نوروز دومین جشنی است که فردوسی در اثر خود، «شاهنامه» به توصیف آن می پردازد.

به گزارش ایسنا، گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در نوشتاری در این باره توضیح می دهد: «نوروز مهم ترین و بزرگ ترین جشن ایرانیان است. دومین جشنی که در شاهنامه توصیفش را می خوانیم نوروز است که در دوران جمشید بنیاد گذاشته شد. دوران جمشید دوران شکوفایی و پیشرفت های کلان تمدن ایرانی است.

براساس شاهنامه، پس از گسترش خیر و نیکی و دانش و شادی و ثروت و آرامش و صلح و سلامت و پیشرفت در میان مردمان، شاه دوران، جمشید، برای سپاس از ایزد دادار جشنی هم زمان با گردش سال و نو شدن طبیعت برگزار می کند و آن را نوروز می نامد و مردمان را در آن جشن نعمت بسیار می دهد.

سر سال نو هرمز فرودین/ برآسوده از رنج تن دل ز کین

بزرگان به شادی بیاراستند/ می و رود و رامشگران خواستند»

انتهای پیام