اینکه پیامبر (ص) رحمت برای همه عالمیان است مربوط به مسلمانان و انسان های یک دوره تاریخی نیست بلکه این امر مربوط به همه افراد در همه تاریخ چه مسلمان و چه غیر مسلمان است و خاتم بودن پیامبر (ص) هم گواهی بر تأیید این آیه شریفه است.

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت های دینی خبرگزاری فارس؛ خداوند در قرآن درباره پیامبر (ص) می فرمایند: «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین» ما تو را جز اینکه مایه رحمت جهانیان باشی، نفرستادیم. (سوره مبارکه انبیاء، آیه ۱۰۷)

پیامبر (ص) مایه رحمت برای همه عالمیان در همه تاریخ

اینکه پیامبر (ص) رحمت برای همه عالمیان است مربوط به مسلمانان و انسان های یک دوره تاریخی نیست بلکه این امر مربوط به همه افراد در همه تاریخ چه مسلمان و چه غیر مسلمان است و خاتم بودن پیامبر (ص) هم گواهی بر تأیید این آیه شریفه است، زیرا رحمانیت و هدایت پیامبر (ص) همه انسان ها را تا قیامت شامل می شود.

در تفسیر نمونه درباره این آیه مثال جالبی بیان شده است؛

این درست به آن می ماند که بیمارستان مجهزی برای درمان همه دردها با پزشکان ماهر و انواع داروها تأسیس کنند، و درهای آن را به روی همه مردم بدون تفاوت بگشایند، آیا این وسیله رحمت برای همه افراد آن اجتماع نیست؟ حال اگر بعضی از بیماران لجوج خودشان از قبول این فیض عام امتناع کنند تأثیری در عمومی بودن آن نخواهد داشت و به تعبیر دیگر رحمت بودن وجود پیامبر (ص) برای همه جهانیان جنبه مقتضی و فاعلیت فاعل دارد و مسلما فعلیت نتیجه، بستگی به قابلیت قابل نیز دارد. (تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص: ۵۲۷)

مرحوم علامه طباطبایی در المیزان در تفسیر این آیه می فرمایند: یعنی تو رحمتی هستی که به سوی همه جماعت های بشری فرستاده شده ای. دلیل بر اینکه گفتیم همه جماعت ها، جمع با الف و لام است، علاوه بر اینکه مقتضای رسالت هم همین است. و اما اینکه چطور رحمت برای همه اهل دنیا است؟ جهتش این است که دینی آورده که در اخذ به آن سعادت اهل دنیا در دنیا و آخرتشان تأمین است. آری آن جناب (ص) رحمت برای اهل دنیا است از جهت آثار حسنه ای که از قیام او به دعوت حقه اش در مجتمعات بشری به راه افتاد که اگر وضع زندگی بشر آن روز را قبل از اینکه آن جناب مبعوث شود در نظر بگیریم و با وضعی که پس از قیام او به خود گرفت مقایسه کنیم کاملا روشن می شود. (ترجمه المیزان، ج ۱۴ ، ص ۴۶۷)

رحمت و رحمانیت پیامبر (ص) برای همه موجودات است حتی برای حیوانات

البته اینکه پیامبر مایه رحمت جهانیان است فقط مختص انسان ها نیست و این رحمت و رحمانیت شامل همه موجودات عالم است.

در احادیث و روایات مختلفی پیامبر (ص) به مهربانی با حیوانات سفارش کرده اند. از جمله:



آیا درباره این بی زبانی که خداوند در اختیار تو گذاشته است، از خدا نمی ترسی؟! او از درد و رنجی که به وی می رسانی نزد من شکایت کرد. (کنز العمال : ۲۴۹۸۲)

حیوانات می گویند : خدایا! صاحب خوبی نصیب من کن؛ کسی که مرا از آب و غذا سیر کند و بیش از توانم بر من بار ننهد. (کتاب من لا یحضره الفقیه : ۲/۲۸۹/۲۴۷۷)

به صورت حیوانات نزنید؛ زیرا آنها حمد و تسبیح خدا می گویند. (الکافی : ۶/۵۳۸/۴ ، الخصال : ۶۱۸/۱۰)

حجت الاسلام مسعود عالی درباره شخصیت رحمانی پیامبر (ص) برای همه موجودات حتی حیوانات می گوید: در روایت است که پیامبر (ص) از جنگ برمی گشت. شتری دوان جلوی پیامبر آمد بر زمین نشست و شروع کرد به سر و صدا کردن. پیامبر (ص)به یاران گفت: این شتر می گوید: صاحبم از من خیلی کار کشیده و اکنون که ضعیف و پیر شده ام می خواهد من را ذبح کند.

پیامبر (ص) به جابر بن عبدالله انصاری گفت: به دنبال شتر برو و صاحبش را پیدا کن و او را نزد من بیاور. جابر رفت و با صاحب شتر برگشت. پیامبر (ص) به صاحب شتر گفت: این شتر را به من بفروش. مرد گفت: یا رسول الله من شتر را به شما هدیه می دهم. پیامبر (ص) گفت: نه نمی خواهم ضرر کنی پولش را بگیر و آن را به من واگذار کن. پیامبر (ص) شتر را از صاحبش خرید، دستی بر شتر کشید و آن را در صحرا آزاد کرد.

رحمت و رحمانیت پیامبر نه تنها شامل همه اهل عالم بلکه شامل ملائکه و فرشتگان هم می شود

وقتی این آیه نازل شد پیامبر از جبرئیل پرسید: «هل اصابک من هذه الرحمة شی ء» آیا چیزی از این رحمت عائد تو شد؟ جبرئیل در پاسخ عرض کرد: نعم، انی کنت اخشی عاقبة الامر، فامنت بک، لما اثنی الله علی بقوله «عند ذی العرش مکین» من از پایان کار خویش بیمناک بودم، اما بخاطر آیه ای که در قرآن بر تو نازل شد از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده «ذی قوة عند ذی العرش مکین»

انتهای پیام/