روایت قصه جدال همگانی در زندگی <a href="/fa/dashboard/ class="text info">کرونایی</a> روی صحنه تئاتر / مسئولان به فکر تئاتر نیستند



در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطح شد؛

امیرحسین محدثی کارگردان نمایش «پلاک ۱۷ واحد ۱»، در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره موضوع آن گفت: قصه این نمایش با جدایی زن و مردی آغاز می شود که دچار مشکلات فکری در میان خود شده اند. مهم ترین اندیشه آنها این است که آیا در این شرایط و اوضاع، باید به هر قیمتی کار کنند یا نه. در واقع، روایت نمایش داستان پسر ایده آل گرایی است که می گوید، چون شرایط خوب نیست نباید کار کرد.

وی افزود: فکر می کنم این جدال بین زن و مرد، جدال افرادی است که در حوزه هنر در دوره کرونا کار می کنند. چیزی که در تئاتر برایم مهم است و هنگام تولید اثر از خود می پرسم این است که موضوع این نمایش چه ربطی به من و جامعه امروزی ما دارد. از این نظر این نمایش با لحظه اکنون مخاطب ارتباط دارد و مخاطب باید تاثیرگذاری آن را ببیند. نحوه انتخاب بازیگران نیز بدین شکل بوده که برخی از آنان در نمایش های پیشین با من کار کرده اند و از آن طریق انتخاب صورت گرفته است.

کارگردان نمایش «پلاک ۱۷ واحد ۱» درباره فرم اجرای این نمایش توضیح داد: فرم اجرای این نمایش رئالیستی است که البته از عنصر مدیا تئاتر در آن استفاده می کنیم؛ یعنی فیلمی پخش می کنیم که آن یک روایت ثانویه دارد که گا ه با نمایش هم مسیر می شود و گاهی هم مسیر خود را می رود. گویی که دو روایت با هم هستند. طراحی صحنه نیز شمایلی از یک خانه را نشان می دهد که در آن تغییراتی حاصل شده است که آن را از فرم رئالیستی خارج می کند. ایده این خانه نیز برای نشان دادن فاصله است که همه دیوار های خانه از هم فاصله دارند به دلیل اینکه میان شخصیت های نمایش در طی داستان فاصله ایجاد شده است.

وی همچنین درباره مشکلات کرونا در عرصه تئاتر بیان کرد: جدی ترین مشکلاتی که کرونا به وجود آورد غیر از تعطیلی های گاه و بی گاه تئاتر، کمرنگ شدن حضور تماشاگران بود. نمایشی که تماشاگر نداشته باشد، نمایش نیست. مسئولان نیز فکری به حال تئاتر نمی کنند و هنگام قرمز شدن وضعیت شهر اولین جایی که به فکر تعطیلی آن می افتند، سالن های ۴۰ نفره تئاتر است و نه مترو و اتوبوس های شلوغ! تنها خواسته ام از وزیر فرهنگ آینده قرار دادن امکانات کافی در اختیار اهالی تئاتر است. بهتر است حداقل تعداد تماشاخانه های خصوصی افزایش پیدا کند؛ زیرا در این صورت می توان نمایش های بیشتری را روی صحنه برد و نگذاشت سالن ها مانند تماشاخانه تئاتر مستقل تهران تعطیل شوند.

انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی

💬 سلام! می‌خوای درباره‌ی «روایت قصه جدال همگانی در زندگی کرونایی روی صحنه تئاتر / مسئولان به فکر تئاتر نیستند» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.