به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره رعد، سیزدهمین سورهٔ قرآن و جزو سوره های مدنی است که در جزء سیزدهم قرآن جای گرفته است. رعد به معنای غرش آسمان است و از آیه سیزدهم گرفته شده است. این سوره درباره توحید و قدرت خداوند، حقانیت قرآن و نبوت پیامبر اسلام، رستاخیز و وصف بهشت و جهنم سخن می گوید.

از آیات مشهور این سوره آیه ۲۸ است که آرامش دل ها را در گرو یاد خدا می داند و آیه ۴۳ که بنابر نظر برخی مفسران، مراد از «من عنده علم الکتاب» در آن، امام علی(ع) است. نقل شده است هر کس سوره رعد را تلاوت کند، خداوند ده برابر ابرهای موجود در گذشته، حال و آینده به او حسنه می دهد.

تلاوت آیات ۳۵ الی ۴۰ سوره رعد



مثل الجنة التی وعد المتقون تجری من تحتها الأنهار أکلها دائم وظلها تلک عقبی الذین اتقوا وعقبی الکافرین النار ﴿۳۵﴾

وصف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده [این است که] از زیر [درختان ] آن نهرها روان است میوه و سایه اش پایدار است این است فرجام کسانی که پرهیزگاری کرده اند و فرجام کافران آتش [دوزخ] است (۳۵)

والذین آتیناهم الکتاب یفرحون بما أنزل إلیک ومن الأحزاب من ینکر بعضه قل إنما أمرت أن أعبد الله ولا أشرک به إلیه أدعو وإلیه مآب ﴿۳۶﴾

و کسانی که به آنان کتاب [آسمانی] داده ایم از آنچه به سوی تو نازل شده شاد می شوند و برخی از دسته ها کسانی هستند که بخشی از آن را انکار می کنند بگو جز این نیست که من مامورم خدا را بپرستم و به او شرک نورزم به سوی او می خوانم و بازگشتم به سوی اوست (۳۶)

وکذلک أنزلناه حکما عربیا ولئن اتبعت أهواءهم بعدما جاءک من العلم ما لک من الله من ولی ولا واق ﴿۳۷﴾

و بدین سان آن [قرآن] را فرمانی روشن نازل کردیم و اگر پس از دانشی که به تو رسیده [باز] از هوسهای آنان پیروی کنی در برابر خدا هیچ دوست و حمایتگری نخواهی داشت (۳۷)

ولقد أرسلنا رسلا من قبلک وجعلنا لهم أزواجا وذریة وما کان لرسول أن یأتی بآیة إلا بإذن الله لکل أجل کتاب ﴿۳۸﴾

و قطعا پیش از تو [نیز] رسولانی فرستادیم و برای آنان زنان و فرزندانی قرار دادیم و هیچ پیامبری را نرسد که جز به اذن خدا معجزه ای بیاورد برای هر زمانی کتابی است (۳۸)

یمحو الله ما یشاء ویثبت وعنده أم الکتاب ﴿۳۹﴾

خدا آنچه را بخواهد محو یا اثبات می کند و اصل کتاب نزد اوست (۳۹)

وإن ما نرینک بعض الذی نعدهم أو نتوفینک فإنما علیک البلاغ وعلینا الحساب ﴿۴۰﴾

و اگر پاره ای از آنچه را که به آنان وعده می دهیم به تو بنمایانیم یا تو را بمیرانیم جز این نیست که بر تو رساندن [پیام] است و بر ما حساب [آنان] (۴۰)

انتهای پیام/