عثمان محمدپرست درگذشت + عکس- اخبار موسیقی و تجسمی - اخبار فرهنگی تسنیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عثمان محمدپرست نوازنده پیشکسوت دوتار، حدود ساعت ۱۰ صبح امروز پنج شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ در بیمارستان ۲۲ بهمن شهر خواف به دیار باقی شتافت.
عثمان محمد پرست معروف به عثمان خوافی بود. او بعد از عمل جراحی ستون فقرات با استفاده از صندلی چرخ دار حرکت می کرد و قادر به نواختن ساز نبود. این نوازنده و خواننده موسیقی خراسانی در زمان حیاتش آثار ماندگاری از خود به جا گذاشت که یکی از مهم ترین آن ها «مقام نوایی» با شعر طبیب اصفهانی است.
مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر ایشان روز جمعه(فردا ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱) همزمان با نماز ظهر، در مصلی خواف برگزار خواهد شد.
مراسم تجلیل از عثمان محمدپرست با حضور معاون سابق هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
عثمان محمدپرست در سال ۱۳۰۷ در شهر خواف از توابع خراسان رضوی زاده شد. او از ۱۰ سالگی با دوتار مأنوس بوده است. پدر وی با نوازندگی مخالف بود. اما پس از آنکه دید عثمان درباره حضرت محمد(ص) شعر می گوید و می نوازد نظرش تغییر کرد.
وی از طایفه «بای» بود که طایفه ای دامدار و چادرنشین هستند. عثمان محمد پرست، شش پسر و سه دختر دارد. وی دربارهٔ آغاز فعالیت های خود در عرصه موسیقی می گفت: از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است به سماع روحانی با خویشتن خویش می پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم. دو تار یعنی عشق، «دوتار»، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند.
عثمان محمدپرست، در خصوص منشأ دوتار نوازی می گفت: «خاستگاه دوتار، سه شهر خواف، تایباد و تربت جام است که بیشتر آهنگ های فارسی و محلی می پردازند و بعد از آن هم در قوچان، شیروان و بجنورد دوتار رایج است که با آن آهنگ های کردی و ترکی می زدند، از آنجا هم به ترکمن ها در گنبد کاووس رسید که با دوتار، آهنگ های ترکمنی می نواختند.»
عثمان محمدپرست آثار مطرح و معروفی دارد که از چاوشی و سرحدی گرفته تا دیگر مقام های این دیار، اجراهای گوناگونی را درعین وحدت آفریده بود.
او نخستین کسی بود که در سال ۱۳۵۳ ترانه نوایی نوایی را اجرا کرد.
او علاوه بر فعالیت هنری در امور خیریه هم پویا بود و در ساخت بیش از ۹۰۰ مدرسه به همراهی خیرین دیگر مشارکت داشت همچنین او در هزینه درمان کودکان مبتلا به سرطان نیز گام برداشته و این امور بازتاب همان جمله معروفش است که می گفت «در راه خدا موسیقی نواختم» و همه این ها او را به چهره ای محبوب در ایران تبدیل کرده است.
در ۸ شهریور ۱۳۹۶ خورشیدی، نخستین کاشی ماندگار خراسان رضوی در راستای حفظ میراث ناملموس کشور از سوی اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی بر سر در منزل عثمان محمد پرست نصب شد.همچنین پس از موفقیت در ثبت جهانی دوتار در چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو، نسخه ای از گواهینامه ثبت جهانی دوتار که به دو زبان انگلیسی و فارسی نگارش شده بود به عثمان محمد پرست اهدا شد.
انتهای پیام/
عثمان محمد پرست معروف به عثمان خوافی بود. او بعد از عمل جراحی ستون فقرات با استفاده از صندلی چرخ دار حرکت می کرد و قادر به نواختن ساز نبود. این نوازنده و خواننده موسیقی خراسانی در زمان حیاتش آثار ماندگاری از خود به جا گذاشت که یکی از مهم ترین آن ها «مقام نوایی» با شعر طبیب اصفهانی است.
مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر ایشان روز جمعه(فردا ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱) همزمان با نماز ظهر، در مصلی خواف برگزار خواهد شد.
مراسم تجلیل از عثمان محمدپرست با حضور معاون سابق هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
عثمان محمدپرست در سال ۱۳۰۷ در شهر خواف از توابع خراسان رضوی زاده شد. او از ۱۰ سالگی با دوتار مأنوس بوده است. پدر وی با نوازندگی مخالف بود. اما پس از آنکه دید عثمان درباره حضرت محمد(ص) شعر می گوید و می نوازد نظرش تغییر کرد.
وی از طایفه «بای» بود که طایفه ای دامدار و چادرنشین هستند. عثمان محمد پرست، شش پسر و سه دختر دارد. وی دربارهٔ آغاز فعالیت های خود در عرصه موسیقی می گفت: از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم نواز شدم و روزها و شب ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است به سماع روحانی با خویشتن خویش می پرداختم و هیچ گاه استادی در این زمینه نداشتم. دو تار یعنی عشق، «دوتار»، ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده را آرامش می دهد و هم مردمی را که علاقمند به این ساز هستند.
عثمان محمدپرست، در خصوص منشأ دوتار نوازی می گفت: «خاستگاه دوتار، سه شهر خواف، تایباد و تربت جام است که بیشتر آهنگ های فارسی و محلی می پردازند و بعد از آن هم در قوچان، شیروان و بجنورد دوتار رایج است که با آن آهنگ های کردی و ترکی می زدند، از آنجا هم به ترکمن ها در گنبد کاووس رسید که با دوتار، آهنگ های ترکمنی می نواختند.»
عثمان محمدپرست آثار مطرح و معروفی دارد که از چاوشی و سرحدی گرفته تا دیگر مقام های این دیار، اجراهای گوناگونی را درعین وحدت آفریده بود.
او نخستین کسی بود که در سال ۱۳۵۳ ترانه نوایی نوایی را اجرا کرد.
او علاوه بر فعالیت هنری در امور خیریه هم پویا بود و در ساخت بیش از ۹۰۰ مدرسه به همراهی خیرین دیگر مشارکت داشت همچنین او در هزینه درمان کودکان مبتلا به سرطان نیز گام برداشته و این امور بازتاب همان جمله معروفش است که می گفت «در راه خدا موسیقی نواختم» و همه این ها او را به چهره ای محبوب در ایران تبدیل کرده است.
در ۸ شهریور ۱۳۹۶ خورشیدی، نخستین کاشی ماندگار خراسان رضوی در راستای حفظ میراث ناملموس کشور از سوی اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی بر سر در منزل عثمان محمد پرست نصب شد.همچنین پس از موفقیت در ثبت جهانی دوتار در چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو، نسخه ای از گواهینامه ثبت جهانی دوتار که به دو زبان انگلیسی و فارسی نگارش شده بود به عثمان محمد پرست اهدا شد.
انتهای پیام/
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «عثمان محمدپرست درگذشت + عکس- اخبار موسیقی و تجسمی - اخبار فرهنگی تسنیم» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.