ایسنا/خراسان رضوی رئیس اداره امور دانشجویان بین الملل دانشگاه فردوسی گفت: یکی از مؤلفه های تاثیرگذار بین المللی شدن دانشگاه را می توان افزایش جذب دانشجوی بین المللی در دانشگاه ها و تعاملات علمی بین المللی در بخش های مختلف برشمرد.

دکتر زینب موذن زاده در گفت وگو با ایسنا در خصوص فرآیند بین المللی شدن دانشگاه ها اظهار کرد: با توجه به تعاملات گسترده علمی بین المللی، نقش و رسالت دانشگاه ها در این زمینه به شدت مشهود است. تحول در آموزش عالی و به تبع آن تحول در ساختارهای دانشگاه ها امری اجتناب ناپذیر است. با رشد، توسعه و پیشرفت حوزه فناوری های نوین، بازاریابی بین المللی، رقابت جهانی و ارتباطات اجتماعی، بین المللی سازی آموزش عالی شکل و شمایل نوینی به خود گرفته و دانشگاه ها که بازتاب پیشرفت و توسعه سرمایه انسانی محسوب می شوند، به عنوان محور اصلی تاثیر رویدادها و شرایط جهانی قرار گرفته اند و دارای جایگاه ویژه و کلیدی در حذف فاصله فناوری و تقویت مبادلات علمی، آموزشی و فرهنگی میان ملل و فرهنگ ها هستند.

وی افزود: کشورهای دانش بنیان و موفق جهان سال هاست در این حوزه فعالیت می کنند و تلاش های بی وقفه و سرمایه گذاری های کلانی برای بین المللی سازی آموزش عالی خود انجام داده اند. در سال های اخیر، در کشور ما برنامه های بین المللی شدن دانشگاه ها و جذب دانشجوی خارجی جزو اولویت های سند راهبردی دانشگاه ها قرار گرفته و توسعه دیپلماسی علمی بین المللی با اولویت بالایی در حال پیگیری و اجراست. از جمله این تحولات، الزام و تأکید بر بین المللی شدن دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و تصویب قوانین بالا دستی در برنامه ششم توسعه است.

رئیس اداره امور دانشجویان بین الملل دانشگاه فردوسی تصریح کرد: یکی از مولفه های تاثیرگذار بین المللی شدن دانشگاه می توان به افزایش جذب دانشجوی بین المللی در دانشگاه ها، تعاملات علمی بین المللی در بخش های مختلف از جمله برگزاری دوره ها و همایش های علمی بین المللی با مراکز علمی معتبر دنیا، تبادل استاد و دانشجو، پروژه های مشترک علمی و تحقیقاتی، شبکه ها و ارتباطات بین المللی و تحصیل در دوره های کوتاه مدت اشاره کرد.

وی عنوان کرد: علی رغم اینکه ماموریت ها و وظایف دانشگاه در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تدوین و ابلاغ می شود، اما موضوع بین المللی شدن دانشگاه ها نیازمند هماهنگی بین چندین وزارت و همچنین ارگان ذی صلاح است، شاید بتوان آن ها را به دو دسته عوامل درونی مانند استراتژی سازمانی، فرهنگ اجتماعی، سبک مدیریتی، نیروی انسانی و ارتقای امکانات آموزشی و رفاهی و همگن سازی و انعطاف پذیری قوانین جاری و عوامل بیرونی مانند دلایل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از جمله حمایت های دولتی، تفاوت های فرهنگی، همراهی ارگان های ذی صلاح، قوانین کنسولی و قوانین وزارتی بر بین المللی شدن آموزش عالی دانست.

حضور دانشجویان بین المللی در دانشگاه ها فراتر از مباحث علمی و اقتصادی است

موذن زاده در خصوص تاثیر فرهنگ بین المللی شدن و ارتباطات بین المللی بیان کرد: حضور دانشجویان بین المللی در دانشگاه ها بسیار فراتر از مباحث علمی و احتمالا اقتصادی است. امروزه اهمیت و ضرورت آموزش عالی بین المللی به اندازه ای آشکار است که در دهه اخیر به ندرت در خصوص نتایج و پیامدهای مطلوب آن اختلاف نظر وجود دارد و این ایده و سیاست حتی در اکثر کشورهای درحال توسعه نیز به عنوان یک سیاست ملی شناخته می شود و سیاستگذاران اجتماعی آن را به عنوان یک الزام ملی و گسترده تعریف و تبلیغ می کنند.

وی خاطرنشان کرد: اکثر سیاستگذاران اجتماعی دنیا اعتقاد دارند که اگر نظام آموزش عالی و دانشگاه های کشورشان بین المللی و بین فرهنگی شوند، فرهنگ، زبان، جامعه، ارزش ها و به طور کلی ملت آن کشور مورد پذیرش و اقبال عمومی جامعه جهانی قرار می گیرد و زمینه را برای معرفی کشورشان به سایر ملت ها فراهم می کند. بدین معنا که اگر دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی کشورمان در حوزه بین المللی و توسعه دیپلماسی علمی و جذب دانشجویان، استادان و پژوهشگران برجسته بین المللی فعال باشند، جامعه جهانی نه تنها کیفیت نظام آموزش عالی بلکه تمدن، فرهنگ و رفتار اجتماعی غنی و با سابقه کشورمان را در عرصه های بین المللی به عنوان یک کنشگر فعال و مثبت جهانی پذیرفته و مورد اعتنا قرار می دهد.

رئیس اداره امور دانشجویان بین الملل دانشگاه فردوسی در مورد عوامل و موانعی که برای بین المللی کردن دانشگاه ها وجود دارد، اضافه کرد: متاسفانه علی رغم اهمیت و ضرورت این مسئله، هنوز زیرساخت های لازم آن گونه که باید ایجاد نشده است. عدم هماهنگی لازم بین نهادهای اجرایی و نظارتی، وزارت های عامل و ناظر، نیروی انتظامی، پلیس گذرنامه و مهاجرت، اداره اتباع و مهاجرین استان، عدم تمرکز زدایی، موانع و محدودیت انجام امور کنسولی دانشجوی بین المللی در استان ها، عدم توجه و اختصاص اعتبارات لازم به دانشگاه های فعال، پیشرو و برتر در جذب دانشجوی بین المللی، عدم تسهیلات رفاهی مناسب به دلیل کمبود اعتبارات، به روز نبودن قوانین جذب دانشجو، پژوهشگر و محقق بین المللی، به روز نبودن قوانین کنسولی مربوط به جذب دانشجو، پژوهشگر و محقق بین المللی، عدم بهره گیری از یک سامانه اداری یکپارچه و مناسب برای جذب دانشجو و محقق در داخل کشور و عدم رعایت استانداردهای علمی و بین المللی از جمله موانع پیش رو بین المللی کردن دانشگاه ها است.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا شرایط فیزیکی دانشگاه ها برای رسیدن به این امر ممکن است، اظهار کرد: فعالیت در این حوزه بسیار سخت و حساس است، اما با توجه به اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران در برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی با هدف جذب و پذیرش ۷۵ هزار دانشجوی غیر ایرانی و لزوم ارتقاء دانشگاه ها و حرکت به سوی بین المللی شدن آن ها، تمام دانشگاه ها بایستی این مهم را در دستور کار خود قرار دهند.

موفقیت دانشگاه فردوسی در جذب و پذیرش دانشجوی غیر ایرانی چشمگیر است

موذن زاده عنوان کرد: دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان پیشروترین دانشگاه در حوزه جذب و پذیرش دانشجوی غیر ایرانی موفقیت های چشمگیری را کسب کرده و توانسته در حد مطلوبی بر موانع غلبه کرده و سختی های این کار را تلطیف نموده و با تعاملات، پیگیری ها و همفکری با مقامات مسئول ذی صلاح در این حوزه قدم های موثری بردارد که اقدامات بسیار خوب و شایسته ای صورت پذیرفته است. اما متاسفانه هنوز این حوزه با چالش های بزرگی روبرو است و همچنان مشکلات بیرونی که دانشگاه ها قادر به رفع آن ها نیستند، به قوت خود باقی است.

وی افزود: دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی می توانند با ارتقاء زیر ساخت های رفاهی، آموزشی - پژوهشی و دانشجویی خود تا حدی مشکلات خارج از دانشگاه را جبران کنند. دانشگاه فردوسی مشهد با تببین اهداف سازمانی بالادستی توسط ریاست دانشگاه و مسئولان حوزه بین الملل توانسته تا حد زیادی نسبت به این امر مهم اقدام کند. افزایش تعاملات نظام مند بین مراکز آموزشی بین المللی، برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت، برگزاری مدارس تابستانی و زمستانی تخصصی، برگزاری همایش های علمی بین المللی، برگزاری جشنواره فرهنگ ملل، دعوت از متخصصان علمی بین المللی مطرح دنیا و منطقه، افزایش فرهنگ اجتماعی خانواده دانشگاه از جمله اساتید، کارکنان و دانشجویان برای پذیرش بین المللی شدن دانشگاه، ارتقاء زیر ساخت های رفاهی مانند خوابگاه ها، مهمانسرا و امور مربوط به تغذیه و سلامت، سایت ها و سامانه های اطلاع رسانی چند زبانه، اساتید مشاور و... از جمله اقداماتی است که دانشگاه در این خصوص انجام داده است.

رئیس اداره امور دانشجویان بین الملل دانشگاه فردوسی تصریح کرد: مواردی که در خصوص اقدامات دانشگاه مطرح شد کمک کرد که دانشگاه فردوسی مشهد جایگاه نسبتا مطلوبی در این زمینه به دست آورد. با انگیزه بیشتر، تلاش و همت تمامی افراد دانشگاه می توان از سد مشکلات متفاوت گذشت و به سمت بین المللی شدن دانشگاه بزرگ فردوسی مشهد استوار و محکم گام برداشت.

انتهای پیام