آغاز سلسله سخنرانی های گروه <a href="/fa/dashboard/ علم موسسه حکمت و فلسفه" class="text info">مطالعات علم موسسه حکمت و فلسفه</a>
به گزارش خبرگزاری مهر، سلسله سخنرانی های گروه مطالعات علم موسسه حکمت و فلسفه از روز یکشنبه ۲۵ مهر ماه آغاز می شود.
اولین نشست از این مجموعه سخنرانی ها به موضوع «فضیلت های نظری و هدف (های) علم» اختصاص دارد. در این نشست موسی محمدیان از دانشگاه احمد آباد، هند به ارائه سخنرانی خواهد پرداخت.
برنامه سایر سخنرانی ها به شرح زیر است؛
نجوم جدید و نخبگان دینی در دوران قاجار: امیر محمد گمینی پژوهشکده تاریخ علم دانشگاه تهران: یکشنبه ۳۰ آبان ماه
مسئله کاربردپذیری ریاضیات در فلسفه: ابوتراب یغمایی، پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی: یکشنبه ۲۸ آذر ماه
معضل گتیه، مسئله تقلید و معرفت شناسی فضیلت، محمد حسین خلج، گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف: یکشنبه ۲۳ دی ماه
چکیده این سخنرانی به شرح زیر است؛
«علم عقلانی است» و «علم پیشرفت معرفتی دارد». این گزاره ها، اگرچه شاید ابتدائا حقایقی پیش پاافتاده محسوب شوند، چالش های مهمی را برای فیلسوفان علم ایجاد می کنند. مثلا، بسیاری عقلانیت علم را عقلانیتی ابزاری می دانند که باید در چارچوب به کارگیری وسیله های مناسب برای رسیدن یا نزدیک شدن به هدف (های) مشخص فهمیده شود. «پیشرفت» نیز اغلب با رسیدن یا نزدیک شدن به هدف (های) مشخص یکی گرفته می شود. بنابراین، فهم دقیق «حقایق پیش پاافتادهٔ» بالا نیازمند نظریه ای دربارهٔ هدف (های) علم است. در این مقاله می کوشم نظریه ای دربارهٔ هدف (های) علم پیش نهم. مدعای من این است: علم درپی ایجاد نظریه هایی است با بالاترین درجهٔ تمام فضیلت های نظری. مقصودم از «فضیلت های نظری» ویژگی هایی است از قبیل سازگاری درونی و بیرونی، تطابق تجربی، سادگی، توان تبیینی، توان پیش بینی، دامنهٔ گسترده و غیره.
در دفاع از این مدعا استدلال می کنم که اولا (برخلاف نظر همپل و سوبر) اگر برخی از فضیلت های نظری مقوم هدف (های) علم باشند، آنگاه باید تمام فضیلت های نظری مقوم هدف (های) علم باشند وگرنه نتایج به وضوح نادرستی دربارهٔ عقلانیت و پیشرفت علم حاصل می شود. ثانیا مدعای خودم را با سه نظریهٔ مهم رقیب دربارهٔ هدف (های) علم مقایسه می کنم: (۱) حل معما / مسأله (دیدگاه کوون و لاودن)، (۲) صدق (دیدگاه اغلب طرفداران واقع گرایی علمی)، و (۳) شناخت (که اخیرا برد از آن دفاع کرده). نشان خواهم داد که پیشنهاد من شکل پخته تر (۱) است، تفسیر دقیقی از (۲) ارائه می دهد، و برخلاف (۳) می تواند معضل پیشرفت از طریق شناخت بی اهمیت را حل کند.
لینک ورود به این نشست ها عبارتست از :http://irip.ac.ir/u/۱۳۶
حضور در سخنرانی ها برای عموم علاقمندان آزاد است.
اولین نشست از این مجموعه سخنرانی ها به موضوع «فضیلت های نظری و هدف (های) علم» اختصاص دارد. در این نشست موسی محمدیان از دانشگاه احمد آباد، هند به ارائه سخنرانی خواهد پرداخت.
برنامه سایر سخنرانی ها به شرح زیر است؛
نجوم جدید و نخبگان دینی در دوران قاجار: امیر محمد گمینی پژوهشکده تاریخ علم دانشگاه تهران: یکشنبه ۳۰ آبان ماه
مسئله کاربردپذیری ریاضیات در فلسفه: ابوتراب یغمایی، پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری دانشگاه شهید بهشتی: یکشنبه ۲۸ آذر ماه
معضل گتیه، مسئله تقلید و معرفت شناسی فضیلت، محمد حسین خلج، گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف: یکشنبه ۲۳ دی ماه
چکیده این سخنرانی به شرح زیر است؛
«علم عقلانی است» و «علم پیشرفت معرفتی دارد». این گزاره ها، اگرچه شاید ابتدائا حقایقی پیش پاافتاده محسوب شوند، چالش های مهمی را برای فیلسوفان علم ایجاد می کنند. مثلا، بسیاری عقلانیت علم را عقلانیتی ابزاری می دانند که باید در چارچوب به کارگیری وسیله های مناسب برای رسیدن یا نزدیک شدن به هدف (های) مشخص فهمیده شود. «پیشرفت» نیز اغلب با رسیدن یا نزدیک شدن به هدف (های) مشخص یکی گرفته می شود. بنابراین، فهم دقیق «حقایق پیش پاافتادهٔ» بالا نیازمند نظریه ای دربارهٔ هدف (های) علم است. در این مقاله می کوشم نظریه ای دربارهٔ هدف (های) علم پیش نهم. مدعای من این است: علم درپی ایجاد نظریه هایی است با بالاترین درجهٔ تمام فضیلت های نظری. مقصودم از «فضیلت های نظری» ویژگی هایی است از قبیل سازگاری درونی و بیرونی، تطابق تجربی، سادگی، توان تبیینی، توان پیش بینی، دامنهٔ گسترده و غیره.
در دفاع از این مدعا استدلال می کنم که اولا (برخلاف نظر همپل و سوبر) اگر برخی از فضیلت های نظری مقوم هدف (های) علم باشند، آنگاه باید تمام فضیلت های نظری مقوم هدف (های) علم باشند وگرنه نتایج به وضوح نادرستی دربارهٔ عقلانیت و پیشرفت علم حاصل می شود. ثانیا مدعای خودم را با سه نظریهٔ مهم رقیب دربارهٔ هدف (های) علم مقایسه می کنم: (۱) حل معما / مسأله (دیدگاه کوون و لاودن)، (۲) صدق (دیدگاه اغلب طرفداران واقع گرایی علمی)، و (۳) شناخت (که اخیرا برد از آن دفاع کرده). نشان خواهم داد که پیشنهاد من شکل پخته تر (۱) است، تفسیر دقیقی از (۲) ارائه می دهد، و برخلاف (۳) می تواند معضل پیشرفت از طریق شناخت بی اهمیت را حل کند.
لینک ورود به این نشست ها عبارتست از :http://irip.ac.ir/u/۱۳۶
حضور در سخنرانی ها برای عموم علاقمندان آزاد است.
گفتگو با هوش مصنوعی
💬 سلام! میخوای دربارهی «آغاز سلسله سخنرانی های گروه مطالعات علم موسسه حکمت و فلسفه» بیشتر بدونی؟ من اینجام که راهنماییت کنم.