محققان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی به دانش فنی تولید پوشش های خوراکی نانوامولسیونی برپایه کیتوزان دست یافتند که با استفاده از آن ها می توان ضمن جلوگیری از فساد و حفظ کیفیت میوه ها ماندگاری آنها را افزایش داد.

به گزارش ایسنا، زنجیره طولانی برداشت میوه تا رسیدن آن به مصرف کننده که شامل مراحل مختلف حمل و نقل، انبار و نگهداری و … است، باعث شده که میوه ها همواره در معرض افت کیفیت و فساد باشند، به طوری که طبق آمارها سالیانه بیش از ۵۰ هزار تن ضایعات میوه و تره بار تنها در میادین میوه و تره بار تهران راهی مراکز دفن زباله می شوند.

پوشش دهی میوه ها با ترکیبات ضدمیکروبی و در عین حال خوراکی و ایمن برای مصرف کنندگان راهکار موثری برای جلوگیری از فساد میوه ها و افزایش ماندگاری آن است.



تولید این قبیل پوشش های خوراکی با بهره گیری از فناوری های روز از زمینه های تحقیقاتی مورد توجه در پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی است. در این راستا دانش فنی تولید پوشش های نانوامولسیونی برپایه کیتوزان که با تلاش محققان پژوهشگاه ارائه شده، آماده واگذاری به بخش خصوصی است.



دکتر مریم هاشمی، رییس بخش تحقیقات بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی و مجری طرح گفت: کاربرد موفقیت آمیز کیتوزان در فرمولاسیون پوشش های خوراکی از یک سو و اثبات افزایش خاصیت ضد قارچی در اثر کاهش اندازه ذرات کیتوزان از سوی دیگر سبب شد که در تحقیقات خود ساخت پوشش خوراکی نانوامولسیونی حاوی کیتوزان را با هدف تأخیر در فساد میوه ها، حفظ کیفیت و افزایش زمان نگهداری آنها را در دستور کار قرار دهیم.

وی خاطرنشان کرد: کاربرد پوشش های تهیه شده بر پایه پلیمرهای طبیعی از روش های مناسب و عملیاتی برای افزایش ماندگاری میوه ها و جلوگیری از گسترش آسیب بافت آن است. امروزه، در بسته بندی برخی مواد غذایی، پوشش هایی خوراکی جایگزین پوشش های سنتزی شده اند که انواع مختلفی از پلی ساکاریدها مانند سلولز و مشتقات آن، نشاسته و کیتوزان در ترکیب آنها به کار رفته اند.

هاشمی تصریح کرد: کیتوزان، کوپلیمری از گلوکز آمین و N-استیل-D-گلوکز آمین است که به وسیله N– دی استیلاسیون کیتین استخراج شده از سخت پوستان، حشرات و قارچ ها تولید می شود و دارای خواص ضدمیکروبی و سلامتی بخش از جمله کاهش کلسترول و چربی و خاصیت ضدسرطانی است.

وی خاطرنشان کرد: کیتوزان به دلیل دارا بودن خواص نیمه تراوایی در بسته بندی مواد غذایی که در آنها به اصلاح اتمسفر درونی مورد نیاز است، به کار می رود. فیلم های کیتوزان، نفوذپذیری نسبی به بخار آب دارند و مانع خوبی برای گاز اکسیژن به شمار می آیند. کیتوزان در واقع نوعی ماده ضدمیکروبی طبیعی است که می تواند میزان مصرف نگهدارنده های سنتزی را کاهش دهد و به افزایش زمان انبارمانی و ایمنی محصولات غذایی منجر شود.

هاشمی در پاسخ به این سوال که استفاده از ذرات نانو چه تاثیری در پوشش دهی بهتر میوه دارد، گفت: کاهش اندازه ذرات سبب افزایش کارایی مواد تشکیل دهنده پوشش می شود. از سوی دیگر پوشش دهی میوه باعث کوچک تر شدن قطر منافذ تنفسی سطح میوه و کاهش نفوذپذیری آن نسبت به اکسیژن و آب می شود؛ در نتیجه، فعالیت آنزیمی میوه کمتر خواهد بود و فاسد شدن میوه به تعویق خواهد افتاد. مطالعات زیادی در زمینه پوشش های نانوامولسیونی انجام شده است که نشان می دهد کاهش اندازه ذرات و تهیه امولسیون می تواند سبب بهبود کیفیت پوشش در مقایسه با سایر روش ها شود.



وی در پایان خاطرنشان کرد: کارایی بالای پوشش های نانوامولسیونی ساخته شده در افزایش انبارمانی و کاهش ضایعات میوه ها و محصولات جالیزی از قبیل خیار با موفقیت آزمایش شده و دانش فنی آن آماده واگذاری است.



انتهای پیام