چهل حدیث درباره عافيت و سلامتی

«مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»: اَلصِّحةُ لایَعرِفُ قَدرَها الاّ المَرضی. جز بیماران، كسی قدر صحت و سلامتی را نمی داند. (مواعظ عددیّه، ص ١٢٧)

١-«مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لاعَیشَ أهَنأُ مِنَ العافِیَةِ.

برای انسان، زندگی گواراتر از عافیت و سلامتی نیست. (فهرست غرر، ص ٢٥٣)

٢ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

العافِیَةُ أَجمَلُ عَطاءٍ.

سلامتی بهترین نعمت های خدادادی است. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٦٥)

٣ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

اَلصِّحةُ لایَعرِفُ قَدرَها الاّ المَرضی.

جز بیماران، كسی قدر صحت و سلامتی را نمی داند. (مواعظ عددیّه، ص ١٢٧)

٤ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اَلصِّحَّةُ وَ الفراغُ نِعمتانِ مَكفورَتانِ.

سلامتی و اوقات فراغت دو نعمتی هستند كه همواره محلّ ناسپاسی و كفران هستند (آن گونه كه باید و شاید از آنها بهره برداری نمی شود). (مواعظ صدوق، ص ٥٥)

٥ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

بِصِحَّةِ المِزاجِ تُوجَدُ لَذَّةُ الطَّعمِ.

كسی لذّت غذا را می فهمد كه مزاجی صحیح و سالم داشته باشد. (فهرست غرر، ص ١٩٩).

٦ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

العافِیَةُ نِعمَةٌ یُعجَزُ الشُّكرُ عَنها.

سلامتی نعمتی است (گرانبها) كه انسان از ادای شكر آن عاجز و ناتوان است. (سفینه، ج ٢، ص ٢٠٨)

٧ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

العافِیَةُ نِعمَةٌ خَفِیَّةٌ اِذا وُجِدَتْ نُسِیَتْ و اِذا فُقِدَتْ ذُكِرَتْ!

سلامتی یك نعمتی است نهان و مخفی، زمانی كه در دسترس باشد به یاد انسان نیست، همین كه از دست رفت آن را به یاد می آورد! (قدر آن شناخته می شود). (سفینه، ج ٢، ص ٢٠٨)

٨ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

ثَوبُ العافِیَةِ أهنأُ المَلابِسِ.

لباس عافیت و سلامتی برای تن انسان گواراترین لباس ها است. (فهرست غرر، ص ٢٥٣)

٩ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

اَشَدُّ مِنَ الفاقَةِ مَرَضُ البَدَنِ.

بیماری و فقدان سلامتی برای انسان، از هر فقر و بی نوایی دردناكتر است. (نهج البلاغه، كلمة ٣٨١)

١٠ـ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

لانِعمةَ كَالعافِیَةِ و لا عافِیَةَ كمُساعَدَةِ التَّوفیقِ.

نعمتی بالاتر از سلامتی نیست و سلامتی بالاتر از یاری و توفیقات الهی وجود ندارد. (بحار، ج ٧٨، ص ١٦٥)

١١ـ «امام رضا(علیه السلام)»:

إنّ الناسَ لَمْ یُؤتُوا فی الدُّنیا شَیئاً خَیراً مِن الیَقینِ و العافِیَةِ، فَاسْألوُهُما.

در دنیا چیزی بهتر از یقین و سلامتی به مردم داده نشده، شما این دو نعمت را (همیشه) از خداوند مسألت نمایید. (میزان الحكمة، ج ، ص ٤٤٩)

١٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

كَم مِن دَنَفٍ قَد نَجی و صَحیحٍ قَد هَوی!

چه بسیار بیماران سخت و مشرف به مرگ بودند كه نجات یافتند و چه بسیار افراد سالم و تندرست بودند كه از پای درآمدند! (فهرست غرر، ص ٣٦٤)

١٣ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

الأمنُ وَ العافِیَةُ نِعمَتانِ مَغبوُنٌ فیها كَثیرٌ مِنَ النّاسِ.

امنیت و سلامتی دو نعمتی هستند كه بسیاری از مردم نسبت به آنها مغبون و زیان کارند (قدر آنها را نمی دانند). (نهج الفصاحه، ج ١، ص ٦٤)

١٤ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لالِباسَ اَجَلُّ مِنَ العافِیَةِ.

جامه ای برای انسان گرانقدرتر از جامة سلامتی نیست. (تحف العقول، ص ٨٥)

١٥ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

النَّعیمُ فی الدُّنیا أَلأَمنُ وَ صِحَّةُ الجِسمِ، وَ تَمامُ النِّعمَةِ فی الآخِرَةِ دُخولُ الجَنَّةِ.

نعمت خوشی و آسایش در دنیا در سایة امنیت و سلامتی بدن است و تمامی نعمت در آخرت دخول در بهشت خواهد بود. (بحار، ص ٨١، ص ١٧٢)

١٦ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

بِالصِّحَّةِ تُستَكمَلُ الَّلذَّةُ.

زندگی كه توأم با صحت و سلامتی باشد كمال لذّت و خوشی را خواهد داشت. (فهرست غرر، ص ١٩٩)

١٧ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

لَیسَ لِلعافِیَةِ ثَمَنٌ.

عافیت و سلامتی به هیچ قیمتی قابل ارزیابی نیست. (بحار، ج ٧٥، ص ٣٣٨)

١٨ـ «امام رضا(علیه السلام)»:

لَوِ اقْتَصَدَ الناسُ فی الْمَطعَمِ لاَستَقامَتْ أَبدانُهُم.

مردم اگر حالت اعتدال و میانه روی را در خورد و خوراك رعایت می كردند همیشه از بدنی سالم و تندرست برخوردار بودند. (سفینه، ج ٢، ص ٧٨)

١٩ـ «امام رضا(علیه السلام)»:

سَلوا ربَّكُمُ العافِیَةَ فی الدُّنیا وَ الآخِرَة.

شما سلامتی خود را در دنیا و آخرت (هر دو) از خدای خود مسألت نمایید. (فقه الرضا، ص ٣٣٧)

٢٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

دوامُ العافِیَةِ أهنأُ عَطِیَّةٍ وَ أفضَلُ قَسْمٍ.

سلامتی دائم و پایدار برای انسان گواراترین عطیّه و والاترین قسمت خدادادی است. (فهرست غرر، ص ٢٥٣)

٢١ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

سَلوُا اللهَ الغِنی فی الدّنیا وَالعافِیةَ، و فی الإخرةِ اَلمَغفرةَ والجنّةَ.

غِنی و سلامتی را در دنیا و مغفرت و بهشت را در آخرت از خداوند مسألت نمایید. (فروع كافی، ج ٥، ص ٧١)

٢٢ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

طوبی لِمَن اَسلَم و كانَ عَیشُهُ كَفافاً و قُواهُ شِداداً.

خوشا به حال كسی كه مسلمان باشد و به قدر معاش خود درآمد دارد و از توان بدنی نیرومندی (نیز) برخوردار باشد. (الشّهاب فی الحِكَم و الآداب، ص ٣٢)

٢٣ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لایَنبَغی لِلعَبدِ أنْ یَثِقَ بَخَصلَتَینِ: العافِیةُ وَ الغِنی. بَینا تراهُ مُعافیً اِذْ سُقِمَ وَ بَینا تراهُ غَنِیّاً اِذِ افتَقَر!

برای بنده سزاوار نیست كه به این دو خصلت (همواره) پشت گرم باشد: یكی سلامتی و دیگری دارایی. گاهی در حالی كه تو شخص را سالم می بینی ناگهان بیمار می شود و زمانی او را غنی و متمكن می یابی ناگاه بی چیز و تهیدست می گردد! (نهج البلاغه، كلمة ٤١٨)

٢٤ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لاصِحّةَ مَعَ نَهَمٍ.

با پرخوری و شكم پرستی هیچ وقت سلامتی وجود ندارد. (جلوه های حكمت، ص ٣٤١)

٢٥ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اِیّاكُم و البِطنَةَ فَاِنّها مُفسِدَةٌ لِلبَدَنِ و مُورِثةٌ لِلسُّقمِ و مُكسِلَةٌ عَنِ العِبادَة.

برحذر باشید و از پرخوری بپرهیزید. پرخوری بدن را تباه می كند و عامل بیماری های گوناگون می گردد و انسان را از عبادت باز می دارد. (سفینه، ج ٢، ص ٧٩)

٢٦ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

اَعظمُ النِّعمَةِ اَلعافِیةُ فاغتَنِموُها لِلدُّنیا وَ الأخرة.

بزرگترین نعمت، عافیت و تندرستی است. شما آن را برای دنیا و آخرت خود (هر دو) غنیمت بشمارید. (تحف العقول، ص ١٤٦)

٢٧ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

اَلحَسَنَةُ فی الدُّنیا، اَلصِّحّةُ وَ العافِیَةُ، و فی الآخِرَةِ، اَلمَغفِرَةُ وَ الرَّحمَةُ.

مقصود از حسنه (در آیه شریفه «ربّنا آتنا فی الدنبا حسنة و ...») در دنیا عافیت و تندرستی و در آخرت آمرزش و رحمت الهی است. (بحار، ج ٨١، ص ١٧٤)

٢٨ـ امام جواد(ع):

اَربعُ خصالٍ تُعینُ المَرءَ علیَ العَمَلِ: اَلصِّحّةُ وَالغِنی وَ العِلمُ وَالتَّوفیقُ.

چهار عامل است كه انسان را در كارهای خود یاری می دهد: سلامتی، توانگری، علم و دانش، و توفیقات الهی. (احقاق الحق، ج ١٢، ص ٤٣٦)

٢٩ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

إنْ صَحَّ (المریضُ) نَسِیَ وَعادَ وَاجْتَری عَلی مَظالِمِ العِبادِه!

هرگاه كه (انسان) از مریضی بهبود یافت (بیماری خود را) فراموش می كند و به ارتكاب گناهانش باز می گردد و بر ظلم و ستم بندگان دلیر و گستاخ می شود! (مردم در حال تندرستی غافل از یاد خدا و شكرانة سلامتی خود به سر می برند)

(شرح غرر، ج ٣، ص ١٥)

٣٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لاوِقایَةَ أمنَعُ مِنَ السّلامَةِ.

هیچ چیز كه انسان را از هرگونه آفت و عارضه نگهداری كند مانند صحت و سلامتی نیست. (تحف العقول، ص ٨٨)

٣١ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

أنَا لِلمَریضِ الّذی یَشتَهی أرجی مِنِّی لِلصّحیحِ الّذی لایَشتَهی.

من برای سلامتی مریضی كه اشتها دارد امیدوارترم تا فرد سالمی كه اشتها ندارد. (جلوه های حكمت، ص ٥٣٢)

٣٢ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

تَركُ العَشاءِ مَهرَمَةٌ.

شام نخوردن باعث پیری زودرس می شود. (سفینه، ج ٢، ص ٧٩)

٣٣ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:

تَركُ العَشاءِ خرابُ الجَسَدِ.

شام نخوردن باعث ویرانی و انهدام بدن است. (سفینه، ج ٢، ص ٧٩)

٣٤ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

لانِعمَةَ فی الدُّنیا اَعظمُ مِن طُولِ العُمرِ وَ صِحَّةِ الجَسَدِ.

در دنیا نعمتی بالاتر از طول عمر و سلامتی بدن وجود ندارد. (شرح حدیدی، ج ٢٠، ص ٣٤١)

٣٥ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

بِالعافِیَةِ توجَدُ لَذَّةُ الحَیاةِ.

تنها با عافیت و تندرستی است كه انسان لذّت (واقعی) زندگی را می فهمد. (فهرست غرر، ص ٢٥٣)

٣٦ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

إنّ العافِیَةَ فی الدّینِ وَ الدُّنیا لَنِعمَةٌ جَلیلةٌ وَ مَوهِبَةٌ جَزیلَةٌ.

سلامتی دین و دنیا برای انسان نعمتی است بس بزرگ و موهبتی بس گران. (فهرست غرر، ص ٢٥٣)

٣٧ـ «امام محمدباقر(علیه السلام)»:

سلامَةُ الدّینِ وَ صِحَّةُ البَدَنِ خَیرٌ مِنَ المالِ.

سلامتی دین و ایمان و تندرستی بدن، از هر چه مال و ثروت (برای انسان) بهتر و بالاتر است. (وسائل، ج ١١، ص ٤٥١)

٣٨ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

العافِیَةُ لایَعرِفُ قَدرَها اِلاّ أَهلُ البَلاءِ.

كسی جز مبتلایان و بلانشینان، قدر نعمت عافیت و تندرستی را نمی داند. (مواعظ عددیّه، ص ١٢٧)

٣٩ـ «امام جعفرصادق(علیه السلام)»:

خمسٌ مَنْ لَمْ تَكُنْ فیهِ لَمْ یَتَهَنَّ بِالعَیشِ: اَلصِّحَّةُ وَ الأَمنُ وَ الغِنی وَ القَناعَةُ وَ الأَنیسُ المُوافِقُ.

این پنج چیز را هر كس ندارد زندگی گوارا ندارد: تندرستی، امنیت، توانگری، قناعت و همدم سازگار. (بحار، ج ٨١، ص ١٧٢)

٤٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:

كَیفَ یُغتَرُّ بِسلامَةِ جِسمٍ مُعَرَّضٌ لِلآفاتِ؟!

بدنی كه همیشه در معرض حوادث و آفات باشد چگونه می توان به سلامتی همیشگی آن مغرور و مطمئن گردید؟! (بدن انسان هیچ وقت از عوارض درد و بیماری در امان نیست و لذا فرمودند همیشه از خدا عافیت دنیا و آخرت را طلب نمایید) (فهرست غرر، ص ١٩٩)

منبع: کتاب شکوفه های حکمت

برچسب ها :

• علی ابن ابیطالب


• حدیث سلامت


• حدیث عافیت


• زندگی سالم


• امام صادق ع


• امامرضا


• امامعلی


• مولی امیرالمؤمنین علیه السلام


• پیامبر گرامی اسلام


• امام جواد(ع)


• امام محمدباقر(علیه السلام)


• شبکه سلامت


• سلامت معنوی و اجتماعی


• https://salamattv.ir/news/180890