چهل حدیث در رابطه با معاد ( جهان آخرت و قیامت )

۱ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لیس بمؤمن من لم یهتم باصلاح معاده!

کسی که در بند اصلاح معاد و آخرت خود نباشد، مؤمن نیست!(فهرست غرر، ص ٦)

٢ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

ان الیوم عمل و لاحساب وغدا حساب و لاعمل.

امروز تنها عمل است بدون حسابرسی و فردا تنها حسابرسی است بدون عمل. (فهرست غرر، ص ٤)

٣ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

انما الدنیا منتهی بصرالأعمی لایبصر مما وراءها شیئا، والبصیر ینفذها بصره و یعلم أن الدار وراءها.

آدم کوردل عوالم ماوراء دنیا را نمی بیند و زندگی دنیوی تنها نهایت دیدن او است اما آدم بینا و بصیر آینده را با بصیرت خود می نگرد و می داند که سرای حقیقی و جاودان ورای این جهان است. (نهج البلاغه، خطبة ١٣٣)

٤ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

شر الناس من باع آخرته بدنیاه و شر من ذلک من باع آخرته بدنیا غیره!

بدترین مردم آن کسی است که آخرت خود را به دنیای خود بفروشد و بدتر از او آن کسی است که آخرت خود را به دنیای دیگری بفروشد! (لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٩٥)

٥ «امام جعفرصادق علیه السلام»:

ان فی القیامة خمسین موقفا کل موقف مثل الف سنة مما تعدون!

روز قیامت پنجاه منزلگاه و ایستگاه حسابرسی دارد که هر منزلگاهی هزار سال به حساب سال های دنیا طول خواهد کشید! (سفینه، ج ٢، ص ٤٥٥)

٦ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لایشغلنک عن العمل للآخرة شغل فان المدة قصیرة!

(برحذر باش)! هیچ چیز تو را از عمل آخرتت باز ندارد که فرصت کم است و مدت کوتاه! (فهرست غرر، ص ٦)

٧ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

کن فی الدنیا ببدنک و فی الآخرة بقلبک و عملک.

در دنیا (با مردم) با بدنت زندگی کن ولی (تمام) دل و فکر و عملت متوجه آخرتت باشد. (فهرست غرر، ص ٥)

٨ «امام زین العابدین(علیه السلام)»:

اشد ساعات ابن آدم ثلاث: الساعة التی یعاین فیها ملک الموت و الساعة التی یقوم فیها من قبره والساعة التی یقف فیها بین یدی الله تبارک و تعالی.

سخت ترین ساعات بنی آدم در سه جا است: ساعتی که ملک الموت (حضرت عزرائیل(ع) ) را می بیند و هنگامی که از قبر بیرون می آید و زمانی در برابر خدای تبارک و تعالی (جهت محاکمه و دادرسی) قرار می گیرد. (بحار، ج ٧، ص ١٠٥)

٩ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

والذی بعثنی بالحق لتموتن کما تنامون ولتبعثن کما تستیقظون و ما بعد الموت الا جنة أونار.

قسم به آن کس که مرا به حق فرستاده همان گونه که می خوابید همان گونه می میرید و همان طور که بیدار می شوید روز قیامت برانگیخته خواهید شد و بعد از مردن، منزلگاهی جز بهشت یا جهنم نخواهد بود. (بحار، ج ٧، ص ٤٧)

١٠ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

یا علی! انا اول من ینفض التراب عن رأسه و انت معی ثم سائر الخلق.

یا علی! من نخستین کسی هستم که (فردای قیامت) خاک (قبر) را از سرش پاک می کند و تو در کنار من خواهی بود سپس سایر خلق الله برانگیخته می گردند. (بحار، ج ٧، ص ١٧٩)

١١ امام سجاد(ع):

فتنبت اجساد الخلائق کما ینبت البقل فتتدانی اجزاؤهم التی صارت ترابا بعضها الی بعض بقدرة العزیز الحمید.

در آن هنگام بدن های خلق الله همانند گیاه که از زمین می روید (از خاک) روئیده می شوند و اجزای خاک شدة آن ها به قدرت خدای حمید توانا با یکدیگر آمیخته شده به هم پیوند می خورد. (لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٦٠)

١٢ امام سجاد(ع):

لو دفن فی قبر واحد الف میت و صارلحومهم و اجسادهم ترابا مختلطة … لم یختلط تراب میت بمیت آخر.

در یک قبر اگر هزار میت دفن گردد و گوشت و بدن آن ها با یکدیگر مخلوط شود (در روز حشر قیامت) تماما از هم جدا گشته و خاک و بدن هیچ یک با خاک دیگری آمیخته نخواهد گردید. (لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٦٠)

١٣ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

یحشر الناس علی نیاتهم یوم القیامة.

مردم در روز قیامت بر حسب نیت ها و اهداف باطنیشان محشور می گردند. (مشکوةالانوار، ص ١٤٧)

١٤ «امام موسی کاظم(علیه السلام)»:

لا تزول قدما عبد یوم القیامة حتی یسأل عن اربع: عن عمره فیما أفناه و شبابه فیما أبلاه و عن ماله من أین کسبه و فیما أنفقه؟ و عن حبنا اهل البیت.

بنده در روز قیامت قدمی از قدم برنمی دارد تا از چهار چیز از او بازخواست شود: عمر خود را در چه راهی به پایان رسانده، جوانیش را در کجا سپری نموده، مالش را از چه راهی به دست آورده و در کجا به مصرف رسانده؟ و دیگر از ولایت و محبت ما اهل بیت است. (بحار، ج ٧، ص ٢٨٩)

١٥ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما آتاهم من العقول فی الدنیا.

خداوند بندگان را در روز قیامت به اندازة عقل و خردی که در دنیا به آن ها عطا کرده دقت در حسابرسی آنان می نماید. (بحار، ج ٧، ص ٢٦٧)

١٦ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

کلکم یکلم ربه یوم القیامة لیس بینه و بینه ترجمان.

همة شما در روز قیامت با پروردگار خود مستقیما سخن می گوئید و میان خود و خدا واسطه و میانجی نخواهد بود. (بحار، ج ٧، ص ١٨٣)

١٧ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

والدواب والطیر و کل شیء … فیبلغ من عدل الله یؤمئذ أن یأخذ للجماء من القرناء.

روز قیامت خداوند همة آفریده ها را محشور می کند: چهارپایان، جنبندگان، پرندگان و همه چیز … عدالت خدا در آن روز آن چنان است که داد حیوان بی شاخ را از حیوان شاخدار که آن را شاخ زده می گیرد. (بحار، ج ٧، ص ٢٥٦)

١٨ «امام زین العابدین(علیه السلام)»:

و ذلک یوم لاتقال فیه عثرة ولاتؤخذ من احد فدیة و لاتقبل من أحد معذرة ولالأحد فیه مستقبل توبة.

روزی است که دیگر هیچ گونه لغزشی قابل گذشت نیست، از هیچ کس تاوان و فدیه و عذرخواهی پذیرفته نمی شود و احدی دیگر امیدی به (قبول) توبه اش نخواهد داشت. (بحار، ج ٧، ص ٦١)

١٩ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

ما من مخلوق یوم القیامة الا ویندم و لکن لاینفعه الندامة!

هیچ آفریده ای نیست جز اینکه روز قیامت اظهار ندامت و پشیمانی خواهد کرد. جایی که دیگر پشیمانی اثر ندارد! (لئالی الأخبار، ج ٥، ص ٩١)

٢٠ «مولی امیرالمؤمنین(علیه السلام)»:

کل شیء من الآخرة عیانه اعظم من سماعه!

هر چیز در آخرت (برعکس دنیا) دیدن آن به مراتب بزرگتر از شنیدن آن است! (بحار، ج ٨، ص ١٩١)

٢١ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

ان المتکبرین یجعلون فی صور الذر یتواطؤهم الناس حتی یفرغ الله من الحساب!

در روز محشر متکبران به صورت ذراتی درمی آیند که در زیر پاهای خلایق لگدکوب می مانند تا زمانی که خداوند از حساب (بندگان) فارغ گردد! (بحار، ج ٧، ص ٢١٦)

٢٢ «امام زین العابدین(علیه السلام)»:

و الله لاینفعک غدا الا مقدمة تقدمها من عمل صالح.

به خدا قسم فردای قیامت چیزی برای تو جز اعمال صالحه ای که از پیش فرستاده ای سودی نخواهد داشت. (معاد از نظر روح و جسم، ج ٢، ص ٣٠٤)

٢٣ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

ان الأرض لتخبر یوم القیامة لکل ما عمل علی ظهرها.

زمین در روز قیامت هر عملی را که بر روی آن واقع شده گزارش خواهد داد. (معاد از نظر روح و جسم، ج ٢، ص ٥٦)

٢٤ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

أخبرنی الروح الأمین … فما خلق الله عبدا من عباده، ملکا و لانبیا الا نادی: رب نفسی نفسی! و انت یا نبی الله تنادی: امتی امتی!

روح الأمین (جبرائیل) مرا خبر داد … روز قیامت (در آن محشر اعظم) خداوند هیچ مخلوقی از بندگانش و نه فرشته و نه پیامبری نیافرید مگر فریاد می زند: پروردگارا! مرا دریاب! مرا دریاب! جز تو یا نبی الله که ندا سر می دهی: پروردگارا! امتم را امتم را دریاب! (بحار، ج ٧، ص ١٢٥)

٢٥ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

عمود الدین الصلوة و هی اول ما ینظر فیه من عمل بنی آدم.

ستون دین نماز است و آن اولین عمل بنی آدم است که در روز قیامت بدان رسیدگی می شود. (لئالی الأخبار، ج ٤، ص ٨)

٢٦ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اول ما یحکم الله تعالی فیه یوم القیامة الدماء!

نخستین اموری که در روز قیامت خداوند متعال دربارة آن قضاوت می کند خون های به ناحق ریخته شده است! (ثواب و عقاب الاعمال، ص ٦٣٤)

٢٧ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

ثلاثة مواطن لایذکر (فیها) احد احدا! عندالمیزان و عندالصراط و عند الصحف.

سه جایگاه (هولناک) است که هیچ کس به هیچ کس نیست! پای سنجش و میزان، در نزد پل صراط، و هنگام دریافت نامة اعمال. (تفسیر برهان رحلی، ج ٤، ص ٤٢)

٢٨ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اول ما یوضع فی المیزان الخلق الحسن.

اول چیزی که روز قیامت در ترازوی اعمال گذاشته می شود اخلاق نیکو است. (ترازوی اعمال با سنجش اخلاق نیکو آغاز می شود) (مواعظ عددیه، ص ٥)

٢٩ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

ان اول ما یبدأ به یوم القیامة صدقة الماء.

نخستین پاداشی که در روز قیامت بدان رسیدگی می شود صدقة آب دادن (سیراب کردن دیگران) است. (سفینه، ج ٢، ص ٥٥٩)

٣٠ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

الصراط أدق من الشعرو أحد من السیف و أظلم من اللیل!

پل «صراط» از مو باریک تر از شمشیر برنده تر و از شب تار ظلمانی تر است! (علم الیقین، ص ٩٦٩)

٣١ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اذا کان یوم القیامة و نصب الصراط علی جهنم لم یجز علیه الامن کان معه جواز فیه ولایة علی بن ابی طالب علیه السلام.

زمانی که روز قیامت برپا می شود و پل صراط بر روی جهنم نصب می گردد هیچ کس حق عبور از آن را نخواهد داشت جز کسی که برگ عبوری که در آن ولایت علی بن ابی طالب(علیه السلام) ثبت شده به همراه خود داشته باشد. (بحار، ج ٨، ص ٦٨)

٣٢ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

و الله لنشفعن فی المذنبین من شیعتنا حتی یقول اعداؤنا … فما لنا من شافعین ولا صدیق حمیم!

به خدا قسم در آن روز گنهکاران شیعیانمان را شفاعت خواهیم کرد آنچنان که دشمنان ما خواهند گفت ما (چرا) نه شفاعت کننده ای داریم و نه دوست صمیمی (که به داد ما برسد!) (لئالی الأخبار، ج ٤، ص ٣٢١)

٣٣ «مولی امیرالمؤمنین(علیه السلام)»:

فلا ازال واقفا علی الصراط أدعو و أقول: رب سلم شیعتی و محبی و انصاری و من تولانی فی دارالدنیا.

من در آن روز، استوار بر صراط ایستاده ام و خدا را می خوانم : پروردگارا شیعیان و دوستداران و یاورانم و هر کس در دار دنیا ولایتم را پذیرفته است او را سالم و ثابت قدم بدار. (بحار، ج ٨، ص ٣٩)

٣٤ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اذا قمت المقام المحمود تشفعت فی اصحاب الکبائر من امتی فیشفعنی الله فیهم. و الله لاتشفعت فیمن آذی ذریتی.

زمانی که به «مقام والای محمود» دست یافتم گنهکاران کبیرة امتم را شفاعت خواهم کرد خداوند هم شفاعتم را خواهد پذیرفت. (اما) به خدا قسم شفاعتم به کسانی که ذریه و اهل بیت مرا اذیت و آزار کرده اند هرگز نخواهد رسید. (بحار، ج ٨، ص ٣٧)

٣٥ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

و انت یا علی و شیعتک الفائزون یوم القیامة. ان شیعتک یردون علی الحوض بیض وجوهم.

تو یا علی و شیعیان تو هستند که در روز قیامت کامیاب و رستگار خواهید بود. شیعیان تو با چهره های سفید و درخشان در کنار حوض کوثر بر من وارد خواهند شد. (لئالی الأخبار، ج ٤، ص ٣٠٣)

٣٦ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

ان اهل الجنة یحیون فلایموتون ابدا … ویفرحون فلایحزنون ابدا … و یکرمون فلایهانون ابدا … یأتیهم التحیة و السلام من الله ابدا.

بهشتیان همیشه زنده اند و هرگز نمی میرند … همیشه شادان و هرگز محزون نمی شوند … آن ها برای همیشه عزیز و گرامی داشته می شوند و هرگز تحقیر و خوار نمی گردند و سلام و تحیت خداوند برای همیشه نثارشان باد. (بحار، ج ٨، ص ٢٢٠)

٣٧ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

ان الله تعالی یقول: أعددت لعبادی الصالحین مالاعین رأت ولا أذن سمعت و لاخطر علی قلب بشر!

خداوند متعال می فرماید: برای بندگان صالح و شایستة خود جایی در بهشت آماده کرده ام که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده است! (بحار، ج ٨، ص ٩٣)

٣٨ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

ان اهل جهنم اذا دخلوها هووا فیها مسیره سبعین عاما (فتضربهم زفیرها) فاذا بلغوا اعلاها قمعوا بمقامع من الحدید و أعیدوا فی درکها!

اهل جهنم وقتی در آن سرنگون می شوند هفتاد سال با شتاب طول می کشد تا به قعر آن برسند. دو مرتبه زفیر جهنم آن ها را به بالا پرتاب می کند در آنجا هم گرزهای آهنین بر آن ها می کوبند و دیگر بار به همان ترتیب به قعر درک جهنم شتاب می کنند (و همین طور برای همیشه گونه های عذاب ها را خواهند چشید. خداوند ما و تمام شیعیان را از جهنم و عذاب غضبش ایمن و مصون بدارد). (لئالی الأخبار، ج ٥، ص ١٥٢)

٣٩ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

ان اهل النار یتعاوون فیها کما یتعاوی الکلاب و الذئاب.

جهنمیان از شدت درد و سوزش عذاب، همانند سگان و گرگان مرتب زوزه می کشند. (بحار، ج ٨، ص ٢٨١)

٤٠ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

اذا دخل اهل الجنة الجنة و اهل النار النار جیء بالموت فیذبح کالکبش ثم یقال: خلود فلاموت ابدا.

زمانی که بهشتیان وارد بهشت و جهنمیان وارد جهنم شدند مرگ را می آورند و آن را مانند گوسفند ذبح می کنند و آنگاه گفته می شود برای همیشه مخلد و جاویدان (بمانید) و دیگر هرگز مرگ نخواهید داشت. (بحار، ج ٨، ص ٣٤٧)

منبع: شکوفه های حکمت

http://hedayatgar.ir/fa/news/۲۰۹/