ایسنا/کرمانشاه این درد تاق بستان، درد امروز و دیروز نیست. سالهای زیادی است که با این درد و گرفتاریهایش می سازد. همینکه بارش ها شروع می شود، عرق سردی بر تن سنگ نگاره های این میراث باستانی می نشیند و از جانش می کاهد.

رطوبت و نم زدگی ناشی از ته نشین شدن آب باران چالشی است که تاق بستان سالهاست با آن مدارا می کند. برخی ها آمدند تا این مشکل را حل کنند. شکاف ها و درزهایی که آب ها را موذیانه به سنگ نگاره ها می رساند را با شفته آهک پر کردند، برخی دیگر هم با سیمان!



اما هیچکدام از اینها درد تاق بستان را دوا نکرده و هنوز هم با آمدن فصل بارش، آب ها برجان تاق بستان رخنه می کند.



اینکه چرا تاکنون رفع این مشکل در تاق بستان به نتیجه ای نرسیده، سوالی است که مدیر این پایگاه تاریخی به آن پاسخ می دهد.



ملیحه مهدی آبادی در گفت و گو با ایسنا، رطوبت و نم زدگی ناشی از نفوذ آبهای سطحی را از چالش های پیش روی حفاظت از میراث تاریخی تاق بستان دانست و اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که در سنگ نگاره ها و نقش برجسته های تاریخی از جمله تاق بستان وجود دارد، پیوستگی آنها به کوه است و این مسئله باعث شده تا آب ناشی از بارندگی ها از طریق درزها و شکاف های کوه به سطح اثر تاریخی نفوذ کرده و رطوبت و نم زدگی آن را بدنبال داشته باشد.



مدیرپایگاه تاریخی تاق بستان متذکر شد: نفوذ آب تنها از یک درز و شکاف نیست که بخواهیم با بستن همان درز و شکاف مشکل را رفع کنیم، بلکه این موضوع پیچیدگی های علمی خاصی دارد که در همه آثار صخره ای موجود در کشور آن را می بینیم.



مهدی آبادی بااشاره به اقداماتی که تاکنون برای رفع نم زدگی و رطوبت زدگی در تاق بستان انجام گرفته، گفت: از سال گذشته فعالیت هایی در این زمینه انجام شد و امسال هم با همراهی یک شرکت بخش خصوصی برنامه هایی را در دستور کار قرار داده ایم.

وی خاطر نشان کرد: در این برنامه در تلاشیم تا با انجام پایش هایی شکاف هایی که اولین نشت آب را به سطح نقش برجسته می رسانند شناسایی کنیم تا ابتدا برای آنها چاره اندیشی داشته باشیم.



مدیرپایگاه ملی تاق بستان یادآورشد: البته در سالهای گذشته مطالعات زمین شناسی در تاق بستان به این منظور انجام شده، اما این مطالعات کلی و عمومی بوده و به راه حلی برای دفع این آبها منجر نشده است.



وی افزود: بعلاوه، طی سالهای گذشته هم پیشنهاداتی در این رابطه داده شده که هر کدام در جای خود علمی بوده اند، اما از دیدگاه مرمتی و حفاظتی قابل اجرا نیستند.



مهدی آبادی با بیان اینکه حتی در دوره های گذشته از برخی کارشناسان مرمت خارج از کشور برای حل این مشکل کمک گرفتند، اما به نتیجه ای نرسید، گفت: اولین باری که برای دفع نفوذ آب به بنای تاریخی تاق بستان اقداماتی صورت گرفت مربوط به سال ۱۳۱۳ است که درزها و شکاف ها را با شفته آهک پر کردند. در سال ۱۳۴۹ هم داخل آنها سیمان ریختند و در نهایت در سال ۱۳۷۹ هم اقدامات دیگری انجام شد، اما هیچکدام از این کارها راه به جایی نبردند، چراکه هنوز آب به سطح نقش برجسته های این میراث باستانی نفوذ می کند.



وی اضافه کرد: پیشنهاداتی هم در این سالها شده از جمله اینکه سیمان های لای درزها و شکاف ها را بیرون بیاوریم و «رزین» را جایگزین آنها کنیم، اما واقعیت این است که باید بدانیم که رزین چه تفاوتی با سیمان خواهد داشت و آیا می تواند جلوی نفوذ آب را بگیرد یا نه.



مدیر پایگاه تاریخی تاق بستان اضافه کرد: از سوی دیگر ما در صخره ها با پدیده ای به عنوان کارست مواجه هستیم که در آن اگر یک شکاف را پر کنیم، آب راه دیگری را برای نفوذ پیدا می کند و از شکاف دیگری نفوذ خواهد کرد.



وی اعلام کرد: با توجه به اقداماتی که تاکنون در این زمینه صورت گرفته، بنظر می رسد تا زمانی که مطالعاتمان را کامل نکنیم، نمی توان با یک اطمینان خاطر درباره جلوگیری از نفوذ آب به سطح نقش برجسته های تاق بستان بحث کنیم.



مهدی آبادی در پایان با تاکید براینکه تاق بستان به همه مردم ایران و جهان تعلق دارد، گفت: اگر متخصصینی هستند که در رفع این مشکلات طرحی داشته باشند یا بخواهند با ما همکاری کنند یا آسیب شناسی کنند، از همکاری شان استقبال می کنیم.





انتهای پیام