«معامله قرن» چیست؟
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، با انتخاب دونالد ترامپ در ایالات متحده آمریکا موجی از خوشحالی صهیونیست های فلسطین اشغالی را در بر گرفت. از همان زمان اعلام کردند فلسطینی ها باید کشور فلسطین را به فراموشی بسپارند. معنا و مفهوم این اظهارات مقامات رژیم صهیونیستی زمانی تبیین شد که «معامله قرن» در رسانه ها منتشر شد. ترامپ طرحی برای فلسطین نداشت و این طرح صهیونیست ها بود که این بار از زبان ترامپ و با ادبیات او برای همگان بیان می شد. پس از این بود که صهیونیست ها برای حرکت در مسیر طرحی که به ترامپ داده بودند گام هایی را تعریف کردند و به همراه او اقداماتی را اجرایی کردند.
حذف آژانس پناهندگان فلسطینی سازمان ملل «UNRWA»
این آژانس، یک سازمان خدمات دهی به آوارگان فلسطینی است که زیر نظر سازمان ملل سال ۱۹۴۹، یک سال پس از اشغال فلسطین، تأسیس شده است. این سازمان در دو بخش خدمات و کار فعال است. بخش اول خدماتی که به فلسطینیان ارائه می دهد خدمات بهداشتی است این آژانس در تمام اردوگاه های فلسطینی مراکز خدماتی دارد. بخش دیگر خدمات این آژانس، خدمات آموزشی است. این آژانس در تمام اردوگاه های فلسطینی مدرسه هایی را تأسیس کرده است که کودکان فلسطینی در این مدارس آموزش می بینند. علاوه بر اینها، انروا یک شبکه ماهواره ای آموزشی هم دارد که در آن کار آموزش دانش آموزان را انجام می دهد.
بخش سوم خدمات این آژانس ارائه خدمات وام و بورسیه های تحصیلی است که عمدتا به دانشجویان فلسطینی ارائه می شود. علاوه بر اینها این آژانس تلاش می کند موقعیت ایجاد کار را برای آوارگان فلسطینی فراهم کند یا کسانی را که طرح های برای اشتغال زایی دارند حمایت می کند. بودجه این آژانس قریب یک میلیارد دلار بوده است که بیشتر این بودجه را ایالات متحده در قالب کمک به این آژانس پرداخت می کرد.
سال ۲۰۱۷، پس از اعلام معامله قرن، آمریکا اعلام کرد دیگر قصد ادامه کمک به «انروا» را ندارد و کمک های خود را به این آژانس قطع می کند. آنها سال ۲۰۱۸ این اقدام را اجرایی کردند و کمک های خود را از ۳۶۰ میلیون دلار به ۶۰ میلیون دلار کاهش دادند که حدود ۳۰درصد بودجه انروا است.
این اقدام آمریکا هرچند با بهانه هایی همراه بود اما حکایت از یک واقعیت داشت و آن اینکه آمریکایی ها با این کار می خواهند «انروا» را ناکارآمد یا تعطیل کنند. تعطیلی و ناکارآمد شدن «انروا» به معنی عدم حمایت از آوارگان فلسطینی و رها کردن آنها در وضعیت اسفبار اردوگاه ها است. یعنی دیگر آوارگان فلسطینی نه امکانات بهداشتی خواهند داشت نه آموزشی خواهند دید و نه اینکه حمایتی از آنها برای ایجاد اشتغال صورت خواهد گرفت. این اقدام آمریکا در راستای حذف مسئله آوارگان فلسطینی و مجبور کردن آنها به رها کردن تابعیت فلسطینی شان صورت گرفت.
یکی از ضررهایی که با تعطیلی «انروا» به فلسطینیان رسید این بود که مدارس فلسطینی که در قدس تحت اشراف و حمایت «انروا» قرار داشتند بدون حامی باقی ماندند و از سال ۲۰۱۸ ذیل آموزش و پرورش رژیم صهیونیستی قرار گرفتند. این بدان معنا است که فرزندان فلسطینی ها در قدس از این پس باید به دست صهیونیست ها و با متون آنها تربیت شوند.
انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس
پس از تعطیلی دفاتر اونروا دونالد ترامپ قانون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس را امضا کرد. پیش از این این ایالات متحده آمریکا در قدس یک کنسولگری داشت اما سفارتخانه این کشور در تل آویو قرار داشت. قانون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس از سال ۱۹۹۵ در کنگره آمریکا تصویب شده بود اما رؤسای جمهور آمریکا در دوران ریاست جمهوری خود با تعویق انداختن آن، از اجرای آن طفره می رفتند. دونالد ترامپ پس از ۲۳ سال در دسامبر ۲۰۱۷ قانون اجرای آن را امضا کرد و در روز ۱۴ می ۲۰۱۸ یعنی سالروز اشغال فلسطین که بین فلسطینی ها به روز «نکبت» مشهور است عملا سفارت ایالات متحده آمریکا را به قدس منتقل کرد.
ترامپ در یکی از اظهارات خود قدس را به عنوان پایتخت ابدی اسرائیل معرفی کرد. انتقال سفارتخانه آمریکا به قدس، به معنای به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی است که با قطعنامه های بین المللی و سازمان ملل در تعارض کامل است.
قطع کمک های مالی تا آغاز مذاکره اجباری
حکومت خودگردان فلسطین که به دلیل دریافت کمکی معادل ۴۵۰ میلیون دلار از دولت های آمریکا، تابع دولت های ایالات متحده بوده است از سوی آمریکایی ها تنبیه شد. دونالد ترامپ ۲۱۵ میلیون دلار از کمک های خود به حکومت خودگردان را در سال ۲۰۱۸ کاهش داد. این اقدام آمریکا در حالی انجام شد که حکومت خودگردان با کسری ۱٫۲ میلیارد دلاری از بودجه ۵ میلیاردی اش بود.
شرط ترامپ این بود که تا زمان آغاز دوباره مذاکرات ساف با رژیم صهیونیستی این بودجه پرداخت نخواهد شد. اما شاید سؤال این باشد که حکومت خودگردان که خود خواستار مذاکره بوده است چرا برای نشستن پای میز مذاکره از سوی آمریکا تهدید می شود؟ پاسخ این است که در آخرین دور مذاکرات ساف با رژیم صهیونیستی که سال ۲۰۱۴ نافرجام باقی ماند صهیونیست ها خواستار خارج کردن پرونده آوارگان، قدس، امنیت و مرزها از مذاکرات بودند و علاوه بر اینها از ساف می خواستند در پایان مذاکرات «یهودیت دولت اسرائیل» را به رسمیت بشناسند.
یکی دیگر از بهانه های آمریکا این بود که این بودجه در حال رسیدن به فلسطینیان مبارز است. اشاره آمریکایی ها به حقوق و مستمری هایی است که حکومت خودگردان به خانواده های شهدا و اسیران فلسطینی می دهد. صهیونیست ها نیز با همین بهانه درآمدهای مالیاتی و گمرکی حکومت خودگردان که طبق توافقنامه پاریس باید به طور ماهانه و فصلی به آنها پرداخت کنند بلوکه کرده اند.
در حقیقت آمریکا با این گام، هم مقاومت و هم مذاکره اجباری برای نادیده گرفتن حقوق اصلی فلسطینی ها را هدف گرفته است.
تعطیلی دفتر ساف در واشنگتن
پس از قطع بودجه آژانس «انروا»، واشنتگن برای تحت فشار قرار دادن حکومت خودگردان و مجبور کردن آنها برای نشستن پای میز مذاکره ای که سازشکاران فلسطینی هم به آن میلی نداشتند اعلام کرد دفتر ساف در واشنگتن را تعطیل خواهد کرد. دولت آمریکا ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸ در سالروز امضای اولین توافقنامه سازش بین ساف و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳، تمامی حساب های بانکی ساف را مسدود کرد و در روز پنج شنبه ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸ رسما دفتر ساف در واشنگتن تعطیل شد.
تعطیلی دفتر ساف- که تنها نماینده رسمی فلسطین محسوب می شود- علاوه بر تلاش آمریکایی ها برای تحمیل شرایط مذاکره به ابومازن یک دلیل دیگر هم داشت. ساف تنها نماینده رسمی ملت فلسطین محسوب می شود لذا پیگیری حقوق ملت فلسطین اعم از آوارگان و ساکنان اراضی فلسطینی در فلسطین برعهده این نهاد بین المللی است. با تعطیلی دفتر ساف یکی از ابزارهای پیگیری حقوق ملت فلسطین از دست آنها خارج خواهد شد. این نتیجه برآمده از تعطیلی دفتر ساف، با هدف اخراج فلسطینیان از فلسطین و تصویب قانون قومیت کاملا هماهنگی دارد و آنها را تکمیل می کند.
تصویب قانون قومیت در پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی
۱۸جولای ۲۰۱۸ لایحه ای جنجالی در پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی به تصویب رسید. این لایحه که «قانون قومیت» نام داشت با ۶۲ رأی موافق، ۵۵ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع کاملا شکننده به تصویب رسید.
همانگونه که این قانون با اختلافی کوچک بین موافقان و مخالفان به تصویب رسید، اختلافات فراوانی را نیز رقم زد. چپگرایان و سکولارهای رژیم صهیونیستی معتقد بودند این قانون علیه دموکراسی است و به وجه این رژیم در جهان صدمه خواهد زد. اما راستگرایان و مذهبی های افراطی می گفتند این همان آرمانی است که برای آن به فلسطین آمده اند.
در این قانون فلسطین سرزمین قوم یهود به رسمیت شناخته می شود که تنها یهودیان ساکن در آن حق تعیین سرنوشت آن را بر عهده دارند و درهای آن به روی همه یهودیان باز است. دولت اسرائیل از همه یهودیان جهان حمایت خواهد کرد. شهرک سازی یک ارزش قومی است که از آن حمایت می شود و روز اشغال فلسطین عید رسمی آن معرفی شده است.
قانون قومیت به این معنا است که هیچ کسی جز یهودیان نه اجازه سکونت و نه اجازه دخل و تصرف در تصمیمات آن را خواهد داشت. این یعنی آنکه صهیونیست ها همه غیر یهودیان ساکن در فلسطین را به رسمیت نمی شناسند و آنها را اخراج خواهند کرد.
نکته قابل توجه این است که این قانون با آنکه با رأیی شکننده و بدون اکثریت به تصویب رسید اما برای هرگونه تغییر در آن ضرورت رأی مثبت اکثریت پارلمان (کنست) ذکر شده است.
ارائه قانون الحاق کرانه باختری به پارلمان (کنست)
همانگونه که در بخش دوم این نوشته نیز اشاره شده است یکی از اقدامات صهیونیست ها برای اجرای معامله قرن و تأسیس وطن قومی یهود، الحاق کرانه باختری است. حزب متبوع نتانیاهو، لیکود، پس از انتخابات آوریل ۲۰۱۹، لایحه الحاق قضایی شهرک های کرانه باختری را به پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی ارائه کرده است. براساس این قانون قرار است شهرک های یهودی نشین کرانه باختری در فاز اول اقدام از حیث قوانین قضایی تحت حاکمیت دادگاه های سرزمین های ۱۹۴۸ باشند.
علاوه بر اینها، در قانون قومیت نیز شهرک سازی یکی ارزش های دولت مجعول «اسرائیل» تعریف شده است و این بنیان قانونی ممنوعیت واگذاری شهرک های صهیونیستی را ایجاد کرده است.
جمع بندی
اقداماتی که آمریکایی ها و صهیونیست ها در راستای معامله قرن انجام داده اند با طرح هایی که تا کنون در غرب و شرق فلسطین تصویب شده اند، کاملا هماهنگی دارند و همگی تکمیل کننده یکدیگرند. این اقدامات قطعاتی از جورچین تأسیس وطن قومی یهود در کل فلسطین تاریخی است که در انتظار دیگر بخش های به سر می برد. با نگاهی به این بخش های می توان بسیاری از دیگر قطعات این جورچین را حدس زد و پیش بینی کرد.
ادامه دارد …
انتهای پیام/
حذف آژانس پناهندگان فلسطینی سازمان ملل «UNRWA»
این آژانس، یک سازمان خدمات دهی به آوارگان فلسطینی است که زیر نظر سازمان ملل سال ۱۹۴۹، یک سال پس از اشغال فلسطین، تأسیس شده است. این سازمان در دو بخش خدمات و کار فعال است. بخش اول خدماتی که به فلسطینیان ارائه می دهد خدمات بهداشتی است این آژانس در تمام اردوگاه های فلسطینی مراکز خدماتی دارد. بخش دیگر خدمات این آژانس، خدمات آموزشی است. این آژانس در تمام اردوگاه های فلسطینی مدرسه هایی را تأسیس کرده است که کودکان فلسطینی در این مدارس آموزش می بینند. علاوه بر اینها، انروا یک شبکه ماهواره ای آموزشی هم دارد که در آن کار آموزش دانش آموزان را انجام می دهد.
بخش سوم خدمات این آژانس ارائه خدمات وام و بورسیه های تحصیلی است که عمدتا به دانشجویان فلسطینی ارائه می شود. علاوه بر اینها این آژانس تلاش می کند موقعیت ایجاد کار را برای آوارگان فلسطینی فراهم کند یا کسانی را که طرح های برای اشتغال زایی دارند حمایت می کند. بودجه این آژانس قریب یک میلیارد دلار بوده است که بیشتر این بودجه را ایالات متحده در قالب کمک به این آژانس پرداخت می کرد.
سال ۲۰۱۷، پس از اعلام معامله قرن، آمریکا اعلام کرد دیگر قصد ادامه کمک به «انروا» را ندارد و کمک های خود را به این آژانس قطع می کند. آنها سال ۲۰۱۸ این اقدام را اجرایی کردند و کمک های خود را از ۳۶۰ میلیون دلار به ۶۰ میلیون دلار کاهش دادند که حدود ۳۰درصد بودجه انروا است.
این اقدام آمریکا هرچند با بهانه هایی همراه بود اما حکایت از یک واقعیت داشت و آن اینکه آمریکایی ها با این کار می خواهند «انروا» را ناکارآمد یا تعطیل کنند. تعطیلی و ناکارآمد شدن «انروا» به معنی عدم حمایت از آوارگان فلسطینی و رها کردن آنها در وضعیت اسفبار اردوگاه ها است. یعنی دیگر آوارگان فلسطینی نه امکانات بهداشتی خواهند داشت نه آموزشی خواهند دید و نه اینکه حمایتی از آنها برای ایجاد اشتغال صورت خواهد گرفت. این اقدام آمریکا در راستای حذف مسئله آوارگان فلسطینی و مجبور کردن آنها به رها کردن تابعیت فلسطینی شان صورت گرفت.
یکی از ضررهایی که با تعطیلی «انروا» به فلسطینیان رسید این بود که مدارس فلسطینی که در قدس تحت اشراف و حمایت «انروا» قرار داشتند بدون حامی باقی ماندند و از سال ۲۰۱۸ ذیل آموزش و پرورش رژیم صهیونیستی قرار گرفتند. این بدان معنا است که فرزندان فلسطینی ها در قدس از این پس باید به دست صهیونیست ها و با متون آنها تربیت شوند.
انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس
پس از تعطیلی دفاتر اونروا دونالد ترامپ قانون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس را امضا کرد. پیش از این این ایالات متحده آمریکا در قدس یک کنسولگری داشت اما سفارتخانه این کشور در تل آویو قرار داشت. قانون انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس از سال ۱۹۹۵ در کنگره آمریکا تصویب شده بود اما رؤسای جمهور آمریکا در دوران ریاست جمهوری خود با تعویق انداختن آن، از اجرای آن طفره می رفتند. دونالد ترامپ پس از ۲۳ سال در دسامبر ۲۰۱۷ قانون اجرای آن را امضا کرد و در روز ۱۴ می ۲۰۱۸ یعنی سالروز اشغال فلسطین که بین فلسطینی ها به روز «نکبت» مشهور است عملا سفارت ایالات متحده آمریکا را به قدس منتقل کرد.
ترامپ در یکی از اظهارات خود قدس را به عنوان پایتخت ابدی اسرائیل معرفی کرد. انتقال سفارتخانه آمریکا به قدس، به معنای به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی است که با قطعنامه های بین المللی و سازمان ملل در تعارض کامل است.
قطع کمک های مالی تا آغاز مذاکره اجباری
حکومت خودگردان فلسطین که به دلیل دریافت کمکی معادل ۴۵۰ میلیون دلار از دولت های آمریکا، تابع دولت های ایالات متحده بوده است از سوی آمریکایی ها تنبیه شد. دونالد ترامپ ۲۱۵ میلیون دلار از کمک های خود به حکومت خودگردان را در سال ۲۰۱۸ کاهش داد. این اقدام آمریکا در حالی انجام شد که حکومت خودگردان با کسری ۱٫۲ میلیارد دلاری از بودجه ۵ میلیاردی اش بود.
شرط ترامپ این بود که تا زمان آغاز دوباره مذاکرات ساف با رژیم صهیونیستی این بودجه پرداخت نخواهد شد. اما شاید سؤال این باشد که حکومت خودگردان که خود خواستار مذاکره بوده است چرا برای نشستن پای میز مذاکره از سوی آمریکا تهدید می شود؟ پاسخ این است که در آخرین دور مذاکرات ساف با رژیم صهیونیستی که سال ۲۰۱۴ نافرجام باقی ماند صهیونیست ها خواستار خارج کردن پرونده آوارگان، قدس، امنیت و مرزها از مذاکرات بودند و علاوه بر اینها از ساف می خواستند در پایان مذاکرات «یهودیت دولت اسرائیل» را به رسمیت بشناسند.
یکی دیگر از بهانه های آمریکا این بود که این بودجه در حال رسیدن به فلسطینیان مبارز است. اشاره آمریکایی ها به حقوق و مستمری هایی است که حکومت خودگردان به خانواده های شهدا و اسیران فلسطینی می دهد. صهیونیست ها نیز با همین بهانه درآمدهای مالیاتی و گمرکی حکومت خودگردان که طبق توافقنامه پاریس باید به طور ماهانه و فصلی به آنها پرداخت کنند بلوکه کرده اند.
در حقیقت آمریکا با این گام، هم مقاومت و هم مذاکره اجباری برای نادیده گرفتن حقوق اصلی فلسطینی ها را هدف گرفته است.
تعطیلی دفتر ساف در واشنگتن
پس از قطع بودجه آژانس «انروا»، واشنتگن برای تحت فشار قرار دادن حکومت خودگردان و مجبور کردن آنها برای نشستن پای میز مذاکره ای که سازشکاران فلسطینی هم به آن میلی نداشتند اعلام کرد دفتر ساف در واشنگتن را تعطیل خواهد کرد. دولت آمریکا ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸ در سالروز امضای اولین توافقنامه سازش بین ساف و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳، تمامی حساب های بانکی ساف را مسدود کرد و در روز پنج شنبه ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸ رسما دفتر ساف در واشنگتن تعطیل شد.
تعطیلی دفتر ساف- که تنها نماینده رسمی فلسطین محسوب می شود- علاوه بر تلاش آمریکایی ها برای تحمیل شرایط مذاکره به ابومازن یک دلیل دیگر هم داشت. ساف تنها نماینده رسمی ملت فلسطین محسوب می شود لذا پیگیری حقوق ملت فلسطین اعم از آوارگان و ساکنان اراضی فلسطینی در فلسطین برعهده این نهاد بین المللی است. با تعطیلی دفتر ساف یکی از ابزارهای پیگیری حقوق ملت فلسطین از دست آنها خارج خواهد شد. این نتیجه برآمده از تعطیلی دفتر ساف، با هدف اخراج فلسطینیان از فلسطین و تصویب قانون قومیت کاملا هماهنگی دارد و آنها را تکمیل می کند.
تصویب قانون قومیت در پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی
۱۸جولای ۲۰۱۸ لایحه ای جنجالی در پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی به تصویب رسید. این لایحه که «قانون قومیت» نام داشت با ۶۲ رأی موافق، ۵۵ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع کاملا شکننده به تصویب رسید.
همانگونه که این قانون با اختلافی کوچک بین موافقان و مخالفان به تصویب رسید، اختلافات فراوانی را نیز رقم زد. چپگرایان و سکولارهای رژیم صهیونیستی معتقد بودند این قانون علیه دموکراسی است و به وجه این رژیم در جهان صدمه خواهد زد. اما راستگرایان و مذهبی های افراطی می گفتند این همان آرمانی است که برای آن به فلسطین آمده اند.
در این قانون فلسطین سرزمین قوم یهود به رسمیت شناخته می شود که تنها یهودیان ساکن در آن حق تعیین سرنوشت آن را بر عهده دارند و درهای آن به روی همه یهودیان باز است. دولت اسرائیل از همه یهودیان جهان حمایت خواهد کرد. شهرک سازی یک ارزش قومی است که از آن حمایت می شود و روز اشغال فلسطین عید رسمی آن معرفی شده است.
قانون قومیت به این معنا است که هیچ کسی جز یهودیان نه اجازه سکونت و نه اجازه دخل و تصرف در تصمیمات آن را خواهد داشت. این یعنی آنکه صهیونیست ها همه غیر یهودیان ساکن در فلسطین را به رسمیت نمی شناسند و آنها را اخراج خواهند کرد.
نکته قابل توجه این است که این قانون با آنکه با رأیی شکننده و بدون اکثریت به تصویب رسید اما برای هرگونه تغییر در آن ضرورت رأی مثبت اکثریت پارلمان (کنست) ذکر شده است.
ارائه قانون الحاق کرانه باختری به پارلمان (کنست)
همانگونه که در بخش دوم این نوشته نیز اشاره شده است یکی از اقدامات صهیونیست ها برای اجرای معامله قرن و تأسیس وطن قومی یهود، الحاق کرانه باختری است. حزب متبوع نتانیاهو، لیکود، پس از انتخابات آوریل ۲۰۱۹، لایحه الحاق قضایی شهرک های کرانه باختری را به پارلمان (کنست) رژیم صهیونیستی ارائه کرده است. براساس این قانون قرار است شهرک های یهودی نشین کرانه باختری در فاز اول اقدام از حیث قوانین قضایی تحت حاکمیت دادگاه های سرزمین های ۱۹۴۸ باشند.
علاوه بر اینها، در قانون قومیت نیز شهرک سازی یکی ارزش های دولت مجعول «اسرائیل» تعریف شده است و این بنیان قانونی ممنوعیت واگذاری شهرک های صهیونیستی را ایجاد کرده است.
جمع بندی
اقداماتی که آمریکایی ها و صهیونیست ها در راستای معامله قرن انجام داده اند با طرح هایی که تا کنون در غرب و شرق فلسطین تصویب شده اند، کاملا هماهنگی دارند و همگی تکمیل کننده یکدیگرند. این اقدامات قطعاتی از جورچین تأسیس وطن قومی یهود در کل فلسطین تاریخی است که در انتظار دیگر بخش های به سر می برد. با نگاهی به این بخش های می توان بسیاری از دیگر قطعات این جورچین را حدس زد و پیش بینی کرد.
ادامه دارد …
انتهای پیام/
پرسش و پاسخ در
«معامله قرن» چیست؟
گفتگو با هوش مصنوعی