آسایش در احادیث

عناوین

موجبات آسایش بزرگترین آسایش آسایش طلبی در دنیا

موجبات آسايش

امام على عليه السلام :

مَن وَثِقَ بأنَّ ما قَدَّرَ اللّه ُ لَهُ لَن يَفُوتَهُ اسْتَراحَ قَلبُهُ .
هركه اطمينان داشته باشد كه آنچه خدا برايش مقدّر كرده است به او مى رسد ، دلش آرام گيرد .

امام على عليه السلام :

حُسنُ السَّراحِ أحَدُ الراحَتَينِ .
جواب كردن [نيازمند] با زبان خوش، يكى از دو آسايش است .

امام على عليه السلام :

الزَّوجةُ المُوافِقَةُ إحدَى الراحَتَينِ .
زن سازگار نيمى از آسايش است .

تحف العقول : امام على عليه السلام فرمود :

مَنِ استَطاعَ أن يَمنَعَ نفسَهُ مِن أربعَةِ أشياءَ فهُو خَلِيقٌ بأن لا يَنزِلَ بهِ مَكروهٌ أبدا ، قيلَ : و ما هُنَّ يا أميرَ المؤمنينَ ؟ قالَ : العَجَلَةُ ، و اللَّجاجَةُ ، و العُجْبُ ، و التَّوانِي .
هر كه بتواند خود را از چهار چيز نگه دارد، شايسته آن است كه هرگز ناراحتى نبيند . عرض شد : آنها چيستند اى امير مؤمنان؟ فرمود : شتابزدگى ، خيره سرى ، خودپسندى، و سستى .

امام على عليه السلام :

أفلَحَ مَن نَهَضَ بجَناحٍ ، أو استَسلَمَ فَأراحَ .
آن كس رستگار شد كه يا قدرت داشت و به پا خاست يا با نداشتن قدرت ، تسليم شد و راحت گشت .

امام على عليه السلام ـ در توصيف رهرو راه خدا ـ فرمود:

تَدافَعَتهُ الأبوابُ إلى بابِ السلامَةِ ، و دارِ الإقامَةِ ، و ثَبَتَتْ رِجلاهُ بِطُمَأنِينَةِ بَدَنِهِ في قَرارِ الأمنِ و الرّاحَةِ ، بما استَعمَلَ قلبَهُ ، و أرضى رَبَّهُ .
درها او را يكى پس از ديگرى به جلو راندند، تا آن كه به درِ سلامت و سراى اقامت رسيد و هر دو پاى او در جايگاه امنيت و آسايش استوار شد ؛ زيرا كه دلش را به كار وا داشت و پروردگارش را خشنود ساخت .

امام على عليه السلام:

مَنِ اقتَصَرَ على بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ ، و تَبَوَّأ خَفضَ الدَّعَةِ .
هركه به اندازه كفاف بسنده كند ، آسايش يابد و در منزلگاه آسودگى فرود آيد .

امام باقر عليه السلام :

مَن تَيَسَّرَ مِمّا فاتَهُ أراحَ بَدَنَهُ .
هركه براى آنچه از دست داده است بر خود سخت نگيرد ، تنِ خويش را در آسايش قرار داده است .

امام صادق عليه السلام :

الرَّوْحُ و الرّاحَةُ في الرِّضا و اليَقينِ ، و الهَمُّ و الحَزَنُ في الشَكِّ و السَّخَطِ .
خوشى و آسايش در خشنودى و يقين است و غم و اندوه در شك و ناخشنودى .

امام صادق عليه السلام :

أروَحُ الرَّوْحِ اليَأسُ عنِ الناسِ .
بالاترين آسايش ، چشم اميد بركندن از مردم است .

صباح الشريعة ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ :

لا راحَةَ لِمؤمنٍ على الحَقيقَةِ إلاّ عِندَ لِقاءِ اللّه ِ ، و ما سِوى ذلكَ ففي أربعَةِ أشياءَ : صَمتٌ تَعرِفُ بهِ حالَ قَلبِكَ و نَفْسِكَ فيما يكونُ بينَكَ و بينَ بارِيكَ ، و خَلوَةٌ تَنجُو بها .حديث مِن آفاتِ الزمانِ ظاهِرا و باطِنا ، و جُوعٌ تُمِيتُ به الشَّهَواتِ و الوَسْواسَ و الوَساوِسَ ، و سَهَرٌ تُنَوِّرُ بهِ قلبَكَ و تُنَقّي به طَبعَكَ و تُزَكِّي بهِ رُوحَكَ .
ممؤمن را آسايش حقيقى نباشد، مگر آن گاه كه خدا را ديدار كند . سواى اين ، آسايش در چهار چيز است : سكوتى كه به وسيله آن به احوالِ دل و نفْس خود با آفريدگارت پى برى ، و خلوتى كه به سبب آن از گزندهاى پيدا و نا پيداى زمانه نجات يابى، و گرسنگى اى كه با آن شهوتها و وسوسه هاى شيطانى را بميرانى، و شب زنده دارى كه بدان سبب، دلت را روشن و نهادت را تصفيه و روح و روانت را پاكيزه كنى .

بزرگترين آسايش

امام على عليه السلام :

مَن أحَبَّ الراحَةَ فليُؤثِرِ الزُّهدَ فِي الدنيا .
هر كه دوستدار آسايش است ، بايد كه بى اعتنايى به دنيا را برگزيند .

امام على عليه السلام :

الزُّهدُ في الدنيا الراحَةُ العُظمى .
دل بركندن از دنيا، بزرگترين آسايش است .

امام على عليه السلام :

الزُّهدُ أفضَلُ الراحتَينِ .
زهد ، برترينِ دو آسايش است .

امام على عليه السلام :

السلامةُ في التَّفَرُّدِ ، الراحَةُ في الزُّهدِ .
سلامت در تنهايى است، و آسايش در زهد .

امام على عليه السلام :

ثَمَرةُ الزُّهدِ الرّاحَةُ .
ميوه زهد ، آسايش است .

آسايش طلبى در دنيا

بحار الأنوار : خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود :

يا داوود ، إنّي وَضَعتُ خَمسَةً في خَمسَةٍ و الناسُ يَطلُبُونَها في خَمسَةٍ غَيرِها فلا يَجِدُونَها··· وَضَعتُ الراحَةَ في الجَنَّةِ وهم يَطلُبُونَها في الدنيا فلا يَجِدُونَها .
اى داوود! من پنج چيز را در پنج چيز قرار دادم، اما مردم آنها را در پنج چيز ديگر مى جويند ؛ از اين رو آنها را نمى يابند . . . آسايش را در بهشت قرار دادم، اما آنها آسودگى را در دنيا مى جويند از اين رو آن را نمى يابند

الخصال ـ به نقل از زهرى ـ : امام زين العابدين عليه السلام به يكى از همنشينان خود فرمود :

اِتَّقِ اللّه َ و أجمِلْ في الطَّلَبِ ، و لا تَطلُبْ ما لَم يُخلَقْ ··· فقالَ الرَّجلُ : و كيف يُطلَبُ ما لم يُخلَقْ ؟ ! فقال : مَن طَلَبَ الغِنى و الأموالَ و السَّعَةَ في الدنيا فإنّما يَطلُبُ ذلكَ لِلرّاحَةِ ، و الراحَةُ لَم تُخلَقْ في الدنيا و لا لِأهلِ الدنيا ، إنّما خُلِقَتِ الراحةُ في الجَنَّةِ و لِأهلِ الجَنَّةِ .
از خدا بترس و در طلب [دنيا ]جانب اعتدال نگه دار و چيزى را كه آفريده نشده است، طلب مكن . . . آن مرد عرض كرد : چگونه ممكن است كسى در طلب چيزى بر آيد كه هنوز آفريده نشده است؟ حضرت فرمود : كسى كه خواهان توانگرى و دارايى و رفاه در دنيا باشد ، در حقيقت آنها را براى آسايش مى خواهد و آسايش، در دنيا و براى اهل دنيا خلق نشده ، بلكه در بهشت و براى بهشتيان آفريده شده است .

تحف العقول : امم صادق علیه السلام-

ـ لَمّا سُئلَ عن طريقِ الراحَةِ ـ : في خِلافِ الهَوى . قيل : فَمَتى يَجِدُ عَبدٌ الراحَةَ ؟ فقالَ عليه السلام : عِندَ أوّلِ يَومٍ يَصِيرُ في الجَنَّةِ .
از امام صادق عليه السلام سؤال شد : راه آسايش چيست؟ فرمود : در مخالفت كردن با هواى نفس . عرض شد : پس ، چه وقت بنده طعم آسايش را مى چشد؟ فرمود : در نخستين روزى كه به بهشت وارد مى شود .

بحار الأنوار : امام صادق عليه السلام به اصحاب خود فرمود :

لا تَتَمَنَّوا المُستَحِيلَ ، قالوا : و مَن يَتَمَنَّى المُستَحيلَ ؟ ! فقالَ : أنتُم ، أ لَستُم تَمَنَّونَ الراحَةَ في الدنيا ؟! قالوا : بَلى ، فقالَ : الراحَةُ للمُؤمِنِ في الدنيا مُستَحيلَةٌ .
آرزوى محال نكنيد! عرض كردند : مگر چه كسى آرزوى محال مى كند؟ فرمود : شما ؛ مگر نه اين كه آرزومند آسايش در دنيا هستيد؟ عرض كردند : چرا . فرمود : آسايش براى مؤمن در دنيا محال است .

میزان الحکمه،جلد چهارم

آسایش بزرگترین آسایش چیست آسایش طلبی در دنیا احادیث امام علی علیه السلام احادیث امام صادق علیه السلام موجبات آسایش راحت طلبی حدیث روایت میزان الحکمه جلد چهارم

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.

طنین وحی

مطالب مرتبط

https://ahlolbait.com/content/3478/%D8%A2%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AB