<a href="/fa/dashboard/ ir/ابراهیم" class="text info">ابراهیم</a> فرزند <a href="/fa/dashboard/ ir/حضرت محمد سلام الله علیه" class="text info">حضرت محمد سلام الله علیه</a>

ابراهیم پسر رسول خدا

ابراهیم (۸-۱۰ق) فرزند رسول خدا(ص) و ماریه قبطیه که پیش از دو سالگی از دنیا رفت و در روز وفات او، کسوف رخ داد. پیامبر(ص) برای جلوگیری از ارتباط دادن کسوف با مرگ او فرمود: «خورشید و ماه بخاطر مرگ کسی نمی گیرند.» ابراهیم در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون دفن شد.

محتویات

۱ نسب و تولد

۱٫۱ قابله و دایه

۲ درگذشت

۲٫۱ نقل ابن شهرآشوب

۲٫۲ اندوه پیامبر

۲٫۳ خورشیدگرفتگی

۳ جستارهای وابسته

۴ پانویس

۵ منابع

نسب و تولد

فرزندان پیامبر اسلام(ص)

قاسم (درگذشت:قبل از بعثت)
عبدالله (درگذشت:قبل از هجرت)
رقیه (قبل از هجرت - ۲ هجری)
زینب (سال ۳۰عام الفیل - ۸ هجری)
ام کلثوم(قبل از هجرت - ۹ هجری)
ابراهیم(۸ هجری - ۱۰ هجری)
فاطمة الزهرا(س)( ۵ بعثت - ۱۱ هجری)

ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب فرزند پیامبر اسلام است. مادرش ماریه قبطیه از دختران ملوک مصر بود که مقوقس حاکم مصر و اسکندریه او را به پیامبر بخشید.[۱]

ابراهیم در ذی الحجه سال ۸ هجری متولد شد. پیامبر به اصحابش فرمود: برای من پسری متولد شده و من نام پدرم ابراهیم را بر او گذاردم.[۲] پیامبر روز هفتم تولدش برای او عقیقه کرد و سر او را تراشید و هم وزن آن به مساکین، نقره داد.[۳]

پس از تولد ابراهیم، جبرئیل نازل شد و حضرت را با عنوان «اباابراهیم» سلام داد.[۴] نقل است که بعد از تولد ابراهیم، پیامبر شاد شد و او را به عایشه نشان داد و فرمود: «ببین چقدر این بچه شبیه من است!»[۵]

قابله و دایه

بنابر گزارش های تاریخی، قابله او سلمی خادمه پیامبر بود. سلمی پس از تولد ابراهیم، شوهرش ابو رافع را باخبر کرد و او نزد پیامبر رفت و خبر تولد را به او داد. پیامبر شاد شد و بنده ای به او بخشید.[۶]

پس از تولد ابراهیم، زنان انصار برای شیر دادن او بر یکدیگر پیشی می گرفتند. پیامبر ابراهیم را به ام بردة دختر منذر بن زید سپرد.[۷]

درگذشت

جایگاه قبر ابراهیم پسر رسول خدا (ص) در بقیع

ابراهیم بنابر نقلی در دهم یا آخر ربیع الاول سال ۱۰ قمری در ۱۶ ماهگی[۸] و بنابر نقلی در ۱۸ ماهگی[۹] و به نقل دیگر پس از یک سال و ده ماه و هشت روز، از دنیا رفت و در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون (درگذشته ۲ق) دفن شد.[۱۰] پیامبر سنگی بر سر مزار او قرار داد و بر قبر او آب پاشید.[۱۱]

نقل ابن شهرآشوب

ابن شهرآشوب در کتاب المناقب از ابن عباس نقل کرده است که روزی پیامبر، فرزندش ابراهیم و نوه اش حسین را در دامن خود نشانده بود. پس جبرئیل نازل شد و گفت خدا به تو سلام می رساند و می گوید: «بین این دو جمع نمی کنم؛ یکی را فدای دیگری کن.» پس پیامبر امام حسین(ع) را برگزید و پس از سه روز ابراهیم از دنیا رفت.[۱۲]

اندوه پیامبر

پیامبر از مرگ ابراهیم سخت اندوهگین شد و گریست و در پاسخ به اعتراض برخی فرمود:

« | من نیز انسانم؛ چشم می گرید و قلب اندوهگین می شود ولی سخنی که خداوند را به خشم آورد نمی گوییم. ای ابراهیم! به خدا سوگند ما بخاطر (مرگ) تو ناراحتیم.[۱۳] | »
---|---|---

نیز نقل شده که پیامبر رو به کوه ایستاد و گفت:

« | ای کوه! اگر آنچه بر من وارد شده بر تو وارد می شد، تو را درهم می کوبید، ولی ما همان گونه که خدا فرمان داده، می گوییم: إنا لله و إنا الیه راجعون و الحمد لله رب العالمین.[۱۴] | »
---|---|---

خورشیدگرفتگی

روزی که ابراهیم درگذشت، کسوف (خورشید گرفتگی) رخ داد. برخی گفتند: خورشید بخاطر مرگ ابراهیم گرفته است. پیامبر وقتی این سخن را شنید، بیرون آمد و پس از حمد الهی فرمود:

«خورشید و ماه دو نشانه از نشانه های الهی هستند و بخاطر مرگ یا زندگی هیچ کس نمی گیرند.»[۱۵]

به گفته مرتضی مطهری پیغمبر نمی خواهد از نقاط ضعف مردم برای هدایت مردم استفاده کند، می خواهد از نقاط قوت مردم استفاده کند. پیغمبر نمی خواهد از جهالت و نادانی مردم به نفع اسلام استفاده کند، می خواهد از علم و معرفت مردم استفاده کند. پیغمبر نمی خواهد از ناآگاهی و غفلت مردم استفاده کند، می خواهد از بیداری مردم استفاده کند. [۱۶]

جستارهای وابسته

قاسم پسر پیامبر

پانویس

۱.

ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۰۰.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۸.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۷.

- بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۰.

- بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۰.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۷.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۸.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۱.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۴؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۰.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۱.

- ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۱.

- ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۸۱.

- مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۷۹، ص۹۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۴.

- بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۲.

- بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۲؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۷۹، ص۹۱.
  *

۱- مجموعه آثار شهید مطهری، ج١٦، ص١٠٩.

منابع

ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق.

ابن شهر آشوب، محمد بن علی، المناقب، قم، نشر علامه، ۱۳۷۹ق.

بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.

مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، انتشارات اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش.

مطهری، مرتضی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران و قم، انتشارات صدرا، ۱۳۹۰ش.

[نمایش]

حضرت محمد صلی الله علیه و آله