سرنوشت تشکل های دانشجویی در روزگار کرونا

ایسنا/قزوین از اسفند ۹۸ همزمان با شیوع کرونا دانشگاه ها تعطیل شد، آموزش ها از فضای حقیقی به مجازی انتقال داده شده و بخش عمده ای از فعالیت های فرهنگی دانشگاه نیز به تعطیلی کشیده شد؛ در این گزارش با دبیران چند تشکل دانشجویی درباره احوال تشکل های دانشجویی در روزگار کرونایی به گفت وگو نشستیم.
سال گذشته ۱۶ آذر وقتی که از ورودی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) به عنوان بزرگ ترین دانشگاه قزوین وارد می شدیم رفت و آمد دانشجویان و هیجان آن ها هر انسانی را به شوق می آورد، اجرای برنامه های مختلف فرهنگی و هنری توسط تشکل ها و دانشجویان کانون ها و انجمن های متعدد، فعالیت های همیشگی به مناسبت روز دانشجو بود. وقتی از سالن های دانشکده می گذشتیم درب باز دفتر تشکل ها خودنمایی می کرد و با چسباندن برگه هایی مسیر دفتر را برای ورودی های جدید نشان می داد.
اسفند ماه بود که با اعلام شیوع ویروس ناخوانده کرونا دانشگاه ها تعطیل شد، به یکباره سکوت دانشگاه را فراگرفت. اما مگر می شد آموزش در دانشگاه تعطیل شود، بعد از نوروز اساتید با کمک فضای مجازی آموزش را از سر گرفتند. اما فضای فرهنگی و فعالیت پرشور تشکل ها در این چند ماهه چه سرنوشتی پیدا کرد؟
به گزارش ایسنا، امیررضا بخشی پور، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) می گوید: حدود یک سال است که کرونا وضعیت خاصی را برای کشور به وجود آورده و تشکل های دانشجویی هم از این قائده مستثنا نبودند. تشکل های دانشجویی دچار شوک شدند چون قسمت عمده ای از فعالیت تشکل ها منوط به حضور فیزیکی دانشجویان بود که با شیوع کرونا عملا این اتفاق نیفتاد و دانشگاه ها تعطیل شد.
بخشی پور خاطرنشان می کند: بعد از چند ماه تشکل ها ضمن ایده پردازی با هم، راه های جدیدی را برای فعالیت تعریف کردند و فعالیت های مجازی در دستور کار آن ها قرار گرفت، هرچند مخاطب خوبی در فضای مجازی وجود دارد اما هنوز به تعداد مخاطب حضوری نرسیده است. البته حفظ مخاطب مجازی برای شرایط پساکرونا نیز نکته خیلی مهمی است.
رنگ و بوی جدید فعالیت تشکیلاتی
عباس نظری، دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) عنوان می کند: شیوع ویروس کرونا موجب شد تا بخش زیادی از فعالیت های حضوری در کشور و از جمله فعالیت های تشکیلاتی رو به افول برود، به گونه ای که در حال حاضر غالب فعالیت های تشکیلاتی از حالت حضوری به مجازی تغییر و رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته است.
وی تشریح می کند: برگزاری فعالیت ها به شکل مجازی در آینده می تواند در کنار فعالیت های حضوری شکل جدیدی به تشکل های دانشجویی بدهد که بعد از کرونا نیز کارساز خواهد بود ولی با این حال نباید از امتیاز ویژه ای که برگزاری حضوری برنامه ها برای تشکل های دانشجویی داشت به راحتی بگذریم. تعامل و ارتباط چهره به چهره، رفاقت، صمیمیت و بعد معنوی که از طریق فعالیت های حضوری حاصل می شد در فضای مجازی وجود ندارد و این موضوع از آسیب های وارد شده به تشکل های دانشجویی بر اثر کروناست که پیامدهای منفی آن را در سال های پیش رو شاهد خواهیم بود.
راه اندازی تلویزیون اینترنتی توسط تشکل های دانشجویی
بخشی پور اظهار می کند: قالب هایی را برای فضای مجازی در نظر گرفتیم که لایو اینستاگرام یکی از آن ها بود. وقتی شرایط کرونا مداوم شد، دانشجویان به این نتیجه رسیدند که به مدت طولانی دانشگاه ها تعطیل خواهد بود و سراغ قالب های دیگر به غیر از لایو اینستاگرام رفتند، بسیاری از آنان تلویزیون اینترنتی راه انداختند. برنامه های تلویزیونی را در بستر فضای مجازی افزایش دادند و تشکل هایی مانند جامعه اسلامی و انجمن اسلامی سمت برنامه های تلویزیونی رفته و چند کلیپ خاص تهیه کردند که در فضای مجازی منتشر شد.
وی اضافه می کند: از تابستان ۹۹ فعالیت در فضای مجازی و تلویزیون اینترنتی به صورت جدی در دستور کار قرار گرفت البته تلویزیون اینترنتی یک کار تشکیلاتی است که نیاز به ارکان و اجزای خاص و فعالیت مستمر دارد.
برگزاری ۱۴ برنامه طی ۲ هفته اخیر در فضای مجازی
مهدی بردبار، مسئول بسیج دانشجویی پردیس شهید رجایی هم از ایده خود برای راه اندازی یک مرکز تخصصی خبر می دهد و اشاره می کند: در بستر فضای مجازی برنامه هایی را در زمینه ای که دانشجومعلم ها و معلم ها به آن احتیاج داشتند اجرا کردیم و الان در این زمینه پایلوت شدیم. برای مثال به صورت مجازی برنامه هایی را با اساتید بنام هر حوزه ای برگزار می کنیم و در ۲ هفته گذشته بالغ بر ۱۴ برنامه برگزار کردیم و فعالیت ما نسبت به قبل از کرونا افزایش یافته است. در گذشته ارتباط گرفتن با چنین اساتیدی دشوار بود اما الان ارتباط گیری بهتر و استقبال دانشجویان نیز بیشتر شده است.
به گزارش ایسنا، اما دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که در آینده معلمان این سرزمین خواهند بود رسالت اصلی خود را فراموش نکردند و از همین حالا کمر همت را بسته اند.
دانشجویان فرهنگیان آستین ها را برای آموزش حضوری بالا زدند
بردبار می گوید: دانش آموزان مناطق محروم شبکه شاد نداشتند و برای آموزش با مشکل مواجه شده بودند به همین جهت تیر و مرداد ۹۹ در محمودآباد یک سالن ورزشی هماهنگ کردیم و دانش آموزان جا مانده از تحصیل را با مشورت معلمشان انتخاب کرده و به صورت حضوری و با رعایت پروتکل های بهداشتی آموزش دادیم. در حال حاضر محور کار ما آموزش حضوری در یکی از مکان هایی است که خودمان انتخاب کردیم.
وی ادامه می دهد: مقام معظم رهبری روی عدالت آموزشی در مناطق محروم تأکید داشتند به همین جهت ۲ اردوی جهادی برگزار کردیم و با کمک مردم در روستای «طزرکش» از توابع کوهین که فضای آموزشی و فیزیکی مناسبی نداشت کارهای عمرانی مدرسه را پیش برده و بازسازی کردیم و علاوه بر آن به اجرای برنامه های فرهنگی و آموزشی نیز پرداختیم. این روستا ۳۰ دانش آموز در مقطع ابتدایی و ۳۰ دانش آموز هم در مقطع راهنمایی و دبیرستان داشت که اعضای گروه جهادی با دانش آموزان ارتباط گرفتند و هنوز هم این ارتباط برقرار است.
نظری گریزی به گذشته می زند و می گوید: جنبش دانشجویی نیز از دوران دفاع مقدس در مسائل و مشکلات مهم کشور در حد بضاعت و توانایی خود نقش بسزایی داشته و تأثیرگذاری خود را اثبات کرده است.
وی اضافه می کند: در ایامی که کشور درگیر مسئله کرونا و مشکلات اقتصادی بوده است تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) نیز به نوبه خود وارد میدان شده و در بحث کمک های مومنانه همان گونه که رهبر انقلاب نیز به ورود در این موضوع تأکید داشتند با حمایت های مالی دانشجویان، اساتید و ستاد اجرایی فرمان امام در مرحله اول پویش همدلی اقدام به تهیه بسته های کمک معیشتی جهت توزیع بین نیازمندان و تولید و توزیع ماسک و محلول های ضدعفدنی کننده کرد.
نظری تصریح می کند: علاوه بر این کارگاه تهیه آب هویج جهت توزیع در بین کادر درمان را راه اندازی کرد و حال با توجه به نیاز روز در زمینه محرومیت های آموزشی دانش آموزان در گام دوم رزمایش همدلی دانشجویی اقدام به جمع آوری کمک های نقدی جهت تهیه بسته های لوازم التحریر برای دانش آموزان در مناطق محروم کرده است. امیدواریم بتوانیم در مسیر کمک به هم نوع خود ثابت قدم بمانیم.
بردبار هم می گوید: ابتدای کرونا با کمبود ماسک و لوازم بهداشتی همراه شد و لازم دیدیم کارگاه تولید ماسک را در داخل دانشگاه فرهنگیان راه اندازی کنیم. توزیع رایگان ماسک در مناطق هدف چند منطقه از جمله محمود آباد، اکبر آباد و اقبالیه توجه ما را به خود جلب کرد و وقتی جلو رفتیم به جای تولید ماسک تصمیم گرفتیم به لحاظ فرهنگی کار جهادی انجام دهیم.
تقویت واحدهای جهادی و عالم المنفعه در تشکل ها
بخشی پور هم بیان می کند: ظرفیت های جدید مانند واحدهای جهادی و کمک های عام المنفعه نسبت به قبل از کرونا تقویت شده و بازوی جهادی تشکل ها توانمندتر شده است.
به گزارش ایسنا، مدتی است که سال تحصیلی جدید دانشگاه ها آغاز شده است، هر سال در زمان ورود دانشجوهای جدیدالورود جشنی برپا می شد و تشکل ها با برپایی غرفه، دانشجویان را با تشکل خود آشنا کرده و آنانی که تمایل به حضور در آن داشتند را جذب می کردند، حال سوال این است که امسال با توجه به شیوع کرونا این روند به چه صورت انجام شده است؟
جذب در دانشگاه فرهنگیان پایین بود
بردبار بیان می کند: خیلی تلاش کردیم که به ما زمان حضور دانشجویان ورودی جدید را اطلاع دهند اما تنها در یک روز توانستیم با آنان ارتباط بگیریم و تعداد جذب خوبی داشتیم اما با توجه به کاهش ورودی دانشجو به دانشگاه جذب امسال کمتر از سال های گذشته بوده است.
وی خاطرنشان می کند: با نمایندگان دانشجوهای ۹۹ ارتباط گرفتیم و درخواست کردیم اطلاعیه برنامه ها را در بین گروه های خود منتشر کنند و تا به امروز استقبال از برنامه ها خوب بوده است. حلقه مطالعات با محوریت ثبت نام ورودی های جدیدی داریم که با استقبال خوبی مواجه شده است.
نظری در این باره اشاره می کند: مهم ترین مسئله ای که تشکل ها با شیوع ویروس کرونا با آن درگیر بوده اند و جزو چالش های تشکل های دانشجویی است فرآیند جذب نیرو در تشکل هاست. اگرچه دیگر آن چنان نمی توان تمرکز چندانی بر روی ارتباط حضوری و جذب از این طریق داشت اما فرایند جذب نه به شکل گذشته ولی کم و بیش از طریق برنامه هایی که در چارچوب مجازی و بعضا حضوری برگزار می شود ادامه دار بوده و افرادی نیز از این طریق جذب تشکل شده اند.
در جذب دانشجویان جدیدالورود موفق عمل کردیم
بخشی پور نیز در این خصوص بیان می کند: همه تشکل ها در بحث جذب به مشکل برخوردند، جذب ما به شیوه های دیگر و با همکاری انجمن ها و بسیج دانش آموزی بوده است. میزان ثبت نام افراد عضو مجمع عمومی تشکل خوب بود اما به تعداد سال های گذشته نمی رسد باید بگوییم که در جذب فعالان دانشجویی مطلوب عمل کردیم.
وی اضافه می کند: طی جلسات مجازی اساتید و روسای دانشکده ها با دانشجویان مقرر شده است دبیران تشکل ها نیز سخن بگویند تا از این طریق دانشجویان ورودی نسبت به تشکل ها آشنا شوند.
به گزارش ایسنا، تشکل ها در عرصه فضای مجازی مشغول به فعالیت هستند و پویایی خود را حفظ کردند. همچنین مانند دانشجویان دوران جنگ تحمیلی علاوه بر رسالتی که پیش از این داشتند در عرصه مقابله با کرونا، کمک های مومنانه و فعالیت های جهادی ورود کرده و آستین های همت را بالا زدند و صحنه را خالی نکردند.
انتهای پیام
سال گذشته ۱۶ آذر وقتی که از ورودی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) به عنوان بزرگ ترین دانشگاه قزوین وارد می شدیم رفت و آمد دانشجویان و هیجان آن ها هر انسانی را به شوق می آورد، اجرای برنامه های مختلف فرهنگی و هنری توسط تشکل ها و دانشجویان کانون ها و انجمن های متعدد، فعالیت های همیشگی به مناسبت روز دانشجو بود. وقتی از سالن های دانشکده می گذشتیم درب باز دفتر تشکل ها خودنمایی می کرد و با چسباندن برگه هایی مسیر دفتر را برای ورودی های جدید نشان می داد.
اسفند ماه بود که با اعلام شیوع ویروس ناخوانده کرونا دانشگاه ها تعطیل شد، به یکباره سکوت دانشگاه را فراگرفت. اما مگر می شد آموزش در دانشگاه تعطیل شود، بعد از نوروز اساتید با کمک فضای مجازی آموزش را از سر گرفتند. اما فضای فرهنگی و فعالیت پرشور تشکل ها در این چند ماهه چه سرنوشتی پیدا کرد؟
به گزارش ایسنا، امیررضا بخشی پور، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) می گوید: حدود یک سال است که کرونا وضعیت خاصی را برای کشور به وجود آورده و تشکل های دانشجویی هم از این قائده مستثنا نبودند. تشکل های دانشجویی دچار شوک شدند چون قسمت عمده ای از فعالیت تشکل ها منوط به حضور فیزیکی دانشجویان بود که با شیوع کرونا عملا این اتفاق نیفتاد و دانشگاه ها تعطیل شد.
بخشی پور خاطرنشان می کند: بعد از چند ماه تشکل ها ضمن ایده پردازی با هم، راه های جدیدی را برای فعالیت تعریف کردند و فعالیت های مجازی در دستور کار آن ها قرار گرفت، هرچند مخاطب خوبی در فضای مجازی وجود دارد اما هنوز به تعداد مخاطب حضوری نرسیده است. البته حفظ مخاطب مجازی برای شرایط پساکرونا نیز نکته خیلی مهمی است.
رنگ و بوی جدید فعالیت تشکیلاتی
عباس نظری، دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) عنوان می کند: شیوع ویروس کرونا موجب شد تا بخش زیادی از فعالیت های حضوری در کشور و از جمله فعالیت های تشکیلاتی رو به افول برود، به گونه ای که در حال حاضر غالب فعالیت های تشکیلاتی از حالت حضوری به مجازی تغییر و رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته است.
وی تشریح می کند: برگزاری فعالیت ها به شکل مجازی در آینده می تواند در کنار فعالیت های حضوری شکل جدیدی به تشکل های دانشجویی بدهد که بعد از کرونا نیز کارساز خواهد بود ولی با این حال نباید از امتیاز ویژه ای که برگزاری حضوری برنامه ها برای تشکل های دانشجویی داشت به راحتی بگذریم. تعامل و ارتباط چهره به چهره، رفاقت، صمیمیت و بعد معنوی که از طریق فعالیت های حضوری حاصل می شد در فضای مجازی وجود ندارد و این موضوع از آسیب های وارد شده به تشکل های دانشجویی بر اثر کروناست که پیامدهای منفی آن را در سال های پیش رو شاهد خواهیم بود.
راه اندازی تلویزیون اینترنتی توسط تشکل های دانشجویی
بخشی پور اظهار می کند: قالب هایی را برای فضای مجازی در نظر گرفتیم که لایو اینستاگرام یکی از آن ها بود. وقتی شرایط کرونا مداوم شد، دانشجویان به این نتیجه رسیدند که به مدت طولانی دانشگاه ها تعطیل خواهد بود و سراغ قالب های دیگر به غیر از لایو اینستاگرام رفتند، بسیاری از آنان تلویزیون اینترنتی راه انداختند. برنامه های تلویزیونی را در بستر فضای مجازی افزایش دادند و تشکل هایی مانند جامعه اسلامی و انجمن اسلامی سمت برنامه های تلویزیونی رفته و چند کلیپ خاص تهیه کردند که در فضای مجازی منتشر شد.
وی اضافه می کند: از تابستان ۹۹ فعالیت در فضای مجازی و تلویزیون اینترنتی به صورت جدی در دستور کار قرار گرفت البته تلویزیون اینترنتی یک کار تشکیلاتی است که نیاز به ارکان و اجزای خاص و فعالیت مستمر دارد.
برگزاری ۱۴ برنامه طی ۲ هفته اخیر در فضای مجازی
مهدی بردبار، مسئول بسیج دانشجویی پردیس شهید رجایی هم از ایده خود برای راه اندازی یک مرکز تخصصی خبر می دهد و اشاره می کند: در بستر فضای مجازی برنامه هایی را در زمینه ای که دانشجومعلم ها و معلم ها به آن احتیاج داشتند اجرا کردیم و الان در این زمینه پایلوت شدیم. برای مثال به صورت مجازی برنامه هایی را با اساتید بنام هر حوزه ای برگزار می کنیم و در ۲ هفته گذشته بالغ بر ۱۴ برنامه برگزار کردیم و فعالیت ما نسبت به قبل از کرونا افزایش یافته است. در گذشته ارتباط گرفتن با چنین اساتیدی دشوار بود اما الان ارتباط گیری بهتر و استقبال دانشجویان نیز بیشتر شده است.
به گزارش ایسنا، اما دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که در آینده معلمان این سرزمین خواهند بود رسالت اصلی خود را فراموش نکردند و از همین حالا کمر همت را بسته اند.
دانشجویان فرهنگیان آستین ها را برای آموزش حضوری بالا زدند
بردبار می گوید: دانش آموزان مناطق محروم شبکه شاد نداشتند و برای آموزش با مشکل مواجه شده بودند به همین جهت تیر و مرداد ۹۹ در محمودآباد یک سالن ورزشی هماهنگ کردیم و دانش آموزان جا مانده از تحصیل را با مشورت معلمشان انتخاب کرده و به صورت حضوری و با رعایت پروتکل های بهداشتی آموزش دادیم. در حال حاضر محور کار ما آموزش حضوری در یکی از مکان هایی است که خودمان انتخاب کردیم.
وی ادامه می دهد: مقام معظم رهبری روی عدالت آموزشی در مناطق محروم تأکید داشتند به همین جهت ۲ اردوی جهادی برگزار کردیم و با کمک مردم در روستای «طزرکش» از توابع کوهین که فضای آموزشی و فیزیکی مناسبی نداشت کارهای عمرانی مدرسه را پیش برده و بازسازی کردیم و علاوه بر آن به اجرای برنامه های فرهنگی و آموزشی نیز پرداختیم. این روستا ۳۰ دانش آموز در مقطع ابتدایی و ۳۰ دانش آموز هم در مقطع راهنمایی و دبیرستان داشت که اعضای گروه جهادی با دانش آموزان ارتباط گرفتند و هنوز هم این ارتباط برقرار است.
نظری گریزی به گذشته می زند و می گوید: جنبش دانشجویی نیز از دوران دفاع مقدس در مسائل و مشکلات مهم کشور در حد بضاعت و توانایی خود نقش بسزایی داشته و تأثیرگذاری خود را اثبات کرده است.
وی اضافه می کند: در ایامی که کشور درگیر مسئله کرونا و مشکلات اقتصادی بوده است تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) نیز به نوبه خود وارد میدان شده و در بحث کمک های مومنانه همان گونه که رهبر انقلاب نیز به ورود در این موضوع تأکید داشتند با حمایت های مالی دانشجویان، اساتید و ستاد اجرایی فرمان امام در مرحله اول پویش همدلی اقدام به تهیه بسته های کمک معیشتی جهت توزیع بین نیازمندان و تولید و توزیع ماسک و محلول های ضدعفدنی کننده کرد.
نظری تصریح می کند: علاوه بر این کارگاه تهیه آب هویج جهت توزیع در بین کادر درمان را راه اندازی کرد و حال با توجه به نیاز روز در زمینه محرومیت های آموزشی دانش آموزان در گام دوم رزمایش همدلی دانشجویی اقدام به جمع آوری کمک های نقدی جهت تهیه بسته های لوازم التحریر برای دانش آموزان در مناطق محروم کرده است. امیدواریم بتوانیم در مسیر کمک به هم نوع خود ثابت قدم بمانیم.
بردبار هم می گوید: ابتدای کرونا با کمبود ماسک و لوازم بهداشتی همراه شد و لازم دیدیم کارگاه تولید ماسک را در داخل دانشگاه فرهنگیان راه اندازی کنیم. توزیع رایگان ماسک در مناطق هدف چند منطقه از جمله محمود آباد، اکبر آباد و اقبالیه توجه ما را به خود جلب کرد و وقتی جلو رفتیم به جای تولید ماسک تصمیم گرفتیم به لحاظ فرهنگی کار جهادی انجام دهیم.
تقویت واحدهای جهادی و عالم المنفعه در تشکل ها
بخشی پور هم بیان می کند: ظرفیت های جدید مانند واحدهای جهادی و کمک های عام المنفعه نسبت به قبل از کرونا تقویت شده و بازوی جهادی تشکل ها توانمندتر شده است.
به گزارش ایسنا، مدتی است که سال تحصیلی جدید دانشگاه ها آغاز شده است، هر سال در زمان ورود دانشجوهای جدیدالورود جشنی برپا می شد و تشکل ها با برپایی غرفه، دانشجویان را با تشکل خود آشنا کرده و آنانی که تمایل به حضور در آن داشتند را جذب می کردند، حال سوال این است که امسال با توجه به شیوع کرونا این روند به چه صورت انجام شده است؟
جذب در دانشگاه فرهنگیان پایین بود
بردبار بیان می کند: خیلی تلاش کردیم که به ما زمان حضور دانشجویان ورودی جدید را اطلاع دهند اما تنها در یک روز توانستیم با آنان ارتباط بگیریم و تعداد جذب خوبی داشتیم اما با توجه به کاهش ورودی دانشجو به دانشگاه جذب امسال کمتر از سال های گذشته بوده است.
وی خاطرنشان می کند: با نمایندگان دانشجوهای ۹۹ ارتباط گرفتیم و درخواست کردیم اطلاعیه برنامه ها را در بین گروه های خود منتشر کنند و تا به امروز استقبال از برنامه ها خوب بوده است. حلقه مطالعات با محوریت ثبت نام ورودی های جدیدی داریم که با استقبال خوبی مواجه شده است.
نظری در این باره اشاره می کند: مهم ترین مسئله ای که تشکل ها با شیوع ویروس کرونا با آن درگیر بوده اند و جزو چالش های تشکل های دانشجویی است فرآیند جذب نیرو در تشکل هاست. اگرچه دیگر آن چنان نمی توان تمرکز چندانی بر روی ارتباط حضوری و جذب از این طریق داشت اما فرایند جذب نه به شکل گذشته ولی کم و بیش از طریق برنامه هایی که در چارچوب مجازی و بعضا حضوری برگزار می شود ادامه دار بوده و افرادی نیز از این طریق جذب تشکل شده اند.
در جذب دانشجویان جدیدالورود موفق عمل کردیم
بخشی پور نیز در این خصوص بیان می کند: همه تشکل ها در بحث جذب به مشکل برخوردند، جذب ما به شیوه های دیگر و با همکاری انجمن ها و بسیج دانش آموزی بوده است. میزان ثبت نام افراد عضو مجمع عمومی تشکل خوب بود اما به تعداد سال های گذشته نمی رسد باید بگوییم که در جذب فعالان دانشجویی مطلوب عمل کردیم.
وی اضافه می کند: طی جلسات مجازی اساتید و روسای دانشکده ها با دانشجویان مقرر شده است دبیران تشکل ها نیز سخن بگویند تا از این طریق دانشجویان ورودی نسبت به تشکل ها آشنا شوند.
به گزارش ایسنا، تشکل ها در عرصه فضای مجازی مشغول به فعالیت هستند و پویایی خود را حفظ کردند. همچنین مانند دانشجویان دوران جنگ تحمیلی علاوه بر رسالتی که پیش از این داشتند در عرصه مقابله با کرونا، کمک های مومنانه و فعالیت های جهادی ورود کرده و آستین های همت را بالا زدند و صحنه را خالی نکردند.
انتهای پیام
پرسش و پاسخ در
سرنوشت تشکل های دانشجویی در روزگار کرونا
گفتگو با هوش مصنوعی