رجائیان: دلم با ایران است، جسمم با فرانسه! / قدوس؟ فقط اسمش را شنیده ام

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، بعد از قضاوت شاهمیری در ۲ دوره المپیک دیگر قضاوت در بالاترین سطح از والیبال جهان برای داورمان والیبال ایران دیگر یک رویا نیست. یکی از داوران ایرانی که رویای فینال المپیک را در سر دارد احسان رجائیان است. رجائیان متولد ۲۰ خرداد ۱۳۵۵ در خرم آباد است و از ۲ سالگی با خانواده اش به فرانسه مهاجرت کرده و آنجا ساکن شده است.
این داور بین المللی ایرانی در حین دوران دبیرستان به والیبال علاقه مند می شود و از ۱۵ تا ۲۴ سالگی به بازی در پست پاسور می پردازد، اما به دلیل قد ۱۷۵ سانتی متری نمی تواند به صورت حرفه ای این ورزش را ادامه دهد، اما سعی می کند که در سال های بازی دوره داوری را هم بگذراند و کار قضاوت را هم از ۱۶ سالگی شروع می کند.
خودباوری بالا و شرکت در دوره های مختلف داوری باعث می شود که او نهایتا در ۳۳ سالگی کارش را با قضاوت در لیگ برتر والیبال فرانسه ادامه دهد و از سال ۲۰۱۴ وارد کورس بین المللی قضاوت می شود و امروزه در لیگ برتر فرانسه و لیگ اروپا به عنوان داور قضاوت می کند. از مسابقات مهمی که این داور ایرانی بر عهده داشته است می توان به فینال لیگ برتر مردان و زنان و رقابت های نوجوانان اروپا اشاره کرد. از مسابقات خاطره انگیزی که به قول خودش همیشه در یادش می ماند هم می توان به ۲ دیدار دوستانه بین ایران و فرانسه در سال جاری و قبل از مسابقات انتخابی المپیک اشاره کرد.
رجائیان در هفته چهارم رقابت های لیگ ملت های ۲۰۱۹ به عنوان سرپرست همراه با تیم ملی والیبال فرانسه به اردبیل آمد. او که نخستین تجربه سرپرستی پشت سر می گذاشت به نیکی از این موضوع یاد می کند. احسان رجائیان در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، درخصوص موضوعات مختلف اظهار نظر کرد که متن صحبت های وی را در ادامه می خوانید:
* ابتدا کمی درمورد خودتان و نحوه همکاری تان با فدراسیون والیبال فرانسه بگویید.
۱۶ ساله بودم که کارم در داوری والیبال فرانسه را آغاز کردم. سال به سال پیشرفت کردم و مدارک مربوطه را می گرفتم تا اینکه سال ۲۰۱۴ راهی دوره بین المللی در صربستان شدم و از سال ۲۰۱۷ هم به صورت رسمی داور بین المللی فدراسیون والیبال فرانسه شدم. در حال حاضر بیش از ۱۱ سال است که در لیگ یک و دو فرانسه داوری می کنم. مسابقات خیلی مهمی را سوت زده ام؛ برای مثال فینال جام حذفی و چندین مسابقه که پخش زنده تلویزیونی دارد را قضاوت کرده ام و این موضوع بسیار برای من خوشحال کننده است.
* بزرگترین هدف شما چیست؟
بدون شک حضور در میدان بزرگی به نام المپیک می تواند هدف هر ورزشکار، مربی یا حتی داوری باشد. من هم هدفم حضور در المپیک و قضاوت بازی های مهم در آن تورنمنت بزرگ است. تمام تلاشم را برای رسیدن به هدفم به کار می گیرم و شک ندارم می توانم به آن برسم. تاکنون روند صعودی خوبی داشتم و اگر بتوانم همین روند را ادامه دهم شک ندارم که یک روز به هدفم خواهم رسید.
* بیش از ۱۰ سال در والیبال فرانسه فعالیت کرده اید؛ شرایط والیبال فرانسه چگونه است و چه تفاوت هایی با ایران دارد؟
در سال های اخیر تیم ملی مردان فرانسه نتایج خیلی خوبی کسب کرده، اما درمورد بانوان هنوز نتوانسته اند نتایج خوبی بگیرد. اکثر ملی پوشان مردان فرانسه در لیگ های معتبر بازی می کنند، اما بانوان فرانسه همگی در داخل این کشور توپ می زنند. لیگ فرانسه برنامه ریزی خوبی دارد، اما ستاره های این کشور در لیگ کشور خودشان حضور ندارند. اکثر بازیکنان لیگ فرانسه از صربستان، چک، اسپانیا و سوئد می آیند. جوانان فرانسوی که پیشرفت می کنند خود به خود به ایتالیا و لهستان می روند و لیگ های بزرگتر می روند.
* ایران و فرانسه در هفته چهارم لیگ ملت ها به مصاف هم رفتند و ایران در خانه ۳ بر صفر بازنده شد. شما هنگام این بازی چه احساسی داشتید؟
واقعیت این است که دلم با ایران بود. من یک ایرانی هستم و دیدن موفقیت تیم ملی والیبال ایران در هر میدانی مرا خوشحال می کند، اما از سوی دیگر من به عنوان سرپرست همراه با تیم ملی فرانسه به اردبیل آمده بودم و نمی توانستم واکنش خاصی داشته باشم. از نظر حرفه ای باید شرایط را برای برد فرانسه آماده می کردم و همین کار را هم کردم؛ اما واقعا دلم نمی خواست ایران در خانه مغلوب فرانسه شود. البته آن نتیجه تاثیری در صعود ایران نداشت و تنها چند روزی صعود ایران را به تعویق انداخت.
* شرایط والیبال ایران را چگونه می بینید؟
والیبال ایران در سال های اخیر پیشرفت بسیار خوبی داشت. فکر می کنم استارت پیشرفت ایران مربوط به دوران ولاسکو است. در آن مقطع کادر فنی و ملی پوشان شرایط بسیار خوبی داشتند و رفته رفته خود را از آسیا جدا کرده و وارد رقابت های جهانی کردند. ملی پوشان ایران هر سالی که گذشته با تجربه تر شدند و تا اینکه توانستند عنوان سومی جهان را هم به دست بیاورند. در حال حاضر هم ایران از شانس های جدی رفتن روی سکو در لیگ ملت ها است، چراکه آنها چند هفته صدرجدول بودند و شرایط روحی بسیار خوبی دارند. باید اعتراف کنم که تیم ایران یکی از سخت ترین حریفان والیبال فرانسه در لیگ ملت ها بود.
* چرا فرانسه با تیم دوم خود به ایران آمده بود؟
این جمله درست نیست. هر تیمی در شروع لیگ ملت ها نام چند بازیکن را اعلام می کند و در طول مسابقات می تواند از حضور آنها استفاده کند. با توجه به فشردگی مسابقات نیاز است که مربیان از بازیکنان و ترکیب های مختلفی استفاده کنند. در هفته چهارم هم چند بازیکن همچون انگاپت، تیلیه، لگانت و … به ایران نیامده بودند، اما نفرات همچون تونیوتی، لروکس، استفان بویر و … در ترکیب فرانسه به میدان رفتند. به هر حال این نفرات هم جزی از تیم ملی فرانسه هستند و باید در بازی های مختلف برای این تیم به میدان بروند. درمورد انگاپت باید بگویم که این بازیکن قرار بود به زودی پدر شود و به همین خاطر این بازیکن ترجیح داد در کنار همسرش باشد و این موضوع باعث شد انگاپت به ایران نیاید.
* چه شد که شما به عنوان سرپرست تیم ملی فرانسه شدید؟
در ابتدا باید بگویم که من فقط در هفته چهارم به عنوان سرپرست در کنار فرانسوی ها بودم. با توجه به اینکه من سال ها در فرانسه بودم و با والیبال آنها کار کردم، رئیس فدراسیون از من درخواست کرد تا به عنوان سرپرست در کنار این تیم باشم. آنها من را انتخاب کردند تا در شرایط مختلف بتوانم بیشترین کمک را به آنها بکنم. فکر می کنم تاحدود زیادی هم از انتخاب من راضی بودند، چراکه بسیار تلاش کردم تا کمبودی احساس نکنند.
* ارتباط تان با فدراسیون ایران چگونه است؟
خوشبختانه تعداد زیادی از مسئولان، بازیکنان تیم ملی و داوران والیبال ایران من را می شناسند. خیلی خوشحالم که می بینم والیبال ایران روز به روز پیشرفت می کند، چراکه من هم می توانم به عنوان یک ایرانی سرم را بالاتر بگیرم. خواسته ای هم از مسئولان فدراسیون ایران آن هم این است که من بتوانم ارتباط بیشتر و نزدیک تری با ایران داشته باشم. وقتی تیم ملی ایران برای برگزاری لیگ ملت های سال گذشته به روئن فرانسه آمد کارم را رها کردم و با جان و دل در خدمت تیم ملی ایران بودم تا هیچ مشکلی برای آنها پیش نیاید. دوست دارم در آینده هم شرایط به گونه ای باشد که هم برای ایران کار کنم و هم برای فرانسه؛ البته اگر قرار به انتخاب باشد من فدراسیون ایران را انتخاب می کنم. دلم می خواهم نام من در فدراسیون ایران محبوبیتی داشته و شناخته شده باشم تا بتوانم والیبال ایران را در فرانسه تبلیغ کنم. هر بار که تیم ملی والیبال ایران به فرانسه سفر می کند، کارم را رها کرده و با ذوق فراوان برای خدمت به تیم ملی کشورم راهی شهری می شوم که ملی پوشان مستقر هستند. در دوره گذشته لیگ ملت ها هم در شهر روئن و در کنار اعضای تیم ملی حضور داشتم و هرکاری از دستم برآمد انجام دادم تا کارها به راحتی انجام شود. دلم می خواهد این رابطه بیشتر و نزدیک تر شود. مسئولان فدراسیون ایران بدانند که یک نماینده در والیبال فرانسه دارند که هرکاری نیاز باشد برای کمک به ایران انجام خواهد داد.
* تیم ملی فوتبال فرانسه قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ شد؛ آیا بعد از این اتفاق رشته های دیگر زیر سایه فوتبال قرار گرفته است؟
اغلب تمرکز من روی والیبال است، اما کم و بیش سایر رشته ها را هم بررسی می کنم. وقتی که فرانسه توانست قهرمانی جام جهانی را به دست آورد موجی از شادی سراسر این کشور را فرا گرفت. باید بپذیریم که فوتبال در اکثر کشورهای جایگاه خاصی دارد و سایر رشته قابل مقایسه با آن نیستند. شاید فکر کنید که در ایران فقط اکثر توجهات به فوتبال است، اما به نظر من اینگونه نیست، چراکه در فرانسه هم خیلی از مردم به فوتبال علاقه دارند. تیم های باشگاهی همچون لیون، مارسی، پاری سن ژرمن و … طرفداران خاص خود را دارند که اخبار، نتایج و بازی های تیم های مدنظر خود را پیگیری می کنند.
* در فوتبال فرانسه شاهد حضور گسترده تبعه های آفریقایی در تیم ملی هستیم ولی در والیبال این اتفاق کمتر رخ داده است، چرا؟
برای پاسخ به این سوال باید یک موضوع کلی را در نظر گرفت. خیلی ها در کشورهای مختلف از زمان کودکی بین فوتبال و والیبال به سمت فوتبال می روند. بازیکنانی که به فرانسه می آیند اغلب آفریقایی هستند و در کشورهای خود فوتبال را حتی در سخت ترین شرایط بازی می کردند. شاید چون شروع بازی والیبال با فوتبال کمی متفاوت است نوجوانان و جوانان کمتر به سمت والیبال می آیند و در ادامه هم کمتر می توانند به تیم ملی فرانسه برسند. والیبال فرانسه بازیکنان خیلی خوبی دارد و شاید این موضوع هم از دیگر عواملی باشد که بازیکنان بسیار کمی از آفریقا به فرانسه می آیند.
* چرا ستاره های ایران کمتر در لیگ فرانسه بازی می کنند؟
امسال شنیدم که علی شفیعی با تیمی در لیگ فرانسه به توافق رسیده و از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدم. لیگ فرانسه نسبت به لیگ کشورهای ایتالیا، لهستان، برزیل و … چندان کیفیت بالایی ندارد، چراکه اکثر ستاره های والیبال فرانسه هم در آنجا حضور ندارند و بازیکنانی از کشورهای دیگر به تیم های باشگاهی فرانسه می آیند. تا چند سال پیش همیشه برایم سوال بود که چرا ملی پوشان والیبال ایران کمتر لژیونر می شوند، اما این روزها می بینیم که اکثر ملی پوشان در تیم های معتبر اروپا بازی می کنند. امیدوارم در سال های آینده شرایط به گونه ای شود که ملی پوشان بیشتری هم به لیگ فرانسه بیایند، چراکه می توانند تجربه زیادی در این کشور کسب کنند که شاید در نهایت به سود تیم ملی ایران هم باشد.
* سامان قدوس فوتبالیست ایرانی که در آمیان فرانسه بازی می کند؛ آیا او را می شناسید و اطلاعاتی از وی دارید؟
نام قدوس را شنیده ام، اما تاکنون ملاقاتی با وی نداشته و اطلاعات زیادی از وی ندارم. فکر می کنم او به تیم ملی ایران هم دعوت شده و در جام جهانی هم برای ایران بازی کرد. اطلاعاتی که من از وی دارم در همین حد است و فرصت نکرده ام تا بازی های باشگاهی وی را دنبال کنم.
* به نظر شما چه تیمی می تواند قهرمان لیگ ملت ها شود؟
جمله ای معروف داریم که می گوید پیش بینی مخصوصا در ورزش همیشه سخت است. به هر حال ایران چند هفته در صدر جدول بود و شرایط خیلی خوبی دارد. نمی گویم ایران قطعا قهرمان می شود، اما می گویم که ایران قطعا می تواند روی سکو برود و یکی از تیم های برتر باشد. سایر تیم ها هم با وجود جوانگرایی که کرده اند در شرایط ایده آلی قرار دارند. روس ها واقعا تیمی کامل و با انگیزه هستند. فرانسه با حضور بازیکنان اصلی می تواند برای هر تیمی خطرناک باشد. برزیل سال های سال است که در تورنمنت ها خود را به عنوان یک مدعی معرفی می کند. آمریکا میزبان است و قطعا تمام تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا از این شرایط به سود خود استفاده کند.
* آیا ایران می تواند جز تیم های صعود کننده به المپیک باشد؟
ایران دو مرحله مسابقات انتخابی دارد؛ یک بار در روسیه و بار دیگر در چین باید به مصاف حریفان خود برود. شاگردان کولاکوویچ اگر یک درصد نتوانند در روسیه جواز حضور در المپیک را بگیرند، شک ندارم که در چین می توانند از پس حریفان آسیایی خود برآیند و راهی المپیک شوند. بازیکنان ایران باتجربه هستند و جوانانی با انگیزه هم در ترکیب حضور دارند که تلفیق آنها می تواند تیمی درخشان از ایران را به نمایش درآورد. امیدوارم روزی برسد که من هم بتوانم همراه با تیم ملی والیبال ایران در المپیک حضور داشته باشم. نباید فراموش کنیم که ایران در دوره گذشته هم عملکرد خوبی در رقابت های المپیک داشت.
انتهای پیام/س
این داور بین المللی ایرانی در حین دوران دبیرستان به والیبال علاقه مند می شود و از ۱۵ تا ۲۴ سالگی به بازی در پست پاسور می پردازد، اما به دلیل قد ۱۷۵ سانتی متری نمی تواند به صورت حرفه ای این ورزش را ادامه دهد، اما سعی می کند که در سال های بازی دوره داوری را هم بگذراند و کار قضاوت را هم از ۱۶ سالگی شروع می کند.
خودباوری بالا و شرکت در دوره های مختلف داوری باعث می شود که او نهایتا در ۳۳ سالگی کارش را با قضاوت در لیگ برتر والیبال فرانسه ادامه دهد و از سال ۲۰۱۴ وارد کورس بین المللی قضاوت می شود و امروزه در لیگ برتر فرانسه و لیگ اروپا به عنوان داور قضاوت می کند. از مسابقات مهمی که این داور ایرانی بر عهده داشته است می توان به فینال لیگ برتر مردان و زنان و رقابت های نوجوانان اروپا اشاره کرد. از مسابقات خاطره انگیزی که به قول خودش همیشه در یادش می ماند هم می توان به ۲ دیدار دوستانه بین ایران و فرانسه در سال جاری و قبل از مسابقات انتخابی المپیک اشاره کرد.
رجائیان در هفته چهارم رقابت های لیگ ملت های ۲۰۱۹ به عنوان سرپرست همراه با تیم ملی والیبال فرانسه به اردبیل آمد. او که نخستین تجربه سرپرستی پشت سر می گذاشت به نیکی از این موضوع یاد می کند. احسان رجائیان در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، درخصوص موضوعات مختلف اظهار نظر کرد که متن صحبت های وی را در ادامه می خوانید:
* ابتدا کمی درمورد خودتان و نحوه همکاری تان با فدراسیون والیبال فرانسه بگویید.
۱۶ ساله بودم که کارم در داوری والیبال فرانسه را آغاز کردم. سال به سال پیشرفت کردم و مدارک مربوطه را می گرفتم تا اینکه سال ۲۰۱۴ راهی دوره بین المللی در صربستان شدم و از سال ۲۰۱۷ هم به صورت رسمی داور بین المللی فدراسیون والیبال فرانسه شدم. در حال حاضر بیش از ۱۱ سال است که در لیگ یک و دو فرانسه داوری می کنم. مسابقات خیلی مهمی را سوت زده ام؛ برای مثال فینال جام حذفی و چندین مسابقه که پخش زنده تلویزیونی دارد را قضاوت کرده ام و این موضوع بسیار برای من خوشحال کننده است.
* بزرگترین هدف شما چیست؟
بدون شک حضور در میدان بزرگی به نام المپیک می تواند هدف هر ورزشکار، مربی یا حتی داوری باشد. من هم هدفم حضور در المپیک و قضاوت بازی های مهم در آن تورنمنت بزرگ است. تمام تلاشم را برای رسیدن به هدفم به کار می گیرم و شک ندارم می توانم به آن برسم. تاکنون روند صعودی خوبی داشتم و اگر بتوانم همین روند را ادامه دهم شک ندارم که یک روز به هدفم خواهم رسید.
* بیش از ۱۰ سال در والیبال فرانسه فعالیت کرده اید؛ شرایط والیبال فرانسه چگونه است و چه تفاوت هایی با ایران دارد؟
در سال های اخیر تیم ملی مردان فرانسه نتایج خیلی خوبی کسب کرده، اما درمورد بانوان هنوز نتوانسته اند نتایج خوبی بگیرد. اکثر ملی پوشان مردان فرانسه در لیگ های معتبر بازی می کنند، اما بانوان فرانسه همگی در داخل این کشور توپ می زنند. لیگ فرانسه برنامه ریزی خوبی دارد، اما ستاره های این کشور در لیگ کشور خودشان حضور ندارند. اکثر بازیکنان لیگ فرانسه از صربستان، چک، اسپانیا و سوئد می آیند. جوانان فرانسوی که پیشرفت می کنند خود به خود به ایتالیا و لهستان می روند و لیگ های بزرگتر می روند.
* ایران و فرانسه در هفته چهارم لیگ ملت ها به مصاف هم رفتند و ایران در خانه ۳ بر صفر بازنده شد. شما هنگام این بازی چه احساسی داشتید؟
واقعیت این است که دلم با ایران بود. من یک ایرانی هستم و دیدن موفقیت تیم ملی والیبال ایران در هر میدانی مرا خوشحال می کند، اما از سوی دیگر من به عنوان سرپرست همراه با تیم ملی فرانسه به اردبیل آمده بودم و نمی توانستم واکنش خاصی داشته باشم. از نظر حرفه ای باید شرایط را برای برد فرانسه آماده می کردم و همین کار را هم کردم؛ اما واقعا دلم نمی خواست ایران در خانه مغلوب فرانسه شود. البته آن نتیجه تاثیری در صعود ایران نداشت و تنها چند روزی صعود ایران را به تعویق انداخت.
* شرایط والیبال ایران را چگونه می بینید؟
والیبال ایران در سال های اخیر پیشرفت بسیار خوبی داشت. فکر می کنم استارت پیشرفت ایران مربوط به دوران ولاسکو است. در آن مقطع کادر فنی و ملی پوشان شرایط بسیار خوبی داشتند و رفته رفته خود را از آسیا جدا کرده و وارد رقابت های جهانی کردند. ملی پوشان ایران هر سالی که گذشته با تجربه تر شدند و تا اینکه توانستند عنوان سومی جهان را هم به دست بیاورند. در حال حاضر هم ایران از شانس های جدی رفتن روی سکو در لیگ ملت ها است، چراکه آنها چند هفته صدرجدول بودند و شرایط روحی بسیار خوبی دارند. باید اعتراف کنم که تیم ایران یکی از سخت ترین حریفان والیبال فرانسه در لیگ ملت ها بود.
* چرا فرانسه با تیم دوم خود به ایران آمده بود؟
این جمله درست نیست. هر تیمی در شروع لیگ ملت ها نام چند بازیکن را اعلام می کند و در طول مسابقات می تواند از حضور آنها استفاده کند. با توجه به فشردگی مسابقات نیاز است که مربیان از بازیکنان و ترکیب های مختلفی استفاده کنند. در هفته چهارم هم چند بازیکن همچون انگاپت، تیلیه، لگانت و … به ایران نیامده بودند، اما نفرات همچون تونیوتی، لروکس، استفان بویر و … در ترکیب فرانسه به میدان رفتند. به هر حال این نفرات هم جزی از تیم ملی فرانسه هستند و باید در بازی های مختلف برای این تیم به میدان بروند. درمورد انگاپت باید بگویم که این بازیکن قرار بود به زودی پدر شود و به همین خاطر این بازیکن ترجیح داد در کنار همسرش باشد و این موضوع باعث شد انگاپت به ایران نیاید.
* چه شد که شما به عنوان سرپرست تیم ملی فرانسه شدید؟
در ابتدا باید بگویم که من فقط در هفته چهارم به عنوان سرپرست در کنار فرانسوی ها بودم. با توجه به اینکه من سال ها در فرانسه بودم و با والیبال آنها کار کردم، رئیس فدراسیون از من درخواست کرد تا به عنوان سرپرست در کنار این تیم باشم. آنها من را انتخاب کردند تا در شرایط مختلف بتوانم بیشترین کمک را به آنها بکنم. فکر می کنم تاحدود زیادی هم از انتخاب من راضی بودند، چراکه بسیار تلاش کردم تا کمبودی احساس نکنند.
* ارتباط تان با فدراسیون ایران چگونه است؟
خوشبختانه تعداد زیادی از مسئولان، بازیکنان تیم ملی و داوران والیبال ایران من را می شناسند. خیلی خوشحالم که می بینم والیبال ایران روز به روز پیشرفت می کند، چراکه من هم می توانم به عنوان یک ایرانی سرم را بالاتر بگیرم. خواسته ای هم از مسئولان فدراسیون ایران آن هم این است که من بتوانم ارتباط بیشتر و نزدیک تری با ایران داشته باشم. وقتی تیم ملی ایران برای برگزاری لیگ ملت های سال گذشته به روئن فرانسه آمد کارم را رها کردم و با جان و دل در خدمت تیم ملی ایران بودم تا هیچ مشکلی برای آنها پیش نیاید. دوست دارم در آینده هم شرایط به گونه ای باشد که هم برای ایران کار کنم و هم برای فرانسه؛ البته اگر قرار به انتخاب باشد من فدراسیون ایران را انتخاب می کنم. دلم می خواهم نام من در فدراسیون ایران محبوبیتی داشته و شناخته شده باشم تا بتوانم والیبال ایران را در فرانسه تبلیغ کنم. هر بار که تیم ملی والیبال ایران به فرانسه سفر می کند، کارم را رها کرده و با ذوق فراوان برای خدمت به تیم ملی کشورم راهی شهری می شوم که ملی پوشان مستقر هستند. در دوره گذشته لیگ ملت ها هم در شهر روئن و در کنار اعضای تیم ملی حضور داشتم و هرکاری از دستم برآمد انجام دادم تا کارها به راحتی انجام شود. دلم می خواهد این رابطه بیشتر و نزدیک تر شود. مسئولان فدراسیون ایران بدانند که یک نماینده در والیبال فرانسه دارند که هرکاری نیاز باشد برای کمک به ایران انجام خواهد داد.
* تیم ملی فوتبال فرانسه قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ شد؛ آیا بعد از این اتفاق رشته های دیگر زیر سایه فوتبال قرار گرفته است؟
اغلب تمرکز من روی والیبال است، اما کم و بیش سایر رشته ها را هم بررسی می کنم. وقتی که فرانسه توانست قهرمانی جام جهانی را به دست آورد موجی از شادی سراسر این کشور را فرا گرفت. باید بپذیریم که فوتبال در اکثر کشورهای جایگاه خاصی دارد و سایر رشته قابل مقایسه با آن نیستند. شاید فکر کنید که در ایران فقط اکثر توجهات به فوتبال است، اما به نظر من اینگونه نیست، چراکه در فرانسه هم خیلی از مردم به فوتبال علاقه دارند. تیم های باشگاهی همچون لیون، مارسی، پاری سن ژرمن و … طرفداران خاص خود را دارند که اخبار، نتایج و بازی های تیم های مدنظر خود را پیگیری می کنند.
* در فوتبال فرانسه شاهد حضور گسترده تبعه های آفریقایی در تیم ملی هستیم ولی در والیبال این اتفاق کمتر رخ داده است، چرا؟
برای پاسخ به این سوال باید یک موضوع کلی را در نظر گرفت. خیلی ها در کشورهای مختلف از زمان کودکی بین فوتبال و والیبال به سمت فوتبال می روند. بازیکنانی که به فرانسه می آیند اغلب آفریقایی هستند و در کشورهای خود فوتبال را حتی در سخت ترین شرایط بازی می کردند. شاید چون شروع بازی والیبال با فوتبال کمی متفاوت است نوجوانان و جوانان کمتر به سمت والیبال می آیند و در ادامه هم کمتر می توانند به تیم ملی فرانسه برسند. والیبال فرانسه بازیکنان خیلی خوبی دارد و شاید این موضوع هم از دیگر عواملی باشد که بازیکنان بسیار کمی از آفریقا به فرانسه می آیند.
* چرا ستاره های ایران کمتر در لیگ فرانسه بازی می کنند؟
امسال شنیدم که علی شفیعی با تیمی در لیگ فرانسه به توافق رسیده و از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدم. لیگ فرانسه نسبت به لیگ کشورهای ایتالیا، لهستان، برزیل و … چندان کیفیت بالایی ندارد، چراکه اکثر ستاره های والیبال فرانسه هم در آنجا حضور ندارند و بازیکنانی از کشورهای دیگر به تیم های باشگاهی فرانسه می آیند. تا چند سال پیش همیشه برایم سوال بود که چرا ملی پوشان والیبال ایران کمتر لژیونر می شوند، اما این روزها می بینیم که اکثر ملی پوشان در تیم های معتبر اروپا بازی می کنند. امیدوارم در سال های آینده شرایط به گونه ای شود که ملی پوشان بیشتری هم به لیگ فرانسه بیایند، چراکه می توانند تجربه زیادی در این کشور کسب کنند که شاید در نهایت به سود تیم ملی ایران هم باشد.
* سامان قدوس فوتبالیست ایرانی که در آمیان فرانسه بازی می کند؛ آیا او را می شناسید و اطلاعاتی از وی دارید؟
نام قدوس را شنیده ام، اما تاکنون ملاقاتی با وی نداشته و اطلاعات زیادی از وی ندارم. فکر می کنم او به تیم ملی ایران هم دعوت شده و در جام جهانی هم برای ایران بازی کرد. اطلاعاتی که من از وی دارم در همین حد است و فرصت نکرده ام تا بازی های باشگاهی وی را دنبال کنم.
* به نظر شما چه تیمی می تواند قهرمان لیگ ملت ها شود؟
جمله ای معروف داریم که می گوید پیش بینی مخصوصا در ورزش همیشه سخت است. به هر حال ایران چند هفته در صدر جدول بود و شرایط خیلی خوبی دارد. نمی گویم ایران قطعا قهرمان می شود، اما می گویم که ایران قطعا می تواند روی سکو برود و یکی از تیم های برتر باشد. سایر تیم ها هم با وجود جوانگرایی که کرده اند در شرایط ایده آلی قرار دارند. روس ها واقعا تیمی کامل و با انگیزه هستند. فرانسه با حضور بازیکنان اصلی می تواند برای هر تیمی خطرناک باشد. برزیل سال های سال است که در تورنمنت ها خود را به عنوان یک مدعی معرفی می کند. آمریکا میزبان است و قطعا تمام تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا از این شرایط به سود خود استفاده کند.
* آیا ایران می تواند جز تیم های صعود کننده به المپیک باشد؟
ایران دو مرحله مسابقات انتخابی دارد؛ یک بار در روسیه و بار دیگر در چین باید به مصاف حریفان خود برود. شاگردان کولاکوویچ اگر یک درصد نتوانند در روسیه جواز حضور در المپیک را بگیرند، شک ندارم که در چین می توانند از پس حریفان آسیایی خود برآیند و راهی المپیک شوند. بازیکنان ایران باتجربه هستند و جوانانی با انگیزه هم در ترکیب حضور دارند که تلفیق آنها می تواند تیمی درخشان از ایران را به نمایش درآورد. امیدوارم روزی برسد که من هم بتوانم همراه با تیم ملی والیبال ایران در المپیک حضور داشته باشم. نباید فراموش کنیم که ایران در دوره گذشته هم عملکرد خوبی در رقابت های المپیک داشت.
انتهای پیام/س
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «رجائیان: دلم با ایران است، جسمم با فرانسه! / قدوس؟ فقط اسمش را شنیده ام» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.