به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره انفال هشتمین سوره قرآن است و در جزء نهم و دهم آن قرار دارد.

علت نام گذاری این سوره به دلیل استفاده از واژه انفال در نخستین آیه و بیان احکام آن است.

سوره انفال به احکام انفال و ثروت های عمومی، خمس، جهاد، وظایف مجاهدان، رفتار با اسیران، ضرورت آمادگی های رزمی و نشانه های مومن اشاره کرده است.

آیه صلح و آیه نصر را از آیات مشهور سوره انفال دانسته اند. همچنین آیه انفال، آیه خمس و آیه اولو الارحام جزو آیات احکام این سوره هستند.

در فضیلت قرائت سوره انفال از پیامبر (ص) نقل شده: هر کس سوره های انفال و توبه را قرائت کند، من شفاعت کننده و گواهی دهنده برای او در روز قیامت خواهم بود که او از نفاق به دور است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا به او ده حسنه داده می شود و ده گناه از او پاک می شود و ده درجه بالا برده می شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی او در دنیا بر او درود می فرستند.

از زبان امام صادق (ع) نیز آمده هر کس سوره های انفال و توبه را قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمی شود و در زمره شیعیان از امر حسابرسی فراغت یابد. در تفسیر برهان برای تلاوت این سوره خواصی چون پیروزی بر دشمن و ادای قرض ذکر شده است.

فایل صوتی تلاوت آیات ۶۰ تا ۶۳ سوره انفال با صدای محمد قاسمی

متن آیاتی از سوره انفال همراه با ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بخشاینده مهربان

و أعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من ر باط الخیل تر هبون به عدو الله و عدوکم و آخر ین من دونهم لا تعلمونهم الله یعلمهم ۚ و ما تنفقوا من شیء فی سبیل الله یوف إلیکم و أنتم لا تظلمون ﴿٦٠﴾

و هر چه در توان دارید از نیرو و اسبهای آماده بسیج کنید تا با این تدارکات دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان دیگری را جز ایشان که شما نمی شناسیدشان و خدا آنان را می شناسد، بترسانید و هر چیزی در راه خدا خرج کنید پاداشش به خود شما بازگردانیده می شود و بر شما ستم نخواهد رفت (۶۰)

و إن جنحوا للسلم فاجنح لها و توکل علی الله ۚ إنه هو السمیع العلیم ﴿٦١﴾

و اگر به صلح گراییدند تو نیز بدان گرای و بر خدا توکل نما که او شنوای داناست (۶۱)

و إن یر یدوا أن یخدعوک فإن حسبک الله ۚ هو الذی أیدک بنصر ه و بالمؤمنین ﴿٦٢﴾

و اگر بخواهند تو را بفریبند یاری خدا برای تو بس است همو بود که تو را با یاری خود و مومنان نیرومند گردانید (۶۲)

و ألف بین قلوبهم ۚ لو أنفقت ما فی الأر ض جمیعا ما ألفت بین قلوبهم ولٰکن الله ألف بینهم ۚ إنه عزیز حکیم ﴿٦٣﴾

و میان دلهایشان الفت انداخت که اگر آنچه در روی زمین است همه را خرج می کردی نمی توانستی میان دلهایشان الفت برقرار کنی ولی خدا بود که میان آنان الفت انداخت چرا که او توانای حکیم است (۶۳)

انتهای پیام/