به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره الرحمن پنجاه و پنجمین سوره جزء بیست و هفتم و درباره مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است. نام سوره این از کلمه آغازین آن گرفته شده و عروس قرآن از القاب این سوره است.

خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه فبأی آلاء ربکما تکذبان: پس کدام یک از نعمت های پروردگارتان را منکرید؟ اقرار میگیرد این آیه ۳۱ مرتبه در سوره تکرار شده است. خواندن جمله پر فضیلت «لا بشیء من الائک رب اکذب: پروردگارا هیچ یک از نعمت های تو را انکار نمی کنم» بعد از این خوانده می شود و فضیلت زیادی دارد.

بر اساس روایات خواندن سوره الرحمن بعد از زیارت امام رضا (ع) در رکعت دوم توصیه شده است همچنین آسان شدن امور سخت، درمان درد چشم و محافظت از انسان از خواصی این سوره است.

فایل صوتی سوره الرحمن با صدای طه الفشنی

متن سوره الرحمن همراه با ترجمه

بسم الله الرحمٰن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

رب المشرقین ورب المغربین ﴿۱۷﴾

پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است ﴿۱۷﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۱۸﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۱۸﴾

مرج البحرین یلتقیان ﴿۱۹﴾

دو دریای شیرین و شور را روان ساخت در حالی که همواره باهم تلاقی و برخورد دارند ﴿۱۹﴾

بینهما برزخ لا یبغیان ﴿۲۰﴾

ولی میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمی کنند درنتیجه باهم مخلوط نمی شوند! ﴿۲۰﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۲۱﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۲۱﴾

یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان ﴿۲۲﴾

از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون می آید ﴿۲۲﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۲۳﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۲۳﴾

و له الجوار المنشآت فی البحر کالأعلام ﴿۲۴﴾

و او را در دریا کشتی های بادبان برافراشته، چون کوه هاست ﴿۲۴﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۲۵﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۲۵﴾

کل من علیها فان ﴿۲۶﴾

همه آنان که روی این زمین هستند، فانی می شوند. ﴿۲۶﴾

و یبقیٰ وجه ربک ذو الجلال والإکرام ﴿۲۷﴾

و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی می ماند ﴿۲۷﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۲۸﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۲۸﴾

یسأله من فی السماوات والأرض ۚ کل یوم هو فی شأن ﴿۲۹﴾

هر که در آسمان ها و زمین است از او درخواست حاجت می کند، او هر روز در کاری است. ﴿۲۹﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۳۰﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۳۰﴾

سنفرغ لکم أیه الثقلان ﴿۳۱﴾

ای انس و جن! به زودی به حساب شما می پردازیم. ﴿۳۱﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۳۲﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۳۲﴾

یا معشر الجن والإنس إن استطعتم أن تنفذوا من أقطار السماوات والأرض فانفذوا ۚ لا تنفذون إلا بسلطان ﴿۳۳﴾

ای گروه جن و انس! اگر می توانید از کرانه ها و نواحی آسمان ها و زمین بیرون روید، پس بیرون روید؛ نمی توانید بیرون روید مگر با نوعی توانایی و قدرت. ﴿۳۳﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۳۴﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۳۴﴾

یرسل علیکما شواظ من نار ونحاس فلا تنتصران ﴿۳۵﴾

بر شما شعله هایی از آتش بی دود و دود آتش آلود فرستاده خواهد شد، در نتیجه نمی توانید یکدیگر را برای دفع عذاب یاری دهید! ﴿۳۵﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۳۶﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۳۶﴾

فإذا انشقت السماء فکانت وردة کالدهان ﴿۳۷﴾

و ناگهان آسمان بشکافد و، چون چرمی سرخ رنگ و گلگون شود ﴿۳۷﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۳۸﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۳۸﴾

فیومئذ لا یسأل عن ذنبه إنس ولا جان ﴿۳۹﴾

پس در آن روز به علت سرعت فوق العاده حسابرسی و روشن بودن همه امور هیچ انس و جنی را از گناهش نپرسند ﴿۳۹﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۴۰﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۴۰﴾

یعرف المجرمون بسیماهم فیؤخذ بالنواصی والأقدام ﴿۴۱﴾

گناهکاران به نشانه هایشان شناخته می شوند، پس آنان را به مو های پیش سرو به پاهایشان می گیرند و به آتش می اندازند ﴿۴۱﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۴۲﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۴۲﴾

هٰذه جهنم التی یکذب بها المجرمون ﴿۴۳﴾

این همان دوزخی است که گنهکاران آن را دروغ می پنداشتند. ﴿۴۳﴾

یطوفون بینها وبین حمیم آن ﴿۴۴﴾

آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد می کنند ﴿۴۴﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۴۵﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۴۵﴾

و لمن خاف مقام ربه جنتان ﴿۴۶﴾

و برای کسی که از مقام پروردگارش که احاطه و تسلط او بر ظاهر و باطن هستی است]بترسد دو بهشت است ﴿۴۶﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۴۷﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۴۷﴾

ذواتا أفنان ﴿۴۸﴾

دو بهشتی که دارای درختان و شاخسار های باطراوت و انبوه است ﴿۴۸﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۴۹﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۴۹﴾

فیهما عینان تجریان ﴿۵۰﴾

در آن دو بهشت دو چشمه ای است که همواره جاری است ﴿۵۰﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۵۱﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۵۱﴾

فیهما من کل فاکهة زوجان ﴿۵۲﴾

در آن دو بهشت از هر میوه ای دو نوع فراهم است. ﴿۵۲﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۵۳﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۵۳﴾

متکئین علیٰ فرش بطائنها من إستبرق ۚ وجنی الجنتین دان ﴿۵۴﴾

بهشتیان بر بستر هایی که آستر آن ها از حریر درشت بافت است تکیه می زنند و میوه های رسیده آن دو بهشت به آسانی در دسترس است ﴿۵۴﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۵۵﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۵۵﴾

فیهن قاصرات الطرف لم یطمثهن إنس قبلهم ولا جان ﴿۵۶﴾

در آن بهشت ها زنانی هستند که فقط به همسرانشان عشق می ورزند و پیش از آنان دست هیچ انس و جنی به آنان نرسیده است ﴿۵۶﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۵۷﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۵۷﴾

کأنهن الیاقوت و المرجان ﴿۵۸﴾

گویی آن زنان بهشتی یاقوت و مرجان اند ﴿۵۸﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۵۹﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۵۹﴾

هل جزاء الإحسان إلا الإحسان ﴿۶۰﴾

آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟ ﴿۶۰﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۶۱﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۶۱﴾

و من دونهما جنتان ﴿۶۲﴾

و جز آن دو بهشت، دو بهشت دیگر هم هست ﴿۶۲﴾

فبأی آلاء ربکما تکذبان ﴿۶۳﴾

پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ ﴿۶۳﴾

انتهای پیام/