به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با شیوع ویروس کرونا در بیشتر نقاط دنیا و کشورمان، استفاده مردم از مواد ضدعفونی کننده و مشتقات الکل روز به روز بیشتر شد و فرصت طلبان هم از این زمان استفاده کرده تا جایی که توانستند مواد مورد نیاز مردم را در انبارهایشان احتکار کردند و به مردم جامعه خودشان خیانت کردند.

محتکر همان خائن است، مصداق کسی که در ورزش دوپینگ یا در امتحان تقلب می کند. درباره خیانت یا احتکار روایات متعددی از ائمه اطهار (ع) ثبت و بارها بیان شده است که احتکار موجب سقوط خصلت های انسانی می شود. در روایتی امام علی (ع) می فرمایند: «احتکار رذیلت (پستی) است». «احتکار خصلت فاجران است». و «رنج رساندن به مردم از راه احتکار، از خصلت های مردم جاهل است».

همچنین محتکر بنا به حدیثی دیگر از حضرت امیرالمومنین (ع) گنهکار محسوب می شود. امام علی(ع) می فرمایند: «محتکر اهل معصیت و گناهکار است».

محتکر بنا به گناهی که انجام می دهد، ملعون شناخته می شود؛ در این رابطه پیامبر اسلام (ص) می فرمایند: «محتکر ملعون است».

امام موسی کاظم (ع) از پیامبر (ص) نیز روایت می کنند: « … اگر بنده ای به عنوان دزد به نزد خدا رود، در نظر من بهتر است تا به عنوان «محتکر» که چهل روز ارزاق را احتکار کرده باشد …»

محتکر در آخرت بنا به روایتی از رسول اکرم (ص)، در دره آتش انداخته می شوند. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «نگاهی به دوزخ افکندم، دره ای دیدم که می جوشید، (به مالک دوزخ) گفتم: ای مالک! این دره جای کیست؟ گفت: جای سه گروه: محتکران، اشخاص دائم الخمر و دلالان زنا»

در ادامه پاسخ سوال های شرعی برخی مخاطبان درباره احتکار را بخوانید:

می خواستم بدانم کشاورزانی که کاه برنج برای دام را در خانه و انباری های خانه ذخیره می کنند تا قیمت آن در زمستان بالا برود (با اینکه مشتری هست)، محتکر به حساب می آیند؟ استدلال آنها این است که آن هایی که مشتری هستند خودشان ذخیره می کنند تا زمستان با قیمت پنج برابر قیمت آن را به فروش برسانند.

علاوه بر حرمت احتکار اغذیه عمومی مردم، هر چه که احتکار آن در قانون غیر مجاز باشد، جایز نیست.

احتکار چه چیزهایی از نظر شرعی حرام است؟ آیا تعزیر مالی محتکران جایز است؟

حرمت احتکار بر اساس آنچه در روایات آمده و نظر مشهور هم همان است، فقط در غلات چهارگانه و در روغن حیوانی و روغن نباتی است که طبقات مختلف جامعه به آن نیاز دارند، ولی حکومت اسلامی هنگامی که مصلحت عمومی اقتضا کند، حق دارد از احتکار سایر احتیاجات مردم هم جلوگیری کند و اجرای تعزیر مالی بر محتکر در صورتی که حاکم صلاح بداند، اشکال ندارد.

گفته می شود که استفاده از نیروی برق برای روشنایی بیشتر از مقدار نیاز، اسراف محسوب نمی شود. آیا این سخن صحیح است؟

شکی نیست که استفاده و مصرف هر چیز حتی نیروی برق و نور چراغ بیشتر از مقدار نیاز، اسراف محسوب می شود. آنچه صحیح است سخن منقول از رسول الله(ص) است که می فرماید: «لاسرف فی خیر» در کار خیر اسراف وجود ندارد.

انبار کردن چه چیزهایی احتکار محسوب می شود و احتکار در چه مواردی است؟

علاوه بر حرمت احتکار اغذیه عمومی مردم، هرچه که احتکار آن در قانون غیر مجاز باشد، جایز نیست.

انتهای پیام/