به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، ایمان به تمام انبیای الهی از اساسی ترین اعتقادات مسلمانان شمرده می شود به گونه ای که انکار هر یک از آن بزرگواران مساوی با انکار تمام انبیای الهی است، همچنان که خداوند در آیۀ چهارم سورۀ بقره، یکی از ویژگی های متقین و مؤمنان را ایمان به آنچه رسولان پیشین آورده اند، معرفی می کند و می فرماید «و الذین یؤمنون بما أنزل إلیک و ما أنزل من قبلک و بالآخرة هم یوقنون؛ و آنان که به آنچه به سوی تو فرود آمده و به آنچه پیش از تو نازل شده است، ایمان می آورند و به آخرت یقین دارند.» این نوع ایمان که برگرفته از آیات قرآن است، یکی از وجوه تمایز پیروان دین مبین اسلام با سایر پیروان ادیان آسمانی است.

به اعتقاد مسلمانان، آن تفکری که از پیروان ادیان آسمانی نسبت به عدم اعتقاد راسخ به خاتم پیامبران یعنی محمد صلی الله علیه و آله سر می زند، ناشی از تحریف در کتب آسمانی آنها از جمله تورات و انجیل و یا عدم برداشت صحیح از آیات این کتب مقدس است. امام رضا علیه السلام در مناظره ای که با بزرگان یهودی و مسیحی داشتند، به زیبایی به بشارت کتب مقدس بر پیامبر اسلام (ص) اشاره می کنند.

امام رضا (ع) در این مناظره خطاب به رأس الجالوت رهبر یهودیان فرمود: تو را به ۱۰ آیه ای که بر موسی بن عمران نازل شد، قسم می دهم که آیا خبر محمد و امتش در تورات، موجود است؟ (و آن خبر چنین است:) «آن زمان که امت آخر، پیروان آن شتر سوار، بیایند و خداوند را بسیار بسیار تسبیح گویند، تسبیحی جدید در معبدهایی نو، در آن زمان، بنی اسرائیل باید به سوی آنان و به سوی پادشاهشان روان شوند تا قلوبشان آرامش یابد، زیرا آنان شمشیرهایی به دست دارند که به وسیله آن شمشیرها از کفار (محارب) در گوشه و کنار زمین انتقام می گیرند؛ إذا جاءت الأمة الأخیرة أتباع راکب البعیر یسبحون الرب جدا جدا تسبیحا جدیدا فی الکنائس الجدد فلیفرغ [فلیفزع] بنو إسرائیل إلیهم و إلی ملکهم لتطمئن قلوبهم فإن بأیدیهم سیوفا ینتقمون بها من الأمم الکافرة فی أقطار الأرض»

آیا این مطلب، همین گونه در تورات مکتوب نیست؟ رأس الجالوت گفت بله ما نیز آن را همین گونه در تورات یافته ایم.

سپس به جاثلیق عالم مسیحی فرمود با کتاب «شعیا» در چه حدی آشنا هستی؟ گفت آن را حرف به حرف می دانم و بلدم. سپس به آن دو فرمود: آیا قبول دارید که این مطلب از گفته های اوست «ای مردم، من تصویر آن شخص سوار بر درازگوش را دیدم در حالی که لباس هائی از نور بر تن داشت و آن شتر سوار را دیدم که نورش همچون نور ماه بوده؟ إنی رأیت صورة راکب الحمار لابسا جلابیب النور و رأیت راکب البعیر ضوء مثل ضوء القمر» آن دو پاسخ دادند: بله، شعیا چنین چیزی گفته است، حضرت فرمود: آیا با این گفته عیسی علیه السلام در انجیل آشنا هستی: «من به سوی خدای شما و پروردگار خودم خواهم رفت، و فارقلیطا خواهد آمد و اوست که به نفع من و به حق شهادت خواهد داد همان طور که من برای او شهادت دادم، و اوست که همه چیز را برای شما تفسیر خواهد کرد، و اوست که رسوائی های امت ها را آشکار خواهد کرد، و اوست که ستون خیمه کفر را خواهد شکست؛ إنی ذاهب إلی ربکم و ربی و البارقلیطا جاء هو الذی یشهد لی بالحق کما شهدت له و هو الذی یفسر لکم کل شیء و هو الذی یبدئ فضائح الأمم و هو الذی یکسر عمود الکفر»

جاثلیق گفت: هر چه از انجیل بخوانی آن را قبول داریم، حضرت فرمود: آیا قبول داری این مطلب در انجیل موجود است؟ گفت: بله.

مرحوم استاد شعرانی در کتاب «اثبات نبوت» صفحه ۲۴۱ دربارۀ این فراز از مناظرۀ امام رضا (ع) چنین بیان می دارد «باید دانست که حضرت مسیح علیه السلام بشارت به آمدن «فارقلیط» داد و این لغت یونانی و در اصل «پرکلیتوس» است (به کسر پ فارسی و راء) که چون معربش کردند «فارقلیط» شد، و «پرکلیتوس»کسی است که نام او بر سر زبان ها باشد و همه او را ستایش کنند و معنی «احمد» همین است و نزد این بنده مؤلف، کتاب لغت یونانی به انگلیسی است، آن را به آشنایان زبان انگلیسی نشان دادم، گفتند: «پرکلیتوس» را به همین معنی ترجمه کرده است. حتی معنی تفضیلی که در «احمد» است (یعنی ستوده تر) و در محمد نیست از کلمه «پرکلیتوس» یونانی نیز فهمیده می شود و این کتاب لغت طبع انگلستان است و نصارای امروز به جای این کلمه در ترجمه های انجیل «تسلی دهنده» می آورند و خوانندگان هر جا که این کلمه را دیدند بدانند در اصل انجیل، به جای آن کلمه «فارقلیط» است و به عقیده مسیحیان کلمه «پرکلیتوس» به فتح پ و راء است؛ و گویند اگر به کسر این دو حرف بوده به معنی «احمد» بود، چون به فتح است به معنی «تسلی دهنده» است و به عقیدۀ ما ترجمه اول صحیح است، و در قرآن (سوره صف آیه ۶) فرمود: «و مبشرا برسول یأتی من بعدی اسمه أحمد.»

انتهای پیام/