فعالیت های ورزشی و محیط های مربوط همواره برای بروز حوادث گوناگون شرایط آماده ای دارند، بیشتر مربیان و ورزشکاران به مسائل حقوقی این محیط ها آگاهی ندارند و چنین می پندارند که تخلفات آنها در نهایت به برخی تنبیهات انضباطی منجر می شود و به سادگی قابل حل و فصل خواهند بود.

به گزارش ایسنا، ورزش از جمله فعالیت های جاری فردی و اجتماعی است که اسلام بر ارزشمندی آن تاکید کرده است. امروزه ورزش به عنوان یکی از راه های موثر تربیتی و اخلاقی و به عنوان یک پدیده اجتماعی به طور قابل ملاحظه ای در سراسر جهان گسترش یافته است.

در عصر حاضر، ورزش یکی از مهم ترین راه های موثر اخلاقی و تربیتی و یک فعالیت سالم در بین جوانان است که به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. پژوهشی که در خصوص "رفتار ورزشی و مسئولیت اخلاقی، مدنی ورزشکاران از منظر فقهی و حقوقی توسط زهرا فیض ( عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور) انجام شده، نشان می دهد: صحنه های رقابت ورزشی هرچند بر اساس مقررات و ضوابط فنی حاکم بر ورزش اداره می شود اما گاهی خطاهایی به جهت عدم رعایت اخلاق و احساس شکست بازیکنان و تغییر روش مبارزه، سبب آسیب دیدن ورزشکاران می شود.

در این پژوهش آمده است:«فعالیت های ورزشی و محیط های مربوط همواره برای بروز حوادث گوناگون شرایط آماده ای دارند، بیشتر مربیان و ورزشکاران به مسائل حقوقی این محیط ها آگاهی ندارند و چنین می پندارند که تخلفات آنها در نهایت به برخی تنبیهات انضباطی منجر می شود و به سادگی قابل حل و فصل خواهند بود. این مسائل سبب شده تا اندیشمندان حقوقی متمایل به تاسیس رشته حقوق ورزشی شده و رویه های قضایی به رویداد های ورزشی و خطر های ناشی از آن توجه خاص کنند و ضرورت های بازی های ورزشی را در اعمال قواعد مسئولیت مدنی در نظر بگیرند و از آنجا که حادثه از ورزش اصولا تفکیک ناپذیر و غیر قابل اجتناب است ، ضرورت اطلاع از قواعد حقوقی به منظور اتخاذ تدابیر لازم بری جلوگیری از وقوع حادثه و یا برائت از مسئولیت در صورت تحقق آن برای همه اهالی ورزش به نحو ملموسی احساس می شود.»

یافته ها نشان می دهد:«با توجه به اهمیت ورزش که نگاه کردن به آن به صورت یک ضرورت و نیاز اجتماعی درآمده است و با غرور ملی نیز پیوند خورده است ، بررسی خطاهای آن که گاهی اوقات به دلیل عدم رعایت مسائل اخلاقی به وجود می آید از دیدگاه فقه و حقوق لازم و ضروری به نظر می رسد. ورزش در شرایط کنونی جهان، از جمله مسائل اساسی زندگی بشر است. حوادث و اتفاقات ورزشی به لحاظ توسعه آن در میان اقشار مختلف جامعه بسیاری فراوان بوده و نظام های حقوقی کشور را درگیر خود کرده است.»

در ادامه این پژوهش در خصوص مدیران و مربیان آمده است:«منظور از مدیران در ورزش همه کسانی هستند که در فعالیت های ورزشی به طور مستقیم یا غیر مستقیم وظایفی بر عهده دارند. مدیر ورزشی به کسی اطلاق می شود که به هرنحوی از انحاء در اداره امور ورزشی چه در باب نیروی انسانی و چه در موضوع امکانات و تجهیزات وظیفه رهبری و نظارت را بر عهده گرفته است و قصور او در انجام وظایفش چنانچه موجب وقوع حادثه ای شود باعث به وجود آمدن مسئولیت جزایی و مدنی خواهد شد.»

در نتایج این پژوهش آمده است:« موازین شرعی به کسی اجازه نمی دهد که با حیله و سوء استفاده از اجزای قواعد ورزشی به دیگری آسیب نا متعارف برساند. از نظر حقوق عمومی نیز دولت عهده دار حفظ امنیت عمومی است و احتمال دارد بر این مبنا، مشکلات ورزشی خطرناک را بیش از فایده اجتماعی آن بداند. در این صورت، دادگاه ها نیز موظف به اجرای قواعد ملی و حفظ نظم عمومی هستند.»

این پژوهش در شماره دوم مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش به چاپ رسیده است.

انتهای پیام