در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد:

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، هرساله مجموعه های شعر فراوانی در کشور منتشر می شود برخی از این مجموعه های شعری، اسامی جدید را به مخاطب معرفی می کنند برخی هم آثار شاعرانی هستند که پیش از این به مخاطب معرفی شده اند. حسین اسرافیلی، از شاعرانی است که دغدغه ی شعر دارد و برایش مهم است چه بر سر شعر در این روزگار می آید به مناسبت فرا رسیدن عید با وی درباره شعر و آنچه بر سرش در این یک سال گذشت گفتگو کردیم.

اقای اسرافیلی سال ۹۷ برایتان چطور بود؟

سال ۹۷ اتفاق خاص و متافوتی نسبت به سال های قبل برایم نداشت شاید به دلیل کمر درد، دیسک کمر و گرتاری هایم که از مولفه های پیری است و نمی توان از آن شکایتی کرد، سال بدتری نسبت به سال های قبل بود اما از نظر فعالیت های فرهنگی سال بدی را پشت سر نگذاشتم و سال ۹۷ برایم سال خوبی بود.

بهترین اتفاقی که سال ۹۷ رخ داد چه بود؟

برایم اتفاق خاصی رخ نداد که بتوانم بگویم بهترین اتفاق برایم در سال ۹۷ بود.اتفاق خاصی در این سال نداشتم

بدترین اتفاق سال ۹۷ چه بود؟

بدترین اتفاقی که در سال ۹۷ برایم رخ داد، فوت برادرم بود.

چه کارهایی باید در سال ۹۷ برای حوزه ادبیات انجام شود؟

مسئولان فرهنگی باید به سخنان رهبری بیشتر از گذشته توجه کنند امروزه آنچه هبری درباره ی تهاجم فرهنگی فرمودند متاسفانه در حال انجام است.به فعالیت های فرهنگی و گماردن افراد فرهنگی سر کار فرهنگی بیتر از قبل توجه کنند و به آن اهمیت بدهند.مسئولان فرهنگی ما باید یک نفر را بگذارند برای اینکه مجموعه های شعری را که منتشر می شود تورقی بزنند متوجه می شوند چقدر شعر به سمت تنانگی، بی هدفی، بی هنری و زبان های قهوه خانه ای سوق داده می شود زبان فاخری را که شعرمان در گذشته داشته است این روزها فراموش می شود و به زبانی قهوه خانه ای، تنانه و بدون معنا تبدیل شده است.شاعرانمان باید به این مسئله توجه داشته باشند شعر یک جامعه را نجات می دهد

آن شرم و حیایی که باید در جامعه وجود داشته باشد و این روزها وجود ندارد در شعر امروز اتفاق می افتد جامعه از بی حیایی رنج می برد و شعر می تواند جامعه را به سمت حیا ببرد.مسئولان ما به این مسئله توجهی ندارند چون مسئولانمان افرادی فرهنگی نیستند. از شاعران ی برای ترویج حجاب در جامعه استفاده می کنند که چندان قوی نیستند و تنها از ردیف حجاب در شعرهایشان استفاده می کنند.

دوست دارید در سال ۹۸ چا اتفاقی برای شعر رخ دهد؟

ارزو دارم ادبیات پیوند خود را با ادبیت گرانسنگ گذشته بیشتر حفظ کند و به سمت و سویی برود که ادب گرانسنگ ما به آن سمت رفته است.گاهی یک شاعرانی شعر می گویند که ارتباطی با ادبیت گذشته مان ندارند بی سواد هستند و در شعرهایشان غلط املایی دیده می شود.این غلط های املایی به دلیل مطالعه نداشتن در شعرشان به وجود آمده است. ارتباط شاعرانمان با ادب گذشته بیشتر باشد آثار گذشته را بخوانند مطالعه کنند. الان به راحتی می توانند با فشردن یک دکمه وارد شوند و شعرهای شرقی و غربی را بخوانند. کسی که هویت خود را پیدا نکرده اند بسیار سریع تحت تاثیر قرار می گیرند تفکرات غربی ، نثرهای غربی، شکل انسجام و محتوای درونی شعرشان مانند شعرهای غربی است.

برداشتم این بود که ادبیات نباید تحت تاثیر ادبیات غرب قرار می گیرد اتفاقاتی که در گذشته روی داد مانند ورود داستان نویسی به کشور در نتیجه ارتباط با دنیای غرب بود ارتباط با دنیای غرب در ادبیات چگونه باید باشد؟

یک تاثیراتی خود به خود باید در شعر رخ دهد.این تاثیرات در فهم و برداشت های ما وجود داشته باشد در یک مواردی تحت تاثیر شعر غرب قرار می گیریم که مضر است. اگر بنا باشد تفکر و اندیشه های غربی آن هم اندیشه هایی بسیار سطحی و تنانگی در شعرم نفوذ پیدا کند شعرم به شعر شاعر دسته چندم غربی تبدیل می شود. اگر بنا باشد شاعر دسته چندم غربی باشیم خودشان شاعر خوب دارند و دنبال شاعر دسته چندم غربی در دنیای شرق نیستند.غربی ها می خواهند بدانند شاعر شرقی چگونه می اندیشد و جهان را از چه دریچه ای نگاه می کند و با چه باورهایی به دنیا می نگرد.

انتهای پیام/