محققان «پژوهشکده فرآوری مواد معدنی» جهاد دانشگاهی با رویکرد تولید ملی و احیای معادن کم عیار فلوئوریت، موفق به کسب دانش فنی تولید «بریکت کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی» در یک مسیر فرآوری اقتصادی و عملیاتی شده اند.

به گزارش ایسنا، محمدرضا توکلی محمدی، مدیرگروه کانه آرایی و هیدرومتالوژی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه فلوئورید کلسیم (CaF۲) با نام «کانی فلوئوریت» و نام تجاری «فلوئوراسپار» در سه ترکیب عیاری متالورژیکی (۷۵-۹۳ درصد)، سرامیکی (۸۵-۹۵ درصد) و اسیدی (> ۹۷ درصد) طبقه بندی می شود، اظهار کرد: علی رغم اهمیت پرعیارسازی کنسانتره های فلوئوریت و ایجاد ارزش افزوده برای آن ها، تأمین نیاز کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی کشور برای صنایع فولاد (۸۵-۷۵ هزار تن در سال) در اولویت قرار دارد.

وی ادامه داد: در صنایع فولاد، به منظور روان سازی سرباره و ایجاد سرباره پفکی، به وفور از کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی به عنوان کمک ذوب استفاده می شود؛ اگرچه فلوئوریت خودش نقطه ذوب بالایی دارد، اما زمانی که به کوره افزوده می شود، بسیار سیال شده و با روان سازی سرباره و جدایش بهتر ناخالصی ها از فلز مذاب، عملیات پالایش را تسهیل می کند.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی گفت: در حال حاضر، ظرفیت فعلی تولید فولاد خام، آهن اسفنجی، گندله و کنسانتره به ترتیب ۲۷، ۲۵، ۲۳ و ۴۳ میلیون تن است و بایستی طبق چشم انداز ۲۰ ساله فولاد تا سال ۱۴۰۴، ۲۸ میلیون تن فولاد خام، ۳۳ میلیون تن آهن اسفنجی، ۳۲ میلیون تن گندله و ۴۳ میلیون تن کنسانتره دیگر تولید شود که این ها به منزله افزایش مصرف قابل توجه فلوئوریت در این صنایع است.

توکلی محمدی گفت: در کنار نیاز روزافزون صنایع به این ماده معدنی، کاهش ذخایر پرعیار فلوئوریت و فقر دانش فنی عملیاتی در زمینه فرآوری آن، منجر به خروج ارز و واردات بی رویه این ماده معدنی از کشورهایی نظیر چین و ترکیه شده است. این در حالی است که در ایران، بیش از ۱/۳ میلیون تن ذخیره احتمالی و ۵/۱ میلیون تن ذخیره قطعی وجود دارد و این میزان ۲/۱ درصد از کل ذخایر فلوئوریت دنیا را شامل می شود.

وی تصریح کرد: در حال حاضر، برخی از معادن این ماده ارزشمند نظیر «معدن کمر مهدی» طبس صرفا به علت عیار بالا و لزوم فرآوری اندک (صرفا سنگجوری و واسطه سنگین) مشغول فعالیت هستند و دیگر معادن آن به علت عیار پائین، ناخالصی های بالای گوگرد، فسفر و سیلیس در محصول و عدم توسعه یافتگی تکنولوژیکی نیمه فعال یا متروکه هستند.

مدیرگروه کانه آرایی و هیدرومتالوژی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه مبنای دانش فنی تولید «بریکت کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی» روش فلوتاسیون است و برای اجرای موفق آن نیاز به خردایش و آسیاکنی نمونه تا ابعاد کوچکتر از ۱۰۰ میکرون است، خاطرنشان کرد: از آنجایی که فلوئوریت عیار متالورژیکی برای فرو رفتن داخل بار مذاب می بایست در ابعاد درشت (۱ تا ۱۲ سانتیمتر) باشد، فلوئوریت های ریزدانه همچون کنسانتره فلوتاسیون با دنباله روی گاز به بیرون از کوره دمیده شده و اتلاف می شوند.

توکلی محمدی اضافه کرد: برای رفع این مشکل، اقدام به بریکت سازی کنسانتره فلوتاسیون شده است. در این فرآیند، کنسانتره دانه ریز پس از اختلاط با مواد شیمیایی خاص به عنوان چسب با توزیع ابعادی، ترکیب کانی شناسی و استحکام مکانیکی یکنواخت تحت فشار متراکم شده تا مقاومت فیزیکی مناسب و مشخصات متالورژیکی مورد نیاز برای جابجایی و کاربرد را پیدا کند.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده فرآوری مواد معدنی جهاد دانشگاهی، عدد افتادن بالا، مقاومت فشاری خوب و مقاومت در برابر خرد شدن قابل توجه بریکت های تولیدی باعث ایجاد شرایط مکانیکی مطلوب برای کاربرد موفقیت آمیز آن ها در عملیات ذوب شده است. لازم به ذکر است، امروزه استفاده از بریکت کنسانتره فلوئوریت عیار متالورژیکی در کشورهای پیشرفته به علت محدوده دانه بندی کوچکتر و امکان تولید طبق پارامترهای مکانیکی مشخص از ارجحیت برخوردار است.

انتهای پیام