,محمود اکرامی فر گفت: علامه حسن زاده آملی به گواهی اشعارش نشان داده که ادبیات کهن را خوب می شناخته و به اصول و قواعد شعر تسلط کامل داشته است.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، گروه بین المللی هندیران شب بزرگداشت مقام ادبی و عرفانی علامه حسن زاده آملی را با حضور استادان و ادیبان کشورهای فارسی زبان برگزار کرد.

در این شب شعر مجازی شاعران، ادیبان و خوشنویسان بسیاری به ارائه مطالب و سخنانی پیرامون گرامی داشت یاد و خاطره این شخصیت برجسته جهان اسلام پرداختند و اشعار و آثار خود را در سوگ رحلت جانسوز ایشان به اشتراک گذاشتند.

علیرضا قزوه، ضمن تسلیت رحلت عارف و عالم بزرگ کشورمان و ارسال خاطراتی از ایشان، برنامه را با ارسال پیام های تسلیت مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای، حضرت آیت الله نوری همدانی، استاد غلامعلی حداد عادل آغاز کرد.

این نشست ادبی مجازی با ارسال کتاب ها، اشعار و سخنان علامه آملی و هنرنمایی خوشنویسان گروه هندیران، استاد مسعود ربانی و استاد امیر عاملی همراه بود.

* حدادعادل: آیت الله حسن زاده، نمونه ایمان، دینداری، عرفان، اخلاق، علم و دانش و تعهد به انقلاب اسلامی و وفاداری به امام خمینی و رهبری امروز انقلاب بود

سطرهایی از پیام غلامعلی حداد عادل در این مراسم منتشر شد: جنگ تحمیلی ۸ ساله با قدرت و ظرفیت اعتقاد دینی به پیروزی رسید و همین باور دینی است که امروزه آمریکا و غرب را در اعمال «فلج کننده ترین تحریم اقتصادی علیه ایران» ناکام گذاشته است. آنها که قدرت دین را در سیاست و امنیت ایران دست کم گرفته اند مردم ایران را نشناخته اند. درس بزرگ و خیره کننده و اعجاب آور مردم آمل در تشییع پیکر آیت الله حسن زاده آملی که در نظر آنها آیت الله حسن زاده، نمونه ایمان، دینداری، عرفان، اخلاق، علم و دانش و تعهد به انقلاب اسلامی و وفاداری به امام خمینی و رهبری امروز انقلاب محسوب می شود. این است که مردم ایران و قدرت هویت بخش و وحدت بخش دین را بشناسید.

* محبت: «علامه حسن زاده آملی» به حق چهره ای ماندگار و فیلسوفی بلیغ در تمام علوم بود

در ادامه محمدجواد محبت گفت: درحالی به سوگ از دست دادن مردی بزرگ از دیار علم و عرفان ذالفنونی ذیقدر و فیلسوفی علیم می نشینیم که هنوز داغ دار از دست دادن آن «عقل سرخ خراسان علامه حکیمی» بر جانمان تازه است و صد افسوس آنگاه که بزرگی را از کف می دهیم تازه در می یابیم که چه دردانه هایی در این بحر سرگشتگی به بر داشتیم و قدر ندانستیم.

وی افزود: «علامه حسن زاده آملی» به حق چهره ای ماندگار و فیلسوفی بلیغ در تمام علوم بود.

* اکرامی فر: علامه حسن زاده آملی ادبیات کهن را خوب می شناخت

سپس محمود اکرامی فر در ادامه جلسه ابراز داشت: علامه حسن زاده آملی به گواهی اشعارش نشان داده که ادبیات کهن را خوب می شناخته و به اصول و قواعد شعر تسلط کامل داشته است.اگر بخواهم به دو ویژگی شعر ایشان اشاره کنم. یکی آوردن ردیف های ویژه و نادر وبعضا نایاب در ادبیات است. مثل آسوده، دگر هیچ، دقیقه. قم ایهاالمزمل، علی الله و …

به گفته این شاعر، یکی دیگر از ویژگی های شعر ایشان، تکرار است که در علوم ارتباطات به عنوان یکی از شیوه های اثرگذاری بر افکار عمومی مطرح است. البته به شرط اینکه متناوب و متناسب باشد وگرنه باعث بی تفاوتی می شود. حتی استفاده در بسیاری از شعرها از وزن دوری و تکرار افاعیل و ارکان استفاده کرده است.

گفتنی است، استادان و شاعران بسیاری در این برنامه حضور داشتند از جمله: مصطفی محدثی خراسانی، محمدمهدی عبداللهی، عبدالرحیم سعیدی راد، حسین قرایی، شعبان کرم دخت، ایرج قنبری، سید امین باطنی، عزیز آذین فرد، ضیاء قاسمی، حجت الاسلام حسین انصاری نژاد، قادر طراوت پور، علی داودی، بابک نیک طلب سیدنورتهماسبی خراسانی، علیرضا حکمتی، محسن کاویانی، مهدی باقرخان، امیر عاملی، ابراهیم حسنلو و خانم ها: نغمه مستشار نظامی،فاطمه ناظری، پرفسور بالقیس حسینی،فلیحه کاظمی، فاطمه نانی زاد، ، نرگس جابری نصب و حمیده پارسافر.

تعدادی از اشعار ارسال شده در برنامه را در ادامه می خوانید:

چون مناجاتیان سفر کردند

دیده از اشک شوق تر کردند

رخت خاکی زتن فروهشتند

جامهء عاشقی به بر کردند

قصه طول آرزوها را

ساده و پاک و مختصر کردند

نخل ایمان و بذر احسان را

در دل خویش، بارور کردند

جلوه های فریب دنیا را

پاکبازانه بی اثر کردند

راه مطلوب، هرچه مشکل شد

همت و عزم، بیشتر کردند

پای در خط دوست، بنهادند

در خطیری به جان خطر کردند

روز دیدار، می شود معلوم

سود بردند، یا ضرر کردند

«محمد جواد محبت»

داغی بزرگ بر دل دنیا گذاشتی

صبر زمانه را به تماشا گذاشتی

ای سرو سرفراز علوم ای حکیم جان

از خاک سر به دوش ثریا گذاشتی

جای تو نیست روی زمین ای بزرگ مرد

رفتی و پا به عالم بالا گذاشتی

در ساحل سپیده دم از شوق جام وصل

دستی به روی شانه دریا گذاشتی!

ناگاه زخم کوچ نفسگیر خویش را

در امتداد خاطره ها جا گذاشتی

آه ای طبیب خسته دلان با گلاب اشک

درد فراق را به دل ما گذاشتی

ای جان! حدیث حسن حسن زاده ات کجاست؟

علامه! علم را به خودش وا گذاشتی؟!

عمری نفس به شوق ولایت زدی و بس

یعنی قدم به راه تولا گذاشتی

بر حال ناب بندگیت غبطه می خوریم

وقتی قرار با گل زهرا گذاشتی

ماه صفر به قصد سفر روضه خوان شدی

مرهم به قلب زینب کبریٰ گذاشتی

پرواز تو به مقصد بیت الحسین(ع) بود

این اربعین به کرب و بلا پا گذاشتی

«محمدمهدی عبداللهی»

آن مرد، آن بزرگ ترین، از جهان گذشت

آن بهترین صدای جهان ناگهان گذشت

با جان بیقرار به خورشیدها رسبد

با چشم های شعله ور از خاکدان گذشت

مردی که روح زمزمه اش عاشقانه بود

آرام از حوالی شعر روان گذشت

علامه نجیب، «حسن زاده» بزرگ

از مهر دوست گفت و ز نام و نشان گذشت

یادش بخیر، راز جهان را مرور کرد

یادش بخیر، آن نفس مهربان گذشت

«شعبان کرم دخت»

انتهای پیام/