یک کارشناس احکام با اشاره به ایجاد شبهاتی در خصوص قتل همسر دوم محمدعلی نجفی گفت: خداوند در قرآن کریم در سوره مبارکه نور، وعده عذاب دنیا و آخرت به کسانی داده است که تهمت فحشا به زنان پاکدامن می زنند.

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت های دینی خبرگزاری فارس، با انتشار خبری در روز هفتم خرداد با عنوان «همسر دوم نجفی به قتل رسید» برخی گمانه زنی ها درباره انگیزه های این قتل در فضای مجازی مطرح شد و استفاده از واژه «خیانت» و «مهدورالدم» برای یک زن متأهل مسلمان به راحتی در قالب واژه ها جا گرفت.

موضوع «خیانت» مقتول در یادداشت به دست آمده از نجفی نیز از سوی مرکز اطلاع رسانی پلیس پایتخت تکذیب شد. در یادداشت به دست آمده از شهردار سابق، بحث هایی درباره اختلافات خانوادگی و درخواست طلاق مطرح شد و به هیچ وجه اشاره ای بر خیانت میترا استاد نشده بود. در حالی که بعضی رسانه ها درصدد القای خیانت مقتول و رفع اتهام از نجفی برآمده اند و این عمل او در به قتل رساندن همسر دومش را واکنشی شرعی در قبال خیانت او برشمرده اند.

مطابق شریعت اسلام و سیره اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ایراد اتهام به زن، مراتبی دارد که در صورت اثبات نشدن آن، شدیدترین مجازات ها را در پی دارد و برای کسانی که در این زمینه به ترویج و اشاعه فحشا می پردازند، مجازات شلاق در نظر گرفته شده است.

حجت الاسلام والمسلمین حجت الله احمدی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم و کارشناس احکام با تأکید بر اینکه بر فرض وجود زنای زن متأهل، باید ۴ شاهد عادل مرد شهادت دهند، بیان داشت: تا قبل از اینکه رابطه نامشروع خانم یا آقا در دادگاه با رعایت موازین شرعی و حضور ۴ شاهد عادل مرد ثابت نشود، هر کس ادعا کند که خانم یا آقا مرتکب عمل زنا شده، گرفتار گناه بسیار بزرگی شده است.

وی افزود: خداوند در قرآن کریم در سوره مبارکه نور به شدت و با تأکیدات بسیار این گناه را مورد نهی و پرهیز قرار داده و وعده عذاب دنیا و آخرت را به کسانی داده ک تهمت فحشا به زنان پاکدامن می زنند.

ادامه پاسخ حجت الاسلام احمدی را بشنوید:

*پی نوشت:

در آیات ابتدایی سوره نور به موضوع حد زناکار (۱۰۰ شلاق) و نیز حد فردی که به زن پاک تهمت زنا بزند و نتواند ۴ شاهد بیاورد (۸۰ ضربه شلاق) اشاره شده است. سپس در آیات ۶-۹ به بحث چگونگی اثبات اتهام زنا از جانب مرد به همسرش پرداخته شده است: «والذین یرمون أزواجهم ولم یکن لهم شهداء إلا أنفسهم فشهادة أحدهم أربع شهادات بالله إنه لمن الصادقین»؛ و کسانی که به همسران خود نسبت زنا می دهند و جز خودشان گواهانی [دیگر] ندارند هر یک از آنان [باید] چهار بار به خدا سوگند یاد کند که او قطعا از راستگویان است. «والخامسة أن لعنت الله علیه إن کان من الکاذبین»؛ و در پنجمین بار بگوید: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد!

تنها استثنای شهادت، مربوط به مردانی است که به زنان خود اتهام زنا وارد می کنند. در صورت ادای سوگندها توسط مرد مطابق آیات ۶ و۷ (لعان)، بدین طریق افترائش ثابت می شود و حد مناسب نسبت به این زن جاری می شود و بر حسب آیه سوم و سنت قطعیه بدون طلاق هم از همسرش جدا می شود. «ویدرأعنها العذاب أن تشهد أربع شهادات بالله إنه لمن الکاذبین»؛ و از [زن] کیفر ساقط می شود در صورتی که چهار بار به خدا سوگند یاد کند که [شوهر] او جدا از دروغگویان است. «والخامسة أن غضب الله علیها إن کان من الصادقین»؛ و [گواهی] پنجم آنکه خشم خدا بر او باد اگر [شوهرش] از راستگویان باشد.

زن متهم نیز می تواند در موضع دفاعی قرار گرفته و خود را تبرئه کند و شوهر خویش را مورد حد افترا قرار دهد که در برابر شهادت های همسرش چهار بار بگوید: خدا گواه است که او در این باره دروغ می گوید و برای مرتبه پنجم بگوید: غضب خدا بر من اگر او راستگو باشد.

انتهای پیام/