به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حدود ۱۰ روز از حماسه مردم فلسطین علیه رژیم خون خوار صهیونیستی با نام «طوفان الاقصی» می گذرد. معمولا در چنین رویدادهایی محور تحلیل ها موضوعات سیاسی و نظامی و نیز راهکارهایی که ارائه می شود بر همین پایه است، اما نیاز است از زاویه ای اندیشه ای آن هم مبتنی بر اندیشه قرآن به راهکارهای تقابل با دشمن پرداخت؛ چرا که یکی از محورهای اصلی قرآن، دشمن شناسی و شناخت نقاط ضعف آنها و نیز راهکارهای تقابل با خونخواران عالم است.

در این باره با حجت الاسلام سیدمهدی توکل کارشناس محقق عرصه مهدویت و ادیان به گفت وگو نشستیم که مشروح آن را در ادامه می خوانید.

* راه تقابل با قوم نژادپرستی همچون صهیونیست ها در اندیشۀ قرآنی چگونه تبیین می شود.

ابتدا باید عرض کنم، انسان هنگامی که با قومی لجوج، سنگدل و به ظاهر قدرتمند طرف می شود، باید ابتدا از طراحی و نقشه ای حساب شده بهره ببرد، مخصوصا که طرف مقابل، دارای تفکر و رفتاری حساب شده باشد. در این گونه موارد عجله کردن و به اصطلاح عامیه، جو زدگی نه تنها مشکلی را حل نمی کند، بلکه گاه موجب آسیب بیشتری می شود.

از آیات قرآن استفاده می شود که آنچه در گام اول دارای اهمیت است، زیاد کردن ارتباط با خدا، دعا و انابه به درگاه او و درخواست صبر و ثبات قدم است، از جمله هنگامی که طالوت و گروه اندکی که با او بودند، با جالوت و اقوام قوی هیکل او مواجه شدند، اولین کلامی که بر زبانشان جاری شد، چنین بود: «و لما برزوا لجالوت و جنوده قالوا ربنا أفرغ علینا صبرا و ثبت أقدامنا و انصرنا علی القوم الکافرین؛ هنگامی که سپاه طالوت با لشکر جالوت روبه رو شدند، گفتند: پروردگارا، «صبر و مقاومت» در برابر دشمن را بر ما به مقدار زیاد سرازیر کن و گام هایمان را استوار دار، و ما را بر این دشمنان کافر پیروز بگردان». (بقره / ۲۵۰)

ضمنا از همین آیه که رهبری این گروه را طالوت بر عهده داشت، استفاده می شود که این اقدامات باید تحت رهبری انسانی انجام شود که از شرایط آگاه است و مشکلات و آسیب ها را می شناسد.

در برابر دشمن جانی نباید سست و محزون شد

بنابراین یاد خدا و استمداد از او که قدرتی از او بالاتر نیست، قوی ترین سرمایۀ جبهۀ مقاومت به حساب می آید. خداوند نیز در قرآن می فرماید: «فلا تهنوا و تدعوا إلی السلم و أنتم الأعلون و الله معکم و لن یترکم أعمالکم؛ پس هرگز سست نشوید و از دشمنان صلح ذلت بار نطلبید، در حالی که شما برترید و خداوند با شماست و هرگز از ثمرۀ اعمالتان در دنیا و آخرت نمی کاهد». (محمد / ۳۵) یا در آیه ای دیگر نزدیک به این مضمون می خوانیم «و لا تهنوا و لا تحزنوا و أنتم الأعلون إن کنتم مؤمنین»؛ یعنی اگر مؤمن هستید نباید برابر آنها سست و محزون شوید چرا که برتری با شماست.

یهود به جای خداوند متکی به شیاطین جنی شدند

همچنین باید این روحیه در انسان های مبارز تقویت شود که جبهۀ مقابل هرقدر هم پرقدرت باشد، چون تکیه گاهی الهی ندارد، فوق العاده بی پناه و آسیب پذیر است. قرآن در مورد کافران می فرماید: «أولئک الذین حبطت أعمالهم فی الدنیا و الآخرة و ما لهم من ناصرین؛ اعمال و هر آنچه به کار گرفته اند در دنیا و آخرت نابود می شود و هیچ کمک کاری ندارند». (آل عمران / ۲۲) این آیه به صراحت می فرماید که نقشه های شوم دشمنان، فعالیت های آنها بر ضد جبهۀ اسلام و تمامی توانایی های آنها به لطف خدا حتی در همین دنیا نیز از بین می رود و نابود می شود. جالب است بدانیم که خداوند یهود را قومی معرفی می کند که هیچ گاه خداوند را تکیه گاه و پشتیبان خود قرار نداد و لذا در آیات متعددی آنها را دعوت می کند به اینکه خدا را وکیل خود بگیرند؛ در آیه ۲ سوره اسراء می خوانیم «و آتینا موسی الکتاب و جعلناه هدی لبنی إسرائیل ألا تتخذوا من دونی وکیلا»؛ یعنی کتابی که به موسی علیه السلام عطا کردیم، مایه هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم و این نکته را یادآور شدیم که غیر از من، دیگری را وکیل خود قرار ندهید.»

بین این همه نکته ای که می توانست خداوند در قالب موعظه به این قوم بیان کند، مسئله وکالت خداست؛ منتها آنها گوش ندادند و شیاطین جنی را معبود خود قرار دادند و از مسیر آنها تبعیت کردند.

* شبهه ای که ممکن است برای مردم پیش بیاید، مهلتی است که خداوند به دشمن می دهد در حالی که ظلم و جنایات شان عیان است.

خداوند گاه به دشمن مهلت بسیاری می دهد. در این مهلت فوائد بسیاری وجود دارد: از جمله جبهۀ اسلام به پیشرفت هایی دست پیدا می کند، نقاط ضعف و آسیب پذیر خود را می شناسد، در نتیجه مقاوم تر می شودو در این مهلت ها ماهیت اصلی دشمن و فتنه گران داخل و خارج روشن می شود و خطوط ایمان و کفر از هم فاصله می گیرد و دوست و دشمن از هم مشخص می شوند. صبر انسان زیاد می شود و در کنار آن، مقام معنوی انسان نزد خدا بالاتر می رود. به همین دلیل خداوند در مورد دشمنان از قانون «امهال»؛ (مهلت دادن) استفاده می کند همان گونه که می فرماید: «و لو لا کلمة سبقت من ربک لکان لزاما و أجل مسمی؛ و اگر سنت و تقدیر پروردگارت و اجل مقرر آنها نبود، مجازات الهی دامان آنان را می گرفت». (طه / ۱۲۹)

بنابراین اصالت با جبهه حق با جلوداری امام معصوم علیه السلام است و خداوند گاهی باب دشمنی را باز می کند تا عیار انسان ها مشخص شود. در رأس مهلت داده شدگان ابلیس ملعون است که یهود اصلی ترین پیاده نظام اوست. وگرنه دشمنی مانند صهیونیست ها مقابل امام عصر عجل الله تعالی فرجه و یاوران ایشان مانند گوره خری در حال فرار است.

نکته دیگر اینکه مبارزه با دشمن با یک جا نشینی و دعا کردن و آرزوی مرگ کردن آنها محقق نخواهد شد، بلکه مرد عمل می خواهد. هنگامی که موسی علیه السلام از بنی اسرائیل درخواست کرد وارد شهر شوند و با مزدوران و عمالقه مبارزه کنند، آنها که می ترسیدند، یک جا نشینی را ترجیح داده گفتند: «یا موسی إن فیها قوما جبارین و إنا لن ندخلها حتی یخرجوا منها فإن یخرجوا منها فإنا داخلون؛ «ای موسی! در آن جا، گروهی نیرومند و ستمگرند؛ و ماهرگز وارد آن نمی شویم تا آنها از آن خارج شوند؛ اگر آنها از آن خارج شوند، ما وارد خواهیم شد.» (مائده / ۲۲)

نتیجه این شد که چهل سال در صحرای سینا سرگردان ماندند و دشمن هم در ناز و نعمت به زندگی خود در شهر ادامه داد. (مائده / ۲۶)

نباید فریفته خنده های دشمن شد

* نکته ای که حائز اهمیت است، عدم دست کم گرفتن دشمن و ساز و کارهای آنهاست که گاهی ممکن است از این مسئله غافل شویم.

طبیعی است که هرگز نباید در این مسیر از حیله های دشمن در امان بود و یا حتی بابت روی خوشی که نشان می دهند، فریفته شد. برخی حکام عرب و حتی دلبستگان داخلی به غرب، فریب خنده های دشمن را خوردند و هم به خودشان ضربه وارد شد و هم یک ملت را از آرمان های شان عقب انداختند. اینها در واقع به دنبال منافع خودشان هستند؛ قرآن در این زمینه می فرماید: «یا أیها الذین آمنوا لا تتخذوا عدوی و عدوکم أولیاء تلقون إلیهم بالمودة و قد کفروا بما جاءکم من الحق یخرجون الرسول و إیاکم أن تؤمنوا بالله ربکم؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید، شما نسبت به آنان اظهار محبت می کنید، در حالی که آنها به آنچه از حق برای شما آمده کافر شده اند و پیامبر خدا و شما را به خاطر ایمان به خداوندی که پروردگار همه شماست، از شهر و دیارتان بیرون می رانند». (ممتحنه / ۱)

* البته پیکار و نبرد باید با شناخت دشمن و ساز و کارهای آنان هم باشد. درست؟

بله؛ باید در کنار خوش خط و خال بودن مارگونۀ او، از سم زهرآگین دشمن هم خبر داشت. این نکته در آیات متعدد قرآن برجسته شده است، از جمله در خصوصیات کافران می فرماید: «إن یثقفوکم یکونوا لکم أعداء و یبسطوا إلیکم أیدیهم و ألسنتهم بالسوء و ودوا لو تکفرون؛ ای سازشکاران، بدانید همان کسانی که شما با آنها سازش کردید، اگر دستشان به شما برسد، به شدت با شما دشمنی می کنند؛ هرچند دست دوستی به آنان داده باشید». (ممتحنه / ۲)

این آیات در واقع بیانگر این است که جبهۀ مقاومت باید بصیرت خویش را افزایش دهد و از ساده لوحی و خوش خیالی به شدت پرهیز کند.

در عملیات حماس ظرفیت های پنهان دشمن آشکار شد

اکنون در مسئله عملیات حماس شاهدیم دشمن چه آرایش ها و ظرفیت هایی داشت که ما از آن بی خبر بودیم؛ مثلا یهودیان از سراسر دنیا برای پیوستن به این رژیم منحوس و دفاع از سرزمین اشغالی و صهیونیست ها اعلام آمادگی می کنند و یا وزیر جنگ آنها نسبت حیوانیت به مردم غزه می دهد که البته آنها طبق آموزه های خود معتقدند غیر از یهود همه حیوانند و همگان باید برده یهود باشند!

سرکوبی دشمن مرهم سینه مؤمنان

از سویی دیگر، هر اندازه سرسختی دشمن بیشتر می شود ما نیز باید دو چندان مقاومت، اقتدار و مقابلۀ خود را افزایش دهیم همان گونه که خداوند ضمن توصیه به این کار، وعدۀ یاری هم داده می فرماید: «قاتلوهم یعذبهم الله بأیدیکم و یخزهم و ینصرکم علیهم و یشف صدور قوم مؤمنین؛ با آنها پیکار کنید، که خداوند آنان را به دست شما مجازات کرده و رسوا می کند و شما را بر آنها یاری می دهد و سینه گروه مؤمنین را شفا می بخشد؛ و بر قلب آنها مرهم می نهد.» (توبه / ۱۴)

و در آیۀ مشهور دیگری می فرماید: «و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباط الخیل ترهبون به عدو الله و عدوکم؛ برای مقابله با آنها [ دشمنان]، هر چه در توان دارید از نیرو و از اسب های ورزیده آماده سازید، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن شناخته شده خویش را بترسانید»! (انفال / ۶۰)

در ضمن باید توجه داشت که این مقاومت ها بی هزینه نیست و ممکن است خسارت های بسیاری برای ما به همراه داشته باشد. خداوند پس از آنکه مسلمانان در جنگ احد شکست خوردند و افراد بسیاری شهید شدند، نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و با اعتراض گفتند که مگر ما با خدا نبودیم، چرا ما را یاری نکرد. در این هنگام این آیه نازل شد: «إن یمسسکم قرح فقد مس القوم قرح مثله و تلک الأیام نداولها بین الناس و لیعلم الله الذین آمنوا؛ اگر (در جنگ احد) به شما جراحتی رسید و ضربه ای وارد شد، به آن جمعیت نیز جراحتی همانند آن وارد شد و ما این روزهای پیروزی و شکست را در میان مردم می گردانیم؛ (و این خاصیت زندگی دنیاست) تا خدا، افرادی را که ایمان آورده اند، مشخص کند». (آل عمران / ۱۴۰)

توضیحی در اینجا ضروری می نماید و آن اینکه اگر قرار باشد مسلمانان همیشه پیروز باشند و کافران همواره شکست خورند، کافران حتی به خاطر دنیایشان هم که شده، به مسلمانی روی می آوردند، اما خداوند برای امتحان مسلمان و اینکه آنها نیز نقاط ضعف خود را در استراتژی ها و تاکتیک ها بشناسند، گاه آنها را پیروز می گرداند و گاه دشمنان را. جبهۀ مقاومت هم نباید تصور کند که درگیری با صهیونیسم بدون جنگ و خونریزی و بدون تلفات مالی و جانی است. گاه این تلفات به مدت هشت سال جنگ تحمیلی و یا حتی بسیار بیشتر به طول می انجامد.

* صحبتی در خاتمه مصاحبه دارید؟

در خاتمه باید دل خوش داشت که وعدۀ الهی برای پیروزی مسلمانان و برتری جبهۀ حق بر باطل تحقق یافتنی است، همان گونه که از زبان موسی علیه السلام می فرماید: «قال موسی لقومه استعینوا بالله و اصبروا إن الأرض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین؛ موسی به قوم خود گفت: «از خدا یاری جویید، و استقامت پیشه کنید، که زمین از آن خداست، و آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد، واگذار می کند؛ و سرانجام نیک (حتی در این دنیا نیز) برای پرهیزگاران است.» (اعراف / ۱۲۸)

و یا آنجا که خداوند می فرماید: و نرید أن نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثین؛ ما اراده کرده ایم تا بر مستضعفان زمین نعمت بخشیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم». (قصص / ۵)

تکرار می کنیم که هر قدرت وظیفه ای که بر دوش انسان افتاده سنگین تر باشد، انسان باید بصیرت خود را افزایش دهد، صبر و استقامت را سرلوحۀ کار خود قرار دهد، با فکر و درایت کار کند و از همه مهم تر، ارتباط خود با خدا را بیشتر کرده، توسل به امام زمان (عج) و ائمۀ معصومین علیهم السلام را در اولویت کارهای خود قرار دهد.

انتهای پیام/