی؛ اما اگر می دانستی چه پاداشی دارد هیچ گاه از قرائت آن خسته نمی شدی؛ ولی من امروز پاداش تو را به تو خواهم داد؛ سپس دستور می دهد او را وارد بهشت و غرق در نعمت های ویژه بهشتی کنند.

در خواص این سوره نیز روایت شده هر کس این سوره را نوشته و همراه خود داشته باشد، از شر مردم در امان است.

فایل صوتی تلاوت آیات ۱۷ تا ۲۳ سوره شوری با صدای مهدی عادلی

متن آیاتی از سوره شوری همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

الله الذی أنزل الکتاب بالحق و المیزان ۗ و ما یدر یک لعل الساعة قر یب ﴿١٧﴾

خدا همان کسی است که کتاب و وسیله سنجش را به حق فرود آوردو تو چه می دانی شاید رستاخیز نزدیک باشد (۱۷)

یستعجل بها الذین لا یؤمنون بها ۖ و الذین آمنوا مشفقون منها و یعلمون أنها الحق ۗ ألا إن الذین یمار ون فی الساعة لفی ضلال بعید ﴿١٨﴾

کسانی که به آن ایمان ندارند شتابزده آن را می خواهند و کسانی که ایمان آورده اند از آن هراسناکند و می دانند که آن حق است بدان که آنان که در مورد قیامت تردید می ورزند قطعا در گمراهی دور و درازی اند (۱۸)

الله لطیف بعباده یر زق من یشاء ۖ و هو القوی العزیز ﴿١٩﴾

خدا نسبت به بندگانش مهربان است:هر که را بخواهد روزی می دهد و اوست نیرومند غالب (۱۹)

من کان یر ید حر ث الآخر ة نزد له فی حر ثه ۖ و من کان یر ید حر ث الدنیا نؤته منها و ما له فی الآخر ة من نصیب ﴿٢٠﴾

کسی که کشت آخرت بخواهد برای وی در کشته اش می افزاییم و کسی که کشت این دنیا را بخواهد به او از آن می دهیم ولی در آخرت او را نصیبی نیست (۲۰)

أم لهم شر کاء شر عوا لهم من الدین ما لم یأذن به الله ۚ ولولا کلمة الفصل لقضی بینهم ۗ و إن الظالمین لهم عذاب ألیم ﴿٢١﴾

آیا برای آنان شریکانی است که در آنچه خدا بدان اجازه نداده برایشان بنیاد آیینی نهاده اند و اگر فرمان قاطع در باره تاخیر عذاب در کار نبود مسلما میانشان داوری می شد و برای ستمکاران شکنجه ای پر درد است (۲۱)

تر ی الظالمین مشفقین مما کسبوا و هو واقع بهم ۗ والذین آمنوا و عملوا الصالحات فی ر وضات الجنات ۖ لهم ما یشاءون عند ر بهم ۚ ذٰلک هو الفضل الکبیر ﴿٢٢﴾

در قیامت ستمگران را از آنچه انجام داده اند هراسناک می بینی و جزای عملشان به آنان خواهد رسید و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند در باغهای بهشتند آنچه را بخواهند نزد پروردگارشان خواهند داشت؛ این است همان فضل عظیم (۲۲)

ذٰلک الذی یبشر الله عباده الذین آمنوا و عملوا الصالحات ۗ قل لا أسألکم علیه أجر ا إلا المودة فی القر بیٰ ۗ و من یقتر ف حسنة نزد له فیها حسنا ۚ إن الله غفور شکور ﴿٢٣﴾

این همان پاداشی است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند بدان مژده داده است بگو: به ازای آن رسالت پاداشی از شما خواستار نیستم مگر دوستی در باره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد و طاعتی اندوزد برای او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است (۲۳)

انتهای پیام/