سرویس جهان مشرق - اوریل لین، کارشناس صهیونیست در حوزه مسائل حقوقی، با اشاره به جنگ غزه و اذعان به نسل کشی و کشتار کودکان توسط ارتش این رژیم نوشت:

آیا زندگی یک کودک فلسطینی در غزه از زندگی یک کودک یهودی در اسرائیل کم اهمیت تر است؟ این نه تنها یک سوال اخلاقی، بلکه سوالی در مورد شخصیت اسرائیل و جایگاه آن در جهان است.

من جرأت می کنم فرض کنم که در واقعیت امروز نوار غزه، اسرائیلی ها به سرعت به این سوال پاسخ نخواهند داد (کنایه از اینکه صهیونیست ها جان کودکان غزه را ناچیز می دانند) ، چه برای خودشان و چه برای جهان. و ما تقریبا هر روز به پرتاب بمب بر روی نوار غزه ادامه می دهیم و در این فرآیند غیرنظامیان و کودکان را می کشیم.

حماس بدون شلیک حتی یک گلوله پیروز شد: اینگونه بود که افکار عمومی جهان علیه ما شد

ما می خواهیم این مسئله را نادیده بگیریم و به پیش برویم و دنیا هم موضوع را نادیده بگیرد. اما دنیا عجله ای برای فراموش کردن این وضعیت ندارد و نمی تواند هم فراموش کند.

اوریل لین با اشاره به کودکان فلسطینی که توسط ارتش رژیم صهیونیستی کشته می شوند، نوشت:

و دقیقا گناه آن کودکان فلسطینی چیست؟ گناه آنها این است که در غزه به دنیا آمده اند، مانند صدها هزار کودک دیگر که در مناطق عقب مانده، فقرزده و درگیر جنگ قاره آفریقا به دنیا آمده اند. درد مادران آنها از نظر ما با درد یک مادر عبری که فرزندانش را از دست می دهد، برابر نیست.

ما سیاستی را اعلام می کنیم که بر اساس آن، جنگ در غزه را ادامه می دهیم تا حماس را به معامله ای وادار کنیم که منجر به آزادی اسرا شود. بمباران های نیروی هوایی ما بر روی غزه با هدف نابودی حماس انجام می شود. و این یک سوال تکان دهنده را مطرح می کند که نمی توانیم از پاسخ به آن طفره برویم: آیا ادامه حملات نیروی هوایی در غزه، با علم به اینکه منجر به کشته شدن کودکان نیز خواهد شد، پیروزی مورد انتظار ما را به ارمغان خواهد آورد؟

او پیامدهای این مسئله را اینگونه توضیح می دهد:

من معتقدم که پیامدهای این امر برعکس است: این پیروزی حماس و شکست ما خواهد بود. ما به درگیری با نیروهای حماس ادامه خواهیم داد، سرزمین های بیشتری را اشغال خواهیم کرد، اما جایگاه اسرائیل را در جهان به پایین ترین حد خود خواهیم رساند.

وقتی غیرنظامیان، از جمله کودکان، نیز کشته می شوند، باید دست از این کار برداریم. وقتی جان آنها را نادیده می گیریم، چه از نظر اخلاقی و چه از نظر سیاسی، اشتباه بزرگی مرتکب می شویم.

و مانند هر چیز دیگری در دنیای ما، زمان بندی مهم است. پس از شکست ۷ اکتبر، بخش زیادی از جهان با ما همذات پنداری کردند. اما امروز اوضاع فرق می کند. امروز ما به عنوان کسانیکه که مرتکب نسل کشی می شود، به جهانیان معرفی می شویم.

حس عدالت ابدی که در درون ما ریشه دارد (کنایه از اینکه صهیونیست ها تصور می‌کنند هر کاری انجام دهند درست است)، ما را نسبت به احساسات دیگران بی تفاوت می کند.

این کارشناس صهیونیست جنگ غزه را اصلی ترین عامل افزایش حملات به یهودیان و حامیان رژیم صهیونیستی در جهان بیان می کند:

به گزاره های «جهان علیه ماست»، «یهودستیزی در حال افزایش است» مراجعه کنید. یک فرد عادی و بی طرف وقتی در تلویزیون اتفاقات نوار غزه را می بیند، دقیقا چه احساسی باید داشته باشد؟ حتی کسانی که از اسرائیل حمایت می کنند، وحشت زده خواهند شد، و قطعا بسیاری از ما نیز همین طور.

ابتکاری فرانسوی - سعودی برای بحث سازمان ملل در مورد به رسمیت شناختن کشور فلسطین شکل گرفته است. بسیاری از کشورهای غربی ابراز همراهی می کنند. یک ابتکار کانادایی-اروپایی ظهور کرده است که ما را ملزم به اتخاذ رویکردی بشردوستانه در نوار غزه می کند. دانشگاه ها در سراسر جهان شروع به بستن درهای خود به روی ما و به همراه آن موسسات تحقیقاتی کرده اند. عرضه تجهیزات نظامی به اسرائیل در حال قطع شدن است. همه اینها از کجا آمده است؟

در واقع، پدیده های یهودستیزی همیشه در جهان وجود داشته اند، اما امروز ما کسانی هستیم که خودمان مقدمات وقوع این مسئله (یهودستیزی) را فراهم می کنیم. در گذشته ای نه چندان دور، کشورهای جهان دولت پرتوریا در آفریقای جنوبی را طرد و منزوی کردند. ما در آستانه مسیری هستیم که به آنجا منتهی می شود.

اوریل لین در پایان نوشت:

به نظر می رسد که دولت نتانیاهو همچنان نسبت به این موضوع بی تفاوت است یا هیچ احساسی نسبت به مسئله ندارد. اگر به همین منوال ادامه دهیم، در این جنگ شکست خواهیم خورد. بمباران اماکن غیرنظامی در غزه باید علیرغم تمام ملاحظات مصلحت اندیشی متوقف شود. بازگرداندن وجهه و جایگاه اسرائیل در جهان آسان نخواهد بود. این مسئله ای است که اهمیتش کمتر از جبهه غزه نیست.