به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم آباد، آن ها که خبر داشتند خود رابه میدان شهدا رسانده بودند سر از پا نشناخته، آماده استقبال و پذیرایی می شدند، همه در تکاپو بودند، از همه بیشتر ، مادران بودند که بی صبرانه انتظار می کشیدند آخر این میهمانان ، مادری را چشم به راه گذاشته بود، بوی عطر شوق ، بوی زیارت به مشام می رسید اشک امان نمی گرفت و بی بهانه بر چهره می بارید و با زلال خود دل را صاف می کرد .

میهمان هر چه قدر گرامی تر باشد، استقبال هم باشکوه تر می شود، این جماعت در قید و بند دنیا نیستند تا با آخرین مد و تجهیزات به استقبال میهمان بروند، با همان صفا و سادگی و صمیمیت، دلشان را فرش راه کردند و منتظر قدوم مبارک میهمان ماندند.

امروز بوی گلاب شهرهای خرم آباد، کوهنانی، سپیددشت و فیروزآباد را عطرآگین کرده بود، شهدا روی دست های مردم بودند، چشم دل که می گشودی ، خیل ملائک را می دیدی که سلام و صلوات گویان، به دنبال تابوت شهدای گمنام روانه بودند، زمینیان نیز افتخار میزبانی داشتند و آسمانیان برای بردن امانت، آمده بودند .

حضور با شکوه مردم جلوه خاصی به مراسم بخشیده بود، هر کسی سعی می کرد خود را به گوشه ای از تابوت برساند و برای تبرک آن را لمس کند، مداح ، روضه مادر پهلو شکسته را می خواند، مگر می شود شهید گمنام بیاورند و مادرش حضرت زهرا حضور نداشته باشد؟ این شهدا به مادرشان اقتدا کردند و با پیشانی بندهای «یا زهرا » ، «می روم تا انتقام سیلی مادر بگیرم » به حسین فاطمه (س) لبیک گفتند امروز بیشتر از همه مادران بودند که گرد شهدا حلقه زدند و با آنها نجوا کردند، این ایام برای لرستانی ها یوم الله بود به معنای واقعی کلمه .

تصویر چنین انسان های به پرواز درآمده، در کشور ما آنقدر فراوان و بی نظیر است که می توان بخشی از آنها را در صفحات کتاب ایثار و تمدن نوین اسلامی کشور عزیزمان بنگاریم.

انقلاب شکوهمند اسلامی، هشت سال دفاع مقدس، حماسه دفاع از حرم آل الله و آزادی و استقلال خواهی، عرصه هایی است که بار دیگر در تاریخ درخشان کشورمان صفحه هایی از رشد، تعالی، ایثار و فداکاری گشوده است تا پرواز معنوی جوانان و نوجوانان را نظاره گر باشیم. در چنین فضایی صادقانه و خالصانه، ایثار انسان ها همواره با به جا گذاشتن «خط و نشانی» همراه بوده است تا آیندگان این درس را بیاموزند و این راه را بپیمایند.

در این میان، انسان هایی هستند که «خط و نشانشان» با «گمنامی و بینامی» قرین شده است. آنها، قامت به قیام استوار نموده و برای پیمودن و رسیدن به رضوان الهی تلاش کرده اند،اما نشانشان در تکه ای استخوان، پاره های لباس و قطعه ای انگشتر نمود یافت و کشتی نجات دیگران شد.

شهدای گمنام، یادگاران نیکنامی هستند که طریق پیمودن مسیر قرب الهی را تا رسیدن به وادی رضوان الهی برای ما جاماندگان به تصویر کشیدند و ما امروز مفتخریم که در سایه سار ایمان، ایثار، جهاد و شهادت این ستاره های درخشان هستیم.

عکس از یاسین مظفری کیا

انتهای پیام/۶۴۱/.