به گزارش مشرق، شب نهم ذی الحجه از لیالی متبرکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن شب، مقبول و دعا در آن مستجاب است و کسی که آن شب را به عبادت به سر آورد، اجر صد و هفتاد سال عبادت داشته باشد و از برای آن شب چند عمل است:

اول: دعایی که در مفاتیح الجنان آمده.

دوم: هزار مرتبه تسبیحات عشر که در اعمال روز عرفه هم ذکر شده.

سوم: دعایی که در روز عرفه و شب و روز جمعه وارد شده.

چهارم: زیارت امام حسین (ع) و زمین کربلا و ماندن در آنجا تا روز عید تا آنکه از شر آن سال نگاه داشته شود.

امام صادق(ع)

از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده اند؟ حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسک ات را بیاموز. چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد». منبع: علل الشرایع ج۲ ص۴۳۶

دعای عرفۀ امام حسین (ع) از مهمترین دعاهای شیعه است و در روز عرفه (نهم ذی الحجه) خوانده می شود.

این دعا شامل عالی ترین آموزه های عرفانی و اعتقادی است.