غم و اندوه انباشته در دل مردم اصفهان موجب شده است عنوان غمگین ترین استان کشور را ازآن خود کنند.

به گزارش ایسنا، در روزهای گذشته آماری در شبکه های مجازی منتشر شد که نشان می دهد شهروندان اصفهانی با فاصله ای معنادار، غمگین ترین مردم ایران هستند. منبع این آمار مطالعه ای است که معاونت امور اقتصادی وزارت امور اقتصاد و دارایی ایران در پژوهشی با کمک پژوهشکده مطالعات توسعه جهاد دانشگاهی از شاخص های سرمایه اجتماعی محیط کسب و کار در سال ۱۳۹۶ نتشر کرده است. تاریخ انتشار این گزارش شهریورماه سال جاری است.

مدتی قبل هم سیدحسن موسوی- رییس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفته بود مرگ های ناشی از خودکشی در سال ۱۳۹۶ حدود پنج درصد افزایش داشته و ۱۶ میلیون و ۳۰۰ هزار پرونده قضایی در کشور به ثبت رسیده است. شش میلیون نفر نیز در کشور افسردگی دارند.

اندوه انباشته در دل مردم اصفهان زمانی مشخص می شود که بدانید رتبه شادی مردم ایران در میان ۱۵۶ کشوری که در سال ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار گرفتند ۱۰۵ بوده است، یعنی ایران پنجاه و یکمین کشور غمگین جهان است. حالا استان اصفهان غمگین ترین استان است. پیشتر در سال ۱۳۹۴، پژوهشی در هفته نامه معتبر سلامت منتشر شده بود که نشان می داد یزد غمگین ترین استان و زنجان شادترین استان کشور هستند.

این آمار در مطالعات اخیر دستخوش تغییر شده و در مقابل، لقب شادترین استان ایران به گیلانی های تعلق گرفته است.

مهدی مقدری- عضو شورای اسلامی شهر اصفهان هم روز گذشته (یکشنبه) در جلسه علنی شورا گفته آیا مدیران و متولیان به وجود آمدن چنین شهر خسته و بی نشاطی، قادر هستند سرشان را بالا بگیرند؟

مقدری یکی از علل سطح پایین شادکامی مردم اصفهان را رویکرد و رویه مدیران پیشین و امروز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان دانسته و در جای دیگری از اظهاراتش گفته «تحویل بگیرید آنچه بر پایه غم و اندوه برای اصفهان ساختید و فقط ادعا کردید با شادی مردم مخالف نیستید».

این عضو شورا به برخی رویدادهای سیاسی اشاره کرده و گفته «چه کسانی جلوی کنسرت های موسیقی مجوزدار، تئاترهای پذیرفته شده، برنامه های شاد خیابانی و تحت نظر مدیران شهری ایستادند و تهدید و تحدید کردند؟»

از طرفی رضا اسماعیلی- عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، غمگینی مردم این استان را ناشی از متغیرهای متعددی دانسته و به ایسنا می گوید: حمایت های اجتماعی، سرانه تولید ناخالص، امید به زندگی، سبک زندگی و ورزش از جمله متغیرهای مهم در این زمینه است.

اسماعیلی اما شاخص های دیگری را نام می برد که از آن میان می توان «آزادی انتخاب» و «ادراک فساد» را در راس مهم ترین آنها دانست. دیگر شاخص های رفاه نیز در این زمینه موثر است که محل زندگی و امکانات اولیه در میان آنها مورد توجه است.

این جامعه شناس می گوید مردمی که شاد هستند معمولا به زندگی در لحظه توجه می کنند و کمتر نگران آینده هستند، اما مردم اصفهان از آنجایی که حساسیت های اقتصادی بیشتری دارند، نگرانی های آینده نگرانه بیشتری نیز داشته و کمتر احساس شادی می کنند.

به اعتقاد اسماعیلی، مردم اصفهان همچنین حساسیت های اجتماعی و روان شناسی بیشتری دارند که ناشی از ظرافت اندیشه در آنها است. به همین دلیل مردم اصفهان ارتباطات درون گرایانه بیشتری دارند و حمایت های اجتماعی کمتری را در این شرایط از خود نشان می دهند.

این جامعه شناس نوسانات اقتصادی و برهم خوردن تعادل بازار، افزایش تروم، گرانی و نا امنی اقتصادی را نیز در مساله موثر دانسته تاکید می کند در چنین شرایطی شهرهایی همچون اصفهان بیش از دیگر شهرها دچار تنش می شوند.

این استاد جامعه شناسی دانشگاه اصفهان افزایش آمار نزاع در این استان را نیز با کاهش احساس شادکامی مرتبط می داند و تاکید دارد زمانی که انرژی های هولناک اجتماعی در میان مردم جمع می شود و مردم به اهداف و آروزهایشان نمی رسند، خشونت بروز می کند.



انتهای پیام