به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، حادثه آتش سوزی در کانکس معلمان و سوختگی شدید ۶ نفر در سردشت دزفول موضوعی است که این روز ها در رسانه های مختلف دست به دست می شود، هرچند که دستگاه های مربوط به حادثه به ویژه آموزش و پرورش تقریبا موضع سکوت پیشه کرده است، از طرفی دیگر مصدومان این حادثه قرار دارند که در بیمارستان های اهواز و اصفهان بستری شده اند و معلوم نیست بعد از طی دوره درمان چه سازوکاری برای ادامه حرفه شان در نظر گرفته شده است.

حادثه آتش سوزی که بار اول نیست برای معلمان و دانش آموزان رخ داده است و حتی همین دو سال پیش بود که شعله های آتش چند کودک پیش دبستانی را سیستان و بلوچستان در بر گرفت و آنطور که اوضاع و احوال نشان می دهد این سریال تلخ حوادث ادامه دار خواهد بود، اما آنچه محل سوال می شود تعیین متولیان رسیدگی به ایمن سازی و نظارت بر فضای استاندارد آموزشی است.

چند روایت از یک حادثه

حادثه آتش سوزی کانکس معلمان از آن دست حوادثی است که گویی در انعکاس اوضاع و احوال شرایط هم اختلاف نظر وجود دارد و چند روایت از یک حادثه بیان می شود.

اتفاقی که حتی در حرفه مصدومان اختلاف نظر وجود دارد، پزشکان، بیماران را معلم و دانش آموز می دانند، اما آموزش و پرورش تفسیر دیگری از دانش آموز دارد و آن ها را نوجوانان در سن تحصیل، اما ترک تحصیل کرده می داند، زمان بروز حادثه از دید آموزش و پرورش در روز سه شنبه ٣٠ دی ساعت ٢١، از دید برخی رسانه ها ظهر همان روز بوده است.

در کارشناسی اولیه عات حادثه صاعقه و به دنبال آن انفجار گاز پیک نیکی عنوان شد، اما همین دیروز و ۶ روز بعد از حادثه بود که اداره کل مدیریت بحران خوزستان مدعی شد نوع انفجار و آتش سوزی با توجه وضعیت فیزیکی کانکس که برآمدگی هایی را از سمت داخل کانکس به سمت بیرون مشاهده شده نشان می دهد که حریقی درون کانکس صورت گرفته است و علت صاعقه نبوده است.

تفکر کانکسی در ساخت و ساز مدارس

برخورد صاعقه با مدرسه کانکسی یا نقل جدید آن آتش سوزی در کانکسی از یک مدرسه در دزفول، یکی دیگر از حوادث تلخ آموزش وپرورش است که هرچند یک حادثه است، ولی برخی از جوانب قبل و بعدازآن تأمل است.

میزان رعایت استاندارد ها و مقررات ایمنی در ساخت، جانمایی و استقرار این کانکس اولین نکته قابل تأمل در این زمینه است. این که آیا جانمایی کانکس های مدرسهای شبیه مدارسی است که در پلدختر لرستان در بستر رودخانه ساخته شده بودند و در سیل ویران شدند بود یا این که بر مبنای یک طرح جامع و با رعایت استاندارد ها و نکات ایمنی انجام شده است؟

مجهز بودن این کانکس به وسایل اطفاء حریق و داشتن آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی در این مدرسه از دیگر نکات مهم قبل از وقوع این حادثه است که نیاز به شفاف سازی دارد.

حجت اله بنیادی پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت در این باره که آیا در اسناد آموزش و پرورش نشانی از توجه و نظارت بر مسائل ایمنی وجود دارد یا خیر، گفت: توجه به نظارت، اما مسائل و حوادث آموزش وپرورش فقط به کانکس، صاعقه، سیل، فروریختن دیوار و آتش سوزی محدود نمی شود و ریشه در تفکری کوتاه مدت، جزءنگر، موقتی، غیراصولی، ارزان طلب و ارزان پسند دارد، تفکری که شاید بتوان آنرا «تفکر کانکسی» یا «راهبرد کانکسی» نامید.

او ادامه داد: نگرش و راهبرد ناصحیحی که فقط به دنبال اتخاذ کوتاه ترین و ارزان ترین راه ها است، تفکری که مدرسه می سازد بدون آنکه از مالکیت زمین آن اطمینان داشته باشد، تفکری که به جای چاره اندیشی برای تأمین عادلانه فضای آموزشی استاندارد از کانکس استفاده می کند. تفکری که به جای تربیت و تأمین معلمانی شایسته و باانگیزه، از معلم خرید خدمات و سرباز معلم استفاده می کند. تفکری که به جای استقرار نظم مکان یابی مدارس در افق ۵۰ ساله، به استقرار یک کانکس که اساسا برای مدرسه طراحی نشده بسنده می کند و حتی به خود می بالد.