کاووس حسن لی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به ابیاتی از سعدی شیرازی که می گوید: غریبان را دل از بهر تو خون است / دل خویشان نمی دانم که چون است؟ / عنان گریه چون شاید گرفتن؟ / که از دست شکیبایی برون است، اظهار داشت: درگذشت دکتر اکبر نحوی ضایعه ای بزرگ برای جامعه ادبی کشور بود.

وی بیان کرد: اگر درباره دکتر نحوی اوصافی مثل «یگانه»، «بی بدیل»، «دانشمند» و مانند این ها به کار برده می شود، هرگز هیچ گونه اغراقی در این اوصاف نیست زیرا او ستون بزرگی بود که یک باره فروریخت؛ کتاب گران سنگی بود که نابهنگام بسته شد و درخت بارآوری بود که ناگهان خزان شد و ما اکنون در این پاییز تلخ در بهت این اندوه سنگین یخ زده ایم و زبانمان بند آمده است.

حسن لی با اشاره به شعری از بی دل دهلوی که می گوید: در این غمکده کس ممیراد یارب / به مرگی که بی دوستان زیستم من، افزود: واقعیت این است که دکتر نحوی در دانش های ادبی، به ویژه در شناخت مراجع اصیل، هوش و ذکاوتی کم نظیر داشت و احاطه اش بر متون گوناگون ادبی و تاریخی مثال زدنی بود.

وی تاکید کرد: مهم تر از همه این ها آن بود که او آنچه داشت، بی دریغ و سخاوتمندانه می بخشید و هرکس میل بهره مندی از دانش او را داشت، از خوان گسترده او بی بهره برنمی گشت.

مدیر مرکز حافظ شناسی ادامه داد: نه تنها دانشجویان او که همکاران ما نیز در مسائل گوناگون علمی با او مشورت می کردند و از راهنمایی های او برخوردار بودند و اکنون با درگذشت او، بخش فارسی دانشگاه شیراز ضربه مهلکی دیده است.

حسن لی که از همکاران دکتر نحوی در دانشگاه شیراز بود، تصریح کرد: بی هیچ تردید می گویم او جایگزینی ندارد و هیچ کس جای او را نخواهد گرفت.

گفتنی است؛ اکبر نحوی استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز و نسخه شناس برجسته کشور بود که تالیفاتی همچون «از ایران چه می دانیم»، «رودکی»، «نکته ای در مورد مؤلف معجم شاهنامه»، تصحیح و توضیح «شیرازنامه» و … از اوست.

وی شامگاه ۱۸ آذرماه جاری در سن ۶۶ سالگی به علت ایست قلبی درگذشت.