پدربزرگم در جنگ جهانی جنگید، عرب نیا نقشش را بازی کرد / شعرهای مولانا مرا به خلسه می برد
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، بدون شک احمد ناطق نوری را در بوکس ایران همه میشناسند، مردی که نزدیک به سه دهه سکان فدراسیون بوکس ایران را برعهده داشت و سرانجام پس از ۲۹ سال ناچار شد به دلیل بازنشستگی صندلی ریاست فدراسیون را به حسین ثوری یکی از مدیر جوانان استان سیستان و بلوچستان بدهد. ثوری مسئولیت فدراسیونی را برعهده گرفت که نزدیک به سه دهه با مدیریت «سنتی» ناطق نوری گام های خود را برداشته بود و به ضرس قاطع این طور می توانیم بگوییم که دهه سوم مدیریت ناطق نوری با حواشی بسیار زیادی روبرو بود و دیگر موفقیت دوران دهه ۷۰ را در فدراسیون بوکس شاهد نبودیم. تمام ملی پوشان از شرایط مدیریت فدراسیون گلایه داشتند، غریب به ۸۰ درصد از اعزام های تیم ملی به تورنمنت های بین المللی در پای پرواز لغو می شد و این اتفاقات آب سردی بود بر جسم نالان فدراسیون بوکس، با تمام اتفاقاتی که در فدراسیون بوکس رخ می داد، دیگر توانی در تن خسته بوکس ایران باقی نمانده بود، اما ثوری جوان بزنگاه از روزهایی که بوکس ایران نفس های آخر خود را می کشید از راه رسید و نیروی جوانی را به فدراسیون پا به سن گذاشته ایران تزریق کرد، پای رینگ بوکس به جعبه جادویی باز شد، تیم های ملی به تورنمنت های معتبر اعزام شدند و سرانجام پای خارجی ها هم به تورنمنت بین المللی که به میزبانی چابهار برگزار شد، باز شد. این سرآغاز روزهای خوب بوکس ایران بود و قطعا ادامه هم خواهد داشت. چرا که بوکس در ایران طرفداران زیادی دارد و به جرات می توانیم بگوییم که بوکس یکی از رشته های جذاب در ورزش ایران است.
حسین ثوری با حضور در دفتر خبرگزاری فارس صحبت های جالبی را مطرح کرده که شما را در ادامه به خواندن این گفت وگو دعوت می کنیم.
فارس: برای اینکه مخاطبان بیشتر شما را بشناسند، بیوگرافی خود را به طور کامل مطرح کنید.
حسین ثوری هستم، متولد سال ۱۳۵۳از شهرستان خاش و از توابع استان سیستان و بلوچستان و از روستای بلوچ آباد. خوشحالم که یک روستایی هستم که در روستا زندگی کردم. من در روستا قد کشیدم و خودم را روستایی می دانم، من سال ۱۳۶۹ وارد بوکس شدم. از سال ۶۹ تا ۷۵ در تمام مسابقات قهرمانی کشور حضور داشتم، اما هرگز نتوانستم یک قهرمان بزرگ مثل سایر قهرمانان که ما داریم، بشوم. این برای من خیلی جای سوال بود که چرا زمینه رشد در استان سیستان و بلوچستان در آن مقطع واقعا وجود نداشت. این مسائل همیشه در ذهن من مانده بود تا این که سال ۱۳۷۹ به عنوان سرمربی تیم استان سیستان و بلوچستان انتخاب شدم. سال ۸۰ نیز به عنوان رئیس هیأت بوکس استان سیستان و بلوچستان و انتخاب شدم. تمام تلاشم را کردم تا به هر حال در استان سیستان و بلوچستان یک کاری انجام دهیم. مربی دو ستاره آیبا(فدراسیون جهانی بوکس) هستم، اما به دلیل این که در کلاس ها نتوانستم شرکت کنم، مدرک مربیگری را هنوز دریافت نکردم. داور تک ستاره فدراسیون بوکس هستم، چندین قضاوت در مسابقات مختلف قهرمانی کشور داشتم. سال ۱۳۹۲ به اتفاق محمد آبی و بابک بردبار به عنوان داوران برتر فدراسیون بوکس انتخاب شدم. نزدیک به ۱۵-۱۴ سال رئیس هیأت بوکس استان سیستان و بلوچستان بودم. ۴ سال به عنوان مدیرعامل ستاد دیه در قوه قضائیه کار کردم و متعاقب آن از سال ۱۳۹۲ به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان انتخاب شدم.
فارس: پس از طی این مسیر طولانی هم به ریاست فدراسیون بوکس انتخاب شدید.
امروز توفیقی شد تا در خدمت شما باشم، سال گذشته نیز با رای مجمع فدراسیون بوکس به عنوان رئیس فدراسیون بوکس انتخاب شدم. در حال حاضر نیز یک سال از دوران ریاست بنده در فدراسیون بوکس گذشته است. در طول این مدت تمام تلاشمان بر این بوده که تقریبا کارهایی را انجام دهیم که نو و تازه باشد. برای خانواده بزرگ بوکس قابل لمس باشد که این کار، کار جدیدی است. در همین راستا شروع کردیم با ارتباط گرفتن با ارگان های مختلف به خصوص اصحاب رسانه، صداوسیما، نیروهای مسلح، دانشجویان، دانش آموزی و بحث کارگری که خوشبختانه همه این ارتباطات به وقوع پیوست. یک کار خوب دیگری که انجام شد این که ما بتوانیم در زمینه بحث اسپانسرینگ موفق باشیم و قاعدتا برای اجرایی شدن این تفکرات می طلبد که شبکه های مختلف تلویزیون ما را حمایت کنند. خوشبختانه شبکه ورزش ما را حمایت کرد و گام به حرصه جعبه جادویی گذاشتیم و این اتفاق خوبی برای ما بود. حالا ما شاهدیم که بوکس از پستوی نهان خارج شد و امروز از قاب زیبای تلویزیون دیده می شود.
*در این یک سال سختی های زیادی کشیدم
فارس: آیا از این یک سال ریاست خود راضی بودید؟
واقعا سال سختی بود. ناطق نوری ۲۹ سال سکاندار این فدراسیون بود و البته زحمات زیادی برای این فدراسیون کشید، به هر حال بعد از ۲۹ سال وقتی یک جابجایی صورت می گیرد، قاعدتا نوع نگرش و نوع تفکر و تغییری که می خواهید ایجاد کنید، سخت است و با مقاومت های زیادی مواجه می شوید. نمی توانم بگویم ما دچار سختی نبودیم، سختی های زیادی را تحمل کردیم، اما وقتی به نتیجه کار خودمان نگاه می کنیم، خوشحالیم. من در مجمع سال گذشته قول هایی داده بودم، می توانم به جرات بگویم به غالب آن ها دسترسی پیدا کردیم. آنچه که من اعلام کرده بودم بوکس از صداوسیما پخش خواهد شد، شد. این که گفته بودم بوکس به نیروهای مسلح کشیده می شود، این اتفاق رخ داد. این که گفته بودم بوکس در ارگان های مختلف نهادینه خواهد شد، این نیز نهادینه شد و این که تیم های خودمان را ساماندهی کنیم، کلاس های آموزشی، مربیگری و عدالت در بین استان های مختلف برقرار شود، تا حدود زیادی توانستیم در این رابطه موفق باشیم و امروز می توانیم مدعی باشیم برای اولین بار شاید این اتفاق افتاده باشد. شاید یک اتفاق قشنگی رخ داده این است که ما در عمل ۴ تیم ملی در اردوهای مختلف داریم، تیم ملی نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان. امروز که من در خدمت شما هستیم، نزدیک به ۷۰ بوکسور در اردوهای مختلف حضور دارند و یک رنگین کمان زیبایی از اقوام مختلف در تیم های ملی حضور دارند.
فارس: با رزومه ای که از شما داریم ثابت می کند که برای اولین بار مدیر نشده اید. در استان سیستان و بلوچستان با همه رشته های ورزشی به عنوان مدیرکل سر و کار داشتید. در حال حاضر می خواهیم از شما سوال کنیم چقدر بین مدیرکلی و رئیس فدراسیون بودن تفاوت وجود دارد؟ سختی های کار در کدام پست بیشتر است؟
در مدیرکلی با تمام ورزش ها سروکار دارید و در استان با فرهنگ، با خلق و خوی مردمی کار می کنید که بین آن مردم زندگی کرده اید و بزرگ شده اید و یک اشرافیت کاملی نسبت به این موضوعات دارید. اما مدیریت در فدراسیون متفاوت است اینجا با تمام استان های کشور و سلایق و فرهنگ های مختلف روبه رو هستید. به همین دلیل باید تا حدودی خود را منطبق کنید با تمام افکار و ایده های مختلف. تفاوت عمده در کار در فدراسیون را این طور دیدم که اختلاف سلیقه، اختلاف نگرش ها در نوع مدیریت ها، در نوع گزینش، حتی در ریزترین امور بسیار زیاد است. باید همه اینها را به نحو شایسته ای مدیریت کنیم تا به هر حال آن چیزی عاید ما شود که رضایت نسبی همه را به دست بیاوریم. البته رضایت مطلق را قطعا شما نمی توانید در هیچ کاری به دست بیاورید. در فدراسیون ها این بیشتر نمود پیدا می کند و باید این دقت عمل را داشته باشیم که فرهنگ ها، سلایق های مختلف را خوب بشناسیم.
*توجه کردن به حواشی انرژی هدر دادن است
فارس: در ماه های ابتدایی مدیریت شما، برخی از منتقدان علیه شما جبهه گرفته بودند. اما در حال حاضر گویا به یک آرامش رسیده اید؟
من باید صادقانه در مورد این موضوع به شما بگویم اگر بخواهیم به حرف ها و حواشی که به وجود می آید توجه کنیم، فکر می کنم انرژی هدر دادن است، چون باید به هدفی که مدنظرمان است فکر کنیم. ما در فدراسیون بوکس یک دستاورد بسیار بزرگ داشته ایم. آن هم این بود که در مشهد مقدس سند توسعه بوکس را رونمایی کردیم و امروز هر کاری که انجام می دهیم بر اساس آن نقشه راهی است که ما قبلا آن را طراحی کرده ایم و بر اساس آن جلو می رویم؛ یعنی یک هدف گذاری شده تا المپیک ۲۰۲۴، یعنی هدف اصلی ما المپیک ۲۰۲۴ است که ما بتوانیم نتایج کار را در آنجا به دست بیاوریم. در حال حاضر بنده به ضرس قاطع می گویم ما روی نونهالان برنامه ریزی کرده ایم که تا المپیک ۲۰۲۴ بتوانند در قامت تیم بزرگسالان ما حضور پیدا کنند. این را به این نتیجه کامل رسیده ایم که شما در هر جا و هر سنگری که باشید مطمئن باشید که مخالفانی خواهید داشت. شما می توانید از صحبت های مخالفان خود برای پیشرفت کار خود استفاده کنید. منتها اگر احساس کنید مخالفت ها بر اساس یک سری مسائلی است که قاعدتا این مسائل بتواند آن روند توسعه و پیشرفت کار ما را بگیرند مطمئن باشید بنده هیچ توجهی به این صحبت ها نخواهم داشت.
فارس: در دوران احمد ناطق نوری مخصوصا در ۴ -۵ سال آخر مدام از بی پولی و لغو سفرها گلایه می شد، اما احساس می شود این مشکلات حل شده که تیم ملی ما توانسته به سفرهای اخیر بدون دغدغه اعزام شود.
من کاری به گذشته ندارم که چگونه عمل می شد، اما ما هزینه ها را هدف مند کرده ایم. یعنی در راستای آن بحث و مباحثی که می بایست برای ارتقای بوکس ما باشد، هدف مند کردن هزینه ها و اعتبارات فکر می کنم یکی از کارهایی بود که در فدراسیون بوکس انجام شده است. این را به ضرس قاطع می گویم هیچ افزایش اعتباری نسبت به ادوار گذشته نداشته ایم و این تفاوت هم وجود دارد که نرخ ارز چند برابر شده است، اما ما کارهایمان و اعزام هایمان را مرتب انجام می دهیم. حتی نمی گویم که حقوق مربیان ما لایق کار آن ها است، به آن استانداردها نرسیده ایم، اما در پی آن ها هستیم، اما اگر قیاسی کنیم حقوق مربیان فعلی را با حقوق مربیان یک سال گذشته، فکر می کنم یک افزایش چند ده برابری دارد.
فارس: صحبت هایی مطرح کردید در مورد این که من زمانی که بوکس را شروع کردم به خاطر کمبود امکانات افسوس می خوردم که نتوانستم هیچ وقت یک قهرمان بزرگ شوم. در جایگاه فعلی چه برنامه ای دارید که استعدادها در شهرهای مختلف دیده شوند؟
اگر اجازه می دهید، به گذشته برگردم. سیستان و بلوچستان سال ۱۳۷۹ زنگ تفریح استان سی ام کشورمان بود. این موضوع را همه می توانند تأیید کنند. یک کاری را از سال ۷۰ تا ۸۶ انجام دادیم. تقریبا ۶ تا ۷ سال زمان برد تا ما بتوانیم به قهرمان بوکس ایران تبدیل شویم. بوکس استان سیستان و بلوچستان برای اولین بار عنوان قهرمانی را به دست آورد و از آن زمان به بعد این اتفاق تکرار می شد. در حال حاضر هم می توانیم مدعی شویم که یکی از قطب های اصلی بوکس کشور هستیم. ما باید یک کار ماندگار در بوکس کشور انجام دهیم. فکر می کنم اگر بتوانیم چشم ها را روی آن استعدادهای نابی که در استان های مختلف وجود دارد باز کنیم می توانیم آن نتایج درخشانی که مدنظر است، برسیم. بنده در آن سال ها مدیرکل بودم. دوران مدیرکلی من با ۴۶ رشته ورزشی و ۴۶ هیأت ورزشی که در استان داشتیم، بنده سروکار داشتم و نقاط ضعف و قوت تمام فدراسیون های کشور را که ما با آن ها سروکار داشتیم را مورد بررسی قرار می دادیم که کدام فدراسیون موفق است و کدام فدراسیون موفق نیست و چرا؟
شاید به ضرس قاطع بگویم. میزبانی تمام مسابقات قهرمانی کشور را در آن سه سال و چند ماهی که مدیر کل ورزش استان سیستان و بلوچستان بودم همه آن ها را برگزار کردیم. یعنی من به تمام هیأت ها ابلاغ کرده بودم یک میزبانی قهرمانی کشور را در استان سیستان و بلوچستان داشته باشیم. ما در هیچ رشته ای ظرفیتی به اندازه بوکس نداشتیم که همه استان ها بیایند و نفرات اضافه با خود بیاورند و اعلام کنند که این نفرات اضافی ما را هم بپذیرید؛ یعنی شما در رشته هایی که عنوان رشته ملی ما محسوب می شد، ما میزبان آن ها بودیم.
* برای بچه های پا برهنه زمین فوتبال ساختیم
فارس: بهترین خاطره دوران مدیریت شما کدام است؟
بهترین خاطره ای که در دوران مدیرکلی دارم این است که ما یک روز به قصرقند سفر کردیم. قصرقند یک منطقه بسیار کم برخورداری در سیستان و بلوچستان است. به منطقه تلنگ معروف است. فرماندار منطقه خانمی به نام حمیرا ریگی بود که در حال حاضر سفیر ایران در برومئه ای است. وقتی به آنجا رفتیم چند کودک پابرهنه دیدیم و این موضوع همه واقعی است. آن ها یک قلکی تهیه کرده بودند و به من گفتند که ما می خواهیم شما برای ما یک زمین چمن فوتبال درست کنید. این بچه ها بین سنین ۶ تا ۱۲ سال بودند. هیچ کدام از آن ها در پاهایشان کفش نبود. لباسهایشان همه پاره بود. آن ها آمدند و گفتند ما آرزو داریم یک زمین فوتبال اینجا داشته باشیم. این ماجرا برای سال ۹۳ است در آن مقطع اداره کل ما از نظر مالی خیلی شرایط خوبی نداشت. همان موقع به خانم فرماندار اعلام کردم که بیایید یک کار مشارکتی با هم انجام دهیم، شما زیرساخت زمین بازی را برای ما فراهم کنید و ما هم در عرض یک هفته این زمین را هر طور که شده با چمن مصنوعی برای این کودکان درست می کنیم. فرماندار در آن مقطع بلافاصله با این موضوع موافقت کرد و از ادارات مختلف دعوت کرد تا یک زمین مینی فوتبال آماده کند، ما هم در عرض یک هفته یک زمین شیک و خیلی خوب با چمن مصنوعی تحویل آن بچه ها دادیم. این منطقه تلنگ یک منطقه بسیار صعب العبور است. این یکی از بهترین خاطره های دوران مدیریت من است. به یاد دارم در آن مقطع به یکی از دوستان خود در کرمان زنگ زدم و به او گفتم من هیچ پولی در حال حاضر ندارم، اما ضامن پرداخت پول شما می شوم. در آن مقطع مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان هزینه زمین چمن مصنوعی بود. ما برای این موضوع ردیف بودجه نداشتیم اما از اعتباراتم استفاده کردم و این چمن مصنوعی را خریدم. این کار در عرض ۱۰ روز به صورت کار جهادی انجام شد و یک زمین مینی فوتبال را برای بچه های منطقه تلنگ مهیا کردیم. در نخستین روز با همان بچه ها شروع به فوتبال بازی کردیم. این موضوع هیچ وقت از ذهن من پاک نخواهد شد.
فارس: در تاریخ ورزش ما ثابت شده ما هر زمانی که مربی خارجی آورده ایم، از آن سود برده ایم، آیا برای رده های پایه شما تصمیم دارید مربی خارجی بیاورید؟
مطمئن باشید که به هر حال هم علم ثابت کرده و هم تجربه ثابت کرده که مجموعه ورزش قهرمانی به سمت یک اصولی پیش می رود که باید منطبق باشد و این انطباق پذیری را همه ما باید داشته باشیم. شاید یکی از کارهایی که ما کردیم و در همین راستا بود، این بود که اول مربیان خودمان را در سراسر کشور هم تراز با مربیان روز دنیا کنیم. شاید کاری که ما بهمن ماه انجام دادیم این بود که «آدام کوشی یر» مربی بین المللی به ایران آمد و در بحث آموزش کارهای خوبی را انجام داد. ما باید در طول سال چند مرحله این کار را انجام دهیم. این را هم اعلام کنم شاید ما یکی از مربیان بزرگ دنیا را به ایران دعوت کنیم تا به استان های کشورمان سفر کند تا در ادوار مختلف به خصوص استان های بوکس خیز کشورمان حضور پیدا کند و در بحث آموزش فعالیت کند. این جزو اصول کاری فدراسیون بوکس است. بیشتر هم اعتقاد بر این داریم که اگر بتوانیم مربیان هم تراز با مربیان خوب دنیا پرورش دهیم، خیلی بهتر می تواند برای ما ثمربخش باشد تا این که ما یک مربی خارجی را به ایران بیاوریم و این مربی را فقط برای یک تیم ملی نگه داریم. بیشتر ما اعتقاد بر این داریم که از دانش مربیان بزرگ دنیا برای افزایش مربیان خوب کشورمان استفاده کنیم و مطمئن باشید سال آینده با قدرت و زمان بیشتر در بازه های مختلف و در استان های مختلف این کار صورت خواهد گرفت.
* ما موفق شویم بوکس را از قاب زیبای تلویزیون به صورت زنده تماشا کنیم
فارس: آیا از یک سال ریاست خود در فدراسیون بوکس با تمام این بالا و پایین هایی که وجود داشته راضی بودید یا خیر؟
انصافا بگویم شاید معایب زیادی در کار ما بود. شاید به دلیل این بود که ما یکسری افراد را در کنار خودمان داشتیم که سالیان سال با ما دوست بودند و رفیق بودند اما نه در حوزه کاری، در حوزه بیرون با ما دوست بودند. شاید من نوع نگاهم به آن ها نوع نگاهی بود که خودم داشتم، اما دیدم آن ها متفاوت تر از آن چیزی هستند که مدنظر من بوده است. ما با خیلی از دوستان در تمام مسابقات در بخش های مختلف کنار یک سفره بودیم، اما حالا در بحث مدیریت که وارد شدیم این دوستی ها متفاوت شد. علی رغم تمام سختی ها، کاستی ها، کمبودها و شاید ناملایمت ها، ندیده شدن بعضی از کارهای بزرگ، من احساس می کنم که در یک سال ما راه های بزرگی را رفتیم. ما جدای از مسائل نتیجه که بود و این موضوع هم نیاز به زمان دارد، فکر می کنم ۲ تا ۳ سال زمان نیاز است تا ما مسائل فنی خودمان را ببینیم. ما حرکت های خیلی بزرگی را انجام دادیم. تابوهای بزرگی را که در بوکس وجود داشت و هرگز به تصور کسی نمی آمد ما موفق شویم بوکس را از قاب زیبای تلویزیون به صورت زنده تماشا کنیم. به تصور کسی نمی آمد که ما نیروهای مسلح را وارد مجموعه بوکس کنیم. شاید سال ۱۳۹۷ ما از لحاظ تعداد برگزاری برنامه و تعداد برگزاری مسابقات در قهرمانی کشور در قالب سنین مختلف شاید بیش از ۳۰ مسابقه را برگزار کردیم و این در نوع خود بی نظیر بود. ۱۸ استان کشور میزبان مسابقات کشوری بودند؛ یعنی این به جریان افتاد ورزش بوکس در استان های مختلف من فکر می کنم کارهای بزرگی انجام دادیم. شما از هر مربی در هر جای ایران سوال کنید به این موضوع اذعان می کنند، میل و رغبت و اشتیاق جوانان برای روی آوردن به ورزش بوکس خیلی بیشتر شده است. این می تواند در راستای درآمدزایی برای مربیان ما و درآمدزایی برای هیأت های ما حائز اهمیت باشد. از قبل آن ما می توانیم آن میوه کار خودمان را که نتیجه کار همگانی بوده را برداشت کنیم و آن هم قهرمانان خوبی است که در حوزه قهرمانی به دست آوردیم.
فارس: ما می توانیم این طور بگوییم که پخش مستقیم بوکس از جعبه جادویی و برگزاری نخستین تورنمنت بین المللی جام مکران از دستاوردهای رئیس فدراسیون بوکس بوده است؟
بله، اگر از من سوال کنند که بهترین دستاورد شما در طول این یک سال چه بوده، می گویم برگزاری مسابقاتی در حد استاندارد بین المللی در سیستان و بلوچستان برگزار شد و تیم های خوبی در این تورنمنت حضور پیدا کردند و پخش شدن این مسابقات به صورت سه روز متوالی از شبکه ورزش بزرگ ترین دستاورد ما در طول یک سال گذشته بوده است.
*توسعه سواحل مکران دستور مقام معظم رهبری است
فارس: آیا بازهم تصمیم به برگزاری تورنمنت های بین المللی را دارید یا خیر؟
به امید خدا مطمئن باشید سال آینده طبق تقویمی که ما داریم دو برنامه بین المللی طراحی کرده ایم که آن را یکی در مهرماه برگزار خواهد شد به عنوان جام شکست حصر آبادان و دیگری به همین نام یا نام دیگری انتخاب خواهیم کرد. به هر حال همانطور که شما مستحضر هستید توسعه سواحل مکران الزام اساسی است که از سوی مقام معظم رهبری به این موضوع پرداخته شده است و ما هم در راستای وظیفه ذاتی خودمان در این راستا گام برمی داریم که ان شاءالله برگزاری این جام در ایران متداوم باشد.
* دهه ۷۰ نسل طلایی بوکس ایران بود
فارس: ما در دهه اخیر یک نسل خوبی را در بوکس داشتیم و هر وقت به مسابقات اعزام می شدند می دانستیم به مدال می رسند. حالا یکسری از آن ها بازنشسته شده اند و تقریبا مابقی هم به انتهای خط رسیدند. در حال حاضر هم به خاطر مشکلاتی که طی چند سال اخیر داشتیم، پشتوانه های خیلی خوبی نداریم. چه برنامه هایی برای آینده دارید تا پشتوانه نسل طلایی تا چند سال آینده محکم شود؟
من در راستای این موضوع باید این طور بگویم که نسل طلایی بوکس دهه ۷۰ بود. ما دهه ۷۰ قهرمانان خیلی بزرگی در کشور داشتیم. در آسیا و در آستانه کسب مدال المپیک هم پیش رفتند ازجمله صمدی، کورش مولایی، اسفندیار محمدی و خیلی از عزیزان دیگر مثل بیژن باتمانی، اکبر احدی، اینها یک دهه بسیار درخشانی را در بوکس داشتند و واقعا نسل طلایی بودند که تکرار آن دهه برای ما که به این اندازه ادعای انگیزه داریم، من اگر برگردم به آن دهه ۷۰ فکر می کنم که کار بسیار بزرگی را کرده باشم. شما دو مدال طلای آسیا و یک نقره و چند برنز در یک رویداد در دهه ۷۰ رخ داد که تیم ایران در خارج از ایران مقام سوم را کسب کرد. این یعنی بی نظیر. خیلی اتفاق بزرگی بود. فکر می کنم تکرار این کار یکی از سخت ترین کارها است. من شاید باورتان نشود، حتی از آن دوره دائم سوال های زیادی می پرسم که چه کسانی مربی بودند؟ دائما از خودم سوال می پرسم مربیان آن مقطع چه برنامه هایی داشتند که ما از تجربیات آن ها استفاده کنیم. من در آن مقطع در بوکس فعالیت می کردم. همه اینها را چهره به چهره می شناسم. شاید بگویم بتوانیم از آن تجربه ها در راستای برندسازی استفاده کنیم. اعزام به مسابقات مکرر و حمایت از قهرمانان قطعا می تواند به تیم ملی کمک کند. اعزام مکرر این تیم ملی به مسابقات بین المللی اگر به ۱۰ مسابقه نگاه کنیم، در هر مسابقه ای که ملی پوشان حضور پیدا کردند هم تجربه جدیدی را کسب کردند هم پاداش گرفتند. شاید تقریبا نزدیک به ۲ میلیون تومان پاداش گرفتند در هر بازی. اینها همه انگیزه می شود برای آن ها. در مسابقاتی که سال گذشته در رودهن برگزار شد، دوستان لطف کردند پاداش به نفرات برتر دادند. در تورنمنن جام کران در چابهار نیز همه ملی پوشان ما از ۵۰۰ دلار تا ۱۵۰ دلار پاداش دریافت کردند. این مسائل برای ایجاد انگیزه برای ماندن در آن مسیری است که قرار است رشد کنند. برای دیده شدن این کارها می طلبد که رسانه ها هم به ورزشکاران کمک کنند. ما اگر بتوانیم در بوکس برندسازی کنیم قطعا اسپانسرها نیز جذب این رشته می شوند. مطمئن هستم با وجود استعدادهای نابی که ما می بینیم قطعا آینده خوبی در انتظار ما است. این نفرات حال حاضر مطمئنم ظرف یکی دو سال آینده از آن ها به عنوان چهره های مطرح بوکس نام خواهیم برد.
*باید از تیم ملی بوکس اعزامی به تایلند انتظار زیادی داشته باشیم.
فارس: در ۴ سال گذشته تیم های ملی بوکس کشورمان به جرات می توانیم بگوییم تعطیل بوده است و شرایط به خاطر لغو شدن اعزام های مکرر طوری بود که خیلی ها می گفتند روزهای پایانی بوکس فرا رسیده و به زودی درب فدراسیون بوکس برای همیشه بسته می شود اما حالا شاهدیم که با حضور حسین ثوری خون تازه ای در این فدراسیون جاری شده و تیم ملی برای این که بتواند تجربه کسب کند، در مسابقات بین المللی مختلف حضور پیدا می کند. حالا قرار است سال آینده تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کند، چه نتیجه ای اگر در تایلند رقم بخورد می تواند برای رئیس فدراسیون قابل قبول باشد؟
در ۵-۶ سال گذشته یک خلا بسیار بزرگی در بوکس ما وجود داشت. این را هر آدم منصفی می داند. شاید بگویم در ۶-۵ سال گذشته به غیر از مدال رضا حسن نیا، که بر اساس خلاقیت یک ورزشکار با ظرفیت و با استعداد و زحماتی که مربیان آن مقطع کشیده بودند به وجود آمد، ما هیچ دستاوردی از مسابقات مختلف نداشتیم. اگر احسان روزبهانی را در نظر بگیرید او نیز بر اساس خلاقیت و استعداد و کمک مربی خود توانست در مسابقات نیمه حرفه ای سهمیه المپیک را کسب کند. چندین دوره مسابقات گزینشی المپیک و قهرمانی آسیا برگزار شده که به غیر از مدال برنز سجاد کاظم زاده که سال گذشته کسب شد اتفاق خاصی رخ نداده است. این باعث شده بود جامعه بوکس دچار یک ناامیدی و سستی شوند. به هر حال آنچه که من احساس می کنم این است که با توجه به آن خلائی که ناشی از بازشستگی نسل طلایی بوکس کشور و این که ما دیگر در ۶-۵ سال گذشته به دنبال رفتن به سمت نسل جدید و پشتوانه سازی نبودیم یک خلائی در بحث تیم ملی به وجود آمد. من فکر نمی کنم که بتوانیم به این سرعت اتفاقات دهه ۷۰ را دوباره تکرار کنیم. ما باید منصفانه بپذیریم که ما در ۶-۵ سال گذشته واقعا بوکس مان به سمتی رفت که تمام پشتوانه هایمان را از دست دادیم و ایجاد یاس در تیم های ملی می شد و یا این که پای پرواز اعزام ها لغو می شد.
به هر حال این موجب می شد که بوکسورهای زیادی از این رشته زده شوند. این را من به عنوان کسی می گویم که در آن زمان رئیس هیأت بوکس در یک استان بودم و این یاس و ناامیدی به بنده نیز در آن مقطع منتقل شده بود و در آنجا هم ما قهرمان خودمان را می دیدیم که چند ماه در اردو حضور پیدا می کرند و بعد پای پرواز سفر او لغو می شد و این قهرمان ما می رفت و دیگر بازنمی گشت. من این ها را دیده بودم واین به بحث پتشوانه سازی تیم ملی ما آسیب می زد. همین خلا باعث می شد که بچه های ما دیگر به تیم ملی برنگردند. پس از اینکه بنده مسئولیت فدراسیون بوکس را برعهده گرفتم بلافاصله تیم های ملی را تشکیل دادیم فکرمی کنم ما بتوانیم این خلاها را جبران کنیم البته باید از سنین پایین به جوانان و نوجوانان و بعد بریم به رده بزرگسالان. در شرایط فعلی نمی توانیم مدعی باشیم که تیم بزرگسالان ما می تواند در مسابقات قهرمانی در تایلند آن افتخارات آن نسل طلایی در دهه ۷۰ را تکرار کنند. نباید از تیم ملی بوکس اعزامی به تایلند انتظار زیادی داشته باشیم.
* از خانواده بزرگ بوکس می خواهم سعه صدر داشته باشند
فارس: برای این که ما بتوانیم به دوران طلایی بوکس برگردیم چقدر نیاز به زمان داریم؟
من فکر می کنم حداقل ۳ تا ۴ سال نیاز داریم تا بتوانیم به آن چیزی که می خواهیم برسیم. به خصوص یک رده سنی نوجوانان ما به جوانان و جوانان ما بیایند به سمت رده بزرگسالان و بعد از آن من مطمئن هستم پایان دوره کاری حسین ثوری در ۴ سال اول پایان خوبی خواهد بود. نتایج خوبی را خواهیم گرفت و این را من اطمینان دارم. با انگیزه این صحبت را می کنم. می دانم این کاری را که پیش گرفته ایم، یک کاری است که نیاز به زمان دارد و دوستان و بزرگواران خانواده بوکس می خواهم سعه صدر داشته باشند.
* بهتر از اکبر احدی اصلا در ایران مربی وجود ندارد
فارس: اکبر احدی سرمربی تیم ملی با دستان خالی هدایت تیم ملی را برعهده گرفته و برخی ها از عملکرد او انتقاد می کنند، نظر شما در مورد سرمربی تیم ملی بوکس چیست؟
در شرایط فعلی بارها هم اعلام کرده ام؛ بهتر از اکبر احدی اصلا در ایران مربی وجود ندارد؛ یعنی شاید کسی باشد که من نمی شناسم، اما بنده خودم مربی دو ستاره آیبا هستم. من مربی بودم که بوکسور ساختم و قهرمان آسیا تحویل دادم و با مربیان ایران به خوبی ارتباط دارم و همه آن ها را می شناسم و کار آن ها را نیز دیده ام. اکبر احدی یکی از سرمایه های ملی ما است. حفظ اکبر احدی برای ما بسیار بسیار الزامی است همانطور که حفظ دیگر مربیان ما جزو سرمایه های ما هستند. بنده اعقتاد دارم هرگز نباید در دوران مدیریت من سرمایه سوزی شود. هرگز نباید کادرسوزی شود. ما باید کادرهای خودمان را تقویت کنیم، حتی اعتقاد دارم کسی که با بنده هم مخالف است برای رشد و ارتقای او تلاش می کنیم. به هر حال اکبر احدی در مدت یک سالی که با او کار می کنم، دیده ام که به عنوان مربی آنچه که در توان بوده را در خدمت تیم ملی گذاشته و هم چنان پرقدرت تلاشش را می کند. برای این که بتواند نتایج خوبی را کسب کند. در دوره قبل قهرمانی آسیا ما یک مدال برنز کسب کرده ایم و اگر بتوانیم در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند دو مدال برنز کسب کنیم، پس این نشان می دهد که ما دو برابر دوره گذشته نتیجه کسب کرده ایم اما اگر همان یک مدال برنز را کسب نکنیم بنده به عنوان رئیس فدراسیون باید بگردم تا ایراداتمان را پیدا کنم.
فارس: شما در صحبت هایتان این طور مطرح کرده اید که در نهایت من دو دوره رئیس فدراسیون خواهم ماند، آیا این صحبت ها صحت دارد؟
یک مثال می زنم، روزی که من به عنوان مدیرکل ورزش استان سیستان و بلوچستان فعالیتم را آغاز کردم، از یک دستگاه دیگر وارد ورزش و جوانان شدم، آن روز من به یاد دارم آقای خادم می گفت که ای کاش در اداره ورزش و جوانان ما نیروهایی تربیت می شدند که ما از یک دستگاه دیگر نیرو نمی آوردیم برای مدیرکلی استان ها. بنده افتخار می کنم که پس از پایان مدیریتم در سیستان و بلوچستان سه نفر از معاونان من در پست های گوناگون مسولیت برعهده گرفتند. یکی از آن ها مدیرکل استان خوزستان، دومی مدیرکل استان سیستان و بلوچستان و دیگری هم در حال حاضر به عنوان دبیر فدراسیون بوکس در خدمت فدراسیون است. به این کادرسازی و نیروسازی اعتقاد دارم. بنده اگر در طول این ۸ سال نتوانم فردی قوی تر از خودم پیدا کنم و در این مباحث موفق باشم قاعدتا ضعف را باید در من بجویید. البته من فکر می کنم در طول ۸ سال هر مدیری می تواند برنامه های خود را اجرا کند.
* قول می دهم موفقیت ما در بانوان بیشتر از مردان خواهد بود
فارس: پوشش بانوان با حجاب اسلامی در میادین بین المللی از سوی کنفدراسیون بوکس آسیا و فدراسیون جهانی تصویب شده است. برنامه های فدراسیون بوکس برای راه اندازی فعالیت بانوان چیست؟
خواسته یا ناخواسته در جامعه علاقمندان بسیار زیادی در بوکس بانوان وجود دارد. باور کنید از شماره های ناشناس فراوانی با من ارتباط برقرار می کنند و فیلم های مختلفی از تمرین بانوان با حجاب اسلامی برای من ارسال می کنند. اما متأسفانه باید به این موضوع اشاره کنم در تمام فعالیت های زیرزمینی بوکس بانوان زیر نظر آقایان تمرین می کنند که قطعا این موضوع ممکن است در درازمدت آسیب زا باشد. خیلی دوست داشتم حداقل در مبحث آموزش مربیان و داوران یک کار اساسی صورت بگیرد و موافقت های اصولی صورت بگیرد. شاید از اولین برخورد من با رئیس فدراسیون جهانی بوکس غفور رحیم اف و با صحبت هایی که با رئیس کنفدراسیون آسیا داشتم( خوشبختانه هر دوی آن ها یک دوستی نزدیک دارند) یعنی با توجه به ارتباطاتی که ما با آن ها برقرار کردیم این موضوعات را مطرح کردیم و خوشبختانه هر دو مسلمان هستند و کاملا شرایط کشورهای اسلامی و بانوان مسلمان را درک می کند. ما حتی یک لباسی را به آن ها نشان دادیم که لباسی دقیقا مثل لباس بانوان ووشوی کشورمان است. به آن ها گفتیم اگر شما این لباس را تأیید کنید ما هم می توانیم با مسئولان کشورمان در مورد این موضوع صحبت کنیم. خوشبختانه متوجه شدیم آن ها لباس هایی را محجبه تر از لباس هایی که ما پیشنهاد داده بودیم را تأیید کردند. لباسی کاملا اصولی و مطابق شرایط بانوان کشورمان طراحی شده است. من اعلام می کنم در صورتی که بوکس بانوان ما راه بیفتد ما این قول صد درصد را به شما می دهم موفقیت بانوان ما به مراتب بیشتر از مردان خواهد بود. حتی در یک سال. اگر از من سوال کنند در بخش مردان در یک سال می توانیم چند مدال کسب کنیم و در بخش بانوان چند مدال کسب می کنیم من به شما قول می دهم در بخش بانوان مدال های زیادی را می توانیم سبک کنیم. من این را مطمئن هستم.
فارس: اگر فرزندان شما یک روز بخواهد در بوکس فعالیت کند آیا شما اجازه می دهید یا خیر؟
ما خانوادگی بوکس کار می کنیم. یاسین داماد من است و او بوکس تمرین می کند. در مورد پسرانم باید بگویم که پارسا در کلاس ژیمناستیک فعالیت می کند. اگر او یک روزی تصمیم بگیرد در رشته بوکس فعالیت کند، قطعا او مختار است چنین تصمیمی را بگیرد. من شخصیت حسین ثوری در بوکس شکل گرفته است. شاید اگر بوکس نبود، وضعیت من این نبود و اتفاقات دیگری در زندگی برای من رخ می داد.
*پدر بزرگم در جنگ جهانی با انگلیسی ها جنگید و شهید شد
فارس: گویا پدربزرگ شما از نسلی بوده که با انگلیسی های جنگیده، از آن برای ما بگویید.
پدربزرگ من میرجیهند کسی بود که در دوران جنگ جهانی اول و دوم با متفقین به خصوص انگلیسی ها (زمان کمپانی هند شرقی) جنگید. پدربزرگم در هر دو دوره زمانی که بلوچستان توسط قوای اشغالگر تحت فشار بود تا مرزهای سیستان و بلوچستان را تغییر بدهند و به سمت هندوستان ببرند به همراه دیگر بلوچ ها دلاوری های زیادی را داشتند. دره نالک قتلگاه انگلیسی ها است که می خواستند مرزهای سیستان و بلوچستان را تغییر دهند. پدربزرگ من یکی از مبارزین اصلی این جنگ ها بوده، در همین مبارزات به فیض شهادت نائل می شود و حتی زندگینامه او به صورت یک فیلم سینمایی درآمد که نام آن فیلم سینمایی هم خاک و آتش بود که فریبرز عرب نیا نقش پدربزرگ من را در آن فیلم ایفا کرده است. به هر حالا افتخار می کنیم به این کار بزرگ و این پدربزرگی که داشتیم. این ماجرا به دلیل نبودن شرایط موجود جایی ثبت نشده و این ماجرا سینه به سینه نقل شده است. جالب است که ژنرال دایر فرمانده قشون انگلیس در بلوچستان در کتاب مهاجران سرحد این موضوع را در کتاب خاطرات خود می نویسد، اما یک نفر در انگلیس این کتاب را می بیند و این کتاب را به زبان فارسی برمی گرداند و این کتاب در حال حاضر موجود است. نقد این کتاب آمدند کتابی را به نام مدافعان سرحد نوشتند و آن کتابی که سرهنگ دائر نوشته بود، در کتاب خاطرات خود نوشته بود ما می خواستیم برای آن ها مدرسه بسازیم اما آن ها ما را می زدند و…(باخنده) در واقع خاطراتش را از نگاه خودش نوشته است. اما یک نویسنده ای از منطقه کتابی به عنوان مدافعان سرحد را نوشت و بر اساس آن خاطرات سینه به سینه شده را به چاپ رساند.
*قهرمان دوومیدانی در ۴۰۰ متر بودم
فارس: اگر قرار باشد یک ورزش دیگر به غیر از بوکس را انتخاب کنید چه رشته ای را انتخاب خواهید کرد؟
کاملا متفاوت است، رشته قبل از فعالیتم من در بوکس، والیبال بود و در این رشته فعالیت خیلی زیادی داشتم. در کلاس دوم راهنمایی با توصیه مربی ورزشی خودم مرحوم اسماعیلی که او نیز به دلیل تصادف به رحمت خدا پیوست، با والیبال به خاطر شرایط قدی که داشتم خداحافظی کردم و به بوکس آمدم. مرحوم اسماعیلی به من پیشنهاد داد یا به کشتی بروم یا در یک رشته رزمی فعالیت کنم، به همین دلیل وارد بوکس شدم. به غیر از والیبال شطرنج هم بازی می کنم و بازی شطرنج را خیلی دوست دارم. من قهرمان ۴۰۰ متر دو و میدانی آموزشگاه استان هم شدم.
فارس: نظر شما در مورد پدر بوکس ایران چیست؟
حاج احمد ناطق نوری به گردن همه ما حق دارد از جمله بنده حقیر.
فارس: مبین کهرازه با تیم ملی به مجارستان رفت و دیگر برنگشت. نظر شما چیست؟
خیلی متاسفم که فردی به خاطر کشور خودش را سرزمین مادری خود را با همه سختی ها و همه نداری ها و همه آنچه که کمبود لقب می کند پشت کند به اصل و ریشه خود و برود در دامن چیزی که سرابی نیست، من خیلی متأسفم از این بابت. امیدوارم او به این نتیجه برسد که هیچ چیزی خانواده خودش نمی شود. هیچ چیزی سرزمین خودش نمی شود و هیچ جایی وطن خودش نمی شود. ما یک مثالی داریم به زبان بلوچی که چوب خشک وطن به همه چیز دنیا می ارزد و قاعدتا هر جای دنیا مبین کهرازه بمیرد او را به ایران می آورند و در همین جا دفن می کنند.
* کهرازه اگر برگردد میتواند ملی پوش بماند
فارس: اگر او یک روزی تصمیم بگیرد از کاری که کرده ابراز ندامت کرده و به ایران برگردد به او کمک می کنید.
مطمئن باشید هیچ کسی عنادی با کهرازی ندارد. او یک جوان سرشار از انرژی و با استعداد است. اگر همین حالا بود می توانست استعدادهای خود را در قالب تیم ملی در تورنمنت های اخیر و پیش رو به همه نشان دهد و برای کشورش افتخارآفرینی کند. او می توانست ملت را شاد کند. او می توانست مردم سیستان و بلوچستان را شاد کند او مطمئن باشد اگر بخواهد برگردد هیچ اتفاقی برای او نخواهد افتاد. مبین باید بداند آن هایی که از او مصاحبه علیه کشور خودمان می گیرند یک روزی که استفاده هایشان را از مبین کردند، او را پس خواهند داد. مبین مطمئن باشد که آن ها دلسوز او نیستند. بداند که دلسوز او خانواده اش هستند.
فارس: او پس از بازگشت می تواند در تیم ملی هم فعالیت کند؟
بله بنده تضمین می کنم به هیچ عنوان هیچ مشکلی برای او پیش نخواهد آمد و او می تواند مثل گذشته در تیم ملی فعالیت کند. بنده قول می دهم روزی که او تصمیم به بازگشت گرفت با دوستانمان با دسته گل به استقبال مبین به فرودگاه خواهیم رفت.
فرهاد قائمی را خیلی دوست دارم
فارس: شما اگر سرمربی تیم والبیال باشید کدامیک از بازیکنان تیم ملی را انتخاب خواهید کرد.
من علاقه خاصی به همه بازیکنان تیم ملی والیبال دارم از ظریف گرفته تا بهنام محمود، فرهاد قائمی را در والیبال خیلی دوست دارم و از موسوی خیلی خوشم می آید. او جزو بازیکنانی هست که او را خیلی دوست دارم.
*طرفدار تیم ملی هستم اما رنگ آبی را دوست دارم
فارس: رابطه شما با فوتبال چطور است؟
من فوتبال را هم دوست دارم. بازی کردن را دوست ندارم، تنها یک بار در دوران مدیرکلی ۹۰ دقیقه در یک زمین بازی کردم و همان موقع کتفم آسیب دید و بازیکنان منتخب تیم استان بازی کردیم و این برای اولین و آخرین باری بود که فوتبال بازی کردم (باخنده) اصلا فوتبالم خوب نیست.
فارس: استقلالی هستید یا پرسپولیسی؟
من طرفدار تیم ملی هستم. اما از رنگ آبی خیلی خوشم می آید.
فارس: اگر یک روز از عمر شما باقی مانده باشد آن یک روز چه کار می کنید؟
انصافا من به همه زنگ می زنم و از همه حلالیت می طلبم. یک شعری یادم آمد بهتر است آن را بگویم: آنکه ما را یار بود / از ایزد ما او را یار باد
آن که ما خار کرد/ از عمر برخوردار باد
* مولانا را دوست دارم و شعرهای او من را به خلسه می برد
فارس: گویا علاقه زیادی به شعر گفتن دارید؟
بله من شعر می گویم. خیلی هم شعر می گویم البته از زمانی که فدراسیون بوکس آمده ام شعر گفتن هایم کمتر شده است. گه گداری که بی کار می شوم طبع شعر گفتن گل می کند اما درگیری های بوکس یک مقدار من را از این موضوع دور کرده است. شاید در این یک سالی که به فدراسیون بوکس آمده ام، دو تا سه شعر ۱۰ بیتی گفته ام.
فارس: از شاعرهای معاصر ایرانی کدام را بیشتر دوست دارید؟
من به شاعران گذشته و شاعران کلاسیک خیلی علاقه دارم. واقعا شعرهای مولانا را که می خوانم یک طوری به خلسه می روم. به اصطلاح امروزی بگویم با شعرهای مولانا خیلی حال می کنم. من وصیت کرده ام که این شعر را بعد از مرگم روی سنگ قبرم بنویسند.
روزها فکر من این است همه شب سخنم/ که چرا غافل از احوال خویشتنم
مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا/ یا چه بود است مراد وی از این ساختنم
مولانا را خیلی دوست دارم. شعرهای حافظ خیلی سخت است اما دوست دارم. با حکایت ها و داستانی هایی که از حضرت سعید باقی مانده است خیلی لذت می برم. شعرهای معاصر نیما یوشیج، سهراب سپهری را هم علاقه دارم.
فارس: آخرین کتابی که خوانده اید با این حساب کتاب شعر بوده است …
من در تمام سفرهایی که دارم حتی داخل هواپیما می روم کتاب شعر را پیدا می کنم و در طول سفر شعر می خوانم. خیلی شعر خواندن را دوست دارم.
* در تمام سفرها کتاب شعر می خوانم و اهل موسیقی محلی هستم
فارس: رابطه شما با موسیقی چطور است؟
رابطه ام با موسیقی عالی است. موسیقی های محلی را خیلی دوست دارم. کردی، آذری، بلوچی، لری، ترکمن و آهنگ های عربی محلی خودمان را خیلی دوست دارم.
فارس: بهترین خاطره شما در یک سال اخیر در فدراسیون بوکس چه بوده است؟
انصافا هنوز به خاطره خیلی قشنگی برخورد نکردم. روزی نبوده که یک حاشیه برای ما به وجود نیاوردند. شاید هم من مقصر بودم.
فارس: صحبت های پایان شما را می شنویم …
سال ۹۷ با تمام خوبی ها، بدی ها، سختی ها در حال به پایان رسیدن است. امیدوارم که سال ۹۷ توام با روزها و خاطرات خوب و خوش برای همه ملت ایران باشد. روح تمام رفتگان و همه عزیزان ما شاد و غرق در رحمت الهی باشد. برخی از عزیزان ما در بخش داوری و … حال دستشان از این دنیا کوتاه است و دیگر در بین ما نیستند. از خدا برای همه هموطنان عزیز سلامتی و عاقبت بخیری می خواهم. از اصحاب رسانه و خانواده بزرگ بوکس به خاطر حمایت هایشان تشکر می کنم.امیدوارم سال ۹۸ سالی باشد همراه با موفقیت های بزرگ برای کشور عزیزمان، سالی پر برکت و روز افزون برای ملت شریف ایران باشد. سال ۹۸ سال آغاز مسیری موفق و بزرگ برای مردم ایران با تمدن و بزرگ باشد. ما خودمان را خادم بزرگ ورزش ایران می دانیم. انشاالله همه ما در راستای وظایفی که داریم گام های موفقی برای کشورمان برداریم. برای همه هموطنان عزیز آرزوی سلامتی و موفقیت را در سال ۹۷ دارم.
انتهای پیام/س
حسین ثوری با حضور در دفتر خبرگزاری فارس صحبت های جالبی را مطرح کرده که شما را در ادامه به خواندن این گفت وگو دعوت می کنیم.
فارس: برای اینکه مخاطبان بیشتر شما را بشناسند، بیوگرافی خود را به طور کامل مطرح کنید.
حسین ثوری هستم، متولد سال ۱۳۵۳از شهرستان خاش و از توابع استان سیستان و بلوچستان و از روستای بلوچ آباد. خوشحالم که یک روستایی هستم که در روستا زندگی کردم. من در روستا قد کشیدم و خودم را روستایی می دانم، من سال ۱۳۶۹ وارد بوکس شدم. از سال ۶۹ تا ۷۵ در تمام مسابقات قهرمانی کشور حضور داشتم، اما هرگز نتوانستم یک قهرمان بزرگ مثل سایر قهرمانان که ما داریم، بشوم. این برای من خیلی جای سوال بود که چرا زمینه رشد در استان سیستان و بلوچستان در آن مقطع واقعا وجود نداشت. این مسائل همیشه در ذهن من مانده بود تا این که سال ۱۳۷۹ به عنوان سرمربی تیم استان سیستان و بلوچستان انتخاب شدم. سال ۸۰ نیز به عنوان رئیس هیأت بوکس استان سیستان و بلوچستان و انتخاب شدم. تمام تلاشم را کردم تا به هر حال در استان سیستان و بلوچستان یک کاری انجام دهیم. مربی دو ستاره آیبا(فدراسیون جهانی بوکس) هستم، اما به دلیل این که در کلاس ها نتوانستم شرکت کنم، مدرک مربیگری را هنوز دریافت نکردم. داور تک ستاره فدراسیون بوکس هستم، چندین قضاوت در مسابقات مختلف قهرمانی کشور داشتم. سال ۱۳۹۲ به اتفاق محمد آبی و بابک بردبار به عنوان داوران برتر فدراسیون بوکس انتخاب شدم. نزدیک به ۱۵-۱۴ سال رئیس هیأت بوکس استان سیستان و بلوچستان بودم. ۴ سال به عنوان مدیرعامل ستاد دیه در قوه قضائیه کار کردم و متعاقب آن از سال ۱۳۹۲ به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان انتخاب شدم.
فارس: پس از طی این مسیر طولانی هم به ریاست فدراسیون بوکس انتخاب شدید.
امروز توفیقی شد تا در خدمت شما باشم، سال گذشته نیز با رای مجمع فدراسیون بوکس به عنوان رئیس فدراسیون بوکس انتخاب شدم. در حال حاضر نیز یک سال از دوران ریاست بنده در فدراسیون بوکس گذشته است. در طول این مدت تمام تلاشمان بر این بوده که تقریبا کارهایی را انجام دهیم که نو و تازه باشد. برای خانواده بزرگ بوکس قابل لمس باشد که این کار، کار جدیدی است. در همین راستا شروع کردیم با ارتباط گرفتن با ارگان های مختلف به خصوص اصحاب رسانه، صداوسیما، نیروهای مسلح، دانشجویان، دانش آموزی و بحث کارگری که خوشبختانه همه این ارتباطات به وقوع پیوست. یک کار خوب دیگری که انجام شد این که ما بتوانیم در زمینه بحث اسپانسرینگ موفق باشیم و قاعدتا برای اجرایی شدن این تفکرات می طلبد که شبکه های مختلف تلویزیون ما را حمایت کنند. خوشبختانه شبکه ورزش ما را حمایت کرد و گام به حرصه جعبه جادویی گذاشتیم و این اتفاق خوبی برای ما بود. حالا ما شاهدیم که بوکس از پستوی نهان خارج شد و امروز از قاب زیبای تلویزیون دیده می شود.
*در این یک سال سختی های زیادی کشیدم
فارس: آیا از این یک سال ریاست خود راضی بودید؟
واقعا سال سختی بود. ناطق نوری ۲۹ سال سکاندار این فدراسیون بود و البته زحمات زیادی برای این فدراسیون کشید، به هر حال بعد از ۲۹ سال وقتی یک جابجایی صورت می گیرد، قاعدتا نوع نگرش و نوع تفکر و تغییری که می خواهید ایجاد کنید، سخت است و با مقاومت های زیادی مواجه می شوید. نمی توانم بگویم ما دچار سختی نبودیم، سختی های زیادی را تحمل کردیم، اما وقتی به نتیجه کار خودمان نگاه می کنیم، خوشحالیم. من در مجمع سال گذشته قول هایی داده بودم، می توانم به جرات بگویم به غالب آن ها دسترسی پیدا کردیم. آنچه که من اعلام کرده بودم بوکس از صداوسیما پخش خواهد شد، شد. این که گفته بودم بوکس به نیروهای مسلح کشیده می شود، این اتفاق رخ داد. این که گفته بودم بوکس در ارگان های مختلف نهادینه خواهد شد، این نیز نهادینه شد و این که تیم های خودمان را ساماندهی کنیم، کلاس های آموزشی، مربیگری و عدالت در بین استان های مختلف برقرار شود، تا حدود زیادی توانستیم در این رابطه موفق باشیم و امروز می توانیم مدعی باشیم برای اولین بار شاید این اتفاق افتاده باشد. شاید یک اتفاق قشنگی رخ داده این است که ما در عمل ۴ تیم ملی در اردوهای مختلف داریم، تیم ملی نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان. امروز که من در خدمت شما هستیم، نزدیک به ۷۰ بوکسور در اردوهای مختلف حضور دارند و یک رنگین کمان زیبایی از اقوام مختلف در تیم های ملی حضور دارند.
فارس: با رزومه ای که از شما داریم ثابت می کند که برای اولین بار مدیر نشده اید. در استان سیستان و بلوچستان با همه رشته های ورزشی به عنوان مدیرکل سر و کار داشتید. در حال حاضر می خواهیم از شما سوال کنیم چقدر بین مدیرکلی و رئیس فدراسیون بودن تفاوت وجود دارد؟ سختی های کار در کدام پست بیشتر است؟
در مدیرکلی با تمام ورزش ها سروکار دارید و در استان با فرهنگ، با خلق و خوی مردمی کار می کنید که بین آن مردم زندگی کرده اید و بزرگ شده اید و یک اشرافیت کاملی نسبت به این موضوعات دارید. اما مدیریت در فدراسیون متفاوت است اینجا با تمام استان های کشور و سلایق و فرهنگ های مختلف روبه رو هستید. به همین دلیل باید تا حدودی خود را منطبق کنید با تمام افکار و ایده های مختلف. تفاوت عمده در کار در فدراسیون را این طور دیدم که اختلاف سلیقه، اختلاف نگرش ها در نوع مدیریت ها، در نوع گزینش، حتی در ریزترین امور بسیار زیاد است. باید همه اینها را به نحو شایسته ای مدیریت کنیم تا به هر حال آن چیزی عاید ما شود که رضایت نسبی همه را به دست بیاوریم. البته رضایت مطلق را قطعا شما نمی توانید در هیچ کاری به دست بیاورید. در فدراسیون ها این بیشتر نمود پیدا می کند و باید این دقت عمل را داشته باشیم که فرهنگ ها، سلایق های مختلف را خوب بشناسیم.
*توجه کردن به حواشی انرژی هدر دادن است
فارس: در ماه های ابتدایی مدیریت شما، برخی از منتقدان علیه شما جبهه گرفته بودند. اما در حال حاضر گویا به یک آرامش رسیده اید؟
من باید صادقانه در مورد این موضوع به شما بگویم اگر بخواهیم به حرف ها و حواشی که به وجود می آید توجه کنیم، فکر می کنم انرژی هدر دادن است، چون باید به هدفی که مدنظرمان است فکر کنیم. ما در فدراسیون بوکس یک دستاورد بسیار بزرگ داشته ایم. آن هم این بود که در مشهد مقدس سند توسعه بوکس را رونمایی کردیم و امروز هر کاری که انجام می دهیم بر اساس آن نقشه راهی است که ما قبلا آن را طراحی کرده ایم و بر اساس آن جلو می رویم؛ یعنی یک هدف گذاری شده تا المپیک ۲۰۲۴، یعنی هدف اصلی ما المپیک ۲۰۲۴ است که ما بتوانیم نتایج کار را در آنجا به دست بیاوریم. در حال حاضر بنده به ضرس قاطع می گویم ما روی نونهالان برنامه ریزی کرده ایم که تا المپیک ۲۰۲۴ بتوانند در قامت تیم بزرگسالان ما حضور پیدا کنند. این را به این نتیجه کامل رسیده ایم که شما در هر جا و هر سنگری که باشید مطمئن باشید که مخالفانی خواهید داشت. شما می توانید از صحبت های مخالفان خود برای پیشرفت کار خود استفاده کنید. منتها اگر احساس کنید مخالفت ها بر اساس یک سری مسائلی است که قاعدتا این مسائل بتواند آن روند توسعه و پیشرفت کار ما را بگیرند مطمئن باشید بنده هیچ توجهی به این صحبت ها نخواهم داشت.
فارس: در دوران احمد ناطق نوری مخصوصا در ۴ -۵ سال آخر مدام از بی پولی و لغو سفرها گلایه می شد، اما احساس می شود این مشکلات حل شده که تیم ملی ما توانسته به سفرهای اخیر بدون دغدغه اعزام شود.
من کاری به گذشته ندارم که چگونه عمل می شد، اما ما هزینه ها را هدف مند کرده ایم. یعنی در راستای آن بحث و مباحثی که می بایست برای ارتقای بوکس ما باشد، هدف مند کردن هزینه ها و اعتبارات فکر می کنم یکی از کارهایی بود که در فدراسیون بوکس انجام شده است. این را به ضرس قاطع می گویم هیچ افزایش اعتباری نسبت به ادوار گذشته نداشته ایم و این تفاوت هم وجود دارد که نرخ ارز چند برابر شده است، اما ما کارهایمان و اعزام هایمان را مرتب انجام می دهیم. حتی نمی گویم که حقوق مربیان ما لایق کار آن ها است، به آن استانداردها نرسیده ایم، اما در پی آن ها هستیم، اما اگر قیاسی کنیم حقوق مربیان فعلی را با حقوق مربیان یک سال گذشته، فکر می کنم یک افزایش چند ده برابری دارد.
فارس: صحبت هایی مطرح کردید در مورد این که من زمانی که بوکس را شروع کردم به خاطر کمبود امکانات افسوس می خوردم که نتوانستم هیچ وقت یک قهرمان بزرگ شوم. در جایگاه فعلی چه برنامه ای دارید که استعدادها در شهرهای مختلف دیده شوند؟
اگر اجازه می دهید، به گذشته برگردم. سیستان و بلوچستان سال ۱۳۷۹ زنگ تفریح استان سی ام کشورمان بود. این موضوع را همه می توانند تأیید کنند. یک کاری را از سال ۷۰ تا ۸۶ انجام دادیم. تقریبا ۶ تا ۷ سال زمان برد تا ما بتوانیم به قهرمان بوکس ایران تبدیل شویم. بوکس استان سیستان و بلوچستان برای اولین بار عنوان قهرمانی را به دست آورد و از آن زمان به بعد این اتفاق تکرار می شد. در حال حاضر هم می توانیم مدعی شویم که یکی از قطب های اصلی بوکس کشور هستیم. ما باید یک کار ماندگار در بوکس کشور انجام دهیم. فکر می کنم اگر بتوانیم چشم ها را روی آن استعدادهای نابی که در استان های مختلف وجود دارد باز کنیم می توانیم آن نتایج درخشانی که مدنظر است، برسیم. بنده در آن سال ها مدیرکل بودم. دوران مدیرکلی من با ۴۶ رشته ورزشی و ۴۶ هیأت ورزشی که در استان داشتیم، بنده سروکار داشتم و نقاط ضعف و قوت تمام فدراسیون های کشور را که ما با آن ها سروکار داشتیم را مورد بررسی قرار می دادیم که کدام فدراسیون موفق است و کدام فدراسیون موفق نیست و چرا؟
شاید به ضرس قاطع بگویم. میزبانی تمام مسابقات قهرمانی کشور را در آن سه سال و چند ماهی که مدیر کل ورزش استان سیستان و بلوچستان بودم همه آن ها را برگزار کردیم. یعنی من به تمام هیأت ها ابلاغ کرده بودم یک میزبانی قهرمانی کشور را در استان سیستان و بلوچستان داشته باشیم. ما در هیچ رشته ای ظرفیتی به اندازه بوکس نداشتیم که همه استان ها بیایند و نفرات اضافه با خود بیاورند و اعلام کنند که این نفرات اضافی ما را هم بپذیرید؛ یعنی شما در رشته هایی که عنوان رشته ملی ما محسوب می شد، ما میزبان آن ها بودیم.
* برای بچه های پا برهنه زمین فوتبال ساختیم
فارس: بهترین خاطره دوران مدیریت شما کدام است؟
بهترین خاطره ای که در دوران مدیرکلی دارم این است که ما یک روز به قصرقند سفر کردیم. قصرقند یک منطقه بسیار کم برخورداری در سیستان و بلوچستان است. به منطقه تلنگ معروف است. فرماندار منطقه خانمی به نام حمیرا ریگی بود که در حال حاضر سفیر ایران در برومئه ای است. وقتی به آنجا رفتیم چند کودک پابرهنه دیدیم و این موضوع همه واقعی است. آن ها یک قلکی تهیه کرده بودند و به من گفتند که ما می خواهیم شما برای ما یک زمین چمن فوتبال درست کنید. این بچه ها بین سنین ۶ تا ۱۲ سال بودند. هیچ کدام از آن ها در پاهایشان کفش نبود. لباسهایشان همه پاره بود. آن ها آمدند و گفتند ما آرزو داریم یک زمین فوتبال اینجا داشته باشیم. این ماجرا برای سال ۹۳ است در آن مقطع اداره کل ما از نظر مالی خیلی شرایط خوبی نداشت. همان موقع به خانم فرماندار اعلام کردم که بیایید یک کار مشارکتی با هم انجام دهیم، شما زیرساخت زمین بازی را برای ما فراهم کنید و ما هم در عرض یک هفته این زمین را هر طور که شده با چمن مصنوعی برای این کودکان درست می کنیم. فرماندار در آن مقطع بلافاصله با این موضوع موافقت کرد و از ادارات مختلف دعوت کرد تا یک زمین مینی فوتبال آماده کند، ما هم در عرض یک هفته یک زمین شیک و خیلی خوب با چمن مصنوعی تحویل آن بچه ها دادیم. این منطقه تلنگ یک منطقه بسیار صعب العبور است. این یکی از بهترین خاطره های دوران مدیریت من است. به یاد دارم در آن مقطع به یکی از دوستان خود در کرمان زنگ زدم و به او گفتم من هیچ پولی در حال حاضر ندارم، اما ضامن پرداخت پول شما می شوم. در آن مقطع مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان هزینه زمین چمن مصنوعی بود. ما برای این موضوع ردیف بودجه نداشتیم اما از اعتباراتم استفاده کردم و این چمن مصنوعی را خریدم. این کار در عرض ۱۰ روز به صورت کار جهادی انجام شد و یک زمین مینی فوتبال را برای بچه های منطقه تلنگ مهیا کردیم. در نخستین روز با همان بچه ها شروع به فوتبال بازی کردیم. این موضوع هیچ وقت از ذهن من پاک نخواهد شد.
فارس: در تاریخ ورزش ما ثابت شده ما هر زمانی که مربی خارجی آورده ایم، از آن سود برده ایم، آیا برای رده های پایه شما تصمیم دارید مربی خارجی بیاورید؟
مطمئن باشید که به هر حال هم علم ثابت کرده و هم تجربه ثابت کرده که مجموعه ورزش قهرمانی به سمت یک اصولی پیش می رود که باید منطبق باشد و این انطباق پذیری را همه ما باید داشته باشیم. شاید یکی از کارهایی که ما کردیم و در همین راستا بود، این بود که اول مربیان خودمان را در سراسر کشور هم تراز با مربیان روز دنیا کنیم. شاید کاری که ما بهمن ماه انجام دادیم این بود که «آدام کوشی یر» مربی بین المللی به ایران آمد و در بحث آموزش کارهای خوبی را انجام داد. ما باید در طول سال چند مرحله این کار را انجام دهیم. این را هم اعلام کنم شاید ما یکی از مربیان بزرگ دنیا را به ایران دعوت کنیم تا به استان های کشورمان سفر کند تا در ادوار مختلف به خصوص استان های بوکس خیز کشورمان حضور پیدا کند و در بحث آموزش فعالیت کند. این جزو اصول کاری فدراسیون بوکس است. بیشتر هم اعتقاد بر این داریم که اگر بتوانیم مربیان هم تراز با مربیان خوب دنیا پرورش دهیم، خیلی بهتر می تواند برای ما ثمربخش باشد تا این که ما یک مربی خارجی را به ایران بیاوریم و این مربی را فقط برای یک تیم ملی نگه داریم. بیشتر ما اعتقاد بر این داریم که از دانش مربیان بزرگ دنیا برای افزایش مربیان خوب کشورمان استفاده کنیم و مطمئن باشید سال آینده با قدرت و زمان بیشتر در بازه های مختلف و در استان های مختلف این کار صورت خواهد گرفت.
* ما موفق شویم بوکس را از قاب زیبای تلویزیون به صورت زنده تماشا کنیم
فارس: آیا از یک سال ریاست خود در فدراسیون بوکس با تمام این بالا و پایین هایی که وجود داشته راضی بودید یا خیر؟
انصافا بگویم شاید معایب زیادی در کار ما بود. شاید به دلیل این بود که ما یکسری افراد را در کنار خودمان داشتیم که سالیان سال با ما دوست بودند و رفیق بودند اما نه در حوزه کاری، در حوزه بیرون با ما دوست بودند. شاید من نوع نگاهم به آن ها نوع نگاهی بود که خودم داشتم، اما دیدم آن ها متفاوت تر از آن چیزی هستند که مدنظر من بوده است. ما با خیلی از دوستان در تمام مسابقات در بخش های مختلف کنار یک سفره بودیم، اما حالا در بحث مدیریت که وارد شدیم این دوستی ها متفاوت شد. علی رغم تمام سختی ها، کاستی ها، کمبودها و شاید ناملایمت ها، ندیده شدن بعضی از کارهای بزرگ، من احساس می کنم که در یک سال ما راه های بزرگی را رفتیم. ما جدای از مسائل نتیجه که بود و این موضوع هم نیاز به زمان دارد، فکر می کنم ۲ تا ۳ سال زمان نیاز است تا ما مسائل فنی خودمان را ببینیم. ما حرکت های خیلی بزرگی را انجام دادیم. تابوهای بزرگی را که در بوکس وجود داشت و هرگز به تصور کسی نمی آمد ما موفق شویم بوکس را از قاب زیبای تلویزیون به صورت زنده تماشا کنیم. به تصور کسی نمی آمد که ما نیروهای مسلح را وارد مجموعه بوکس کنیم. شاید سال ۱۳۹۷ ما از لحاظ تعداد برگزاری برنامه و تعداد برگزاری مسابقات در قهرمانی کشور در قالب سنین مختلف شاید بیش از ۳۰ مسابقه را برگزار کردیم و این در نوع خود بی نظیر بود. ۱۸ استان کشور میزبان مسابقات کشوری بودند؛ یعنی این به جریان افتاد ورزش بوکس در استان های مختلف من فکر می کنم کارهای بزرگی انجام دادیم. شما از هر مربی در هر جای ایران سوال کنید به این موضوع اذعان می کنند، میل و رغبت و اشتیاق جوانان برای روی آوردن به ورزش بوکس خیلی بیشتر شده است. این می تواند در راستای درآمدزایی برای مربیان ما و درآمدزایی برای هیأت های ما حائز اهمیت باشد. از قبل آن ما می توانیم آن میوه کار خودمان را که نتیجه کار همگانی بوده را برداشت کنیم و آن هم قهرمانان خوبی است که در حوزه قهرمانی به دست آوردیم.
فارس: ما می توانیم این طور بگوییم که پخش مستقیم بوکس از جعبه جادویی و برگزاری نخستین تورنمنت بین المللی جام مکران از دستاوردهای رئیس فدراسیون بوکس بوده است؟
بله، اگر از من سوال کنند که بهترین دستاورد شما در طول این یک سال چه بوده، می گویم برگزاری مسابقاتی در حد استاندارد بین المللی در سیستان و بلوچستان برگزار شد و تیم های خوبی در این تورنمنت حضور پیدا کردند و پخش شدن این مسابقات به صورت سه روز متوالی از شبکه ورزش بزرگ ترین دستاورد ما در طول یک سال گذشته بوده است.
*توسعه سواحل مکران دستور مقام معظم رهبری است
فارس: آیا بازهم تصمیم به برگزاری تورنمنت های بین المللی را دارید یا خیر؟
به امید خدا مطمئن باشید سال آینده طبق تقویمی که ما داریم دو برنامه بین المللی طراحی کرده ایم که آن را یکی در مهرماه برگزار خواهد شد به عنوان جام شکست حصر آبادان و دیگری به همین نام یا نام دیگری انتخاب خواهیم کرد. به هر حال همانطور که شما مستحضر هستید توسعه سواحل مکران الزام اساسی است که از سوی مقام معظم رهبری به این موضوع پرداخته شده است و ما هم در راستای وظیفه ذاتی خودمان در این راستا گام برمی داریم که ان شاءالله برگزاری این جام در ایران متداوم باشد.
* دهه ۷۰ نسل طلایی بوکس ایران بود
فارس: ما در دهه اخیر یک نسل خوبی را در بوکس داشتیم و هر وقت به مسابقات اعزام می شدند می دانستیم به مدال می رسند. حالا یکسری از آن ها بازنشسته شده اند و تقریبا مابقی هم به انتهای خط رسیدند. در حال حاضر هم به خاطر مشکلاتی که طی چند سال اخیر داشتیم، پشتوانه های خیلی خوبی نداریم. چه برنامه هایی برای آینده دارید تا پشتوانه نسل طلایی تا چند سال آینده محکم شود؟
من در راستای این موضوع باید این طور بگویم که نسل طلایی بوکس دهه ۷۰ بود. ما دهه ۷۰ قهرمانان خیلی بزرگی در کشور داشتیم. در آسیا و در آستانه کسب مدال المپیک هم پیش رفتند ازجمله صمدی، کورش مولایی، اسفندیار محمدی و خیلی از عزیزان دیگر مثل بیژن باتمانی، اکبر احدی، اینها یک دهه بسیار درخشانی را در بوکس داشتند و واقعا نسل طلایی بودند که تکرار آن دهه برای ما که به این اندازه ادعای انگیزه داریم، من اگر برگردم به آن دهه ۷۰ فکر می کنم که کار بسیار بزرگی را کرده باشم. شما دو مدال طلای آسیا و یک نقره و چند برنز در یک رویداد در دهه ۷۰ رخ داد که تیم ایران در خارج از ایران مقام سوم را کسب کرد. این یعنی بی نظیر. خیلی اتفاق بزرگی بود. فکر می کنم تکرار این کار یکی از سخت ترین کارها است. من شاید باورتان نشود، حتی از آن دوره دائم سوال های زیادی می پرسم که چه کسانی مربی بودند؟ دائما از خودم سوال می پرسم مربیان آن مقطع چه برنامه هایی داشتند که ما از تجربیات آن ها استفاده کنیم. من در آن مقطع در بوکس فعالیت می کردم. همه اینها را چهره به چهره می شناسم. شاید بگویم بتوانیم از آن تجربه ها در راستای برندسازی استفاده کنیم. اعزام به مسابقات مکرر و حمایت از قهرمانان قطعا می تواند به تیم ملی کمک کند. اعزام مکرر این تیم ملی به مسابقات بین المللی اگر به ۱۰ مسابقه نگاه کنیم، در هر مسابقه ای که ملی پوشان حضور پیدا کردند هم تجربه جدیدی را کسب کردند هم پاداش گرفتند. شاید تقریبا نزدیک به ۲ میلیون تومان پاداش گرفتند در هر بازی. اینها همه انگیزه می شود برای آن ها. در مسابقاتی که سال گذشته در رودهن برگزار شد، دوستان لطف کردند پاداش به نفرات برتر دادند. در تورنمنن جام کران در چابهار نیز همه ملی پوشان ما از ۵۰۰ دلار تا ۱۵۰ دلار پاداش دریافت کردند. این مسائل برای ایجاد انگیزه برای ماندن در آن مسیری است که قرار است رشد کنند. برای دیده شدن این کارها می طلبد که رسانه ها هم به ورزشکاران کمک کنند. ما اگر بتوانیم در بوکس برندسازی کنیم قطعا اسپانسرها نیز جذب این رشته می شوند. مطمئن هستم با وجود استعدادهای نابی که ما می بینیم قطعا آینده خوبی در انتظار ما است. این نفرات حال حاضر مطمئنم ظرف یکی دو سال آینده از آن ها به عنوان چهره های مطرح بوکس نام خواهیم برد.
*باید از تیم ملی بوکس اعزامی به تایلند انتظار زیادی داشته باشیم.
فارس: در ۴ سال گذشته تیم های ملی بوکس کشورمان به جرات می توانیم بگوییم تعطیل بوده است و شرایط به خاطر لغو شدن اعزام های مکرر طوری بود که خیلی ها می گفتند روزهای پایانی بوکس فرا رسیده و به زودی درب فدراسیون بوکس برای همیشه بسته می شود اما حالا شاهدیم که با حضور حسین ثوری خون تازه ای در این فدراسیون جاری شده و تیم ملی برای این که بتواند تجربه کسب کند، در مسابقات بین المللی مختلف حضور پیدا می کند. حالا قرار است سال آینده تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کند، چه نتیجه ای اگر در تایلند رقم بخورد می تواند برای رئیس فدراسیون قابل قبول باشد؟
در ۵-۶ سال گذشته یک خلا بسیار بزرگی در بوکس ما وجود داشت. این را هر آدم منصفی می داند. شاید بگویم در ۶-۵ سال گذشته به غیر از مدال رضا حسن نیا، که بر اساس خلاقیت یک ورزشکار با ظرفیت و با استعداد و زحماتی که مربیان آن مقطع کشیده بودند به وجود آمد، ما هیچ دستاوردی از مسابقات مختلف نداشتیم. اگر احسان روزبهانی را در نظر بگیرید او نیز بر اساس خلاقیت و استعداد و کمک مربی خود توانست در مسابقات نیمه حرفه ای سهمیه المپیک را کسب کند. چندین دوره مسابقات گزینشی المپیک و قهرمانی آسیا برگزار شده که به غیر از مدال برنز سجاد کاظم زاده که سال گذشته کسب شد اتفاق خاصی رخ نداده است. این باعث شده بود جامعه بوکس دچار یک ناامیدی و سستی شوند. به هر حال آنچه که من احساس می کنم این است که با توجه به آن خلائی که ناشی از بازشستگی نسل طلایی بوکس کشور و این که ما دیگر در ۶-۵ سال گذشته به دنبال رفتن به سمت نسل جدید و پشتوانه سازی نبودیم یک خلائی در بحث تیم ملی به وجود آمد. من فکر نمی کنم که بتوانیم به این سرعت اتفاقات دهه ۷۰ را دوباره تکرار کنیم. ما باید منصفانه بپذیریم که ما در ۶-۵ سال گذشته واقعا بوکس مان به سمتی رفت که تمام پشتوانه هایمان را از دست دادیم و ایجاد یاس در تیم های ملی می شد و یا این که پای پرواز اعزام ها لغو می شد.
به هر حال این موجب می شد که بوکسورهای زیادی از این رشته زده شوند. این را من به عنوان کسی می گویم که در آن زمان رئیس هیأت بوکس در یک استان بودم و این یاس و ناامیدی به بنده نیز در آن مقطع منتقل شده بود و در آنجا هم ما قهرمان خودمان را می دیدیم که چند ماه در اردو حضور پیدا می کرند و بعد پای پرواز سفر او لغو می شد و این قهرمان ما می رفت و دیگر بازنمی گشت. من این ها را دیده بودم واین به بحث پتشوانه سازی تیم ملی ما آسیب می زد. همین خلا باعث می شد که بچه های ما دیگر به تیم ملی برنگردند. پس از اینکه بنده مسئولیت فدراسیون بوکس را برعهده گرفتم بلافاصله تیم های ملی را تشکیل دادیم فکرمی کنم ما بتوانیم این خلاها را جبران کنیم البته باید از سنین پایین به جوانان و نوجوانان و بعد بریم به رده بزرگسالان. در شرایط فعلی نمی توانیم مدعی باشیم که تیم بزرگسالان ما می تواند در مسابقات قهرمانی در تایلند آن افتخارات آن نسل طلایی در دهه ۷۰ را تکرار کنند. نباید از تیم ملی بوکس اعزامی به تایلند انتظار زیادی داشته باشیم.
* از خانواده بزرگ بوکس می خواهم سعه صدر داشته باشند
فارس: برای این که ما بتوانیم به دوران طلایی بوکس برگردیم چقدر نیاز به زمان داریم؟
من فکر می کنم حداقل ۳ تا ۴ سال نیاز داریم تا بتوانیم به آن چیزی که می خواهیم برسیم. به خصوص یک رده سنی نوجوانان ما به جوانان و جوانان ما بیایند به سمت رده بزرگسالان و بعد از آن من مطمئن هستم پایان دوره کاری حسین ثوری در ۴ سال اول پایان خوبی خواهد بود. نتایج خوبی را خواهیم گرفت و این را من اطمینان دارم. با انگیزه این صحبت را می کنم. می دانم این کاری را که پیش گرفته ایم، یک کاری است که نیاز به زمان دارد و دوستان و بزرگواران خانواده بوکس می خواهم سعه صدر داشته باشند.
* بهتر از اکبر احدی اصلا در ایران مربی وجود ندارد
فارس: اکبر احدی سرمربی تیم ملی با دستان خالی هدایت تیم ملی را برعهده گرفته و برخی ها از عملکرد او انتقاد می کنند، نظر شما در مورد سرمربی تیم ملی بوکس چیست؟
در شرایط فعلی بارها هم اعلام کرده ام؛ بهتر از اکبر احدی اصلا در ایران مربی وجود ندارد؛ یعنی شاید کسی باشد که من نمی شناسم، اما بنده خودم مربی دو ستاره آیبا هستم. من مربی بودم که بوکسور ساختم و قهرمان آسیا تحویل دادم و با مربیان ایران به خوبی ارتباط دارم و همه آن ها را می شناسم و کار آن ها را نیز دیده ام. اکبر احدی یکی از سرمایه های ملی ما است. حفظ اکبر احدی برای ما بسیار بسیار الزامی است همانطور که حفظ دیگر مربیان ما جزو سرمایه های ما هستند. بنده اعقتاد دارم هرگز نباید در دوران مدیریت من سرمایه سوزی شود. هرگز نباید کادرسوزی شود. ما باید کادرهای خودمان را تقویت کنیم، حتی اعتقاد دارم کسی که با بنده هم مخالف است برای رشد و ارتقای او تلاش می کنیم. به هر حال اکبر احدی در مدت یک سالی که با او کار می کنم، دیده ام که به عنوان مربی آنچه که در توان بوده را در خدمت تیم ملی گذاشته و هم چنان پرقدرت تلاشش را می کند. برای این که بتواند نتایج خوبی را کسب کند. در دوره قبل قهرمانی آسیا ما یک مدال برنز کسب کرده ایم و اگر بتوانیم در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند دو مدال برنز کسب کنیم، پس این نشان می دهد که ما دو برابر دوره گذشته نتیجه کسب کرده ایم اما اگر همان یک مدال برنز را کسب نکنیم بنده به عنوان رئیس فدراسیون باید بگردم تا ایراداتمان را پیدا کنم.
فارس: شما در صحبت هایتان این طور مطرح کرده اید که در نهایت من دو دوره رئیس فدراسیون خواهم ماند، آیا این صحبت ها صحت دارد؟
یک مثال می زنم، روزی که من به عنوان مدیرکل ورزش استان سیستان و بلوچستان فعالیتم را آغاز کردم، از یک دستگاه دیگر وارد ورزش و جوانان شدم، آن روز من به یاد دارم آقای خادم می گفت که ای کاش در اداره ورزش و جوانان ما نیروهایی تربیت می شدند که ما از یک دستگاه دیگر نیرو نمی آوردیم برای مدیرکلی استان ها. بنده افتخار می کنم که پس از پایان مدیریتم در سیستان و بلوچستان سه نفر از معاونان من در پست های گوناگون مسولیت برعهده گرفتند. یکی از آن ها مدیرکل استان خوزستان، دومی مدیرکل استان سیستان و بلوچستان و دیگری هم در حال حاضر به عنوان دبیر فدراسیون بوکس در خدمت فدراسیون است. به این کادرسازی و نیروسازی اعتقاد دارم. بنده اگر در طول این ۸ سال نتوانم فردی قوی تر از خودم پیدا کنم و در این مباحث موفق باشم قاعدتا ضعف را باید در من بجویید. البته من فکر می کنم در طول ۸ سال هر مدیری می تواند برنامه های خود را اجرا کند.
* قول می دهم موفقیت ما در بانوان بیشتر از مردان خواهد بود
فارس: پوشش بانوان با حجاب اسلامی در میادین بین المللی از سوی کنفدراسیون بوکس آسیا و فدراسیون جهانی تصویب شده است. برنامه های فدراسیون بوکس برای راه اندازی فعالیت بانوان چیست؟
خواسته یا ناخواسته در جامعه علاقمندان بسیار زیادی در بوکس بانوان وجود دارد. باور کنید از شماره های ناشناس فراوانی با من ارتباط برقرار می کنند و فیلم های مختلفی از تمرین بانوان با حجاب اسلامی برای من ارسال می کنند. اما متأسفانه باید به این موضوع اشاره کنم در تمام فعالیت های زیرزمینی بوکس بانوان زیر نظر آقایان تمرین می کنند که قطعا این موضوع ممکن است در درازمدت آسیب زا باشد. خیلی دوست داشتم حداقل در مبحث آموزش مربیان و داوران یک کار اساسی صورت بگیرد و موافقت های اصولی صورت بگیرد. شاید از اولین برخورد من با رئیس فدراسیون جهانی بوکس غفور رحیم اف و با صحبت هایی که با رئیس کنفدراسیون آسیا داشتم( خوشبختانه هر دوی آن ها یک دوستی نزدیک دارند) یعنی با توجه به ارتباطاتی که ما با آن ها برقرار کردیم این موضوعات را مطرح کردیم و خوشبختانه هر دو مسلمان هستند و کاملا شرایط کشورهای اسلامی و بانوان مسلمان را درک می کند. ما حتی یک لباسی را به آن ها نشان دادیم که لباسی دقیقا مثل لباس بانوان ووشوی کشورمان است. به آن ها گفتیم اگر شما این لباس را تأیید کنید ما هم می توانیم با مسئولان کشورمان در مورد این موضوع صحبت کنیم. خوشبختانه متوجه شدیم آن ها لباس هایی را محجبه تر از لباس هایی که ما پیشنهاد داده بودیم را تأیید کردند. لباسی کاملا اصولی و مطابق شرایط بانوان کشورمان طراحی شده است. من اعلام می کنم در صورتی که بوکس بانوان ما راه بیفتد ما این قول صد درصد را به شما می دهم موفقیت بانوان ما به مراتب بیشتر از مردان خواهد بود. حتی در یک سال. اگر از من سوال کنند در بخش مردان در یک سال می توانیم چند مدال کسب کنیم و در بخش بانوان چند مدال کسب می کنیم من به شما قول می دهم در بخش بانوان مدال های زیادی را می توانیم سبک کنیم. من این را مطمئن هستم.
فارس: اگر فرزندان شما یک روز بخواهد در بوکس فعالیت کند آیا شما اجازه می دهید یا خیر؟
ما خانوادگی بوکس کار می کنیم. یاسین داماد من است و او بوکس تمرین می کند. در مورد پسرانم باید بگویم که پارسا در کلاس ژیمناستیک فعالیت می کند. اگر او یک روزی تصمیم بگیرد در رشته بوکس فعالیت کند، قطعا او مختار است چنین تصمیمی را بگیرد. من شخصیت حسین ثوری در بوکس شکل گرفته است. شاید اگر بوکس نبود، وضعیت من این نبود و اتفاقات دیگری در زندگی برای من رخ می داد.
*پدر بزرگم در جنگ جهانی با انگلیسی ها جنگید و شهید شد
فارس: گویا پدربزرگ شما از نسلی بوده که با انگلیسی های جنگیده، از آن برای ما بگویید.
پدربزرگ من میرجیهند کسی بود که در دوران جنگ جهانی اول و دوم با متفقین به خصوص انگلیسی ها (زمان کمپانی هند شرقی) جنگید. پدربزرگم در هر دو دوره زمانی که بلوچستان توسط قوای اشغالگر تحت فشار بود تا مرزهای سیستان و بلوچستان را تغییر بدهند و به سمت هندوستان ببرند به همراه دیگر بلوچ ها دلاوری های زیادی را داشتند. دره نالک قتلگاه انگلیسی ها است که می خواستند مرزهای سیستان و بلوچستان را تغییر دهند. پدربزرگ من یکی از مبارزین اصلی این جنگ ها بوده، در همین مبارزات به فیض شهادت نائل می شود و حتی زندگینامه او به صورت یک فیلم سینمایی درآمد که نام آن فیلم سینمایی هم خاک و آتش بود که فریبرز عرب نیا نقش پدربزرگ من را در آن فیلم ایفا کرده است. به هر حالا افتخار می کنیم به این کار بزرگ و این پدربزرگی که داشتیم. این ماجرا به دلیل نبودن شرایط موجود جایی ثبت نشده و این ماجرا سینه به سینه نقل شده است. جالب است که ژنرال دایر فرمانده قشون انگلیس در بلوچستان در کتاب مهاجران سرحد این موضوع را در کتاب خاطرات خود می نویسد، اما یک نفر در انگلیس این کتاب را می بیند و این کتاب را به زبان فارسی برمی گرداند و این کتاب در حال حاضر موجود است. نقد این کتاب آمدند کتابی را به نام مدافعان سرحد نوشتند و آن کتابی که سرهنگ دائر نوشته بود، در کتاب خاطرات خود نوشته بود ما می خواستیم برای آن ها مدرسه بسازیم اما آن ها ما را می زدند و…(باخنده) در واقع خاطراتش را از نگاه خودش نوشته است. اما یک نویسنده ای از منطقه کتابی به عنوان مدافعان سرحد را نوشت و بر اساس آن خاطرات سینه به سینه شده را به چاپ رساند.
*قهرمان دوومیدانی در ۴۰۰ متر بودم
فارس: اگر قرار باشد یک ورزش دیگر به غیر از بوکس را انتخاب کنید چه رشته ای را انتخاب خواهید کرد؟
کاملا متفاوت است، رشته قبل از فعالیتم من در بوکس، والیبال بود و در این رشته فعالیت خیلی زیادی داشتم. در کلاس دوم راهنمایی با توصیه مربی ورزشی خودم مرحوم اسماعیلی که او نیز به دلیل تصادف به رحمت خدا پیوست، با والیبال به خاطر شرایط قدی که داشتم خداحافظی کردم و به بوکس آمدم. مرحوم اسماعیلی به من پیشنهاد داد یا به کشتی بروم یا در یک رشته رزمی فعالیت کنم، به همین دلیل وارد بوکس شدم. به غیر از والیبال شطرنج هم بازی می کنم و بازی شطرنج را خیلی دوست دارم. من قهرمان ۴۰۰ متر دو و میدانی آموزشگاه استان هم شدم.
فارس: نظر شما در مورد پدر بوکس ایران چیست؟
حاج احمد ناطق نوری به گردن همه ما حق دارد از جمله بنده حقیر.
فارس: مبین کهرازه با تیم ملی به مجارستان رفت و دیگر برنگشت. نظر شما چیست؟
خیلی متاسفم که فردی به خاطر کشور خودش را سرزمین مادری خود را با همه سختی ها و همه نداری ها و همه آنچه که کمبود لقب می کند پشت کند به اصل و ریشه خود و برود در دامن چیزی که سرابی نیست، من خیلی متأسفم از این بابت. امیدوارم او به این نتیجه برسد که هیچ چیزی خانواده خودش نمی شود. هیچ چیزی سرزمین خودش نمی شود و هیچ جایی وطن خودش نمی شود. ما یک مثالی داریم به زبان بلوچی که چوب خشک وطن به همه چیز دنیا می ارزد و قاعدتا هر جای دنیا مبین کهرازه بمیرد او را به ایران می آورند و در همین جا دفن می کنند.
* کهرازه اگر برگردد میتواند ملی پوش بماند
فارس: اگر او یک روزی تصمیم بگیرد از کاری که کرده ابراز ندامت کرده و به ایران برگردد به او کمک می کنید.
مطمئن باشید هیچ کسی عنادی با کهرازی ندارد. او یک جوان سرشار از انرژی و با استعداد است. اگر همین حالا بود می توانست استعدادهای خود را در قالب تیم ملی در تورنمنت های اخیر و پیش رو به همه نشان دهد و برای کشورش افتخارآفرینی کند. او می توانست ملت را شاد کند. او می توانست مردم سیستان و بلوچستان را شاد کند او مطمئن باشد اگر بخواهد برگردد هیچ اتفاقی برای او نخواهد افتاد. مبین باید بداند آن هایی که از او مصاحبه علیه کشور خودمان می گیرند یک روزی که استفاده هایشان را از مبین کردند، او را پس خواهند داد. مبین مطمئن باشد که آن ها دلسوز او نیستند. بداند که دلسوز او خانواده اش هستند.
فارس: او پس از بازگشت می تواند در تیم ملی هم فعالیت کند؟
بله بنده تضمین می کنم به هیچ عنوان هیچ مشکلی برای او پیش نخواهد آمد و او می تواند مثل گذشته در تیم ملی فعالیت کند. بنده قول می دهم روزی که او تصمیم به بازگشت گرفت با دوستانمان با دسته گل به استقبال مبین به فرودگاه خواهیم رفت.
فرهاد قائمی را خیلی دوست دارم
فارس: شما اگر سرمربی تیم والبیال باشید کدامیک از بازیکنان تیم ملی را انتخاب خواهید کرد.
من علاقه خاصی به همه بازیکنان تیم ملی والیبال دارم از ظریف گرفته تا بهنام محمود، فرهاد قائمی را در والیبال خیلی دوست دارم و از موسوی خیلی خوشم می آید. او جزو بازیکنانی هست که او را خیلی دوست دارم.
*طرفدار تیم ملی هستم اما رنگ آبی را دوست دارم
فارس: رابطه شما با فوتبال چطور است؟
من فوتبال را هم دوست دارم. بازی کردن را دوست ندارم، تنها یک بار در دوران مدیرکلی ۹۰ دقیقه در یک زمین بازی کردم و همان موقع کتفم آسیب دید و بازیکنان منتخب تیم استان بازی کردیم و این برای اولین و آخرین باری بود که فوتبال بازی کردم (باخنده) اصلا فوتبالم خوب نیست.
فارس: استقلالی هستید یا پرسپولیسی؟
من طرفدار تیم ملی هستم. اما از رنگ آبی خیلی خوشم می آید.
فارس: اگر یک روز از عمر شما باقی مانده باشد آن یک روز چه کار می کنید؟
انصافا من به همه زنگ می زنم و از همه حلالیت می طلبم. یک شعری یادم آمد بهتر است آن را بگویم: آنکه ما را یار بود / از ایزد ما او را یار باد
آن که ما خار کرد/ از عمر برخوردار باد
* مولانا را دوست دارم و شعرهای او من را به خلسه می برد
فارس: گویا علاقه زیادی به شعر گفتن دارید؟
بله من شعر می گویم. خیلی هم شعر می گویم البته از زمانی که فدراسیون بوکس آمده ام شعر گفتن هایم کمتر شده است. گه گداری که بی کار می شوم طبع شعر گفتن گل می کند اما درگیری های بوکس یک مقدار من را از این موضوع دور کرده است. شاید در این یک سالی که به فدراسیون بوکس آمده ام، دو تا سه شعر ۱۰ بیتی گفته ام.
فارس: از شاعرهای معاصر ایرانی کدام را بیشتر دوست دارید؟
من به شاعران گذشته و شاعران کلاسیک خیلی علاقه دارم. واقعا شعرهای مولانا را که می خوانم یک طوری به خلسه می روم. به اصطلاح امروزی بگویم با شعرهای مولانا خیلی حال می کنم. من وصیت کرده ام که این شعر را بعد از مرگم روی سنگ قبرم بنویسند.
روزها فکر من این است همه شب سخنم/ که چرا غافل از احوال خویشتنم
مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا/ یا چه بود است مراد وی از این ساختنم
مولانا را خیلی دوست دارم. شعرهای حافظ خیلی سخت است اما دوست دارم. با حکایت ها و داستانی هایی که از حضرت سعید باقی مانده است خیلی لذت می برم. شعرهای معاصر نیما یوشیج، سهراب سپهری را هم علاقه دارم.
فارس: آخرین کتابی که خوانده اید با این حساب کتاب شعر بوده است …
من در تمام سفرهایی که دارم حتی داخل هواپیما می روم کتاب شعر را پیدا می کنم و در طول سفر شعر می خوانم. خیلی شعر خواندن را دوست دارم.
* در تمام سفرها کتاب شعر می خوانم و اهل موسیقی محلی هستم
فارس: رابطه شما با موسیقی چطور است؟
رابطه ام با موسیقی عالی است. موسیقی های محلی را خیلی دوست دارم. کردی، آذری، بلوچی، لری، ترکمن و آهنگ های عربی محلی خودمان را خیلی دوست دارم.
فارس: بهترین خاطره شما در یک سال اخیر در فدراسیون بوکس چه بوده است؟
انصافا هنوز به خاطره خیلی قشنگی برخورد نکردم. روزی نبوده که یک حاشیه برای ما به وجود نیاوردند. شاید هم من مقصر بودم.
فارس: صحبت های پایان شما را می شنویم …
سال ۹۷ با تمام خوبی ها، بدی ها، سختی ها در حال به پایان رسیدن است. امیدوارم که سال ۹۷ توام با روزها و خاطرات خوب و خوش برای همه ملت ایران باشد. روح تمام رفتگان و همه عزیزان ما شاد و غرق در رحمت الهی باشد. برخی از عزیزان ما در بخش داوری و … حال دستشان از این دنیا کوتاه است و دیگر در بین ما نیستند. از خدا برای همه هموطنان عزیز سلامتی و عاقبت بخیری می خواهم. از اصحاب رسانه و خانواده بزرگ بوکس به خاطر حمایت هایشان تشکر می کنم.امیدوارم سال ۹۸ سالی باشد همراه با موفقیت های بزرگ برای کشور عزیزمان، سالی پر برکت و روز افزون برای ملت شریف ایران باشد. سال ۹۸ سال آغاز مسیری موفق و بزرگ برای مردم ایران با تمدن و بزرگ باشد. ما خودمان را خادم بزرگ ورزش ایران می دانیم. انشاالله همه ما در راستای وظایفی که داریم گام های موفقی برای کشورمان برداریم. برای همه هموطنان عزیز آرزوی سلامتی و موفقیت را در سال ۹۷ دارم.
انتهای پیام/س
پرسش و پاسخ در
پدربزرگم در جنگ جهانی جنگید، عرب نیا نقشش را بازی کرد / شعرهای مولانا مرا به خلسه می برد
گفتگو با هوش مصنوعی